Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx < yarq yarıq. yarqı. dərin olmayan su yolu. axar. axmalıq. kərik > qarıq. qarım. kanal. qənov. cədvəl.
arx açmaq: axaclama. arxlama. axıtma. çeşmələmə. kanallama.
kiçik arx: çağar.
quyu, arx qazan: kərtkən. kətkən ( < kərtmək: kəsmək).- yığılan nərsəni dağıdıb axdırmaq üçün açılan sapa (yana, dışa açılan) arx, qənov: (örnəyin göl suyu kimi birikintsi): iğrik. əğrək. xəndəq

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx < yarq. yarıq. qarğ. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş. qarım. su yolu.
arx, su yolu açmaq: kəritmək. gəritmək. qarımaq.
əkində, baxcada kiçik arx, oyuq açan qazıqbelçə ( bir yanı bel olub, bir yanı qazmaolan arac): qarağı. kavağı

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx.
arx, uzadısı oyuq açmaq: qandağlamaq. çandağlamaq. çəndəkləmək. kəndəkləmək. xəndəkləmək

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx.
arx, uzadısı oyuq açmaq: qandağlamaq. çandağlamaq. çəndəkləmək. kəndəkləmək. xəndəkləmək

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. {( rx < metatez > xr. axar) axan. ağan. axışan. gələn gedən) ərək. ərik (< ərmək). (ardıl. arxıl). suulağ. suylağ. ulağ (> bulağ: davamlı. ardıl). kanal.
aça əriklər: çatallı kanallar. qollu arxlar.} {(< ərik. əğrik: əkrik: oyuq}.
çeşmə. qəno. arğa. lülə. oyuq.
pas. pislik

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. axar. ırq. bulaq. göz. qaynar. dolaç. kök. motiv

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. arxav. arğav

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. arıq. dərə. arğa. arğav. tarnav. dərnəv. novdan

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. güh. su yolu. avlaq. ivlək. əvlək. evlək. bir göldən axan suyu götürən yol. çay. ırmaq. ayaq. cədvəl. suyun yerdə axmağından açılan iv. iz. gəvir. kəvilmiş. oyuq

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. qayğaq. qazqaq. qazaq. qayaq. qanat

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arx. oluq. qənov. kovuş. qoğuş.
su oluğu.
su dəğirmən oluğu

ARQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arq arğ.
arxaya qalan tikələr, oğuntular.
dəmir arqı. dəmir poxu.
pox. pislik

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxadan çəkişdirmə: birinin arxasından deyilən kötü, pozu söz. dediköt. dediküt. dediqodu. dediqoğ. dediqoy. dediqurdu. deyiqurdu. əslək. əsləti. genik. gənik. gəlcik. gəlisər. hayqı. xısıltı. xısıntı. qısıltı. qısıntı. qılıqış. qazınc. qılatma. qıltama. qıratma. qırtama. qırbat. qırqır. qıyatma. qıytama. qaybağ. qaybanağ. qaybanat. qaybat. qıybat. qıynat. qıyvat. qiybət. qeybət. ğeybət. qoğu. qoğuc. qoğunc. qoşantı. qoşu. qov. qovu. qovuc. qovunc. qovuş. koğu. koğuc. koğunc. koğuş. kovu. kovuc. kovuş. kovunc. küygü. qoşantı. qoşu. pıçıltı. pıçıntı. fısıltı. fısıntı. yayqı. yergi. yermə. sıyqa. sıyaq. sığa. sığ. şayiə. boş söz. (bəd quyi.).
qaybağın pisliyi, dalda deyilməsidir.
ölkədə pıçıltılar yayıldı ki.
qırqırlı evdən, ev olmaz.
qırqırlı ağızdan uğur gözləmə

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa. (< ark + yaq. art + ka (art: artırılmış. şişmiş)
anğıra. dalı. dal. kürək. quyruq. arxatu (asur). sırt. çalka.
arxasına: anğırınğa.
arxaya yaslanmaq: çəkilmək. əyilmək. çalkaymaq. çalqıyışmaq.
arxa arxaya. ulam ulam. sıra sıra. ard arda.
kök.
arqa bilik: arxa bilik. təməl bilgilər. əsasi ilum.
zəki. ağıllı.
yay (arxa biçimində). gümbəd.
arqa: ərkəklik aləti.
tutun. tuyuq. dayaq. dəstək. güvəncə.
uca. qoruma. himayə.
iz. göt. qıç.
arğav. arq. ərk. vəsilə. aşιra. quvvət.
araqasız: çarasazlık. çarasız.
su arxalı: su aşιra: su aşırı: su vasitәsilә. sudan. su yoluyla.
arda. qədim. erkə.
sırt. arxa. geri.
arxacıq: omurqa.
arxa ciqləri qaltıramaq: çox qorxmaq.
arxaçılıq: omurlığ.
arxa şeşiləri qaltıramaq: çox qorxmaq.
arxa süyək: omurqa

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa.
alt. geri. son. iz.
şəfi;.
arxasız qaldım.
xələf.
himayət.
iltimas.
nəsl.
arxadan arxaya.
bu işin altı iyi çıxmayacaq. dalı.
bu nağılın altı, lap şaşırdıcıdır.
izinə dönmək: geri dönmək. rücət edmək.
arxa. hami. arxa vermək: dayanmaq. istinad edmək:
arxası sıra. ardı sıra. dal ba dal. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil.
dalı. quyruq.
sırt. əğin.
quyruqun tut.
quyruqun qır.
arxaya doğru: dala. qıçın. gerisin. gerisin geri.
qayıq qıçın qıçın yanaşdı.
ətək öpüb (arxasını çevirməyib) qıçın qıçın çıxıb getdi.
qıçın qıçın gəlmək: sümsük sümsük, yavaş yavaş birinin yanına soxulmaq, yanaşmaq.- arxasına düşüb tutmağa çabalamaq: qovalamaq. qoğalamaq. gizli örtülü, qaçaq nərsəni aramaq. bəkləmək. gözləmək. tə;qib edmək.
ovu nininə dək qoğaladı.- oğruları sınıa dək qoğaladı.
işsiz qalıb bir iş qoğalır.
fürsət qovalamaq.
kəndi mənim yoxluğumu qovalır.- nərsənin arxasına qatılan nərsə: quyruq.
bu işin quyruğun tapmalı.- arxadan arxaya: gizlicə. bəlli edməksizin.
arxasında dolaşmaq: axdarmaq.- arxa vermək: dayanmaq. sırtlamaq. kürək vermək

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa.
arxa. dal. sırt. kid. son. sonra.
arxa arxaya gəlmək, çıxmaq: arqaşmaq. arğaşmaq. yükləşməkdə.
dayaq. sıxıntılı anlarda yardım edən kişi. yardımcı

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa.
uca. onqur. onqura. dal. göt.
onqura yat: dal üsdə yat.
utım. udım. uyım. arxa sıra. ard. mütəaqib.
arxa sıra: utım. udım. uyım. ard. arxa. mütəaqib.
arxasına düşmək: istəmək. aramaq. irtəmək

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa.
qayıran. qaryırıcı. düzən. hami.
geri. arxa. dib. dal. yengsə. ənğsə. ənsə. iz. sırt. arxa. gəriş. yağrın. kürək.
arxalıq. çuğul. çul. palan.- dalıya, geriyə, arxıya doğru: götünə.
götün götün: geri geri. dal dalı. qıçın qıçın.
boynun arxası: ənsə. ensə ənğsə. yal. yengsə.
gözü arxada qalmaq: bıraxılan nərsə ilə bir didərginik, gərginlik duymaq.
otağın dibi.
arxasın almaq: önləmək.
arxasın gətirmək: dalın tutmaq.
arxasın sıvazlamaq: oxşamaq.
arxa arxa: gerisin geri. dal dalı. geriyə doğru.
arxada qalma: gerillik.- arxadan qonuşma, söyləmə: çəkişdirmə. qeybət.dediqodu (
< demək + qoymaq.
< demək +qoğmaq).
arxası ardı arası, arxası kəsilmədən: heç durmadan.- arxasın çevirmiş: çevrili. çevrilmiş. dönük.- arxayın, arxa üsdə uzanmaq: arxan yatmaq: yastanmaq. arxalanmaq. dalalanmaq. daldalanmaq. qalalanmaq. dayalanmaq. dayalınmaq.
arxalı durum: cıdam durum. qəvam dəvam.
arxası tonqınqı, bükür: quz. qoz. beli bükür

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa. arğa. arğav.
axar su. çay.
dərə. arx.
alaşa. dalı. dal. sırt. sağrı. qayrı. gerü. geri. qeyin. geyin. buq. bük. ovca. oca.
arxasına düşmək: sınğırlamaq. sınırlamaq. izincə gedmək. izləmək.
arxasından qaçma: qoğlama.
dalda, arxada qalmış: sırtlan.
hər nəyin arxadan gələn bölüyü: güçgə. ənsə.
qapının arxası: köməmən.
nərsənin arxasınca gedmək: yerikləmək. istəkləmək

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa. qataq. qadaq. durduraq. duracaq. duranaq. dəstək. qoruş. qayrış.
arxa arxasından qaçma: qaçan qaçana

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa. yanlı. yanığ. yanığlı. qapdallı. köməkçi. yardamçı. yardaqçı. qoldavçı. istəkli. əsikli. istəşli. tərəfdar. püştiban. həvaxah.
geriyə, arxara əğilmiş: qağyır. qayğır. qayır

ARQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxa.art. ard. dal. geri. iz

ARQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğac.
əriş arğac: əriş əğrək: dikinə uzanan, yanına toxunan saplar.
əğrək. başı əğri balıq tutma aracı. qulplu sap. qullab

ARQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

arğac. arğaç.
< arqamaq. arxamaq (ard art ark: keçən gedən, davamlı ip, kəndir. ilişgi quran. uzanan. bağlayan). iki ərişin arasından geçən. iç keçir. toxunmada, bezin eninə atılan iplik. dirəzən iplik. qalının iç keçirgəsi. (yatıq. yassı # əriş: uca)
arqaç kimi uzanan əriş kimi dirənən.
bez arqacı, dirəzisi kimi bir birinə hörülür.
sazları (qamılşarı) burdu əriş bağladı, arqaç keçirdi həsir toxudu.
onun gününün ərişin arqacın yırt qutar.
arqacında dirəzən ipliklər kimi.
arxac. arqun. arğın. xələf. geridən gələn.
taşa. ağıl

ARQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

arxac.
arğac. ərişə qatılan iplər. gəmik üstünə atılan atqı ki gəmik iplik, dahi arqaq diyrlər.
əqəbdar. çağdavul. qoşunun, ordunun arxasından gedən qol. qoruman. cındavul. mahafiz. qoşunun arxa bəkçiləri. surqavul. sürqavul