Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

A : Arin Turkish Etimology Dictionary

yoğun, qalın, düz səs.
ya;,
isə; anlamında bir sözcük. ünlü ilə bitən sözlərdən sonra
va; şəklində gəlir.
sən a nöç gəlməy: ya sən niyə gəlmirsin.
anı ya çırtda görməğənmə. onu isə heç görmədim.
mən toxda deyirəm. sən a çallab barasa: mən dur diyirəm. sən isə sıvışıb gedirsin.
mən qadalıb işləymə. sən a?. mən harıl harıl çalışıram. ya sən ?
hay.
sevgi ilə çağıma səslərindəndir.
a mənim sevgilim.
a gözümün bəbəyi.
hirslə, qəzəblə çağırma səslərindən.
a! canım, böylədə iş olar.
şaşmana səslərindən.
a bu nə gözəl.
a bu nədir.
bıqmağı, doymağı bəlirtən səs.
a bu çox oldu.
da. yükləmə, tə;kidi göstərir.
verərər a, öz malıdı: verərər da, öz malıdı.
satar a, nədən satmasın.
da. ititməyi, tələsməyi, istəyi vurqulayan, göstərən səs.
gəl a !. gəl da !.
yazsanız a: yazsanız da.
şaşalamayı anlatan bir ədat.
ək. mümkün mü?. olur mu?.
dilək bildirir.
aytsanq a: söyləsənə.
bersəng a: versənə.
barmay a. barmay amalıbız yoxdu: gedməmək olur mu. çarəsiz gidəcəğiz. •.
a;dan zıya: başdan başa. yönəli. hər yönlü.
ha!. həndə. öcürdü

AB TAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

yap tav. yap tör

AB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ab (fars) (?) < ob < ov < sov < sovp > su.
ab !: al!. tut!.
(ap op. ob. yob. yop: çoxluğu göstərən sözlər).
ab. yap. usul. yol. metod.
ab. yap. qolaylıq. əl yatqınlığı.
yapın, yolun tabmaq: işin qolayını bulmaq.
yapına düzəlmək: işi usuluna görə yapmaq.
işinin yapın bilgən armaz: işin yolun bilən yorulmaz

ABA BAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağlarda yetişib, xiyar kimi tikənli bir ot. yer mürvəri. kannabis sativa

ABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(əbə). ( qaba).
(b p ) apa. abla. böyük bacı. ağabacı.
böyük aba: yapuq. çapuq.
ana. apa.
apa. apal. baba. atavus (latin). ata. ataş. ağa. ana. ənnə. nənə. bəy. abla (böyük qız kardəş). abı. nənəana. böyük nənə. xanım. xan. ama. əmi. əmmə. yengə. böyük. ötülü. bu söz yaradcı ulu böyük qadını çağıranda söylənir. (aaba < aba: böyük: olqun. keçmişlər).
qorxu.
ağı.
ova. ovlaq. ovadan: toplu. bollu. geniş. yoğurtlu.
qutluq.
ayı. qorxu, qabalıq simgəsi.
abaçı: xuxu.
doğum yatıran qadın.
böyük ana. nənə.
yaşlı qadın.
uşaq oyunlarında, oyunun yükünü daşıyan cocuq.
əbə çıldır: qurdu qızdırmaya dayanan bir uşaq oyunu.
doğum yaptıran qadın.
böyük ana. nənə.
yaşlı qadın.
( < abamaq: örtmək). çuğal. çulqa. kəpəng. kəpənək.
ana. böyük bacı.
nənə.
əba. örtük. çulqa. din kişilərnin geydikləri cübbə.
aba altında ər yatar: geyimlə kişi ölçülməz.
aba vaxdı aba, yaypa çağı yapa: sözü yeində.
aba dəğəri yağmırda bilinir.
əbədən bəbəyə: məmə yeyəndən pəpə yeyənədək: hammıya. hərkəsə.
əbəbulğuru: bulğur böyükluyundə yağan qar.
xanımabla. xanımaba: birinin özündən böyük qadına sayqılı səslənməsi.
gəlinaba: gəlinabla. gəlinana. gəlinbacı. gəlingə. gəncə.
yengə. gəlinin sağdıcı.
bir qızgəlinə, xanıma sayqıyla səslənmə deyimi

ABACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

apbaça. qorxuluq

ABACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

apaçı.
ayı oynadan. ayıya baxan.
umacı. bununla cocuqlar qorqutulur.
abacı gəldi: xuxu gəldi.
abağı: qorquluqka. qaraqula.
ağır basma. qabus.
abla. abala. ağaybay. xanım. sayqılı, böyük qadına üzlənəndə söylənən sayqı sözü.
cin. xortlaq.
öcü.
avacı. umaçıqa. cin. xortlaq.
bosdan qorxuluğu. ağır qara basma.
ay səni görüm abaçıya uğruyasan

ABACUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

abajur. < yapkök. kökü topraqda yapıq, gizli olan bitgi. yerkökü. kök. çətirli

ABAJUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > abacur

ABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abağ.
< yapaq. qıt. örtülü. gizli. gözdən qıraq.
ap ağ. təmiz, iffətli, namuslu kişi.
abıy. alba. albay. baba. ağa. dədə. çonğ

ABAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

abağa. abağay.
< ağabəy < > bəyağa. abay. daay. taay. abaş. böyüklərə qarşı deyilən sayıc sözü.
amca.
sayqın, sözü geçən xanım.
dədənin qardaşı. (böyük) əmi. amca. böyük ata. böyüklərə qarşı deyilən sayıc sözü.
ağa ini: kiçik əmi.
qohum tanış.
yapaqa. abqa. yapqa. istək. istənilən, görülən nərsə.
sənin abağan nədir.
yapaqa. abqa. yapqa. oya. məşquliyyət.
özüvə bir abaqa seçdə, oyasız qalma

ABAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

abağan. uluqat. uluyat. hər nəyin yeaəsi, ulusu. əkbər

ABAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > abağa

ABAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > abacı. qorquluq. qaraqula

ABAQIYMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

könül qırıcı. can yaxıcı

ABAQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

abağu < yapaqu. yön. yan. tərəf

ABAQUS : Arin Turkish Etimology Dictionary

abakus. sütun başlığının ən üstündə yer alan tapla, sini

ABALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

abla. abacı. ağaybay. xanım

ABALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< aba). sayqı hörmət, əzizləmək üçün qadınlara söylənir

ABALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıtlı. az tapılan, görünən nərsə. əcib. nadir.
yapalı. gizli

ABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yabalığ. yeldirmə. yəldirmə. manto. (qadınların gen, bol eşik geyimi)

ABALLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

opallıq. alpaqlıq. ullalıq. ulallıq. böyüklük. abaltay. yekəlik. tamdaraqlıq. aşamatlıq. ehtişam

ABALTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

abaltıq.
böyüklük. yekəlik.
iri göz ələk

ABALTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abaltay.
albatay. alp. böyük. yekə. əzəmətli.
böyüklük. yekəlik.
iri göz ələk

ABAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< yapmaq: örtmək. ötürmək).
mən;, diriğ edmək.
buraqmaq.
qaçırmaq.
almamaq. qəbul edməmək. rədd edmək.
ablamaq. avamaq. avlamaq. tıymaq. tıqmaq. qapamaq. yapamaq. mən; edmək.
abımaq. qaçmaq. gizlənmək. saxlamaq. örtmək. üstünü çökmək. çulqamaq. sərimək. sarımaq. əngəlləmək. qarşı çıxmaq. dayatmaq. dayandırmaq. əsirgəmək. yasamaq. yasaqlamaq.
uruğlamaq. çoxalmaq. yığılmaq