تورکجه فارسجا - قشقایی
چغَل : تورکجه فارسجا - قشقایی
: بزغالة كوهي، بزغالة نر وحشي. (← جيغ2، جيغالا)
جگَن : تورکجه فارسجا - قشقایی
: نام گياهي از خانوادة چمن. جگني اوْلماق (cәgәni olmaq)
بيمار شدن حيوان به خاطر خوردن گياه جگن
چَه : تورکجه فارسجا - قشقایی
= چَهْ-چَهْ (çәh-çәh) = چَهْ-چَهه (çәh-çәhә)
چهچهة بلبل و پرندگان خوش آواز.
خنده، خندة بلند. (← كاه) چَهْ وورماق (çәh vurmaq)
چهچهه زدن، آواز خواندن بلبل.
با صداي بلند خنديدن
جَهَك : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
نوار، زر دوزي اطراف لباس.
جرم دندان، رسوباتي كه در بُن دندان ايجاد ميشود
جهله : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
پستان بند شتر، نوعي كيسه كه بر پستان شتر شيرده ميبندند تا كرّه شتر نتواند از پستان مادر شير بخورد.
كيسهاي كه در اطراف آلت تناسلي حيوان بسته ميشود تا از عمل مقاربت جلوگيري شود.
نام منطقه و روستايي از خنج لارستان. جهلهلهمك (cәhlәlәmәk)
پستان بند بر پستان حيوان بستن.
بستن آلت تناسلي حيوانات براي جلوگيري از عمل مقاربت
جَهْل : تورکجه فارسجا - قشقایی
: (ع)
جهل، ناداني.
خشم، عصبانيّت.
تلفّظي از «جعل» عربي به معناي برگرداندن، جعل كردن. جهل ائدمَك (cәhl edmәk)
عصباني شدن.
جعل كردن. جهلي (cәhli)
عصباني، خشمگين.
جعلي، تقلّبي
چهلوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی
= چهله (çәhlә)
جاي آب، محلّي كه در آنجا آب جمع شود
چَهْر : تورکجه فارسجا - قشقایی
: نام نوعي حشره. (← چر)
چهْر-چهْر : تورکجه فارسجا - قشقایی
: صوتي است كه هنگام قيچي كردن موهاي بُز گفته ميشود تا بُز آرام گيرد و چوپان بتواند به راحتي موهاي بُز را قيچي كند
جي : تورکجه فارسجا - قشقایی
(2)
از پسوندهاي تركي كه معمولاً صفت فاعلي ميسازد. مانند
بيليجي (دانا، دانشمند)
جي : تورکجه فارسجا - قشقایی
(1)
يوغ، گاوآهن
چي : تورکجه فارسجا - قشقایی
: از پسوندهاي مشهور تركي كه معمولاً علامت صفت فاعلي است. دميرچي دمير دؤيور. (آهنگر آهن را ميكوبد.)
چي : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
ناگوار، ناخوشايند. تنفّر، انزجار. اورهييمه چي گلير. (بر دلم نا خوشايند است.)
بي نمك، بد مزه، نپخته و خام. چيبان (çiban)
دمل چركين، كورك. چيرَنديرمَك (çirәndirmәk)
متنفّر كردن. چيرَنْمَك (çirәnmәk)
متنفّر شدن. چيلَنْمَك (çilәnmәk)
خود را لوس كردن و مورد نفرت ديگران قرار گرفتن
چى : تورکجه فارسجا - قشقایی
: از كلماتي كه جزء حروف محسوب ميگردد و به معني «چه» فارسي است. چى بو، چى اوْ. (چه اين باشد، چه او.) چى خاسّا (çı xassa)
مخصوصاً، بخصوص
چى : تورکجه فارسجا - قشقایی
: از پسوندهاي فاعلي تركي. مانند: آراچى (ميانجي، ميانجيگري كننده.)
جيب : تورکجه فارسجا - قشقایی
: جيب، كيسة پيراهن
جيب-جيبي : تورکجه فارسجا - قشقایی
: نام نوعي گل زرد در مناطق سردسيري
چيبْغين : تورکجه فارسجا - قشقایی
: نام گياهي با برگهاي پهن و نسبتاً بلند
چيبْغين : تورکجه فارسجا - قشقایی
: از انواع گياهان بوتهاي با گلهاي سفيد. (← چيبغين)
چيبي : تورکجه فارسجا - قشقایی
: گوه، ميخ آهني يا چوبي. (← چـوب، چـوبـو) چيبيلهمك (çibilәmәk)
ميخ كوبي كردن، ميخ زدن
چيبين : تورکجه فارسجا - قشقایی
: خر مگس، مگس بزرگ. چيپ (çip)
كاملاً مرطوب. (← چيپ) چيپلاق (çiplaq)
جاي مرطوب
لخت، برهنه. (محلّ لخت شدن و آب تني كردن)
جيبير : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
نوعي آهو كه كاملاً زرد رنگ و معمولاً سينهاش از آهوهاي معمولي پهن تر و چاقتر است.
چابك، چاوک و زرنگ.
لخت و عريان. جيبيري (cibiri)
چابك و زرنگ.
لخت و عريان
جيج : تورکجه فارسجا - قشقایی
: كوچك، كوچولو. (← جوْج و جوج) جيجيق (ciciq)
كوچك. جيجيك (cicik)
دكمه، دكمة كوچك
چيچي : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
زن عمو.
عمّه. (فا)
چيچَك : تورکجه فارسجا - قشقایی
:
نام گياهي معطّر با گلهاي زرد.
گل، گل زرد رنگ، شكوفة گل. چيچكلنمك (çiçәklәnmәk)
گلدار شدن، غنچه كردن. چيچكلي (çiçәkli)
جايي كه پُر از گل چيچك باشد.
گلدار، داراي گل و غنچه.
نام ييلاقي در سرحد چهار دانگه از شهرستان اقليد. چيچكليك (çiçәklik)
گلزار، داراي گل چيچك و ساير گلها
- Azerbaijani
- Azerbaijani To Azerbaijani
- Azerbaijani To English
- Azerbaijani To Persian(Farsi)
- Turkish
- Turkish To Turkish
- Turkish To English
- Turkish To Germany
- Turkish To French
- English
- English To Azerbaijani
- English To Turkish
- Germany
- Germany To Turkish
- French
- French To Turkish
- تورکجه
- تورکجه To Persian(Farsi)
- تورکجه To تورکجه
- Persian(Farsi)
- Persian(Farsi) To Azerbaijani