Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BALSAP : Arin Turkish Etimology Dictionary

sapdal. sapbal. dalsap. saplaq. bəsbəl. sap. bir tel sap. söküm

BALSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dadlanmaq

BALSIRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

şirnək. ağac xəstəliklərindən

BALSITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tatlandırmaq

BALŞILDAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yavalamaq. yava söylənmək. boş boğazlıq edmək. saçmalamaq. sapanlamaq. sayaqlamaq

BALT : Arin Turkish Etimology Dictionary

salat. maya

BALTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

təbər.
açıq. açığlıq. qapqı. fürsət.
bir balta tapınca işi bitirir.
iki ağızlı balta: dalqabaq balta. iki üzlü. yaltaq. yalağçı. yantaq. çaldaq. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. dələdüz < daladüz. ( dala: əğri. kələk + düz). münafiq. münafiq.
könüllər buz kəsildi, əllər balta.- qan baltası: çox ağırcanlı, təmbəl.
baltasın itirmək: gücün itirmək. aciz qalmaq.
baltanı bıraqmaq:
bir işdən vaz keçmək.
boyun əğmək. təslim olmaq.
nərsəni imləyib, amaclayıb baltanı tullamaq. baltaclamaq.
birinin baltasın qapmaq:
birinin yolun kəsmək.
işdən salmaq.
baltası qırıq: var yoxundan olmuş.
ayaq baltası: ağac yonma ayqıtı.
bir ağzı balta, öbürü qazmalı ayqıt: çükür. çonğur.- bir baltaya sap olmaq: iş yiyəsi olmaq.- buğunu balta kəsməmək: buğ burmaq: böbürlənmək. qurralanmaq. kibirlənmək. qaslanmaq. daşmırlanmaq. daşırlanmaq. qayırlanmaq. qaşırlanmaq. qaşmırlanmaq. nazlanmaq. asnulanmaq. pozlanmaq.
dəlibalta: qıyın. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. ürəksiz. daşbağır. bağırdaş. qaxbaş. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim. dikdator.
kiçi balta: kəsgi.
balta dəğməmiş ağac (odun. orman) olamaz: sıxıntısız, inciksiz iş, kimsə yoxdur.
balta dəğməmiş: əl dəğməmiş. işlənməmiş. bikr.
balta kəsməz: qaba saba. yontulmamış. yonulmamış. gobud. ayı. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal.
balta olmaq: üstələmək. müsəllət olmaq.
baltada varsa, sapındada var: əksiklik yalınız bir yandan değil.
baltası kötükdən ( kütük ) çıxmaq: güc durumdan sıyrılmaq, qurtulmaq.
baltaya sap olmaq:
inanc, məslək yiyəsi olmaq.
işə yaramaq, dəğmək.
öz ayağın baltalamaq: öz gorun qazmaq.- baltanı daşa vurmaq: boşuna işləmək. qanmaza öğüd vermək. başın daşa vurmaq.
ağac oymaqda işlənən balta: ivgi.
dal qabaq balta: iki ağızlı balta. iki üzlü. yalağçı. yantaq. çaldaq. çandağ. çapaz. qaçaz. söz daşıyan. arapozan. arapozac. arapozucu. münafiq.
əsgiyən baltanın ağzına vurulan dəmir, çəlik parçası: qaplaq. qablaq.- işə balta ilə girişmək:
qabaca, qırıcı işə başlamaq.
işi yerindən qoparıb çözməsinə qızqınlıqla, köklü davranmaq.
sağlam olduğu üçün balta kimi araclara sap yapılan ağac: qaradal. saplıq ağac

BALTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğa.baltu.
balğa. çəkiş. sükiş. cükiç.
kəsgi. kərki. qιrqι. pıçaq. çapacaq.
bir yanı baltalı kiçik çəkiş. sırtaq. ay balta. çaqan. çağan.
donuq. donmuş. qat. dik.
qat dur.
hava soyuqdan qat kəsilmiş.
ağır balta (kərki) ilə vurub kökündən qırmaq: gərginmək.
balta daşı: malta daşı: qolay kəsilib işlənən daş çeşiti.
balta avuz: baltanın kəsgin tarafı.
balta qulaq: baltanın tərs tərəfi.
baltanı sabın qolqa edmək: işin önəmli bölümünı tamamlamaq.
baltası daşqa tiymək: işi rast gedməmək.
oruslu nökərinq bolsa balta belinddə gərək: rus arqadaşın olursa baltanın da bəlində olması qərqdir.
balta qulaq: baltanın tərs tərəfi.
balta qəməsi: baltanın tirəli üzü.
baltayı daşa vurmaq: baxmadan, gözləmədən qarşına gələnə, ağzına gələn sözü deyib, əlinə düşən işi qılmaq.
böyük balta: kərki.
sapsız balta: yiyəsiz mal. ortalıq malı

BALTABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəmirbaş. təpirbaş. çomaxbaş. dayaqbaş. qalınbaş. qanğırıq. dikqafa. dikəbaş. qartlanğaz. qartlanmaz. gəməlməz. gəmalmaz. sərkiş. dirəkbaş. gücbaş. dirəngən. dirəncin. dirəncən. sırtıq. üzdən gedməz. qara astar. qarastar. inad. qara damaqlı. qara dadaqlı. qara başlı. inadçı. duraqlı. turan. duran. kəllə şəq. islatan. sulayan. müsirr. israrlı

BALTACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğirman daşını döndərməyə yarar üstündə daha ortasında olan ağac, dəmir.
balta:
balta:

BALTACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsəni imləyib, amaclayıb baltanı tullamaq, bıraqmaq

BALTAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

balquc. qaramanlar, oğrular başçısı.
malquc oğlu: kopoğlu.
xərabkar

BALTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baldağ. budaq. sal. sağa. səğə

BALTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bucra < (
burca
bükrə).
həlqə. döngələk. yιğιrιk. şιğιrsιk. qurşav. yarpaq. budaq. uşaq. sap çubuk. qanat. bölük. ayrık. qol.
qılınc sapının sipəri.
qılınc qulağının həlqəsi.
sap. qulp.
balaq. bölük. balıq kimi ayrılmış parça

BALTALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmə. daşlama. xərabkarlıq. sabotaj

BALTALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çanımaq. qazmaq. açmaq. kəsmək.
xərabkarlıq edmək

BALTALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəlləmək. daşlamaq. xərabkarlıq edmək. sabotaj edmək.
qırıb, xərablayıb keçirmək.
qırmaq.
bir yolda, qılıqdı işdə, geriyə baxmadan, iticə, ilqarına ilərləmək.
bölmək. böləmək. yarmaq. yonmaq. yontmaq. yontamaq. kəsmək.
çəlmələmək. çalmalamaq. çalmaq > çəlmək. əngəlləmək. alıqoymaq. durdurmaq. avutmaq. geciktirmək. mane; olmaq.
öz gorun qazmaq

BALTALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

güclü.
kəsgin. qateiyyətli.
yaşmda baltalı kişi.
kəsgin. iti.
iğnəli baltalı davranışlar: kinayəli, kəsgin, iti tutumlar

BALTALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəsimə ayrılan orman

BALTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çiğnəmək. əzmək. kəsmək. doğramaq.
yarmaq. yaralamaq

BALTARTQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

pəncərənin yarısını örtən pərdə

BALTATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

maltatmaq. çiğnətmək. əzdirmək. kəstirmək. doğratmaq

BALTIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıq. balaq (< balmaq: kəsmək). biçit. çalıq. çapıl. çapıt. yontu. yonut. yonat. daşbiç. daşçap. daşqar. bəngidaş. bəngüdaş. tikmədaş. anğıt. anıt. anıtdaş. andaşıt. anıdaş. andaş. daşbiç. daşqar. burqat. büt. heykəl. micəssəmə. abidə

BALTIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

maltın. topal

BALTIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ügey. üvey.
baldır oğul. ügey oğul.
baldır qız: ügey qız.
dağın burun kimi çıxan yeri.
dağ baldırı.
ilk olaraq meydana gələn nərsə. işlərdə birinci görüləni.
baldır darığ: ilkbahar başında əkilən əkin.
baldır quzu: ilk doğulan quzu.
paça. səğə. sağa. bitgi gövdəsi. qol. sap. qanat. gödə. qabarma. çıxıntı. şişkin. balıqır: dolqun üzlü.
baldır gəmiyi: incik sümük. incik gəmik.
baldırı çıplaq: çırçapba. hırpanı