Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
جوْش : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
جوش، جوشش و غليان.
فعل امر از مصدر «جوْشماق» (جوشيدن، به هيجان آمدن.)
عمل اتّصال و جوش دادن.
جوانة درخت. جوْشدورماق (coşdurmaq)
به هيجان آوردن، به جوش و خروش واداشتن.
جوشاندن، به جوش آوردن مايعات.
جوانه زدن درخت. جوْشقون (coşqun)
جوانة درخت.
در حال هيجان و جوش و خروش.
متلاطم، توفاني، سيل خروشان. جوْشقون-داشقين (coşqun-daşqın)
پر و لبريز، سيل آسا. جوْشقونلوق (coşqunluq)
تلاطم، جوش و خروش. جوْش گـؤتورمَك (coş götürmәk)
به هيجان آمدن.
عصباني شدن.
جوانه زدن درخت. جوْشما (coşma)
جوشش، عمل جوشيدن. جوْشماق (coşmaq)
به جوش آمدن، جوشيدن مايعات.
به هيجان آمدن، به خروش آمدن.
متلاطم شدن، خروشان شدن.
مهر ورزيدن، علاقمند شدن. جوْش وورماق (coş vurmaq)
جوش زدن و پيوند خوردن.
عصباني شدن.
جوانه زدن درخت. جوْش يئمَك (coş yemәk)
جوش خوردن، لحيم شدن.
علاقمند شدن، مهر ورزيدن

جؤش : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «جؤشمك» (جوشيدن) جؤشمك (cöşmәk)
جوشيدن، داغ شدن و جوشيدن.
از زمين جوشيدن و فوران زدن.
به جوش و خروش آمدن. جؤشمه (cöşmә)
عمل جوش و خروش.
محل جوشش آب، چشمه. جؤشوک (cöşük)
در حال جوش

چوْش : تورکجه فارسجا - قشقایی

: هُش، صدايي كه براي متوقّف كردن حيوانات بخصوص اسب يا الاغ به كار مي‌برند. چوْشَّك (çoşşәk)
كرّه شتر. (←چؤش2، چؤشَّك)

چؤش : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
فعل امر از مصدر «چؤشمَك» (جوشيدن)
كرّه شتر.
صداي «هُش» براي حيوانات. چؤشَّك (çöşşәk)
ديلاق، بچه شتري كه به جوش و خروش مي آيد. ده‌وه اوشاغى چؤشّك، قوْيون اوشاغى شيشك.
نادان، گيج و پريشان احوال. چؤشمَك (çöşmәk)
جوشيدن، فوران زدن.
به جوش و خروش آمدن. چؤشمه (çöşmә)
چشمه، آنچه از زمين جوشيده و فوران كند

چؤش : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
نام پرنده‌اي به اندازة كبوتر.
نام حشره‌اي به اندازة زنبور

چوْت : تورکجه فارسجا - قشقایی

: چوب، چوب كوچك و باريك. (← چيد) چوْتون (çotun) = چوْتونا (çotuna)
اخلالگر، چوب لاي چرخ گذارنده. چوْتونكارليق (çotunkarlıq)
اخلالگري، منافق بازي، چوب لاي چرخ گذاشتن

جوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ف) جو، از انواع غلات مشهور. جوْو برابر (cov bәrabәr)
از گياهان وحشي شبيه جو. جوْو-جوْو ائدمَك (cov-cov edmәk)
خرد كردن، كوبيدن. جوْو كال (cov kal)
جوكار، كسي كه جو بكارد، كشاورز.
زميني كه در آن جو كاشته شود.
مجازاً به معني سود و درآمد. جوْو ماری (cov marı)
جو برابر، نام گياهي شبيه جو كه از گياهان علوفه‌اي مقوّي به شمار مي‌رود

چوْو : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
چو، شايعه، خبر پر سر و صدا، خبري كه چون باد همه جا پخش شود.
بو، بوي خوش، رايحه. (← چالآ) چوْوال (çoval)
چرك، بوي چرك و كثافت، بوي گنديدگي. چيرْك-و-چوْواللى دير. (چركين و كثيف است.) چوْواماق (çovamaq)
پراكنده شدن بوي گُل، پيچيدن رايحه. چوْو سالماق (çov salmaq)
چو انداختن، شايعه پراكني. چوْوغان (çovğan) = چوْوغون (çovğun)
باد سرد، باد توأم با برف و باران. چوْوك (çovk) = چوْوگ (çovg)
نام گياهي معطّر. چوْوگَن (çovgәn)
بو، رايحه.
جاي معطّر و خوشبو. چوْوگي (çovgi)
بوي خوش. چوْولا (çovla)
شايعه، دروغ.
شايعه ساز، دروغگو، رياكار و لاف زن. چوْولان (çovlan)
بوي گُل.
جايي كه پُر از گل و گياه باشد. چوْوماق (çovmaq)
معطّر شدن، پراكنده شدن بوي گُل. چوْووش (çovuş)
چاوش، درويش، آنكه خبر ورود بزرگان را اعلام كند. چوْووش قوشو (çovuş quşu)
هدهد، شانه به سر، مرغ سليمان. چوْووش-قوْووش (çovuş-qovuş)
سخنان آميخته به شايعه، مفاهيم گنگ و نارسا. چوْوول (çovul)
چويل، مخلّصه، نام گياهي بسيار معطّر. چوْوولماق (çovulmaq)
پخش شدن بوي معطّر. چوْوونتو (çovuntu)
بوي خوش

چوْوا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: چوبك، گياه شستشو. (← چوْغان)

جوْوال : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جوال، كيسة بزرگ. جوْوالدوز (covalduz) = جالدوز (calduz)
جوال دوز، نوعي سوزن خيّاطي بزرگ

چوْوالاماق : تورکجه فارسجا - قشقایی

: تقلّا كردن. (← چاب، چابالاماق)

جوْوان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جوان، برنا. (← جؤن)

جوْوار : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) جوار، نزديك، كنار

جوْواز : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) جواز، پروانه، اجازه نامه

جوْوف : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) جوف، جوار و همسايگي

جوْوغا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جوخه، گروه و دسته

چوْوگي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: چپاول، تاراج، غارت. (ريشة كلمه از مصدر «چاپماق» (چپاول كردن) است.)

جوْوهَر : تورکجه فارسجا - قشقایی

:
جوهر، گوهر، سنگ قيمتي.
ماهيّت، موجوديّت

جوْولان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جولان، دور زدن، تاخت و تاز. جوْولانلاماق (covlanlamaq) = جوْولان وورماق (covlan vurmaq) = جوْولان يئمَك (covlan yemәk)
جولان زدن، تاختن، دور زدن

جوْور : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) جور، ظلم، ستم

جوْوشان : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جوشن، لباس جنگ

جوْوو : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جاويد، نام طايفه‌اي از ايل عملة قشقايي كه نام اصلي آن در قديم «چاوي» (از تركان سالور) بوده؛ هم اكنون گروهي از آنها هم در بين لرهاي ممسني با عنوان «جاويد» زندگي مي‌كنند

چوْخ : تورکجه فارسجا - قشقایی

: زياد، فراوان. چوْخالْتْماق (çoxaltmaq)
زيادتر كردن، افزودن، اضافه كردن. چوْخالْماق (çoxalmaq)
زيادتر شدن، بيشتر شدن. چوخْجا (çoxca)
به مقدار زياد، نسبتاً زياد. چوْخدان (çoxdan)
از زمانها قبل، از خيلي وقت پيش. چوْخلاتماق (çoxlatmaq)
افزودن، اضافه كردن. چوْخلاشماق (çoxlaşmaq)
افزون شدن. چوْخلوق (çoxluq)
كثرت، فراواني. چوْخو (çoxu)
اغلبِ، بسياري از

چوْخا : تورکجه فارسجا - قشقایی

: نوعي ارخالق. (← چوْقّا)

چؤيگَن : تورکجه فارسجا - قشقایی

: چوب سر خميده‌اي كه در قديم با آن چوگان بازي مي‌كردند؛ امّا امروزه براي دستگير كردن حيواناتي از قبيل بز، گوسفند و … از آن استفاده مي شود. (ريشة كلمه از «چؤن» (خميده) است. ← چؤن و چيگيل)