Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
صؤحبَت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع)
صحبت، گفتگو.
جشن، مجلس شادي.
جشن حنا بندان، جشن شب قبل از عروسي

سوْهْره جان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نيمه جان، خسته و فرسوده

سوْهرابخانلى : تورکجه فارسجا - قشقایی

: سهرابخاني، نام طايفه‌اي از ايل عملة قشقايي

سوْهرانلى : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نام طايفه‌اي از ايل شش بلوكي

شؤهْرَت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) شهرت، آوازه

سوْك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: قائم و راست. (← سوك، سوق، سوْق) سوْكّا (sokka)
شيب تند كوه

سؤك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «سؤكمك» (پوست كندن) سؤكدورمك (sökdürmәk)
پوست كندن به وسيلة ديگري.
شكافتن و پاره كردن پارچة دوخته شده. سؤكمك (sökmәk)
كندن، درآوردن پوست حيوان سر بريده.
دريدن و پاره كردن چيزي كه قبلاً دوخته شده بوده.
خيش زدن و دريدن زمين. سؤکوش (söküş)
درز، شكافتگي لباس. سؤکوشدورمك (söküşdürmәk)
شكافتن، دريدن.
پوست كندن. سؤکوك (sökük)
شكافته شده، پاره شده، كنده شده. سؤکولمك (sökülmәk)
شكافته شدن، پاره شدن آنچه كه دوخته شده.
كنده شدن پوست بدن. سؤکولمه (sökülmә)
عمل پوست كني. سـؤکولو (sökülü)
شكافته شده، پاره شده.
پوست كنده شده. سـؤکونتـو (söküntü)
پارگي، شكافتگي. سـؤكه‌له‌مك (sökәlәmәk)
پوست كندن

سؤكَل : تورکجه فارسجا - قشقایی

: لاغر، استخواني. (← سك، سكَل)

سوْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
بن مصدر «سوْلماق» (پژمرده شدن) سوْلدورماق (soldurmaq)
پژمرده كردن. سوْلْغون (solğun)
پژمرده، افسرده. سوْلغونلاشماق (solğunlaşmaq)
پژمرده شدن. سوْلماز (solmaz)
پژمرده نشدني، ابدي، جاوداني.
شاداب و تر و تازه.
از نامهاي دختران. سوْلماق (solmaq)
پژمرده شدن. سوْلوخماق (soluxmaq) = سوْلوقماك (soluqmak)
افسرده و پژمرده شدن

سوْل : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
چپ، طرف چپ. سوْلدان-ساغا (soldan-sağa)
از چپ به راست

شوْل چپَن : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي چماق يا گُرز، نوعي شش پر. (فا)

سوْلْجَر : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (لا)
بيل سربازي، نوعي بيل كوچك كه سربازان با خود داشتند.
گاوي كه در جنگها توپ را حمل مي‌كرد. (← سوْوجار)

سوْلويا-سوْلويا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: در حال خرامان. (← سال، سالونا-سالونا)

سؤمْكه : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
منجمد، يخ بسته.
پوست خشك، خشك و استخواني. (← سوم2)

شؤمّه : تورکجه فارسجا - قشقایی

: آرنج، سر استخوان آرنج. (در اصل «چؤنمه» از مصدر «چؤنمك» (برگشتن و خميده شدن) است.)

سوْن : تورکجه فارسجا - قشقایی

= سوْنگ (song)
بعد، سپس.
سنّ بلوغ، بالغ شده. سوْنا (sona)
عقب افتاده، دست و پا چلفتي.
مرغابي، اردك.
اختصاصاً مرغابي نر (در مقابل مرغابي ماده)
قو، پرنده‌اي زيبا شبيه اردك.
مجازاً به معني زيبا و قشنگ. سوْنگداكي (songdakı)
بعدي، ديگري. سوْنگدان (songdan)
بعد، بعداً. سوْنْگْكي (songkı)
بعدي، ديگري، آخري. سوْنْگورماق (songurmaq)
عقب افتادن، از لحاظ اقتصادي بعد از ديگران قرار گرفتن، بيچاره شدن و به همه جا سر زدن. سوْنگينه (songinә)
به دنبالش. (قنقري خلج)

سؤن : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «سؤنمك» (خاموش شدن) سؤندورمك (söndürmәk)
خاموش كردن آتش، چراغ و … سؤندورن (söndürәn)
خاموش كننده. سؤندورولمك (söndürülmәk)
خاموش شدن. سؤنمز (sönmәz)
خاموش نشدني، ابدي، جاوداني. سؤنمك (sönmәk)
خاموش شدن. سؤنوک (sönük)
خاموش.
كم رنگ، تيره رنگ. سؤنولمك (sönülmәk)
خاموش شدن

سوْپا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: خر جوان يك تا دو ساله

سوْپان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فلاخن، سنگ قلّاب. (← ساپان) سوْپان داشى (sopan daşı)
سنگي كه با فلاخن پرتاب شود

سوْق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «سوْقماق» (نيش زدن) (← سوْخ، سوق، سوك) سوْقدورماق (soqdurmaq)
فرو بردن، آمپول زدن، چپاندن. سوْقما (soqma)
سقلمه، با نوك انگشت يا آرنج ضربه زدن و هشدار دادن. سوْقماق (soqmaq)
نيش زدن، گزيدن. سوْقمالاماق (soqmalamaq)
سقلمه زدن، نيش زدن. سوْقّوتْما (soqqutma)
سقلمه. سوْق-و-پوْق (soq-o-poq)
نيش، نيشگون، ضربه زدن. سوْقّورانماق (soqquranmaq)
نيش زدن، غرولند كردن. سوْقّولْتو (soqqultu)
سقلمه، مشت زدن. سوْقّولْما (soqqulma)
سقلمه. سوْقولماق (soqulmaq)
نيش زده شدن. سوْقّونْتو (soqquntu)
سقلمه

سوْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
فعل امر از مصدر «سوْرماق» (پخش و پراكنده كردن) (← ساو2) سوْروتماق (sorutmaq)
بخشيدن، حاتم بخشي كردن. سوْروخدورماق (soruxdurmaq) = سوْروقدورماك (soruqdurmaq)
پراكنده كردن، متفرّق ساختن. سوْروخماق (soruxmaq) = سوْروقماك (soruqmak)
پراكنده شدن، پخش شدن

سوْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
بن مصدر «سوْرماق» (مكيدن و كشيدن) سوْراق (soraq)
سراغ، پرسش، كشف خبر. سوْراق آلماق (soraq almaq) = سوْراق توتماق (soraq tutmaq) = سوْراقلاشماق (soraqlaşmaq)
سراغ گرفتن، پرسيدن، تحقيق كردن. سوْرغاييل (sorğayıl) = سوْغراييل (soğrayıl)
سروش، از فرشتگان الهي كه گويند خروس آسمان است و شبها مواظب انسانهاست كه شياطين به آنها آسيب نرسانند. سوْرغو (sorğu)
پرسش، سؤال. سوْرماق (sormaq)
مكيدن، مك زدن.
پرسيدن، سؤال گرفتن، خبر كسب كردن. سوْروجو (sorucu)
تحقيق كننده. سوْروش (soruş)
فعل امر از مصدر سوْروشماق (پرسيدن)
خبر رسان، فرشتة آسماني، سروش، جبرئيل. سوْروشما (soruşma)
عمل پرسش و تحقيق، پرس و جو. سوْروشماق (soruşmaq)
پرسيدن، خبر كسب كردن. سوْروشولماق (soruşulmaq)
پرسيده شدن. سوْرولماق (sorulmaq)
مكيده شدن، مك زده شدن.
بيچاره و فقير شدن، آسمان جل و قاتمه ركاب شدن. سوْروماق (sorumaq)
پرسيدن، سؤال گرفتن

شوْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
صداي شرشر آب و مايعات، رقيق، آب زلال، اشك چشم. شوْر گؤزوندن تؤكدو. (اشك از چشمانش شُرشُر فرو ريخت.) شوْربا (şorba)
آش رقيق (شوْر = رقيق + با = آش)
نوعي آش كه در آن برنج و انواع سبزيجات باشد.
آش دوغ، دوغبا

شوْر : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
شور، پر نمك.
شوره زار، نمكزار.
قدرت چشم زخم. شوْرا (şora) = شوْره (şorә)
شوره، گياه شوره كه در شوره زار مي‌رويد.
شورة سر. شوْران (şoran) = شوْرانليق (şoranlıq) = شوْران يئر (şoran yer)
زمين شوره‌زار. شوْر گؤز (şor göz)
چشمي كه داراي قدرت چشم زخم است.
كسي كه قدرت چشم زخم دارد. شوْره زار (şorә zar) = شوْره‌كت (şorә kәt)
شوره زار، كوير، نمكزار. شوْره‌كه (şorәkә)
شوره زار.
لكّة لباس، عرق خشك شدة روي لباس

سوْرا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بعد، بعداً، سپس. (اصل كلمه «سوْنراق» و «سوْنرا» بوده) (← سوْن، سوْنگ)