Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

APQIŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapışmaq. qapqışmaq. qapaşmaq. qapqaşmaq. boğuşmaq. bağquşmaq. çalqışmaq. çalqaşmaq. çapqışmaq. çapqaşmaq. çarpışmaq. çırpışmaq. qaqışmaq. savaşmaq. savqaşmaq. sapaşmaq. sapqaşmaq. salaşmaq. salqışmaq. dalaşmaq. dalqaşmaq. davaşmaq. davqaşmaq. yaxalaşmaq. toslaşmaq

APQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > apuq

APLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoruz

APLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

sıçan cinsindən bir heyvancıq

APRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abraq. abartı. abartma. qabartma qabrat. qabartı. şişirtmə. şişirti. şişərti. böyütmə. böyütü. boylatı. boylatı. ötrəç. ötşürü. gəbrəti. qatma. əkmə. artırıq. attırı. atlatı. yükləti. ullatı. ullatıq. qozqırt. qozqatı. mindiri. mubaliğə. iğraq

APRAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

abraqçılıq. abartıçılıq. artırıçılıq. atlatıçılıq. attırıçılıq. aşırıçılıq. şişirtçilik. ötəçilik. ötşürçülük. üklətiçilik. gəbərtçilik. qabartıçılıq. qatmaçılıq. əkməçilik. ullaqçılıq. ullatçılıq. boylatçılıq. böyütüçülük. qozqırtçılıq. qozqalatçılıq. mindiriçilik. mubaliğəçilik. iğraqçılıq

APSALA : Arin Turkish Etimology Dictionary

kavsala. kosala. gij. boş. qafasız

APSATI : Arin Turkish Etimology Dictionary

əsgi inanışlarda avçıların, asav, vəhşi heyvanların tanrısı

APSIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

abcın. elti. öpsün. elti. yengə. bir gəlinlərin birbirinə verən sevişli ad.- ullu apsın: evin böyük xanımı yaşlandığında onun yerinə geçən böyük gəlin

APSİS : Arin Turkish Etimology Dictionary

qopsık.
yarım dayrə. qovıslı duvar.
qovs. münhəni

APSUVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

apuva. çapuva. hızlı oynanan xalq oyunlarından biri

APŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çapşaq

APŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çapşaq

APŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > çapşaq

APTAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > abdal (< çapdal: çalınmış). təltək. sərsəm. budala

APUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

apqu.
çapuq. titik. çalağ. iti.
yapuq. hazır. anuq.
apuq sapuq söyləmək: çəkçükə. çəkə yarışdırmaq. gəvəzəmək. mızıldamaq.
apuq sapuq söyləmək: çəkçükə. çəkə yarışdırmaq. gəvəzəmək. mızıldamaq

APUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

yapul. qaz kimi yanların basa basa yerimək.
apul apul yerimək.
apul apul: iki yana sallanaraq yerimə. sallaq sallaq. iki yana əyilmək

APUR SAPUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

darmadağın. bulğan. tarımar

APURTAPUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

göstəriş. kökək. kökkək. kökələk. qurum. çalım

APUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

açmaq. ayırmaq

APUVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

apsuva. çapuva. hızlı oynanan xalq oyunlarından biri

AR BÖRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sırtlan. kaftar

AR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ar al. şabalıt, qəhvə, qızımtıl sarı rəngi. qumral. qonural.
ar nə: arsal. arsıl. arsıq.
arsal saç: altun saç.
ir (< irkinmək: yığılmaq). arlanma. utanma.
üz qarası. namussuzluq. şərəfsizlik.
öc. intiqam.
uzaq.
arki: ötəki. uzaqtaqı. iləridəki.
arıki bəriki
ağ. uca. təmiz. duru.
qoşum. öc. utan. utanma. uvut. şərm. ədəb. hicab. həya. məhcubiyyət.
evlək. yüz metr mürəbbə;lik yer.
öykə. ötgə. öcgə. öc. kin. qınağrın. qanağrın.
ar damarı çatlamaq: alın damarı çatlamaq: uyatın, utancın, utanmasın itirmək

ARA SIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arpadan yapılan bir tür içgi

ARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

{arqaq. araq. ərə. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı)}.
aralıq. xilal.
arasında: sırasında. aralığında. xilalında.
bu arada: bu sırada. bu xilailda.
o aralıqda: o sırada. o xilalda.
aralıq. məsafə. fasilə.
meydan. orta. səhnə. orta. uza. uzay. fəza.
fürsət. möhlət. fürsət. qurşunun qonan aralığı. atım. məsafə.
ələqə. munasibət.
aram yoxdu.
arasız: münasibətsiz. pulları ortaya qoy.
aralıq.
aralıq. qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı. iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda.
aralıq. qırnalıq. xaqanların sarayında, iç ağası, nökər qulluqçuların bulunduğu yer, özgü dayrə.
aralıq. gözətləmə odası.
aya. iç.
boşluq. nəfəslik. nəfəs yeri.
iç.
gün arası baş vurram.
ova. alan. meydan.
bu ovada çox olay izlənilmiş: yaşanmış. görünmüş.
yarmız. armız. yarıq. ərik. cırıq. çatlaq.
iç. için. orta. arasında.
ara arqurmaq: ara açmaq.
kişi ara: el ara.
araya keçmək. arqulamaq. arulamaq. aralamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq.
ara çaqmaq: neçə nəyin arasın, barşığın çarpışdırmaq, çalışdırmaq, qarışdırmaq. savaşdırmaq.
o, iki yoldaş ara çaqdı.
kişi ara çaqlama: el içidə savaş, ixtilaf salma.
köç. çağ. an. zaman. müddət.
car. cay. yar. yarıq. çağ. zaman.
ön
;ək;; olaraq söz başına yapışıb və sözə
;ortaqlığı;; yetirir.
aramal (:
ortaq mal. el malı.
anamal. sərmaya.
araşəhər: başkənd.)
ara oram: ana yol. ara şəhər: ara qala: başkənd.
yer. alan. meydan. ortac. orlac. arlac. mühit (məkan. zaman. haləti göstərir) aqşamara. aqşamüsdü. aqşamlәyin. aqşam üzəri.
aranı ölçmək. məsafət uzunluğu ölçmək.
hər nə ara ki vardım: hər yerə ki getdim.
bu arada quş uçmaz, kolan yeriməz, adam necə yirir.
aramal: sərmaya.
araqəsmə. tənəffüs. aralıq. kəsmə. tə;til.
kəz. key. çağ. çaq. gah. saq. sal. salιm. dәm.
yıraqlıq. iki ara. boşluq. orta. aralıq.
ara, arqa meşəsi: ara, orta, ara dağ meşəsi.
ilişgi. arası necədi.
yarı.
gecə ara: gecə yarısı.
təməl. əsas.
orta. orça.
iki ara. sürə. möhlət. müddət.
açığlıq. uzaqlıq. fasilə. ıraqlıq. məsafə.
əsna. qapqı. fürsət.
dinəş. istirahat.
iç. arasına bax, için al.
koridor.
ilişik. ilişgi. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət.
zimni.
fürsət.
ara seçimi: zimni intixab.
uzaqlıq. açığlıq. fasilə. ıraqlıq. məsafə.
çox ara açmış.
sıra. açığlıq. qapqı. fürsət. vaxt.
bu arada qoyub qaçdı.
dinlənmə. dincəlmə. istirahat. antırakt.
bir ara verin.
bir ara alın.
iç.
arası keçmiş armıd, yemiş.
otaqlar arasında olan boşluq. rahro. koridor.
yeddi otaq arıya açılır.
ilişgi. münasibət.
orta. bel. kəmər.
buraxış. bıraxış. durduruş. dayalış. qapalış. tənəffüs. antırakt. fasilə.
çəkmə. fasilə. antırakt.
ayırım. fasilə.
yürrək. yürək. ürək. qəlb. orta. iç.
ara !: izlə !. iylə !.- araya gedmək: boşa çıxmaq.
araya vermək: boşuna, havıya vermək.
araya almaq: çevirmək. quşatmaq. ehatə edmək.
onu ortamıza aldıq.
araları pozuq.
ara açılmaq: darılmaq.
ara açmaq: darıtmaq.
ara pozma: ara vurmaq.
ara bulmaq: yol salmaq.araçılıq edmək.
ara sıra: arada bir: seyrək. nadirən.
ara yerdən qaldırmaq: ortadan çıxarmaq, qaldırmaq.
arada qalmaq: heç yana yaranmamaq.
aradan çıxmaq: itmək.
araları açı olmaq: küs, küsülü olmaq.
aralarından qara pişik keçmək: dosluqları soğumaq
aralarından su sızmamaq: çox sıx ilişgidə olmaq.
aralarını bulmaq: barışmaq. uzlaşmaq.
araları soğumaq: uzaqlaşmaq. ıraqlaşmaq. ırılmaq.
araya girmək: araçılıq edmək.
araya gedmək: bir işə yaramamaq. itmək.
araya vermək: bir işə yaraymamaq.
arayı yapmaq: barışdırmaq.
ara almaq: aralamaq. ayırmaq. fasilə vermək.
ara vermə: kəsim.
dırnağ arası: parantez. ayrac.
bir araya gətirmək: bir yerə yığmaq. qovuşturmaq. cəmləmək.
ara yeməyi: bəslənmə. okulda, iş arsında yeyilən yemək. kolasyon.- beşi bir arada: beşbirlik.- beşibirarada: beşibirlik. beşibiryerdə.
kişi gövdəsində göğüslə qarın arasındaki daralan bölümün arxası: bel.- qaşların arası: belçə.
ara yapmaq: ara bulmaq. barışdırmaq.
ara (fürsət) düşmüşkən qazancını güdmək, yığmaq: təsdisin (küpün) doldurmaq.- ara vermədən: bir kərədə, dəfədə. bir əldə. bir çırpıda.
araları pozulmaq: birbirinə düşmək.
aralarını pozmaq, vurmaq: birbirinə qatmaq.- bir arada: bərabər. birlikdə. hamısı birdən.
bir araya gəlinmək: toplanılmaq. birləşilmək. aralaşınmaq.
bir araya gətirmək: aralaşdırmaq. birləmək. birləşdirmək.
bir araya, bir yerə gəlmə: aralaşma. yığışma. yığılma. yığnaq. toplanma. birikmə. təcəmmö;.- bir araya, bir yerə gəlmək: aralaşmaq. yığışmaq. yığılmaq. yığnaqlanmaq. toplanmaq. birikmək. təcəmmö; edmək.
bir araya, bir yerə gətirtmək: aralaştırmaq. yığmaq. yığışdırmaq. toplamaq. birikdirmək. cəmləmək.
bir arada: birlikdə. bərabər.
bir araya gəlmək: toplanmaq.
bir aralıq:
qısa bir sürə.
iş arasında. çox qısa çağda.
ara tapmaq, bulmaq: təvəssüt edmək.
ara tapınmaq: uzlaşılmaq. bağdaşılmaq. alışılmaq. düzülmək. dizilmək.- ara açan: aralaşdıran. ayrışladan. ayrışdıran. pozucu. pozutcu. münafiq. müfsid.- ara açıqlığı: pozuşuqluq. darqınlıq.- ara açıtmaq: ara vurmaq.əğritmək. pozmaq. ixtilaf, nifaq salmaq.- ara açma: aralaşıq. ayrışlıq. pozut. nifaq.- aralarında pozuşluq, pozuşuqluq, anlaşmazlıq, açışımlıq, ayrılıq, soğuqluq, ixtilaf düşmək. pozuşmaq. munaqişə edmək.- aralarını açmaq: aralaşdırmaq: pozuşdurmaq.- yapı, qurum içindəki ara kəsit, duvar: bölmə.- ara açmaq: geridə, dalıda qoymaq. aşılmaq. uzaqlanmaq. aralanmaq. aralaşmaq. arçalmaq.- ara ara. aralıq aralıq: düzənsiz.- ara bulmaq: barışdırmaq. uylaşmaq. uzlaşmaq. sülh edmək.
ara bulman: araçı. ortaçı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal.
ara kəsmə: dincik almaq üçün ara kəsmə. dincik. dinclik. antırakt.- ara qat: asma qat.
ara mal: ortam mal. ana maldan ayrı olan mal.
ara pozan, pozucu, qaran, qatan: şorbaçı. tiltəçi.- ara pozuqluq, dəğməlik, soğuqluğ: ürək göyül, sınma, qalması, qısmıqı, sınıqması, qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. öpgəlik. öykəlik. öclülük. kədurət.- ara sıra: arada bir.kəmaz. nadirən.- ara yer: ortalıq.
arada qalmaq: arada gəlmək: bir yana yönəlməmək, ortalığı aramaq.
ara yerdən qaldırmaq: ortadan qaldırmaq.
ara sıra: çat pat. biraz. qırıq tökük.- ara sıra: sıra kərə: çağ ba çağ. zaman zaman. bə;zən.
arad sırad: sırad kərəd. bə;zi bə;zi.- ara vermədən: sıxca. sıxıca. tez tez. arasız.
ara verməkzin: sürəkli. durub dinlənmədən.- aradakı soğuqluqlar qalxınmaq. ilişgilər iyiləşmək. buzlar çözülmək, açılmaq.- aradan çıxmaq. qalxmaq. həzf olmaq. rəf; olmaq.- aradan, sandan çıxarmaq: qırağa qoymaq.- aralarına qarışmaq: birlikdə gün geçirmək.
aralarında pozuşma, anlaşmazlıq, açışlıq, açışımlıq, ayrılıq, ayrımlıq soğuqluq, ixtilaf düşmək: dartışma. dartışıq. dartışıb pozuşmaq.- aralarından su süzməmək: çox iyi ilişgidə olunmaq.
bir ara: bir çağ. bir sürə.
bir arada: birlikdə. bərabər. bahəm.
bir arada: biryerdə.- bir araya gələrək uzun boylu görünmək: baş başa vermək.
bir araya gəlinmək: toplanılmaq birləşilmək.
bir araya gəliş, gəlmə: yığışma. təcəmmö;.- bir araya gətirmək: birləmək. birləşdirmək.
biraraya dərlənmək, birikmək: dövrələnmək.
bu arada: bu sırada.
ortaya, araya çıxmaq: baş göstərmək. bəlirmək. zihur edmək. meydana gəlmək.
araları pozuq, büzük, darıq.
ara qat: ana qatdan ayrı olan.
ara tapmaq, bulmaq: təvəssüt edmək.
ara açılmaq: ara pozulmaq, büzükmək.
ara açmaq: bax > aralanmaq.
ara bulmaq: fürsət tapmaq.
ara bilmək: bir boşluğu, fürsəti əlverişli görüb, həmən qılmaq.
ara düşgünü: ara qollama, qovalama: bir boşluğ, fürsət, əlverişli çağ dalında olma.
ara əldə ikən: boşluq, fürsət varikən.
ara vermək: boşluq, fürsət, macal vermək.
ara yoxsulu: fürsət, çağ, imkan arayıb, bulamayan.
ara qarışdıran: yazqın. azqın.
fırlanıb aradan çıxmaq, qaçmaq: fırtmaq. qurtulmaq.- ara vermədən: arasız. aracısız. əldən. çapacaq. həmən.- ara vermədən: gün keçirtmədən. gün səktirmədən. hər gün.
öğlə ilə ikindi arası: gün əğişməsi. gün əğşimi.
araya çıxmaq: eşitilmək. faş olmaq.
bir arada olamamaq: edəməmək. keçinəməmək.- iki nərsənin arası: kantıq. çantıq. kəntik.
qanara: başın qan tutmuş. qanbeyin. dəliqanlı. görgüsüz.- söz daşıyan, ara pozan.
ara pozmaq: söz daşımaq: fitləmək.-ara qaralmaq: axşam düşmək.
aralarını açmaq: təmləşmək. dəmləşmək. qavqa edmək. çəkişmək. mücadilə edmək.
araya almaq: aralamaq. çevrəsin çevirmək. quşatmaq.
araya gedmək: aradan gedmək. tələf olmaq.- ara !: qutar !. var !. götür !. bar !. barda !.
ara baqana: təməl dirək.
ara bulmaq: barışçılıq edmək. ara tapmaq. iki ucu gəlişdirmək.
ara dirəği: qadama.- bir araya gəlmək: isəvləşmək. izəvləşmək. birləşmək. toplanmaq.
ara bulucu: araçı.
ara sıra: qözüvünə. zaman zaman.
ara vermək: toxdamaq. durmaq. dinmək. kəsilmək. yerləşmək.
ara pozan: ayrıçı. fəsat çıxaran. ayrılıqçı. nifaq soxan. entriqaçı.- ara mal: ortaq mal. xalqın ortaq malı.
araqa almaq: çevrəsin çevrirmək.
araqa salmaq: ortaya qoymaq.
araları atlı yayav bolmaq: araları çox açıq olmaq. aralarında çox fərq bulunmaq.
araları it bilə börü kimi bolmaq: birbirinə qanlı düşman olmaq.
aranı ayırmaq: hükm vermək. qarar vermək. bir məsələyi qarara bağlamaq.
gecə arası: gecə yarısı.
ara bağana: təməl dirək.
ara mal: ortaq mal.
ara oram: ana yol.
ara şəhər: başkənd.
ara edib ayırmaq: aralamaq. aralıq edmək.
ara ara, səkrək səkrək, tikmək: sırımaq. oyulqamaq.
əl ayası: avuc ortası. avuc içi. qol ayaz.
iki arada qalmaq: bir yanlı olamamaq.- acınan toxun, arası bir çörək.- yoxluqla toxluğun arasın, dağlar kəsir.- ara açmaq: aralaşmaq. ayrılmaq. yarılmaq. yarqılmaq. ıramaq. ıraqmaq. ıralaşmaq. ırqaşmaq. ırqalaşmaq. ırqalaşmaq. uzamaq. uzaqmaq. uzaqlaşmaq.
get gedə, mən yolumdan ıradım, ıradımda, dos qonuna uğradım. (qon: mənzil).
ara açıqlığı: narazılıq.əsna.
bu arada: bu aralıqda: bu əsnada.
ara vermədi.
arasız: araverməz: layənqətə.
ara açılmaq: pozuşmaq.- işi ortaya qoymadılar. aralıq.
bir aralıq: bir fürsətdə, boşvaxda: bir arada.
ara pozulmaq, soyuqlamaq.
bir birindən soğudular.
ara sıra: arada sırada: aralıq aralıq. hərdən. bə;zən.
ara açılmaq:soğumaq. soğumaq. soyumaq.- arada dağlar var: çox ayrım var. çox fərq var.
araya girmək: tıqılmaq. soxlaşmaq.- aralıq tapmadım.
ara ara: aralıq aralıq: vax vax.
bol ara: bol, gen meydan.- ara ara: gah gah. vax vax. ara sıra. arada sırada. ehyanən.
ara sıra: arada sırada. ara ara. gah gah. vax vax. ehyanən.
arada sırada: ara sıra. ara ara. gah gah. vax vax. ehyanən.
aralarını bulmaq: müsalihə edmək. sazqaşlamaq. sazışmaq.
bir arada: birlikdə. cəmiən. bir fürsətdə, boşvaxda.
aradan çıxarmaq: bir işin ortasında başqa işi qurmaq.
ara qoyumaq: arası, ardı qırılmaq, unudulmaq.
arada qalmaq: görəli, məsul olmaq. öhdəsinə düşmək.
aradan keçmək: axmaq. cərəyan edmək. araya girmək: vasitə olmaq.
araya gedmək: ortaya alınmaq. nəzəri diqqətə almaq. qarşılamaq. təvəccüh edmək.
ara pozuqluq, dəğməlik, soğuqluğ: öpgəlik. öykəlik. öclülük. könül sınma. könül sınıqması. könül qalması. könül qısmıqı. könül qaralığı. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. kədurət.- ara sıra uğrama: gəlim gedmə.
araları pozuşmaq, soğuşmaq, dəğmək: aralarında söz çıxmaq. qaçqırmaq. qaşqırmaq.
aralarında böyük uyuşmazlıq olanlar: ikisin bir qazanda qoysalar, qaynamazlar.
arıya, ortaya gətirmək: yapmaq. yaptamaq. yapşamaq. ürətmək. ürtəmək. ürtəşmək. törəmək. törətmək. törəgəmək. törətgəmək. işləmək. e;mal edmək.
arıya gətirmə: yapma. yapım. yapış. ürətiş. ürətmə. ürtəyiş. törəyiş. törətiş. törəmə. törətmə. işləmə. işləyiş. işlətiş. e’mal.
bir araya gəlib qaynaşmaq, qımıldaşmaq: aşlanmaq. aşlaşmaq. həşr, məhşər olmək.- iki sözü bir araya gətirəməmək: iyi, düzgün, açıq qonuşamamaq.
neçə kimsə arasında olan içərik, içlik, daxili savaş: könüllər savaşı.- yol üstü ara duraq: iniş. eniş. iskal