Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
ليفت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: شاخ و برگ، مضافات. (← لاف) ليفْت-و-ليس (lıft-o-lis)
كاسه ليسي، از مازاد خوراك ديگران استفاده كردن. ليفت وئرمك (lıft vermәk)
شاخ و برگ دادن، بلوف زدن.
طولاني كردن و دير انجام دادن كار

ليك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فرياد، سر و صدا. (← لوك) ليكّه (likkә)
فرياد، سر و صدا. ليكّه‌له‌مك (likkәlәmәk)
جيغ كشيدن، فرياد كشيدن

ليكّير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: عمود، قائم، چوبي كه به صورت عمودي در جايي نصب شود. (← ريك، ريكّيل)

ليل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
لوله و هرچه مانند لوله بلند باشد.
سر و صدا، فرياد. (← لول) ليله وَه (lilә vәh)
فرياد، سر و صدا. ليليك (lilik)
انگل، انگلك. ليليكله‌مك (liliklәmәk)
انگلك كردن

ليل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
آب گل آلود، آب سيل. (← لير) ليل سو (lil su)
آب گل آلود

ليم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: آرام، ساكت، راكد و ايستاده. ليماری (limarı)
آنكه از ضعف و ناراحتي حال سخن گفتن نداشته باشد، لاغر، ضعيف. ليمكَن (limkәn)
به آرامي و آهستگي. ليمليك (limlik)
آرام و ساكت بودن. ليم-ليم (lim-lim)
آرام آرام

ليم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: لم، شيوة كار، راه و روش، فوت و فن

ليمور : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ليمو. (← لوم، لومور)

لينـْج : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
آبكي و رقيق.
له و كوبيده شده. (← ليج)

لينده : تورکجه فارسجا - قشقایی

: پهن و گسترده

ليپ : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
هر چيز درشت و پهن.
صداي افتادن چيز پهن بر زمين.
سستي و بي حالي. (← لاپ)

عليق : تورکجه فارسجا - قشقایی

= عليقه (әliqә)
آذوقه، خوراك

عليقه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) علاقه، ميل

ليق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: لق، سست و شل. (← لق) ليقا (lıqa) = ليخا (lıxa)
آنچه تكان خورد، ساقة باريك درخت. ليقلاماج (lıqlamac)
تريد نرم و رقيق. ليق-ليق ائدمك (lıq-lıq edmәk)
لرزيدن، سست شدن، تكان خوردن.
چرت وپرت گفتن، سخنان سست و مفت زدن

لير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: لجن، آب گل آلود، آب سيلاب. (← لي و ليل)

لير : تورکجه فارسجا - قشقایی

= ليرْت (lırt)
آب گل آلود، مايعات درد آلود

ليس : تورکجه فارسجا - قشقایی

: از «ليسيدن» فارسي است و به معني جايي كه علف ندارد و حيوان بايستي زمين را بليسد تا دهانش به علف برسد. ليسه مدار (lisә mәdar)
مرتعة كم علف، جايي كه علوفة حيواني كم باشد

ليوه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خُل، كم عقل، كاليو، احمق

ليوير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: محل اتّصال لبها. (← ليوير)

ليوير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كنارة لبها، گوشه‌هاي دو لب، محل اتّصال دو لب. (معمولاً به لب پاييني شتر هم گفته مي‌شود.)

ليخه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ساقة درخت. (← لاخ، لاخا و لق، لغه، ليق)

ليخا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ساقة درخت. (← لاخ، لاخا و لق، لغه)

لك : تورکجه فارسجا - قشقایی

(4)
شكلي از «لق» (سست) كه به تنهايي كاربرد ندارد. لك-و-لوْنـْج (lәk-o-lonc) = لك-و-لوْوچه (lәk-o-lovçә)
لب و لوچه، لب شل و آويزان. لكَنـْتي (lәkәnti)
سست، ضعيف و لاغر.
اسقاطي، به درد نخور

لك : تورکجه فارسجا - قشقایی

(3)
سفت، غير رقيق. (← وک)

لك : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
لكّه، آلودگي. لكّه (lәkkә)
لكّه، آلودگي.
لكّة ننگ، رسوايي. لكّه گؤرمك (lәkkә görmәk)
رگل شدن زنان، قاعده شدن خانمها. لكّه‌لنمك (lәkkәlәnmәk)
لكّه دار شدن.
آبرو از دست دادن. لكّه‌لي (lәkkәli)
به لكّه آلوده شده.
آبرو باخته. لك-و-پك (lәk-o-pәk)
1ـ پارچة كهنه.
درختان مقدّسي كه در مسير راهها قرار دارد و براي تبرّك و برآمدن حاجت بر ساقه‌هاي آن پارچه مي‌آويزند