Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BERDİŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

verdiş. bərnamə. günki. götüri. götri.
günkidəkilər: bərnamədəkilər.
günkilər: bərnamələr.
gün günkisi: günlük: bu günkü işlər, sözlər, görcəklər.
bu günki çox uzun sürəcək.
günkini üçə bölüblər: bərnaməni üçə bölüblər

BERƏBƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

qatış. qarışıq

BUYNUZOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

çəmən

BUYNUZSU : Arin Turkish Etimology Dictionary

buynuz kimi. buynuzu andıran.
buynuzsuz heyvan: qambaq. qabaq.- buynuzsuz heyvan: qapay. qapağ. qabağ.
çılpaq, lüt, örtüksüz, açıq, buynuzsuz, börksüz, baş, təpə, kəllə: çambaq. çapbıq. qambaq.
qambaq öküz.
qambaq keçi.
qambaq kişi

BUYNUZSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

toqal

BUYRA BUYRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

burum burum. tavlı tavlı

BUYRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qıvırcıq. qıvrılmış. bürülmüş

BUYRAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyuran

BUYRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyrat. başat. başqat. tombat. dominantbatan. basqan. hakim. vali

BUYRAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyratlıq. başatlıq. başqatlıq. basqanlıq. batanlıq. batqanlıq. batqalıq. tombatlıq. dominantlıq. hakimiyyət. hükmranlıq. hükmdarlıq. valilik

BUYRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ötgün. ötgünçi. amir

BUYRAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyraq. başat. başqat. tombat. dominantbatan. basqan. hakim. vali

BUYRAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəbə. əngəl

BUYRATLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyraqlıq. başatlıq. başqatlıq. başqatlıq. basqanlıq. batanlıq. batqanlıq. batqalıq. tombatlıq. dominantlıq. hakimiyyət. hükmranlıq. hükmdarlıq. valilik

BUYRUCİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

amir. hakim. fərmançı

BUYRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azıq. yazıq. qama. çapa. qapa. qismət. muqəddər olan.
bolca. olca. yazı. fərman. təqdir. muqəddərat. çalız. çalaz. qəza. nəsib. qama. çapa. qapa. qismət.
dilim.
gətirə. gətiri. qismət
buyruq olsun: gətirə olsun. gətiri olsun. qismət olsun.
göstəri. göstərgə. dəsdur. yarlıq.
kəsmə. kəsim. kəsit. kərmə. kərim. qırma. qırtı. qırıt. boluş. bolut. ölçüt. balıq. balıt. bağlat. bağıt. barat. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət.
özür. geçit. keçit. keçər. geçər. qoyu. olur. yol. yolağ. yöntəm. bağış. yengik. yenik. qolay. göstəriş. ərklik. onay. (təvafüq). mə;zuniyyət. ruxsət. izn. icazə. musidə. pərvanə.
qama. çapa. qapa. qismət.
əsgi toprağa, iyi tuxum əkərsin, buyruq (qismət) olsa göğəribdə görərsin.
hükm. qanıl. yasa. yasay. sırqın. düzgün. oğur. burmul. buyurmul. altıq. (üstdən alta verilən). hökm. biti. fərman. əmr. nəsəq. yarlıq. fərman. dəsdur. hökm. mə;muriyyət. qada. qaidə.
qədəğən. qadağan. dəsdur.
qulluq. qarşaq. xidmət.
tikdəyiş. dikdəyiş. tikdiş. dikdiş. yarlıq. fərman. əmr. hökm. hükm.
qunut
buyruq tutmaq: qunut tutmaq.
altıqdan çıxmayalız.
altıqlar varmış (ulaşmış), işlər qarışmış: böyük görəvlərin çatdığında, onların üstəsindən, öhdəsindən gəlmək üçün talaşlanmaq.
birsinin buyruğunda olmaq: boyunduruq altına girmək.
buyruğa boyun əğmək: müti; olmaq.
başına buyruq olmaq: öz başına, özbaşdaq olmaq.
başına buyruq: öz başına. özbaşdaq.
buyruq olsun: başımla bir. baş üsdə.
buyruq yeritmək, dinlətmək: geçirmək.
söz keçirmək.- öz başına buyruq: xanlıq. sultanlıq.
sözü, buyruğu, hökmü keçmək, yerimək: borusu ötmək.- buyruq, qismət olmaq: isabət edmək. əsmək. düşmək. dəğmək.
könül buyruq dinləməz: sevgi qarşısında kəllə işləməz, söz keçməz.- onay sağlamaq: icazə almaq.
ərklik, onay çıxmaq: bir işdə sərbəs bıraxılmaq.
ərklik, onay qoparmaq: gücəniklə icazə almaq.
onayızla: onay versəz: icazənizlə.
onaysız: icazəsiz.
onaysız heç nə yapılmasın.
onaysızlıq: icazəsizlik.- olur alın sonra.
olursuz bura girmək olmaz.
olur verin gedim.
oluruzu gözləyirəm.
iki kərə olurladım, üçüncü olmaz.
buyruq, qismət, nəsib edmək: payışlamaq.
buyruqu, hökmü əlində olan: buyruqlu. özərk. muxtar. muxdar. fərmanlı

BUYRUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyur.
atıq. icbar.
işçi. qulluqçu.
əl buyruğu: əl altı işçi.
tanqu. tanıtmalı nə. yarlıq. tuğraq. tuğra. fərman.
tutuz. tovsiyə.
baxan. baş. əmir. hakim. vəzir.
aşıqın başına eşq buyruqdur. bu ölkəyə onu buyruq seçdi.
yarı. yar. yora. şans. fal. qismət.
buyruğun görmək: qismətin çəkmək.
carlık. əmir. yarlıq. iradə. istəm.
tələb. qulluq.
buyurma. başqal. carlıq. yarlıq. yumuş. yumuç. əmir. fərman.
asi. başına qorxmaz. ökdəm.
qadaqan. komut. qomut.
arttırma. yüklətmə. ırıksız. etdirgən. icbari.
gənəlqə. yol yorık. kullanma. görsətmə. kullanma.
bəy. ağa. rəis.
buyruma. əmr. fərman. təşrif.
buyrultu. yarlıq. fərman.
ismarış. sifariş.
təbliğ.
başlayış. qadaq. əmir. əmir veriş, ediş. qaratamğa. yarlıq. yallıq. ulcar. devlət yanınıdan verilən e;lan. fırman. fərman.
yazıqlıq. yazılı. muqəddər. hükm.
yosun. törən. qanun. uslub. qayda. rəsm.
buyruq kağazı: buyrultu.
devlətin rəsmi buyruğu, fərmanı. altun bilgə. mənşur

BUYRUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

karfrma

BUYRUQÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

yasaqçı. mə;mur

BUYRUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

qulluqlu. qulluq yiyəsi. baş. bəy. bay. böyük görəvli kimsə.
hökmdar.
özərk. muxtar. muxdar. buyruqu, hökmü əlində olan. fərmanlı

BUYRUQLU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ülüqlü. talehli. bəxdi açıq. xoşbəxd. qismətli

BUYRUQSIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

enişiq. enişik. yenişik. yenik. yeniş. eniş. iniş.engiz. yengiz. engiziş. yengiziş. əngiz. əngiziş. ingiz. ingiziş. əğikboyun. boynuəğik. başəğən. tanıqsın. qoybaş. uysal. uysuq. enik. yenik. müti’. tabe;

BUYRUQSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

oynu yoğun. asav.
taarüfsüz. təklifsiz

BUYRUQUNLAYIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

buyruğunuza görək üzrə

BUYRULDI : Arin Turkish Etimology Dictionary

rəsmi yalzı. damqalı, möhürli yazı. əmrnamə