Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
مچّيد : تورکجه فارسجا - قشقایی

: مسجد

مچّيك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: عصا، چوبدستي

مچول : تورکجه فارسجا - قشقایی

= مچّيل (mәççil)
شوخ طبع، بذله گو. مچوللوك (mәççüllük)
شوخ طبعي، بذله گويي

مجيمه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) مجمعه، سيني گرد و مدوّري كه در آن غذاهايي چون
چلو مرغ، پلو و … گذارند

مجَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: هستة ميوة درختان، هستة چالي، بادام كوهي و امثال آنها. (ريشة كلمه از صوت مج مج (مچ‌مچ) كردن است؛ به اعتبار صدايي كه از جويدن آنها بر مي‌خيزد.) مجك آشى (mәcәk aşı) = مجك شـولّه‌سي (mәcә şüllәsi)
آش الوك، آشي كه از تخمك بادام كوهي و يا چالي درست شود

مجنون : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
مجنون، ديوانه.
نسلي از نژاد اسبها

مدار : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) اصولاً محل دور زدن و زندگي كردن است و مجازاً به جايي مي‌گويند كه علفزار باشد و دامداران بتوانند در آنجا اتراق كنند

مدغال : تورکجه فارسجا - قشقایی

: توجّه، دقّت. مدغال وئرمك (mәdğal vermәk)
توجّه كردن، دقّت كردن

مدَني : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي از مركّبات شبيه ليمو شيرين

مدوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ف) همان «مدو» (فرار مكن، ندو) فارسي است كه در مراسم عروسي به تركه بازي مردان اطلاق مي‌گردد؛ به اين اصطلاح «هوْو اوْيناماق» و «در مروْو» نيز مي‌گويند

مئهدي كيخالى : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام طايفه‌اي از ايل دره‌شوري

مئهميز : تورکجه فارسجا - قشقایی

: مهميز، فلز يا وسيلة نوك تيزي كه در قديم به پاشنة كفش نصب مي‌كردند تا اسب سوار به وسيلة آن بر شكم اسب ضربه زند و اسب تند تر حركت كند. مئهميز‌له‌مك (mehmizlәmәk)
با مهميز ضربه زدن و تند حركت كردن، با اسب تاختن

مئهره : تورکجه فارسجا - قشقایی

: انگور، كشمش، مويز. قره مئهره (كشمش سياه)

مئهْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
مهر، محبّت.
مهريّه، كابين. مئهر ائدمك (mehr edmәk)
مهر ورزيدن، محبّت و تمايل نشان دادن. مئهرَبان (mehrәban)
مهربان، با محبّت.
نامي براي دختران. مئهربانليق (mehrәbanlıq)
مهرباني، محبّت. مئهريگان (mehrıgan)
زمان مهر و محبّت، زمان استخدام چوپانان و كارگران جديد و اتمام خدمت مستخدمين قبلي كه معمولاً از اوّل تا 15 تير ماه هر سال صورت مي‌گرفت. مئهرلي (mehrli)
مهربان، با مهر و محبّت

مئهرَكّي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام طايفه‌اي از ايل عمله

مئهتر : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
مهتر، بزرگتر، سرور.
سر پرست و مسئول اسبها. مئهتر خانا (mehtәr xana)
مهتر خانه، نام يكي از طوايف ايل عمله

مئوه : تورکجه فارسجا - قشقایی

ميوه. (← مئي، مئيه)

مئخ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ميخ، هر چيز نوك تيز كه در جايي يا چيزي بكوبند. مئخ تؤوله (mex tövlә)
ميخ طويله، ميخي كه براي بستن اسب از آن استفاده كنند. مئخَك (mexәk)
ميخك. (غنچة ميخك همانند ميخ تيز و برنده است.) مئخكو (mexku)
ميخ كوب، تخماق، وسيلة كوبيدن ميخ. مئخلنمك (mexlәnmәk)
ميخ زده شدن، بسته شدن. مئخله‌مك (mexlәmәk)
ميخ زدن، ميخكوب كردن، بستن. مئخلي (mexli)
ميخدار، چيزي كه ميخ بر آن كوبيده شده باشد.
بسته شده، ميخكوب گشته

مئيه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
مگر. (از علائم پرسش)

مئيه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
ميوه. (← مئي، مئيه)

مئي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: مي، شراب، مشروبات الكلي. مئي‌خوْش (meyxoş)
ميخوش، ميوه‌اي كه مزة آن شيرين و در عين حال كمي ترش باشد. مئيه (meyә)
ميوه، هرچه كه از آن مي تهيّه شود

مئيجير : تورکجه فارسجا - قشقایی

: ميجر (ماژور) نام اسلحه‌اي قديمي

مئيجيري : تورکجه فارسجا - قشقایی

: صندوق، نوعي چمدان

مئيد : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
تابوت.
ميّت، مرده، كشته شده.
بيمار يا مجروحي كه در تابوت گذارند. مئيدان (meydan)
جايگاه مسابقه و كشت و كشتار، ميدان و جايگاه مرگ و مير. مئيدان قوْيماق (meydan qoymaq)
مسافتي را براي اجراي مسابقه تعيين كردن. مئيدان وئرمك (meydan vermәk)
ميدان دادن، فرصت دادن. مئيد باغلاماق (meyd bağlamaq)
تابوت بستن، براي مرده تابوت درست كردن

مئيده : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
نوعي حلوا كه از شيرة انگور و آرد برنج تهيّه كنند.
خشكبار