Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ALSIRAVLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avlanlıq. aldağlıq. alıqlıq. avanaqlıq (< avlanmaq: tutulmaq). şaşqınlıq. ürkü

ALSIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alsırığ. yılmış. bitgən. şaşqın

ALSIZ ARTSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sonsuz. cocuqsuz. oğlad yiyəsi olmayan

ALST : Arin Turkish Etimology Dictionary

as. ast. alt

ALŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşağ.
(alış, alşaq dışı: alış aşırı: > alşarı) alışılmamış nərsə. eybəcər. dışaq. dışlaq. dışqal. daşqa. düddürü. ənayi. şaşırcı. qaşqal. çaşqal. biçimsiz. tuhaf.
aşlaq. yaplaq. işlək. aşlaq. adi. bayağı. mə;muli.
alşıq. adət. gətir (gət < metatez > təg) təkir. təqir. təkərlənən, tikrarlanan nərsə.
quttur. qotur. çox kötü. bərbat. rəzil

ALŞAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölşəmək. acıqmaqdan dolayı qöz qararmaq

ALŞANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alınmaq. əldə ayaqdan düşmək

ALŞARI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< alış aşırı: alış, alşaq dışı). dışaq. dışlaq. dışqal. daşqa. alışınmamış. alşınmamış. umulmadıq. əcib. ənayi. eybəcər. yasadış. yadırqıq. yadqırıq. yabanısım. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. kəsəki. özgəc. ğeyri mə;mul

ALŞATI : Arin Turkish Etimology Dictionary

alışdırı. alışdırım. alışdırma. isgərmə. ısqarma. ısqarı. yatqırma. yatırma. yasırma. yasqırma. öğrəşit. öğrəşim. öğrəşmə. yadırqalığın, çiğliyin, xamlığın gidərmə.
hər işin isgərmə yolları var

ALŞATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ölşətmək. aclıqtan gözü qarartmaq

ALŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alışıq.
alşaq. adət. gətir (gət < metatez > təg) təkir. təqir. təkərlənən, tikrarlanan nərsə.
alışıq, varlığın ikinci özüdür.
dəb. təb. rəsm. usul.
bu elin alşığı böylə.
alışqanlıq. alşıqlıq. adət. yöntəm. xuy.
aşıq. dərviş. dalbış. abdal.
atış. utuş. oduş. qızıq. qoruq. qızım. qısıq. qınıq. coşuq. yaxış. yanğı. qaraç. qapıs. qaplıc. təmə;. tamah. yapas. qılas. azman < acman. aclıq. göz. acgözlük. tutqu. tutmac. dalvas. talvas. gərik. çəkiş. dalqıç. obrıq. hoprıq. öprük. yumuq. umaq. umuq. əmik. yerik. yenik. dadıq. çaylıq. araş. arzıq. marağ. seviş. iştah. istək. əsmə. əsi. əslik. istəş. özənc. özəniş. islaq. islat. ıslaq. ıslat. qaplıca. qapcıq. həvəs.
əkitiş. e;tiyad.
qətə. qata. xət. məzhhəb. məslək.
alşığa koruq, yanşığa körük

ALŞIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alışqanlıq. alşıq. adət. yöntəm. xuy

ALŞIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşıt. alış. tutum. yöntəm. xuy. rəftar

ALŞINIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uzlanış. diziliş. düzülüş. düzülmə. dizilmə. bağdanış. tapınış

ALŞINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alqınmaq. iyələnmək. etinmək. edqinmək. qılqınmaq. olqunmaq. qazanmaq. sahab olmaq. qapınmaq. öğrənmək.
qabıq tutmaq. özünə gəlmək. özün tutmaq, tapmaq. yerləşinmək

ALŞINMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşınmamış. alışınmamış. umulmadıq. alşarı (< alış aşırı: alış, alşaq dışı). dışaq. dışlaq. dışqal. daşqa. əcib. ənayi. eybəcər. yasadış. yadırqıq. yadqırıq. yabanısım. şaşrınıq. çarpınıq. sarpınıq. sanğılmadıq. kəsəki. özgəc. ğeyri mə;mul

ALŞIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

alşım. alış. tutum. yöntəm. xuy. rəftar

ALT : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin yerə baxan yönü.
altından yapış.
geri. dalı. son. təh. aşağı.
art. yapaşu. yataşu. aşağı. altdaki. batı. avrupa. aşağı.
as. ast. alst.
alçaq.
alt qat: alçaq qat.
arxa. geri. son.
bu işin altı iyi çıxmayacaq. dalı.
bu nağılın altı, lap şaşırdıcıdır.
nərsəyə tuş olan, tutulan, mə;ruz olan.
astın > astin (fars). astar. astağ. aşağ. az. kəm.
damən (fars). taman. (< təmən. təbən). dib. aşağ. asra. ətək.
asra aşağ. aşağı. astın altın. ətək. dib. təmən (> damən (fars)) qoyi. quyu. (# yuxar. yuxarı. ülya).
o dağdan qoyu endi.
ast. göt. dib.
astan. aşağ. elin.
at. iç.
atdon. içdon. içgeyim. atgeyim.
pey. dib

ALT EDMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

yarışda yenmək.
alt geyim: tərlik. alttıq. gövdək. gövlək. gövdəyə yapışan toxunan paltar.- başaltı: ənsə. ensə.
dəğirman çərxinin altındaki dəmir: qarqacıq. qarqıcıq.
heyvanların taxıları (nalları) düşərək, ayağ altları yara olmaq: qaradaban olmaq.
çatı altı: qaradaban.
heyvanlarda, insanlarda ayağ altında oluşan irinli yara: qaradaban.
yer altınıda bilmək, üstünüdə: çox bilmək.
yeraltı: qarayer. kav. gəv. kəvət. zerzəmi.
əlaltı, azağaltı, ayağaltı işləri görən: qaraqolluqçu. qaraqulluqçu. qarulluqçu. ayaqlıq. qapılıq. çaput. padov.
yer altı: yeraltı. qarayer.
qarınaltı: malqara çulun iki yanında olub, qarnının altında bağlalanan bağlar.
alt üst: ifrat təfrit. qasıq qısıq. ağır yüngül. anğıl engil. aşırı yasırı. doluq soluq. qatı yatı. bəkiş çəkiş. qatır yatır. qamıt kəmit. artıq əksik. qaşağı aşağı. uzuq üzüq. artıq yartıq. yapıc yasıc.
ayaqaltı başmağı: ökcəsiz, dabansız başmaq. kavılla. kavla. qonara. qarevil.
odun altına, üstünə qoyulan daş, ayıq, dəmir: qızqavar. qısqavar. qasqavar.
dilaltı: dişaltı: dodaqlıq. boğazüstü. boğazlıq. məzə.
qabaltı: daban. binövrə. bünyad.
qapaltı. qapıltı. qapalta. yaraqlı qaravul, polis, jandarm qaraqolu, bölməsi. pasqah.
alt üst edmək: ələkləmək.
əl altı: yan. yaxın.
eşikaltı: ayağaltı.
altda kimdir.
altın oxu: dalı, gerin oxu.
altacan getdim: təkinədək, sonuna dək.- hər nə onun altındadır: ona bağlıdır. onun təpgisindədir.
alt alta: birbiri altında.
altalta üstüsdə olmaq:
boğuşmaq.
uyqun, içdən, iç içək, içdənik, səmimi olmaq.
alt başında: başı altında: elə yanında.
alt başlıq: təməl başlığı tamamlayan başlıq.
alt edmək: yenmək. məğlub edmək.
alt olmaq: sınmaq. yenilmək. məğlub olmaq.
altı nədir: alt yönü nədir: gerisi, sonrası, olub olacağı, varacağı nədir.
altı alay, üsdü qalay: altı kaval, üsdü qabal: görnüşü özənli, içi kövənli (boş): üzü bəzək, içi təzək.
altı yaş: təməli pozuq.
altına edmək, yapmaq, qaçırmaq, işəmək: özün batırmaq. çox ürküb, qorxmaq.
altından çapanoğlu çıxdı: gözlənilməz sonuclar verildi.
altdan girib üsdən çıxmaq: bir nəyin kökünə, göt başına gedmək.
altından qalxmaq: üstələmək. üstənmək. öhdəsindən gəlmək.
altından qaçmaq: boşanmaq.
altından qalxamamaq: altından çıxamamaq. başarmamaq. bəcərməmək.
altın çizmək, cızmaq: özəni, görüşü çəkmək.
altın ıslatmaq: yerin batırmaq. işləri korlanmaq.
altını üstünə gətirmək: altüstedmək: dağıtmaq. qarışdırmaq.
altlı üstlü: atlıüslü: hamısı. ümdə. qaparma.
altda qalanın canı çıxsın: asda qaçan namətdi. kimi (hər kəs) başın çarasın bulsun. kimi (hər kəs) özün qurtarsın.
altda qalmaq: yenilmək. qarşılıqsız qalmaq. cəvab verəməmək.
altdan almaq: yumuşaq davranmaq, almaq, tutmaq.
altdan alta: gizlidən gizliyə.
uzun alt geyimin dizdən aşağ bölümü: baldıraq.- alt edmək: altatmaq. yenmək. basmaq.
alt üst edmək: belləmək. təpmək.
pıçaq altına yatmaq: əməliyyat, cərrahlıq olmaq.- buğ altından gülmək: sezdirmədən, bəllətmədən gülmək.- alt üst olmaq: göy yerə qapanmaq. böyük qarqaşalıq çıxmaq.
alt üsləmək: sağ sollamaq. çalxamaq.
altdan işləmə: dalaverə. dalverə. gizli, dolablı, qandağlı kələkli, hiləli iş.
dam altı: qapalı yer.- altı düz qayıq, nərsə: düzdaban.
ayağaltı: çiğnək. çeğnək.
ayağın altı: daban. taban.
dənizaltı: dəniz dalqalarından etgilənən.
bu yer çox dənizaltı, qorunması güc.
dilaltı: qurbağacıq. toyuq kəsəli.
dili altında bir nəsə olmaq: danışıbda, nərsələri gizləmək.
əlaltında: yaxında. qolayda. hazır. movcud. dəsdrəsdə.- iç şalvar: alt şalvar: tuman. don.
qabırqa altı: döş.- altdan işləyən: gizli işsiz.- əl altı: qol astı: pəsələn. basılan. alçaq. zəbun.
əl altında: qolayda.
göz altı: təhdi nəzər: göz dusdağı.
çatı altı: sığıncaq. ev.
altdan geyilən köynək. at köynəyi. iç köynəyi: tər köynəyi.
altda olan. təkin.- quyruq altı: quş kəsəllərindən.- alt üst edmək: arayıb daramaq: sorub sorağlaşıb incələmək. təhqiq edmək.
yazığın evin, para tapıb almaq (çalmaq) üçün daramışlar.- ayağın altı: taban. daban.
çox yorulmaqdan dabanlarım tökülür.
dabanın bərk basan dik qalxar.
top altı: qala alanı: qala meydanı: qala topları üçün açıq, alçaq kiçik yer.
alt üst edmək: savurmaq. qarışdırmaq.
ayaq altı: yol üstü.
alt üst edmək: aqtarmaq.
altda olan: altlıq. bəstər¬ (fars) bastar pəstər pıstır. yataq. yatlaq.
top altı. yel altı. yağmur altı.
alt alta: birbirin altında, aşağsında.
alt aşağı vurmaq: üstələmək. yerə çalmaq.
alta almaq: altamaq. üstələmək. yenmək. yıxmaq.
alt üst: zir zəbər.
alt olmaq: altanmaq. üstələnmək. yenilmək. yıxılmaq.
alt edmək: altamaq. üstələmək. yenmək. yıxmaq.
alt başında: elə altında. yanında.
əl altı: gizlicə.
ayaq altı: yol üsdə.
əl altı: tabe.
qəhvəaltı: qəhnin yanıda yeyilən yemək.
alt qat: astar.
alt üst olmaq:
qarmaşmaq. aralaşmaq. qarışmaq.
alığmaq. alaqmaq. dağılmaq.
alta vurmaq: qarsmaq. yatırmaq. alta vurmaq. çəknəmək.
qapının alt yanı: busağa. ziyarətgah. astana.
alta alınmaq: qapallanmaq. basdırınmaq.saldırınmaq. təpəllənmək. təpillənmək. etgilənmək. mütəəssirlənmək. tə;sirlənmək.- altına qaçırmaq: tumana basmaq. islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq.
at mənim altımda axsamasın.- dilin altına istiod qoyub danışır.
nərsənin altına qoyulan dirək: yükrül. qaprıl. hamil.
qabırqanın alt bölümü: boş böğrək. gəğrək. gəvrək (< kav. kəv).
qarnın altı, uyluğun, budun üst bölümü: qasıq.- yer altı oyuğu: daluz. dəhliz. yolağ. qolağ. tünel

ALT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ald.
al. ön. ön bölüm.
aldı: önü.
ev aldı: evin önü.
eşik aldı: qapı önü.
aldı il: gələn il.
aldımda: önümdə.
alqa basmaq: ilərləmək.
aldını ala: aldı bilən: öncədən.
alda: ilərdə. öndə.
o aldımdın çıxdı: o önümə çıxdı.
aldımnan bir maral qaçdı: önümdən.
göz aldımda: göz önümdə.
aldımda de: önümdə de.
o aldımnan mən ardından qaçdım.
aldından gedən mən olum: səndən qabax ölüm də. sənin ölümüvü görməyim.
aldıqaz nədir ?: önərgəz nədir ?. pişnəhadız nədir ?. aldıqa çıxmaq: aldıqa gedmək: qarşılamaq.
aldın ala: aldın: aldınğan. öncədən.
əlimdən aldı. aldından qovdu.
aldınğa: önünə.
aldın geri: iləri geri. bundan sonra.
eşik aldı: qapı önü.
aldında: önündə.
onun aldıdan ötdüm (:
onun önündən keçdim.
ondan izin istədim.).
aldımdan ged: qabağımdan. yanımdan ged.
aldın geri: irəli geri.
aldın görüş: öncədən görüş.
birinci atlan. aldığa baslan: ata min. öndə yeri.
sən aldığa bar qıl: sən öncə ged.
aldın olmaq: önülük edmək.
aldın ala: öncədən
aldın ardın qaramadan: dal qabağına baxmadan.
öz. kəndi.
ald aldına: öz aldına: öz özünə: kəndi kəndinə. öz başına.- aldıqa bax: qabağıva bax.
öz aldınca gün sürmək: öz əl öz başı olmaq.
aldı aldına pozulub: öz özünə pozulub. çözülüb.
öz aldımqa işlirəm: özüm tək. yalnız çalışıram.
ald aldına nə deyinirsən: öz özüvə nə deyinirsən.
iyi. birinci. seçgin. ə;la. gözəl.
adamların aldı: ən yaxşısı.
aldı işlər.
aldı yemək. aldı geymək.
alt. ast. as. dip. daban. aşağı.
tüfəfəng aldından qaçıb gəlduk: tüfəh odunun altından (yaxud önündən) qaçıb gəldik.
əl aldı: əl atı.
izin. salı. yetgi.
onun aldıdan ötdüm: ondan izin istədim.
atamın aldıdın ötsəniz. obdan olur: atamın salısın alsaz. iyi olur

ALT : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağca. aşağ. engin

ALTA QÜYTƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alda küydən. əsgidən. öncədən.
alda küydə bolmaq: əsgisi kimi olmaq.
aldın küydən: öncədən olduğu kimi

ALTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alda. aldın. ala aldan. ilərdə. öndən. qabaqdan

ALTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

alda. öndə. iləride

ALTAB SOLTAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

aldab soldab. aldadaraq yalvararaq.
alğan yarın yaş ikən aldab soldab yolğa sal