Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ALIR QÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alır göz. diqqətli, alıcı göz

ALIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

alqır. göt. götür.
alır almaz: bəlli bəlirsiz. tutar tutmaz. elə belə. yavaş, yumşaq olaraq.
astar verib, üz alır, götün verib, baş alır.- üz satıb, astar alır, pisdən pisinə qalır, dodağından yağ damır, qarın qursaq boş qalır

ALIRCASINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

soluq soluq. sürpük sürpük. dəniz soluğanı. fırtınadan sonra səkrək səkrək, soluq soluq, alırcasına qıyıya gəlib çarpan dalğa

ALIS : Arin Turkish Etimology Dictionary

araş.
(< al ar: ara. ala: uzaq). alis. alas. alız. uzaq. çaş. azqın. düzdən uzaqmış.
alıs, dış olmayan: olmayan. yaxın. doğan qarnaş.
əsil. soylu. kübar (< kop). qabır. böyük

ALIS : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzaq.
alış veriş

ALISIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alasıq. alagöz. optimist. xoşbin. (# qaragöz: qarasıq. qarısıq. qaraç. koraçı. pesimist. bədbin)

ALISIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alasığlıq. alagözlük. optimistlik. xoşbinlik

ALISIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

şeh. nəm.
alısım odun: şeh. nəm odun.
bitən ot. çıxan ot. yüksələn bitgi

ALISIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çayır biçiltiktən sonra təkrar çıxan otlar. gənc. körpə.- alısın urmaq: çayırda otların çıxması.
yanğı alısın urqan qırdış:yeni ot çıxan çayır.
ingən alısın: ikinci, üçüncü kərə biçilən ot

ALISQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ötəki. uzağki. uzaqdaqi

ALISQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alısdırmaq. alıslatmaq. alsatmaq. arqatmaq. irgətmək. ıraqlatmaq. ırqatmaq. uzaqlatmaq. üzdürmək

ALISLAŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralaşu

ALISLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alısqırmaq. alısdırmaq. alsatmaq. arqatmaq. irgətmək. ıraqlatmaq. ırqatmaq. uzaqlatmaq. üzdürmək

ALISMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzaqlaşmaq. bitmək. otun yüksəlməsi. çıkması. bağ alısdı

ALISTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınmış. edinmiş. hazır.
alışmış. tərbiyələnmiş.
yalısta. arısta. arı. təmiz

ALISTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alısdırmaq. alısqırmaq. alıslatmaq. alsatmaq. arqatmaq. irgətmək. ıraqlatmaq. ırqatmaq. uzaqlatmaq. üzdürmək.
alındırmaq. içərlətmək. hincindirmək. hıncıdırnmaq. hıcqındırmaq. öfkələtmək. qızdırmaq. qızıtmaq

ALIŞ ÇALIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alım verim. dəğiş toxuş

ALIŞ ÇALIŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alçalmaq. çalmaq. əvəzləmək

ALIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öğür. tay. tuş. yar. yoldaş. əş
pay. bölük.
hazırlık. təyərlik.
qəbul. altış.
alışına düşmək çətindi.
alış çağı: qəbul zamanı.
sorqu sual. borclunu borcu üzrə sorquya çəkmək.
suyun ağzı. hovuzda suvatdan su tökülən yeri.
adi. bayağı.
ılış. mədəni.
şaftalı. aluç.
yenir. görnək. vərziş. adət.
dəlik. deşik. ağız. su, göl, bulaq ağzı. suyun axıb tökülən yeri.
bazxast.
(bilgi. pul) nərsə almaq üçün kimsəni sorquya çəkmə.
pay. ulaq. ülək. nəsib. bölük. bölək. qismət. şans. bəxt. tapış.
görtük. adət.
berqü. salğıt. zəkat. xirac. bac.
alma. tutma. tutuş. edinmə. elinmə. qapma. əldə edmə. əldəmə. ələ gətirmə. ələ salma. qola salma. qazanma. yaxalama. ittixaz. əxz.
alşıt. alşım. tutum. yöntəm. xuy. rəftar.
alış qanla girər, sümüklə çıxar.
aluç. şaftalı. avın. avun. avlan. adət. borcun geri istəmək işi.- oylumsuz alış veriş: yetəriz tutarda alver.
alış dəğiş:
alış dəğiş edmək alışmaq.
alış satığ: alış veriş. əxz o əta.
alış veriş edmək: mücadilə, müarizə edmək. tutaşmaq. tutuşmaq. alışmaq. odlanmaq.
alış veriş: alqu berqu. alım satım.
alış veriş: alım saım.
görməcə alış veriş: görməcə. görmək şərti ilə.nərsəni görüb baxmaqla almaq.
alış aşırı: alış, alşaq dışı: > alşarı) alışılmamış nərsə. eybəcər. dışaq. dışlaq. dışqal. daşqa. düddürü. ənayi. şaşırcı. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. tuhaf.
alma.
özgülük. özəllik. yöntəm. xuy. özgülük. təbiət. sinis. adət.
alış bəriş: bir haqqı alma. vermə.
alış dəğiş: mubadilə

ALIŞAGƏLMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

alışmış olmaq. öğrəşginmək. alışılmaq

ALIŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alığan.
otuşan. tutuşan. odlaşan. od tutan. yanan. yanışan. yanğışan. yaxınan. yaxışan. yaxnışan.
çapıq alışan, çapıq sönüşür. (çapıq bəğənib, çabıq vazkeçənlər üçün söylənir)

ALIŞAŞIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(- alış aşırı: alış, alşaq dışı: > alşarı) alışılmamış nərsə. eybəcər. dışaq. dışlaq. dışqal. daşqa. düddürü. ənayi. şaşırcı. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. tuhaf

ALIŞIQ TÖRƏŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşık törşik. alış törüş. ürf

ALIŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşıq.
yanışıq. yaxışıq. yanmış. tutruq. tutaştırıq. tutqu. tutaq.
qarışıq. dəğişik.
vurqun. aşıq.
iyələnqən. öğürlük. könqən. könüllü. könüldəm. köndəm. usanış < metatez > unus. öğrənqıc. ünsiyyət. ülfət.
atım. əkli. öğrəşmiş. mö;tad.
tutaşturuq. (od yaxmaq üçn) qov. qav. tutaş.
mə;nus. tanış. aşına.
mö;tad.
əhliləşmiş. evçiləşmiş.
əkli. əkdi. becəri. evcil. uysal. əhli. pərvəri.
alışqan. adət.
ılışıq. mədəniyyət.
əkdi. mö;tad.
təcrübəli. idmanlı. işlək.
adət.
alışıq, varlığın ikinci özüdür.
dəb. təb. rəsm. usul.
bu elin alşığı böylə.
tutacaq. alışqan

ALIŞIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alışığan.olağan. bayağı. adəta