Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
قوْتارماق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: تمام كردن، به اتمام رساندن. (← قوت2، قوتارماق)

قوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
نام درختي با ساقه‌هاي انبوه.
نام گياهي با ريشة پيازي كه پياز آن از رشته‌هاي پنبه مانند تشكيل شده و در افروختن آتش به وسيلة سنگ چخماق از آن استفاده مي‌شد.
فتيله، آتش زنه. (در تركي قديم به معني چيزهاي ميان تهي و سبك است.) قوْوغا (qovğa)
جنگل، ازدحام درخت «قوْو»، بيشه، درختان در هم پيچيده. قوْوغالى (qovğalı)
جايي كه درخت قوْو فراوان باشد.
بيشه زار، ني‌زار. قوْو قاشى (qov qaşı)
نام بوته‌اي كه اغلب به نام «آغجا قوْووق» مي‌شناسند. (← آغ، آغجا قوْووق) قوْووت (qovut)
برشته، برشتة گندم، نخود و … قوْووق (qovuq)
از گياهان پيازي كه از پياز پُرزدار آن به عنوان چخماق (آتش زنه) استفاده مي‌كنند.
برشته شده، سوخته شده.
بوتة آغجا قوْووق.
تهيگاه، مثانه.
حباب.
گوشه، زاويه. قوْوون (qovun)
خربزه

قوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
فعل امر از مصدر «قوْوماق» (تعقيب كردن)
قوّه، نيرو، توان. (در) قوْوا (qova)
قوّه، نيرو، توان.
باطري، قوّه.
قواي نظامي.
شدّت نيرو. قوْواسيز (qovasız)
كم زور، ناتوان. قوْوالى (qovalı)
نيرومند، قوي.
به شدّت، محكم. قوْوان (qovan)
تعقيب كننده. قوْودورماق (qovdurmaq)
دواندن، به تعقيب واداشتن.
طرد كردن، فراري دادن، دور كردن.
سوار شدن و تاختن. قوْوغا (qovğa)
جنگ، غوغا و آشوب. قوْوغا سالماق (qovğa salmaq)
آشوب به پا كردن. قوْوغالى (qovğalı)
پر آشوب، پر غوغا. قوْوماق (qovmaq)
تعقيب كردن، دواندن، دوانيدن.
طرد كردن، راندن. قوْووش (qovuş)
عمل دويدن، مسابقة دو، مسابقه گذاشتن. قوْووشماق (qovuşmaq)
همديگر را تعقيب كردن. قوْوولماق (qovulmaq)
تعقيب شدن، دوانيده شدن

قوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

(3)
غيبت، بد گويي. قوْو ائدمك (qov edmәk)
غيبت كردن، بد گويي كردن

قوْوده : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) محرّف كلمة «قبضه» (بسته)، دسته يا بسته‌اي از خوشة گندم و امثال آن

قوْود : تورکجه فارسجا - قشقایی

: زمين بكر و كشت نشده. (← خوْوت و گوْود)

قوْول : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
قول، سخن، گفتار.
عهد و پيمان، قرارداد. قوْوللاشماق (qovllaşmaq)
با هم قول و قرار گذاشتن. قوْول-و-بند (qovl-o-bәnd)
قول و قرار، عهد و پيمان

قوْولوق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: كيف پارچه‌اي كه در آن كتاب گذارند. (ريشة كلمه از «قاب» (جلد و محفظه) است. ← قاو، قاولوق)

قوْوم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
قوم و خويش، فاميل نزديك.
قوم و قبيله، ايل و تبار. قوْوملوق (qovmluq)
قوم و خويشي. قوْوم-و-خئش (qovm-o-xeş)
قوم و خويش، اطرافيان

قوْون : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خربزه. ( ريشة كلمه از «قوْو2» (هر چيز تو خالي) است.)

قوْو-قوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: عوعو، زوزة روباه، سگ و …

قوْور : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «قوْورماق» يا «قوْوورماق» (برشته كردن، بلال كردن) (← قوْو2 و قوْوور) قوْوران (qovran)
برشته كننده. قوْورما (qovrma)
برشته. قوْوروتماق (qovrutmaq)
برشته كردن، بلال كردن.
كتك زدن بگونه‌اي كه محلّ ضربه سرخ يا سياه شده باشد. قوْورغا (qovrğa)
بلال، برشته. قولآرماق (qovrmaq)
برشته كردن. قوْورولماق (qovrulmaq)
برشته شدن. قوْوروم (qovrum) = قوْوروم-قوْوروم (qovrum-qovrum)
كباب شده، بلال.
تورّم پوست بدن بر اثر كتك كاري

قوْورو : تورکجه فارسجا - قشقایی

= قوْوری (qovrı)
غوري، نام طايفه‌اي از ايل كشكولي.
كوتاه قد، كوچولو

قوْوس : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
ماه قوس، ماه آذر.
سرماي آذر ماه، سرماي شديد.
برفك. قوْوس باغلاماق (qovs bağlamaq)
يخ بستن، از سرما منجمد شدن

قوْوش : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «قوْوشماق» يا «قوْشماق» (جفت و جور كردن) (← قوْش) قوْوشاق (qovşaq)
زاويه، تقاطع، محلّ تلاقي. قوْوشود (qovşud) = قوْوشوق (qovşuq)
گوشه، زاويه، گوشة چادر، كنار چادر، جايي كه دو قسمت چادر (يئلن) به هم وصل شود

قوْوسَره : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي ظرف زينتي كه از حصير بافند و معمولاً به شكل شتر و حيوانات اهلي ديگر باشد

قوْوور : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «قوْوورماق» (برشته كردن) (← قوْو2 و قوْور) قوْووران (qovuran)
برشته كننده، بلال كننده. قوْوورْتْماق (qovurtmaq)
برشته كردن، بلال كردن. قوْوورغا (qovurğa)
برشتة گندم، برنج، ذرّت و … قوْوورما (qovurma)
برشته، بلال.
قرمه، گوشت سرخ كرده. قوْوورماج (qovurmac)
برشتة گندم، برنج و … قوْوورماق (qovurmaq)
برشته كردن، بلال كردن.
كتك زدن بگونه‌اي كه محلّ ضربه سرخ يا سياه شده باشد. قوْوورولماق (qovurulmaq)
برشته شدن، بلال شدن.
سوزش و درد داشتن

قوْووش : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «قوْووشماق» (جفت و جور شدن) (← قوْش، قوْوش و قوْو1، قوْووش) قوْووشان (qovuşan)
متّصل شونده، وصل و جفت شونده.
مسابقه دهنده. قوْووشدوران (qovuşduran)
پيوند دهنده، ربط دهنده. قوْووشدورماق (qovuşdurmaq)
به هم رسانيدن، به هم پيوند دادن.
به جفتگيري واداشتن شترها، به فحل واداشتن شترهاي نر و ماده. قوْووشدورولماق (qovuşdurulmaq)
به هم مرتبط شدن. قوْووشما (qovuşma)
ادغام، اتّصال، پيوند. قوْووشماق (qovuşmaq)
به هم وصل شدن، تلاقي و تداخل ايجاد شدن.
نزديك شدن، فرا رسيدن.
همديگر را تعقيب كردن.
مسابقه دادن. به هم خوردن پلكهاي چشم در مقابل نور خورشيد و امثال آن. (← قاماشماق) قوْووشوق (qovuşuq)
گوشه، زاويه، گوشة چادر، محل اتّصال دو قسمت چادر

قوْوز : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
قوس، حالت نيم خيز شدن و برخاستن، كش و قوس.
بلند كن. قوْوزا (qovza)
فعل امر از مصدر «قوْوزاماق» (بلند كردن، بيدار كردن) قوْوزاتماق (qovzatmaq)
بلند كردن.
بيدار كردن.
ربودن، دزديدن. قوْوزاق (qovzaq)
از جا كنده شده، سست.
بالا آمده، برجسته شده.
برافراشته شده، برپا شده. قوْوزاماق (qovzamaq)
بلند كردن، برداشتن.
بيدار كردن.
بلند كردن، دزديدن. قوْوزالماق (qovzalmaq) = قوْوزانماق (qovzanmaq)
بيدار شدن.
بلند شدن. قوْوزانيلماق (qovzanılmaq)
بلند شدن، از جا كنده شدن.
ربوده شدن، دزديده شدن. قوْوزايان (qovzayan)
بلند كننده، اهرم كننده.
رباينده، دزدي كننده

قوْخ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «قوْخماق» (گنديدن) قوْخاغان (qoxağan)
داراي بو.
بد بو و متعفّن.
نوعي بادام كوهي تلخ و بد بو. قوْخان (qoxan)
بودار، داراي بو و رايحه.
بدبو، متعفّن. قوْخان بوْروق (qoxan boruq) = قوْخوغان (qoxuğan)
نوعي بادام كوهي تلخ و بد بو. قوْخماق (qoxmaq)
بو دادن، به مشام رسيدن رايحه.
گنديده و متعفّن شدن. قوْخو (qoxu)
بو، رايحه.
بوي گند و متعفّن. قوْخوتدورماق (qoxutdurmaq)
متعفّن كردن. قوْخوتماق (qoxutmaq)
فاسد كردن، متعفّن كردن.
پراكندن بوي خوش يا گنديده. قوْخوسوز (qoxusuz)
بي بو، بدون بو و رايحه. قوْخوق (qoxuq)
گنديده، بد بو. قوْخوق اوْت (qoxuq ot)
از گياهان بد بو و متعفّن. قوْخولاماق (qoxulamaq)
بوييدن، بو كردن.
متعفّن كردن، گندانيدن.
مجازاً تحريك كردن. قوْخولو (qoxulu)
بودار، گنديده و متعفّن.
معطّر و خوشبو. قوْخوماق (qoxumaq)
گنديده شدن، متعفّن شدن.
رايحه به مشام رسيدن. قوْخونتو (qoxuntu)
بو، رايحه. قوْخونْج (qoxunc)
بدبو، گنديده. قوْخويا دوشمك (qoxuya düşmәk)
بوي جواني در دماغ افتادن، به سنّ بلوغ رسيدن

قوْخاغان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام گياه بوته‌اي برگ پهن كه به آن قاخورت هم مي‌گويند. (فا)

قوْخورت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام گياهي با برگهاي پهن. (← قوْخاغان)

قوْي : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
صورتي از كلمة «قوْين» (آغوش)

قوْي : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
فعل امر از مصدر «قوْيماق» (گذاشتن، اجازه دادن) قوْيماق (qoymaq)
نهادن، گذاشتن، بر زمين گذاشتن.
اجازه دادن، رخصت دادن.
به كار گماردن، در جايي قرار دادن كسي.
محوّل كردن، سپردن. قوْيولماق (qoyulmaq)
گذاشته شدن، نهاده شدن.
اجازه داده شدن.
به سر كار يا جايي گمارده شدن.
سپرده شدن، محوّل شدن

قوْين : تورکجه فارسجا - قشقایی

: آغوش، بغل