Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ARAÇAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralaçı. aralayan. ayırçı. ayıran

ARAÇALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralamaq. ayırmaq. barış gətirən.
parçalamaq # bir araya gətirmək)

ARAÇÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

instirumantalizm

ARAÇƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçək. sınır.
sərhədd. mərz.
araç. arası açıq

ARAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > arayan.
ara bulucu. dəllal. davər.
simsar.
dəllal. iki nərsənin arasında barış quran, işləri yoluna qoyan. elçi. yalavac.
aralıq. ortalıq. ortada gəzən. gəzəyən. quşə. bucaq.
bucaq qıyıcı: araçı sərraf.
bucaq satıcı: aralıqda gəzən satıcı.
dəllal. davər. qurnalıq. ortaççı. böyüklərin qatında olub, işləri yeridən.
arac. araç. ajans. ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal.
arac düşmək: vasitə olmaq.
ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. komisyonçu. qoltuq. simsar.
yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qılavuz.
qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal.
yol atası. bağçı. sapçı. ipçi. qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər. salğıq. salıq. salınmış. göndəri. göndərilmiş. elçi.
ortaçı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. ara bulman.
vasitə. ilgər. çöpçatan. araçılıq edib, işi yerinə qoyan.
vasitə. tikici. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. komisyonçu.
qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. momsiyonçu.
davər.
davər.
araç. əsgi püsgü, cında yamalı, köhnə nərsələrlə uğraşan, alverləyən. qırqaçı. xırqaçı. könəçi. əsgiçi. tikici. ıslatıcı. ıslac. vasitə. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. dəllal. qoltuq. simsar.
aralıqçı. qulluqçu. qolluqçu. qırna.
baş qırna.
ikinci qırna.
arayan. arayçı.
bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi. qalava. kalava. qalva. çalva. çalava. qalba. çalba. qalğay. xalfa. padov.
ıslatıcı. ıslac. islac. salğıq. salıq. salınmış. göndəri. göndərilmiş. elçi. qılavuz. öndər. yöndər. barışdıran.
mıyançı. sığzıq.
siçan pis, pişih pis, araçı hər ikisindən pis.
başaraçı: araçıların başı

ARAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alaçıq. arxaçıq. qorçaq. qorça. sığınca. sığıncaq. pənəkə. pənahqah

ARAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəlalət.
muyıncılıq. boyunçuluq. ortaçılıq. barşatçılıq.
ortaçılıq. dəllallıq. ara bulmaqlıq. vasitəlik. ilgərlik. çöpçatanlıq. araçılıq edib, işi yerinə qoymaqlıq.
araçılıq, tanıqlıq, şahidlik, güvah, şəhadət istəmə: aracsayış. aracsayışma. aracsanış. aracsanışma. tanıqsayış. tanıqsanış. istişhad.
bir yerdə araçılıq işlərin görən görəvçi: araçı. qalava. kalava. qalva. çalva. çalava. qalba. çalba. qalğay. xalfa. padov

ARAÇMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

araşmaq. açmaq. çözmək

ARAİDƏN (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< aramaq. yaramaq. yararlamaq. bəzəmək

ARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{< ar. arınmış: təmiz}.
arıq. arış. arıc. arış. arıq. arıt. duru. təmiz. pak.
ərinmiş (safalmış). arıq, təp təmiz su. arı su. içgi. ( rakı).
araqçı: araq yapan, qaynatan, çəkən, dartan.
(< ara). ortaya yığılmış, sıralanmış, qalaqlanmış nərsə. yığın. əkin. saman yığını.
ərəq. ayax. araq. içgi.
yığın. biçilən ot dəmətlərinin yan yana gətirilib yığılmasıyla oluşan böyük ot yığını.
ara. arqaq. ərə. ərək. ərqəq. (ərik: çataq. hər nəyin olduğunun əriki, oluşu, içi, çatığı).
arax. su. bitgilərdən buxarlatmaqla alınan qoxulu su.- gül suyu.
< ərək. ərinmiş, damcı damcı yığılan. yolkəsən.
boğma. içgi.
acı su. acus. çaxır. özsu.
mənşə. qaynağ. iç. mərkəz.
araq içmək: çaxmaq.
gilxizəndə araq çəkmək (damıtmaq, çəkmək, dartmaq)

ARAQARMAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortaqarmas. ortabaşqaruçu. ortabaş. arabaş. ortamüdür. nazim

ARAQATAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

fitnəçi bölücü

ARAQATNAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabağlanış. bağlanıq. bağlanış. qoyulma. iniqad. əqd edilmə.
ilimtə. ilimti. bağlanış. baylanış. bağlantı.alaqa

ARAQATNAŞIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçı. elçi. ortamçı. yaraştıran. qılışdıran. vasitə. davər. şəfaətçi elçi

ARAQATNAŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

barış gəliş. gəlim gedim

ARAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlıq. aşaman. başçı. elbaşı. baştutan. qur. qor

ARAQƏSİT : Arin Turkish Etimology Dictionary

arakəsit. bax > arakəsmə

ARAQƏSMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arakəsmə. bax > arakəsmə

ARAQƏSMƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsmə. ara. aralıq. tə;til. tənəffüs

ARAQƏSTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arakəsdi. arakəsit. arakəsmə.
ayrıt.
fəsli müştərək

ARAQQOL : Arin Turkish Etimology Dictionary

araq qol. oranqol. oratqol. ortaqol. içqol. anaqol. qaynağqol. qaynaqol. qaynaq. ocaqqol. ocaqol. göbəkqol. yataqqol. yuvaqol. dibqol. təməlqol. kökqol. başqol. gözqol. özqol. çəkirdəqol (çəkirdək < çiq: tuq: bütun. ). mənşə’. kökün. kökən. mənbə’. iç mərkəz. əsl mərkəz. siql mərkəzi

ARAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

açaqlıq. aralıq. açığlıq. güvşatlıq. güşatlıq. kovulqan. kavulqan

ARAQSAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralaşan. uzaqsaq. uzaqlaşan. ıraqlaşan. ıraqsaq. birbirindən getdikcə ayrımlaşan

ARAQURA : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşqu. qurqu. araqura. sağışlanış. qayğı. sezim. zənn. şəgg. şübhə. tərddid.- araqura bolmaq: quşquluq edmək. qararsız olmaq