Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ARAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ada. iki suyun aralığı. arada, aralıqda olan göl, dəniz. adalar arası. araları yaxın adalar. cəzirə anlamlarına gəlir.
yarım ara: yarım ada.
aralıq. ortalıq. orta.
birbirinə yaxın olan adalar (cəzirələr) varlığı, heyə’ti, yığnağı. arşipel.
adası çox olan dəniz

ARALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çeşitləmə. seçmə. ayırma. dəğişmə. araşdırma

ARALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ararmaq. yaymaq. açmaq. yermək.
arılamaq. arasını bulmaq. barıçtırmaq. barışdırmaq.
ıki kişini araladı: barışdırdı.
arqulamaq. arulamaq. araslamaq. arıslamaq. arasını yarmaq. araya keçmək.
arasından geçmək.
araya almaq. çevrəsin çevirmək. quşatmaq.
arıdlamaq. ayırd edmək. ayırmaq.
# bir araya gətirmək. toplamaq.
yayqamaq. irlamaq.
arasından keçmək. nərsənin içinə girmək, ortalığında gəzib dolaşmaq.
dağlar aşar, toxay aralar.
araya almaq. dövrəsini çevrələmək. quşatmaq.
dinclik aralap dururdu: sakitlik bürümüşdü.
buğ saqqalın ağ aralamış: tutmuş.
bölmək. ayırmaq. kəsmək.- tarlanı bölmək.
başının saçını bölmək.
ortalamaq. meydana qoymaq.- pullarımızı ortaladıq.
açıqlamaq. açıqlamaq budamaq. budalamaq.
açmaq.
aranı açmaq.
aralamaq. ara almaq. ayırmaq. fasilə vermək.
aralıq edmək. aralıq edmək. ara edib ayırmaq

ARALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ara açmaq. uzaqlaşmaq. ırqaşmaq. ırqalaşmaq. ırqalaşmaq. ayrılmaq. köçmək. atılmaq. vazgeçilmək. tərk edilmək. bölünmək. çözgülmək. çözülmək. çözünmək. dağılmaq. sökülmək. açılmaq. ərinmək. həll olmaq. savılmaq. savalmaq. sovulmaq. gəvşənmək. yayınmaq. parçalanmaq. pozulmaq. xərablanmaq. fəsx olmaq. ayrı yol tutmaq. baş çəkmək. sıyrılmaq. təqsim edilmək. balçanmaq. balçalanmaq. parçalanmaq. parçlanmaq. bölünmək. pozulmaq. qırılmaq. kəsilmək. açılmaq. sıyrılaq. seçilmək. başını alıb gedmək.
ortalamaq. qalmaq. gəzmək. girləmək > avara.
arassalanmaq.
alçaymaq.
nərsənin arasından keçmək.
biz dağlardan aralandıq.
seyrəşmək. təki yalnız qalmaq.
yırılmaq. azacıq yarılmaq. çatlamaq.- çiban yırıldı

ARALANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralıq. aralı. arayçı. arayçıl. arayçı. ayralmış. dağılmış

ARALAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qarışıq. daş aralaş qum: daş qarışıq qum.
arilaş. karma. kərmə. kurama. yığma. urma. toplam (mütəmərkiz). qarşıq. qalın. yιğılma. cıyılma.
qarışıq: daş aralaş qum: daş qarışıq qum.
aralaş yuxu: yarı uyumuş.
aralaş ! uzaqlaş !. ged !. rəd ol !. köç !.
qarışdır !

ARALAŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

araqsaq. uzaqsaq. uzaqlaşan. ıraqlaşan. ıraqsaq. birbirindən getdikcə ayrımlaşan

ARALAŞDIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ara açan. ayrışladan. ayrışdıran. pozucu. pozutcu. münafiq. müfsid

ARALAŞDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralarını açmaq pozuşdurmaq.
bir araya gətirmək. birləmək. birləşdirmək

ARALAŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ara açma. ayrışlıq. pozut. nifaq

ARALAŞINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toplanılmaq. birləşilmək. bir araya gəlinmək

ARALAŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ir araya, bir yerə gəlmə. yığışma. yığılma. yığnaq. toplanma. birikmə. təcəmmö;.
ayrışma

ARALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(bir araya gəlmək).
bitişmək. toxdamaq. düzəlmək.
arıya girmək. qatışmaq. qarιşmaq. qatılmaq. (ara + aşmaq (aşmaq: aşamaq. aşlamaq. edmək).
millət aralaşdı bitdi.
unla arpanı aralaştır: aralaşdır. qat.sәn aralaşma. qarιşma.
bir araya girmək. içəri gəlmək.
ora aralaş: ora gir. keç. ortaya girmək. qonmaq. oturmaq. köçmək.
sükut aralaşdı.
qonşu olmaq.
qarışmaq.
qarmaşmaq. qarışmaq. alt üst olmaq.
girişmək. kəndisin ortaya atmaq.
ayrışmaq.
bir araya, bir yerə gəlmək. yığışmaq. yığılmaq. yığnaqlanmaq. toplanmaq. birikmək. təcəmmö; edmək.
uzaqlanmaq. aralanmaq. ara açmaq. arçalmaq. ara açmaq. ayrılmaq. yarılmaq. yarqılmaq. ıramaq. ıraqmaq. ıralaşmaq. ırqaşmaq. ırqalaşmaq. ırqalaşmaq. uzamaq. uzaqmaq. uzaqlaşmaq. dağılmaq. seyrəlmək. tərk edmək.
get gedə, mən yolumdan ıradım, ıradımda, dos qonuna uğradım. (qon: mənzil)

ARALAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrışdırmaq.
bir araya, bir yerə gətirtmək. yığmaq. yığışdırmaq. toplamaq. birikdirmək. cəmləmək.
toplamaq. birləşdirmək

ARALAŞTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralaşdırmaq.
arasına qatmaq. içərləmək.
ara açdırmaq. çuxurlaşdırmaq. çovlamaq. çuklamaq. kovlamaq. dörcələmək. ağdurmaq. kavlamaq

ARALAŞU : Arin Turkish Etimology Dictionary

alıslaşu

ARALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağıtmaq. seyrətmək. aralıq edmək. arasını açmaq.
qoğmaq. sürmək. tərd edmək. nəfy edmək.
yaramaz kişiləri kənddən sürdülər

ARALAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayıran. ayırıcı. ayrıcı. aralayıcı.
bölücü. parçalayan. munafiq

ARALAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralayan. ayıran. ayrıcı. ayırıcı

ARALÇILIQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralıqla. yaracla. kanalla. vasitəylə

ARALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

açıq. seyrək. aralıq. seyrək. açıq.
aralıq diş.
aralıqlı. boğunaq. boğuq. kəsik. (# sağınaq).
ortalı. fəzalı. uzalı. uzaylı.
qırıq. kəsik. münqəte.
aralıqlı. (yağmır). boğunaq. kəsik. sürəksiz. (# sağnaq).
aralıqlı. (yağmır). boğunaq. qırıq. kəsik. sürəksiz. (# sağanaq).
ayrıq. ayrıqlı.
açılı. seyrək. fasiləli.
aralıq. aralanmış.
çəkləb. çaqlab. sıx olmayan.
ilişgin. qatnaşlı. ələqəli. əlaqəli. yerli. tutarlı. tutumlu. dəğişli. dərəkli. dəğin. dəğik. dərək. dərik. ilgili. iləkli. iltəli. iləli. ilgəli. ilişgili. ilgişli. ilintili. işligil. işlik. işgili. bağlı. bağımlı. mərbut. nisbəti olan. nisbətli. bağlantılı. tutnuşlu. tutşunuşlu. munasibətli.
özlü. ortalı. qarınlı. göyüllü. könüllü. içərikli. içirlikli. içlikli. içərimli. sağtıq. sağıtlı. anğılamlı. alğılamlı. anlamlı. gəbəli. yüklü. qapsamlı. toplanlı. dolqun. dolu. doluq. məğzli. möhtəvalı. məfhumlu. məzmunlu. mə’nili. mə;nalı.
aralıqlı. dolayı. bilvasitə. vasitəylə. vəsiləylə

ARALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(ara).
araqlıq. açaqlıq. açığlıq. güvşatlıq. güşatlıq. kovulqan. kavulqan.
ara. xilal.
arasında. sırasında. aralığında. xilalında.
bu arada. bu sırada. bu xilailda.
o aralıqda. o sırada. o xilalda.
boşluq. açığlıq. fasilə. məsafə.
taxda aralığı.
aralığa gedmək: boş yerə dağılmaq.
dəhliz. bir neçə otaq arasında olan kiçi açığlıq.
qapu aralığı.
ara. fürsət. bir aralıq: bir fürsətdə, boşvaxda: bir arada.
aralıq tapmadım.
aralıq aralıq: vax vax.
kəsmə. qırma. inqita.
aralı. seyrək. açıq.
aralıq diş.
yarı qapalı.
qapıyı aralıq ed: kipləmə, ört.
buraxma. kəsim. tərk. tə;til.- dərslərin kəsimi.
fürsət.
aralıq bulmaq: fürsət tapmaq.
aralıq. əsna.
bu aralıqda: bu arada: bu əsnada.
ortalıq. araçı. ortada gəzən. gəzəyən. quşə. bucaq.
bucaq qıyıcı: araçı sərraf.
qonaqların, görcülərin qonağı, otaqı. iç oda ilə səlamlıq arasında olan otraq, oda.
qırnalıq. xaqanların sarayında, iç ağası, nökər qulluqçuların bulunduğu yer, özgü dayrə.
gözətləmə odası.
alanğ. aranğ. ortalıq. meydan.
arac. yarac. çarac. qarac. barac. varac. farac. gərəç. əl. vasitə.
nəyin əli ilə bunu yapdız.
bir əl tapmadıq, gec qaldıq.
araç: məsafət.
aranıq. alanıq. ortalıq. qoşluq. qoşuluq. meydan.
ayaqaltı, ortalıq işləri görən: aralıq. çatır (< çattırmaq). pədov.
evlərdə ən geniş, böyük otaq. qonqalıq. qaqlıq. kavlıq. kovlıq. tənəbi. salon. hal. hol.
ortam. ortalıq. oran. evrən. dövrə. çevrə. çəmbər. çənbər. çəpər. çevrə. əkiş. əkşin. yağday. durmuş. donluk. qasnaq. şərayit. hal əhval. hal ruhiyyə. quşaq. təvərək. dövərək. dövrə. dayrə. quşaq. çulqa. çuval. civar. mihit. mühit.
uzaqlıq. ıraqlıq. məsafə.
çıplaq gözün, çəkib görəbildiyi aralıq, uzaqlıq, məsafə: görüş uzaqlığı.
ürək.
eşqilə görülsəydi hər iş, qalmazdı heç aralıq ağrısı.
arakəsmə. tənəffüs. ara. kəsmə. tə;til. möhlət. və;də.
bir aralıq ver.
kovşaq. kovsaq. kovsalaq. kovlangöz. gövşək. ortaqlıq. müştərək.
quşə. buçaq. yıxıq. cırıq.
qış qıran. onikinci ay.
aralıq ay: aça ay. iki il arasındakı ay.
döşəmədə, damda, çatıda işlənən kiriş, dirək.
səpgil. fasilə.
bundan onun səpgiti.
şəhərlər səpgiti.
cəpi. çatı. çatlaq.
kiriş.
aralı. aralanmış.
vasitə.
fasilə. ara. miyanə. məsafə.
dar yol.
açalıq. açığlıq. boşluq. kovluq. kavlıq. koğalıq. kovalıq.
açıq. ağız. dəlik.
açığlıq. boşluq. meydan. ərsə.
qopuqluq. boşluq.
əlli ildə böyük bir boşluq bəlirdi.
türk təqviminin on iknci ayı.
əsna.
bu aralıq hardeydin.
yarı açıq.
qapını aralıq ed: yarım ört.
yer. meydan.
fasilə.
açığlıq. uzaqlıq. fasilə. məsafət.
məsahət.
fasilə.
fərq.
çox az aralıq, fərq: pıçaq sırtı.
gəzinti. gəzənək. yolağ. hal. rahro. koridor.
ıraqlıq. məsafə.
möhlət.
ortam. mühit. mihit. qasnaq. şərayit.
topluluq. çevrə.
yazar çevrəsi: yızıçılar toplumu.
yarac. qarım. kanal. ıslatıcı. ıslac. vasitə.
dinləmə. duraq.fasilə. kəsinti. bir kiçik duraqdan sonra.
məsafət. atılan nərsənin gedən aralığı.
bir ox atımlıq yer.
aralıq aralıq: ara ara. düzənsiz.
aralıq bıraqmaq: kip kipinə qapatmamaq, örtməmək.
aralıq edmək: aralamaq.
aralıq ilk: septabır

ARALIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

araçı. qulluqçu. qolluqçu. qırna.
baş qırna.
ikinci qırna

ARALIQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

aralçılıqla. yaracla. kanalla. vasitəylə

ARALIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

arası olan. seyrək. kəsintili. fasiləli.
geçici. geçən. keçəgən. keçib gedən. keçəri. ötücü. əslək. əsnək. dayimi olmayan. müvəqqəti.
aralı. (yağmır). boğunaq. kəsik. sürəksiz. (# sağnaq).
boyuna. təkər təkər. təkrar təkrar. durmaqsızın. müttəsil. peyvəsdə.
aralı. (yağmır). boğunaq. qırıq. kəsik. sürəksiz. (# sağanaq).
aralı. dolayı. bilvasitə. vasitəylə. vəsiləylə.
aralı. boğunaq. boğuq. kəsik. (# sağınaq).
qanıltaq. qağıltaq. qavıltaq. gəvşək. sölpük. sölük. solğuq. soluq. qaba, iti olmayan. seyrək. dərik dərik