Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ANASİTUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

anasitun, dirək: tikən. dikən. tikər. dikər. omurqa. onurqa

ANASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ansız. azığ. zinazadə. həramzada

ANASÖZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sözün özü. başsöz

ANAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

anac. anaç.
anacıq.
analıq duyqusu çox gəlişmiş. anaya çəkən
doğurqan. ürətgən

ANAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

anaç. anac.
anacıq. ana kimi davranan qız.
ata sapılı ataş, ana sapılı anaç.
ağbirçək kimi davranan qız uşağı. (ataç oğul: böyüklər kimi özün aparıb davranan, az yaşlı oğlan).
geçgin. keçgin. xoca. qarımış. qart. qırt. qarı. qalın. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. çiyimsi. çigit < > çiğil. çiy. çiğ. olmamış. yaşlı. yaşlanmış. qarı. çökək. çökük. çökül. çökün. çöküt. çökət. ərik.
kökəş. kötcük. başıc. usluş.
qart. qırt. qalın. iri. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. yaşlı. qoca. geçgin.
sınavlı. usda. kurnaz. kurzan. qurbaş. zirəh. çox bilmiş.
çox doğumlu dişi.
< anadaş. ənələş. qardaş. qarında

ANAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

anğaşa. qayğaşa. qanğaşa. qanaşa. niyaran. nigəran. naygiran

ANAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

anı. anılan
yaxın. qohum tanış

ANATAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana damar. atardamar. toplardamar

ANATAMAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana damar. şahrəg. şahdamar

ANATƏRTƏB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana dərtəb. uladərtəb. ulandac. anandac ( < ana + andac) anadəfdər. dəfdəri kəbir

ANATİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

anadil. ata dil. doğan dil

ANATOLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

anadolu.cocuqsuz. cocuğu olmayan

ANATOLULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

anadolulu. saydam, sayın kişi

ANATUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

anazıt. buğda saplarını toplayıb arbıya yükləməkdə yararlanan ağac saplı, çatallı arac

ANAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ana.
ənnə.
tiftik. geçi yünü

ANAYASA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana yasa.
ayin.
dəsdur.
ilkilkə (ilk ilkə: ilkin yasa, qayda, qanun). qanuni əsasi. başaqtör (< başaq: birinci. əsasi + tör: törə: qanun)

ANAYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> ənayi (< anlamaq).
ələki. düşəri. başqalarının törənin, adətin saymayıb, öz bildiyin görmək, qılmaq.
anayı biçimə soxulmuşdur.
bön. avanaq. budala. bozbaş.
anayı dümbələyi: çox avanaq, səfeh.
anqayı. olunmaz. görgünməz. görünməz.
uvanaq. ovanaq. axmaq

ANAYICA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ənayicə. andavılca. avalca. alabaşca. aldavılca. alqınca. abdalca. avanaqca. axmaqca. kötükcə. ködükcə. görgüsüzcə. görgüsüzün. görməmişcə. koryatca. qabaca. qaba sabaca. qamqalatca. qapqalatca. qartca. qaytaca. qırıqca. qırtabaşca. qırtalaqın. qırtca. bacarmazın. bayağıca. bilgisizcə. bozbaşca. böncə. budalaca. cacıqca ( < saçmaq). cahilcə. çaşqınca. dalyaraqca. daşraca. dışraca. naşıca. dəlicə. gəbəcə. gəvəcə. gicinə. gobutca. xamına. saçıqca. salaqca. salaqın. sapaqın. savsızca. savsızın. şapşalca. şaşqınca. yoğurca. yontulmamışın. yöndəmsizin. yöndəmsizcə. qırtalaqca. amiyanə. nadanca

ANAYOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yolqa.
anayol dalıyol: əsli, fəri; yol

ANAYÖN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsl cəhət

ANAYURT : Arin Turkish Etimology Dictionary

anayurd. anayurt

ANAZIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

anatut. buğda saplarını toplayıb arbıya yükləməkdə yararlanan ağac saplı, çatallı arac

ANBAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoyma. yüklük. ağrıq

ANCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

anacaq. onacaq.
< arıncaq < arın. arınğ: müşkülcə. çətin.
elə. teyxa. tək. yalnız. sadəcə. sirf. məhz.
çörəyə ancaq doğruluqla, inanmaq olmaz.
ancaq sənin üçün.
amma. fəqət. lakin. güclə. çətincə. çətinliklə. zorla. dara dar. dardarına. sadəcə. fəqət. yalnız. həmən. tək. yeni. hənuz. həmən. salt. yalnız. böylə. bu qədər ki.
ova gedəcəkdim, ancaq hava qarışdı.
oncaq. onca. o qədər. o dəğin. o təkin.
çox danışan dil, ancaq olur.- hənuz bitmiş yapı.
dara dar. dar darına. tar.
dar qaçmaq.
kəndini dar evə atdı.
dar yetişmək.
sirf.
sirf bir söz de.
bıraq. yalnız. təkcə. təhcə. tənğcə (> tənha (fars)). təki. səkcə. yalın. təki. fəqət. gəlgələlim. tuttutalım.
güclüklə. ucu ucuna. darı darına. laken. yoxsa. məgər.
azdan buzdan. zar zor. güclüklə. təkaran. dəmin. tiqiral. zorla. yalnız. lakin. qıllı. yalnız. tək.
mən hənuz yetişmişdim ora, o gəldi.
həmən birbelə param qalmış.
həmən üç odalı evmiz vardır.
axşam güclə evə çatdıq.
güclə yetişəcək.
sadəcə mən gəldim

ANCILAYIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

öyləysə. öyləisə. öcürdüsə. öyləcə