شوْر
شور : یابانجی سوزلره قارشی
yalğun(izah: tov. tövüş. hiddət)
شوْر : تورکجه فارسجا
ص.بانمک. شورهزار. دوغ بریده که آبکش شده و با نمک مخلوط گردد. نوعی پنیر نرم ساده. دوغ چکیده شده. گیاهی است شبیه به اشنان و اسپند و طعمش شور با تلخی که شتر به خوردن آن راغب و با مزاج او موافق است. نمکزار
شوْر : تورکجه تورکجه
[آد]
دوُزلو، چوخ دوُزو اوْلان.
چوٌرودولموش آیراندان دوٌزَلمیش بیر نوع آغارتی، بیر نوع یومشاق حالیندا ساده پنیر (فا:نوعی پنیر){سنگلاخ سؤزلویونده ایشله نیبدیر، چوْر (عیب) سؤزله ایلگیلی اوْلمالیدیر5}
شوْر : تورکجه تورکجه
[آد]غرب سیبریادا یاشایان بیرتوٌرک خالقینین آدی
شوْر : تورکجه تورکجه
[اؤزل آد]یئنی¬سئی¬ده آباکان تاتارلاریندان بیر بوْی
شوُر : تورکجه تورکجه
[آد،فا]
باخ:شوُرموُغامی
جوْشقونلوق،وجد(فا:إ)