Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ARAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

(
< ara: aralıqda olan. aralıqı tutan.
ərək: iki ucu bir birinə ərdirən).
çatını (səqfi) örtən incə dirəklər, kirişlər.
< yarab. yırıq. üyə. üzv.
bu toplumun yarabları

ARABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabada olan, ortası boğumlu, oynaqlığı sağlayan, qoyan qol: dirsək.
arabalarda oxun taxıldığı yer: çatal.:
yük arabası oxunun çatal bölümü: bağırcaq.
domuz arabası: domuz daşqası: ağır ağamlı nərsələri daşımaqda işlənən, qalın kütüklərdən yapılan döşəmə.
yenğ arabası: cin arabası: bisiklet.- qaydırıb, sürüb, sürükləyərək daşıma aracı, arabası: daşqa. daşıqa. qanğı. qağnı. qaynı. qonqı. qonqa.
araba, daşqa oxların təkərə tutturmaq üçün taxılan gül çivi ( başı enli mıx): iğ. iğdə.
arabanın göğüsü: arabanın savı, savrı > sipəri.- arabanın önündən çəkilmir.- arabanın sürünməməsi üçün, təkərləri önünə qoyulan iki kiçik, bir böyük dirəklə yapılan əngəl: qaraqol.
arabanın, daşqanın təyərlərin birbirinə bağlayan ox: qaylanğıç. mil dəng. mil ləng.- yük arabalarının yüklük qorucu çarçıva. bu çarçıva oxlarına gərilən ip: qaraçav. qaraçağ. qaraçov. qaraço.
arabasın düzə çıxarmaq: darlıqdan qurtulmaq.
savaş arabası: tərqən. dərkən.
yük arabası: tınqıl tinqil. dinqil.- araba qapısı: qaraj qapısı.- tomuz arabası: bir çeşit yaraqlı araba.
top arabası qoşularından olan cübbəxana sandığı: toparlaq.- top arabası: top daşımağa iki təkərli, alçaq araba.
arabanın düz oxu: üzək.
araba iği: araba oxu.
sapan iği: sapan oxu.
iği daşı: dəğirmənin alt daşı.- qapalı araba: qaruça. qoçi. məhmil

ARABAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşqaçı. faytunçu. qoşaç. qoçaç. (< qoşmaq)

ARABAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabağ. vətər. qutr. cocuğun, qadınların qıçları arasına qonulan cında. əsgi. pampers

ARABAQLANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabağlanış. araqatnaşıq. bağlanıq. bağlanış. qoyulma. iniqad. əqd edilmə

ARABAQLANŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabağlanşıq.araqatnaşıq. bağlantı. ilişgi. ilətişim

ARABALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaraj

ARABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortabaş. araqarmas. ortaqarmas. ortabaşqaruçu. ortamüdür. nazim

ARABESK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışıq

ARABİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabiy. acaba

ARABİR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir hən bir yok. ikidən bir

ARABİY : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabin. acaba

ARABULUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

kələçi. elçi. dünür. temsilci

ARAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

araç. araçı.
yarac. yaraq. çarac. qarac. farac. barac. varac. aralıq. gərəç. əl. gərək. qaşıq. qoşuq. vəsayil. qural. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq.
tikiçi. ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. komisyonçu. qoltuq. simsar.
yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər.
alət. cəhaz. dəsqah.
əsgi püsgü, cında yamalı, köhnə nərsələrlə uğraşan, alverləyən. qırqaçı. xırqaçı. könəçi. əsgiçi. tikici. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. qoltuq. simsar.
ajans. ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal.
arac düşmək: vasitə olmaq.
tikmə. dikmə. tikmət. dikmət.
ala uzar. ayaq. vəsilə. qılıc. ayqıt. əbzar.
bu ayaq işə gəlməz.
dişdən düşmüş, işdən çıxmış ayaq.
ayaqlı yaraqlı.
ayaqın qır, yaraqın al.
bıçıq. buçuq. biçik. ayqıt. oxraq. çəkəs. çəkə. alət. əsbab. vəsayil. əbzar.
gərəç. alət. əbzar. vəsilə.
ilgəc. alət. əbzar. vəsilə.
qətə. qata. xət. vəsilə.- gənəlliklə ucu əğri arac: qarqacuq. qarqacıq. qarqaburnu. qarqaburun.
arac, yapzal, əbzar qoyulan qutu, yer. yapdilab. yapdolab.
qalxmaq üçün pillə, arac yapmaq: vasitə edmək. basamaq yapmaq.
arac ayqıt, abzal, əbzar düzəltmə, satma: qatraqçılıq. qatraçılıq. qayraçılıq. qayraqçılıq.
arac ayqıt, abzal, əbzar qutusu, qabı: qatraq. qatra. qayraq. qayra.
kütlə savıc yaraq ( yarac, arac): vəsayili irtibati cəmi;

ARACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

elçi. araqatnaşıqçı. ortamçı. yaraştıran. qılışdıran. vasitə. davər. sıradış. tayanc. dayanc. söyək. söykə. şəfaətçi.
hamı qalmışlara sənsin aracı.
hamı azmışlara həmdə aracı

ARACILIQIYLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçılığıyla. yoluyla. ıslacıyla. vasitəsiylə.
diləkcəsin (şikayətin) posta yoluyla göndərmiş

ARACISIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arasız. ara vermədən. əldən. çapacaq. həmən.
dirgək. tirgək. dirəkli. direkt. düz. doğrudan. doğruca. doğrudan doğruya. dolaysız. ıslacsız. müstəqimən. vasitəsiz. bilavasitə

ARACLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

gərəçlər. əsbab. vəsayil. əbzar

ARACSANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aracsanışma. aracsayış. aracsayışma. araçılıq, tanıqlıq, şahidlik, güvah, şəhadət istəmə. tanıqsayış. tanıqsanış. istişhad

ARACSANIŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

aracsanış. aracsayış. aracsayışma. araçılıq, tanıqlıq, şahidlik, güvah, şəhadət istəmə. tanıqsayış. tanıqsanış. istişhad

ARACSAYIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aracsayışma. aracsanış. aracsanışma. araçılıq, tanıqlıq, şahidlik, güvah, şəhadət istəmə. tanıqsayış. tanıqsanış. istişhad

ARACSAYIŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

aracsayış. aracsanış. aracsanışma. araçılıq, tanıqlıq, şahidlik, güvah, şəhadət istəmə. tanıqsayış. tanıqsanış. istişhad

ARAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ərəç (< ər. ar). ərmək}.
bir aralıqda, iki uc arasında işlənən. nərsiyə yetişmək üçün ayqıt. əməl. çara. qura. yat. vəsilə. ləvazim. kural. sərişdə. qaracat.
seyrək. aralığı açıq.
ayraç. təsfiyə.
aralıq. məsafət.
arçı. tapış. təpiş. vəkil

ARAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > arac

ARAÇA ! : Arin Turkish Etimology Dictionary

arala !. ayır !.
araça araça !: arala arala !. ayır ayır !