Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ARQIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > arqış

ARQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arcıq. arıq. acıq. incə. incik. nazik. tənik. darıq. did. tiz. tizik. didik. didək. tıkıd. tıkız

ARQIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acıqlıq. arıqlıq. arcıqlıq. incəlik. inciklik. qırıqlıq. qırıltı. özənlik. naziklik. təniklik. darıqlıq. didlik. tizlik. tiziklik. dikizlik. tikitlik. dikitlik. didiklik. didəklik. tıkıdlıq. tıkızlıq. dəqiqlik

ARQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

hər qıl. hər türlü.
təkin. sirfən. küllən

ARQIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğımaq.
< yarqımaq. yarıqmaq. arıqmaq. > yırqamaq ırqamaq. sədəqə vermək.
arıqmaq. əti yağı süzüb qurumaq. çılqaçmaq. cılıqlaşmaq. zayıflamaq.
yorulmaq. düşgünmək

ARQIN YORQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğın yorğun. bezar. tam yadan. aran

ARQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< armaq.
harın. yorqun. düşgün. yataq. yadağ. aciz. əlsiz. zayıf. zəif. dərmansız.
arqın darğın.
arğın. arqun. arhun. alqın. aram. yavaş. ağır. səkin.
arqın arqın: ağrın ağrın. bala bala. azın azın. yapca yapca. yavaş yavaş. yasda yasda.
arqın arqın ağlayırdı.
arqın arxın ged.
arqın arxın olduran işi \\ günəşdi yetişdirən yemişi.
gələn il.
xıristiyan türk papazı.
ardıl. ardıc. enənlər.
soylu.
maavin. yerbasar.
arğın. arqun. arxac. arqun. xələf. geridən gələn. izləyən. tə’qib edən.
arğın. yadav. işdən yadab duran adam.
ağrıq. acqıl. kəsəlli. xəsdə. naxoş. məriz.
ağrın. ağır. yavaş. sakin.
arıq. yorqun. yıpraq. gücsüz. düşgün. düşmüş. zayıflamış.
yorqun. gücsüz. zəif.
yorqun arqın: gücsüz. bitmiş. bitgin. halsız. daynaqsız. tabsız. taqətsiz.
yorqun arqın düşmək: gücü qalmamaq. dizinin bağı çözülmək, qırılmaq.
arxadan daldan gələn. öbür. dalısı. gələn. gələcək.
arqın il: gələn il.
arqın arqın: dalba dal.
arqın ağacı: cülahların toxunmuş bezi sardıqlar ağac. səlmən

ARQINCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavaşdan. sağrın. səssizcə.
ərgincə sənə deyirəm ki.
ərgin ərgin söyləşdilər, danışdılar.
ərgin gəldin ərgində ayıd.
ərgincə quran xuyurdular

ARQINLANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğınlanma. bax > ağrılanma

ARQINLANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğınlanış. ağrılanma. ağrılanış. sızqavlanış. sayrılanma. sayrılanış. xəstələniş. xəstələnmə. alızlanma. alızlanış. kəsəllənmə. kəsəlləniş. sırqavlanma. sırqavlanış. sızqavlanma. acqılanış. acqılanma. kəsillənmə. kəsilləniş. çorlanma. çorlanış. mərizləmə. kefsizlənmə. kefsizləniş. naxoşlama

ARQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğginlik. yorqunluq. izginlik. əzginlik. əziklik

ARQINLIQİLƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arqınlığilə.yavaşca. əğilə əğilə. dik olmayan

ARQIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayqırı

ARQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arqurmaq. yormaq. arqarmaq. boşaltmaq. açıtmaq

ARQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğış.
(< ara. ara gəzən). gəzəyən. sevdakarlıq. tacir. sərit. karvan. bəzirgan. mal dolandırıb, savıb, satan, çatdıran.
kağaz. məktub. namə.
kərvan. karvan.
ıraq yer savın, arqış gətirir: uzaq yerin sözünü, xəbərini, karvandan soruş.
arquç. arqıç. arquçi. xəbərçi. savçı.
devlət arquçı.
kağaz. məktub.
arvaş. arvış. böyü. ovsun.
buğda arpa alış verişi, ticarəti.
xəbər
arğış: çapar. elçi. savuc. ulaq. xəbərçi. məktub.
(< av. avlayan: qaqan. tutan). (qaqrış > qarqış). büyü. ovsun ( > afsun)• arvaş. arvış.
qış zumarı.
arğışmaq: qışa yaraqlanmaq.
kərvan. el. tayfa.
qış zumarı

BALQIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşuq. ürkük.
ürküntü. qopuş. bulğa

BALQINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ballanıqlıq. paylanıqlıq. payqınlıq. ( < balqamaq: bölmək). yayınıqlıq. yayqınlıq. parçanıqlıq. bölgünlük. dağınıqlıq. saçqınlıq

BALQINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quşq olmaq. atılmaq. diksinmək. ürkmək

BALQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğıran.yaltan. yalatan. ıldıran. ışıqlandıran. ışıq verən: gözlərindən ışıq balqırır

BALQIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğırmaq.
bəlqəm çıxarmaq.
ışıq vermək. parlamaq. saçmaq: günəş nuru onun üzünə balqırdı

BALQOMACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkomacı. balgüməci. göməci (< gömmək). kovan (pətək) biçimində tikiş büzməsi

BALQON : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkon. açıq çıxma. asma qat. göğüs

BALQOZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balyoz. ağır, böyük, uzun saplı çəkic. güp. güpün. qaraman

BALQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəllə. bəllək. bəlgü. bələk. bala. balaq. nişan

BALQUC : Arin Turkish Etimology Dictionary

malquc. (bal: bölük. kəsik) baltaçı. qaramanlar, oğrular başçısı.
malquc oğlu: kopoğlu