شوْر

شور : یابانجی سوزلره قارشی

yalğun(izah: tov. tövüş. hiddət)

شوْر : تورکجه فارسجا

ص.بانمک. شوره‎زار. دوغ بریده که آبکش شده و با نمک مخلوط گردد. نوعی پنیر نرم ساده. دوغ چکیده شده. گیاهی است شبیه به اشنان و اسپند و طعمش شور با تلخی که شتر به خوردن آن راغب و با مزاج او موافق است. نمکزار

شوْر : تورکجه تورکجه

[آد]
دوُزلو، چوخ دوُزو اوْلان.
چوٌرودولموش آیراندان دوٌزَلمیش بیر نوع آغارتی، بیر نوع یومشاق حالیندا ساده پنیر (فا:نوعی پنیر){سنگلاخ سؤزلویونده ایشله نیبدیر، چوْر (عیب) سؤزله ایلگیلی اوْلمالیدیر5}

شوْر : تورکجه تورکجه

[آد]غرب سیبریادا یاشایان بیرتوٌرک خالقی‏نین آدی

شوْر : تورکجه تورکجه

[اؤزل آد]یئنی¬سئی¬ده آباکان تاتارلاریندان بیر بوْی

شوُر : تورکجه تورکجه

[آد،فا]
باخ:شوُرموُغامی
جوْشقونلوق،وجد(فا:إ)