Multilingual Turkish Dictionary

تورکجه فارسجا - قشقایی

تورکجه فارسجا - قشقایی
ايي : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
رايحه، بو. (← اي1) اييله‌مَك (iylәmәk)
بوييدن، بو كشيدن. ايييمَك (iyimәk)
متعفّن شدن، بو گرفتن

اييده : تورکجه فارسجا - قشقایی

: سنجد

ايي‌ها : تورکجه فارسجا - قشقایی

: صوتي است كه براي خيزاندن و حركت دادن شتر گفته مي‌شود

ايييد : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جوان، جوانمرد. (← ايگيت)

ايييرمي : تورکجه فارسجا - قشقایی

: بيست، عدد 20

اييرَنمَك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: دل به هم خوردن، متنفّر شدن. (← اير2 ، ايرَنمك)

ايزْم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: به خاطر، براي. (اين كلمه در تركي آذربايجان با تلفّظ «ايز» به معني ردّ پا و نشان است. ← ايزم)

ايزْم : تورکجه فارسجا - قشقایی

: برايِ، به خاطرِ ، به قصدِ، به جهتِ. قوْناق ايزمينا بورا گلميش. (به قصد مهماني به اينجا آمده است.)

ايزّ-و-جيز : تورکجه فارسجا - قشقایی

: جزع فزع، التماس، تضرّع، گريه و زاري

كه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
از پسوندهاي مكاني به معني جايگاه. مانند
اؤلكه (ائلكه)
جايگاه ايل، زادگاه، مدفن، وطن. شوْره‌كه
جاي شور، شوره زار

كه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
مخفّف «كس»، كس، شخص

اك : تورکجه فارسجا - قشقایی

: فعل امر از مصدر «اكمك» (كاشتن) اكديرمك (әkdirmәk)
به وسيلة ديگري كاشتن، كاراندن. اكره (әkrә)
برزگر، كشاورز، زارع. اكمك (әkmәk)
كاشتن، كشتن.
نان. اكمه (әkmә)
كشت، بذر افشاني.
كشت مكن، زراعت مكن. اكيلمك (әkilmәk)
كاشته شدن، كشت شدن. اكيلي (әkili)
كاشته شده، زراعت. اكيم (әkim)
نحوة كشت و زرع. اكين (әkin)
كشت، زراعت. اكينتي (әkinti)
مزرعه. اكينچي (әkinçi)
كشاورز، برزگر. اكينچيليك (әkinçilik)
كشاورزي، برزيگري. اكينليك (әkinlik)
محل زراعت، محدودة كاشت

كا : تورکجه فارسجا - قشقایی

مخفّف «كاكا» به معاني
برادر.
آقا، بزرگ، سرور. (معمولاً براي احترام به بزرگترها گفته مي‌شود) مانند
حسن كا (حسن آقا)
پدر. كاكا (kaka)
برادر.
پدر.
برادر خوانده.
غلام سياه پوست، برده. كا شوْوقي (ka şovqı) = كا شوْوقَكي (ka şovqәkı)
آقا شوقي، دم دمي‌ مزاج. كاكا سيياه (kaka sıyah)
سياه پوستي كه معمولاً در گذشته (زمان برده‌داري) بردگي مي‌كرد؛ قشقاييها اين افراد را به خاطر هم‌نوع‌ دوستي «كاكا» (برادر) مي‌خواندند. كاكاليق (kakalıq)
برادري، برادر بودن.
برادر خواندگي. كاكاليق اوْخوماق (kakalıq oxumaq)
پيوند برادري بستن، برادر خواندگي. كاكام هاي (kakam hay)
نام يكي از آهنگهاي غم انگيز قشقايي. كاكا هـوسّـوب (kaka hüssüb)
كاكا يوسف، نام نوعي قمري

كاباب : تورکجه فارسجا - قشقایی

كباب. (شش)

كاچّـی : تورکجه فارسجا - قشقایی

كاچي، آش رقيق و آبكي كه معمولاً از آرد و شير و شكر تهيّه شود.
مجازاً به معني له و كوبيده

كاد : تورکجه فارسجا - قشقایی

: استخوان لگن. (← كات)

كافار : تورکجه فارسجا - قشقایی

(ع) كافر، مشرك. كافارليق (kafarlıq)
كفر، بي ديني. كافار گؤرمه (kafar görmә) = كافار گؤرمه‌سين (kafar görmәsin)
بلا و مصيبتي كه خدا كند كسي به آن مبتلا نشود

كافتار : تورکجه فارسجا - قشقایی

كفتار. (شش)

كاغاز : تورکجه فارسجا - قشقایی

= كاغيز (kağız)
كاغذ. (← قاق1، قاغاز)

كاه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(1)
(ف) كاه، ساقة خشك گياهان. كاهكَش (kahkәş)
كاه كش، كيسة بزرگ پشمي يا مويي كه در آن كاه گذارند. كاه گيج (kah gic)
كهكيز، نام گياهي است با گلهاي آبي كه اگر انسان يا حيوان آن را بخورد دچار سر گيجه و ناراحتي مي‌گردد. كاهى (kahı)
به رنگ كاه، زرد رنگ. كاهى ساری (kahı sarı)
زرد كم رنگ. كاهى ياشيل (kahı yaşıl)
سبز كم رنگ

كاه : تورکجه فارسجا - قشقایی

(2)
قهقهه، خندة بلند. كاه-كاه (kah-kah)
صداي قهقهه. كاه وورماق (kah vurmaq)
قهقهه زدن، خنديدن

كاهال : تورکجه فارسجا - قشقایی

: (ع) كاهل، سست، تنبل و تن پرور

كاهى : تورکجه فارسجا - قشقایی

كاهو

كاك : تورکجه فارسجا - قشقایی

قهقهه، خندة بلند. كاك-

كاكينان : تورکجه فارسجا - قشقایی

با قهقهه و خندة بلند. كاكّيلاماق (kakkılamaq)
قهقهه زدن، خنديدن