ƏLQƏN

ƏLQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlkən. < alğın. {alığınmaq. alınıb, qapılıb, bilməmək nə demək}.
dili tutulmaq. saqav. tutula. tutu. dili tutuq. tutu. dutu. tutuq. tutula. pəpə. yəpsəm. əpsəm. əbsəm. gənğ. güng. lal. tutmaz.
dilim əlkən gəlir alqışın deməyə.
dili əlkən: tətə. pəpə. kəkə. tutla. dili tutulub yarım yarım söyləmək.
ləgən. əl suyu tökməyə yarar qab

ƏLQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlkən. əlkin. ( < aldağan. alıtqan).
yalan. boş. kövəş. qondarma. dərdə dəğməz.
yalançı. yanqaq.
saqav. saqğav. kəkəç. düdük.
boydaq. subay. tək. yalnız