Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
ملّار آغاجى : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (← آيران، آيران آغاجي)

ملَّق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) محرّف «معلّق» ، عمل معلّق زدن. ملَّق وورماق (mәllәq vurmaq)
معلّق زدن، پشتك زدن

ملمَل : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي پارچة نخي نازك و لطيف

ملَندَر : تورکجه فارسجا - قشقایی

: از گياهان علوفه‌اي سرد سيري كه داراي برگهاي پهن مي باشد

ملَق : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
ملخ.
نام نژادي از اسبها

ملول : تورکجه فارسجا - قشقایی

= ملول (mәlül) = مليل (mәlil)
آب نيم گرم، آب مناسب و دلخواه براي شستن دست و صورت

مم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: پستان (به زبان كودكانه) ممه (mәmә)
پستان. ممه قيزی (mәmә qızı)
نوعي از مركّبات كه ميوة آن شبيه ليمو امّا كمي درشت تر از ليمو است. ممه‌لي (mәmәli)
پستاندار.
دختري كه به تازگي پستانش بزرگ شده باشد.
حيوان حامله كه پستانش بزرگ شده باشد

ممَرليك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (! ! !) واژه‌اي است به مفهوم
به اين سادگيها. ياشار بو ممرليگينن بو ايشي گؤره بيلمز. (ياشار به اين سادگيها نمي‌تواند اين كار را انجام دهد.) (طايفة بوربور)

من : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
من، اوّل شخص مفرد.
شخصيت، موجوديت معنوي. منا (mәna) = مناه (mәnah)
توانايي، قدرت، آنچه در نهاد بشر است. مندَن (mәndәn)
از من. منليك (mәnlik)
متعلّق به من، مربوط به من.
عمل من من كردن، غرور و خود ستايي. منَم سَمَك (mәnәm sәmәk)
پسنديدن، مورد توجّه قرار گرفتن. منَم وورماق (mәnәm vurmaq)
من من كردن، لاف زدن. منه به خييال (mәnә bә xiyal) = منه خييال (mәnә xiyal)
به خيال من، به نظر من. منه گلير (mәnә gәlir)
چنين به نظرم مي‌رسد.
متناسب قامت من است. منه نه؟ (mәnә nә)
به من چه؟ چه ارتباطي به من دارد؟ مني (mәni)
مرا. منيم (mәnim) = منيمكي (mәnimki)
مال من، آنچه متعلّق به من است. منيمسه‌مَك (mәnimsәmәk)
پسنديدن، مورد توجّه قرار گرفتن

منال : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
مال و ثروت.
ماليات، باج.
اجاره بها

منات : تورکجه فارسجا - قشقایی

: اشكال، ايراد. منات دگيل (mәnat dәgil)
اشكالي ندارد، ايرادي نيست

مندَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام گياهي با برگهاي سوزني كه معمولاً بر روي زمين پهن مي‌شود

منگ : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
بنگ، از مواد مخدّر مشهور كه گيج كننده است.
گيج و پكر. منگ اوْلماق (mәng olmaq)
گيج شدن، پكر شدن. منگَك (mәngәk)
از گياهان كوهستاني كه مصرف خوراكي هم دارد

منگ : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
زنگار، زنگ آهن، فلز زنگ زده. منگ وورماق (mәng vurmaq)
زنگ زدن فلزات

منگول : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (← مانگول)

منيك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كلاف كوچك نخ. (فا)

منّوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: منداب، نام گياهي مانند شلغم است ولي ريشه‌اش حجيم نيست؛ از دانة آن نوعي چربي به دست مي‌آيد كه براي بيماري جرب (گري) مؤثّر است

منقوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

= منگوْو (mәngov)
سينوزيت، سرما خوردگي شديد. (از اسم صوت «منگ منگ…» (تو بيني حرف زدن) درست شده.)

منشيريق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: مغرب، طرف غرب.‌ (انشيريق به معني مشرق است.)

منزَر : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي بلبل، نام پرنده‌اي شبيه بلبل كه صدايش هم مثل صداي بلبل است

موْبار : تورکجه فارسجا - قشقایی

: از غذاهاي اشرافي و خوشمزه. (← موبار)

موْبارَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
مبارك، خوش يمن.
مجازاً به دردهاي نا مبارك و دردسر آفرين گويند. مانند
آبله

موْهْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

: مهلت، فرصت، وقت. موْهْل ائدمك (mohl edmәk)
صبر كردن، وقت را به تأخير انداختن. موْهْلَت
مهلت، فرصت. موْهل وئرمك (mohl vermәk)
فرصت دادن، مهلت دادن، صبر كردن

مؤهْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) مهلت، فرصت مناسب. مؤهلَت (möhlәt)
مهلت، وقت مناسب. مؤهل وئرمك (möhl vermәk)
فرصت دادن، مهلت دادن

موْهْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
مهر، مهره.
خاك سجّاده، مهري كه نماز گزار پيشاني بر آن گذارد. موْهْر ائدمك (mohr edmәk)
مهر كردن، امضا كردن. موْهْرلنمك (mohrlәnmәk)
مهر شدن، امضا شدن. موْهرلي (mohrlı)
مهر شده، امضا شده. موْهْره (mohrә)
مهره، منجوق.
مهره، نمايندة مخفي. موْهْر-و-موشامّا (mohr-o-muşamma)
مهر و مشمّا، چسب و مهر