Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ARSLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arslan. salcuq. saltuq. salsuq. salan. sallayan. cuman. igid.
salcuq su başı: yügrək ( iti, üyrəkli). qoşun başı.
arslan ağzından ov alınmaz: güclülərlə alışverişdə hər nə gözlənə bilir.
arslan ağzına girmək: qorxunc işə girişmək.
arslan yatağından bəllənir: kişi yaşadığı yerdən tanınır.
arslanı yatağında avla: kişini yaşadığı yerdən avla.
arslan ağzından almaq: əldə edilməsi çox çətin. gücünlü. zorunlu.
arslanla gəzən daşa, tüküylə gəzən ləşə qonar.
arslanla tərazı arasındaki bürc: başaq.
qızıl arsla: al, güclü kişi.- könüllər olsun arslan yatağı.
könüllər olmuş arslan yatağı.- könülsüz arslan olmaz.
qan dolaşan könüldə arslan yatar.
arslan sütü: xoca suyu. qoca suyu. rakı.
iki arslan bir dəriyə sığmaz.- könüllər olmuş arslan yatağı.
könüllər olsun arslan yatağı.
arslan quyruqu: bitgi adı. fırasyon.
qardan arslan: arslan göstərişli, içi boş nərsə. gücsüz nərsə, kimsə

ARSLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aslan.
əkmək aslan ağzında: keçim sağlaması güc durum

ARSLANCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arslan kimi. arslan özəlliklərinə yiyən

ARSLANCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kiçik arslan. arslan yavrusu

ARSLANLAYU : Arin Turkish Etimology Dictionary

arslan kimi. arslanımsı

ARSO : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğərsiz nərsə. alçaq. düşük

ARSOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arsuq. aras. arıs. arın. təmiz. tüzük. düzük. düzgün. düz. doğur. gözəl. iyi. uyqun. yola. nəzimli. nəzmli

ARSUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > arsoq

ARSUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

əfəndi. ağırbaş.
rahata ərmiş. yengəl. yüngül. huzurlu.
arğın. ahistə. yavaş. sağın

ARŞAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

şəfali su. qaynarca. mə;dən suyu. qazlı su

ARŞATÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

araştırıcı. araştıran. oxucu. oxuyan. oxluyan. gözələmçi çözələmçi. gözələyən çözələyən. gözləmçi. çözləmçi. gözələmçi. çözələmçi. deşləmçi. işləmçi. içləmçi. incətən. incələyən. işgələyən. işgətən. işgəltən. işgəçi. tədqiqatçi. tədqiqatçi. təhqiqatçi

ARŞIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aldatmaq.
arşuqtur: aldat

ARŞIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(
< ərşin (< ərmək: uzanmaq). (
< yarşın (< yarmaq).
gəz. kəz. ölçü. qarı. qolun omuzla bilək arasında qalan bölümü. yetmişbir cantimetrik uzunluğ ölçüsü.
arış. uzunasına dartılan ip.
əriş. gəz. orta barmağ ucundan, dirsəyə dək olan uzunluq ölçüsü.
barmaqların ucundan omuza qədər uzanan boy ölçüsü.
basaqların, addımların arası. addım.
arşını böyük: yekə addımlı.
arşınların açmaq: açıq addımlarla, çapıq yerimək. ayax götürmək.
sayac. ölçü. hesab.
quruntu. xulya.
yarım arşınlıq ara ölçüsü: attım. atım. ayaq.
iki atım boyu vardır.
yarım arşın: qolun dirsəkdən aşağı bölümünün yarısı. oniki barmaqlıq aralıq.
arşının üçdə biri: əlin başbarmağıyla, sərçə bamağın ucları arasında olan aralıq. qarış.
yarım arşın uzunluq ölçəyi: ayaq. qədəm. fut.
on ayaq uzunluğunda.- bir arşının üçdə ikisi: çıq. çiq.- hərkəsin arşınına görə bez verməzlər, hərkəsin yorulduğu yerdə ev yapılmaz.- qılınc çəkib baş alır, arşın çəkib bez alır, yorulduysa yer alır

ARŞINLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərşinləmək (< ərmək: uzanmaq).
açıq addımlarla, çapıq yerimək.
arşınla ölçmək.
tutamlamaq. qəzləmək. gəzləmək. kəzləmək. ölçüərmək. ucdan uca ölçmək. qarışlamaq. ölçmək. miyzalamaq

ARŞINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ərşinlik. bir arşın boyu olan

ART : Arin Turkish Etimology Dictionary

dal. öt.
arta qalmaq: artıqlanmaq.
atmaq, yüklətmək, birinə yardım olmaq işi.
dağ keçidi.
üstəmə. zam. bahalaşdırma

ART : Arin Turkish Etimology Dictionary

ard.
son. sonra. alt. mabə;d.
dəgirmana buğdanı azar azar tökən quni, qıf.
dal. geri. arxa. iz.
alt.
ard. arda. ertə. sonra. bir çağdan həmən, elə sonra gələn çağ. bir sürənin, vaxdın arddan gələn çağ. (gün. həfdə, ay, il). iğnəardı: sıx, kip tikiş. izbəiz, dalbadal tikiş.
ard arda: çabuq çabuq. tələsikcə. durmadan.- ardı kəsilmək: bitmək. tükənmək.
ard ardaç: sürməl. təvali.
ard ardına uzanmaq: ardıçlanmaq. qatarlanmaq. tirqəşmək. tirkəşmək. tirənmək.
ard arda: ulam ulam. sıra sıra. arxa arxaya.- ardına, sırtına qoymaq: artmaq.
ardı sıra gedmək: irgəşmək. ərgəşmək.
ard arda: ardı kəsilmədən: durmadan. bidüzüyə. birdüzüyə. ha birə.- ardına baxmamaq: dalına baxmamaq. aldırmamaq. iti qaçmaq.
ardını boşaltmamaq: ardın buraxmamaq. vaz keçməmək.
arda qalmaq: artıq olmaq. sona qalmaq.
ardından yüz it hürməyən qurt sayılmaz.- ardı olan: ardıcıl. seryal. dizi. düzü.
ardın ardın: dalıdan dalıya. geridən geriyə.
arta qalanlar: qarlanlar. bəqaya.
göz ardı edmək: saymamaq. özənməmək. diqqətə almamaq.
ardı arası, arxası kəsilmədən: heç durmadan.- ard arda: artılan. artılanaraq. dal ba dal. qırılmadan. sürəkli. əksilmədən.
artlan qazanır.
artlan gəl ged varıdı.
artılan gəlişmə.
artılan şişinmə, şişmanlama.
dalından, ardından gedmək: ardlamaq. güdmək. izləmək. izərmək.
qulağ ardı edmək: savışdırmaq. savsaqlamaq. başdan edmək, qoğmaq.
arda qalan: ardan. artıq. qalmaş
qalmanı aranıza bölüşdürün.
dalından, ardından gedinilmək: ardlanılmaq. izlənmək. izdənilmək. iztənilmək. izərnilmək. güdünülmək.
hara baxırsam, onun izi izlənilir.
it ardına bıraqmaq: it götünə (qıçına) soxmaq: çox alçatmaq.
ardına düşüb sürdürmək, qoğlamaq: artmaq. artırmaq. itələmək. itmək.- art aradan: uzaqdan uzağa. dolaysıyla.
art qaşı: əğrək önü. yəhər qaşı: yəhərin ön arxasında olan belli yüksək yerləri.
ard arda: tez tez.- sıxı sıxı gəlib gedir.- ardı kəsilmək: sona varmaq.
artsız arasız: ardı arası kəsilməksizin: davamlı.
ardınca: ardı sıra.
art ayaq: qıç ayaq. geri ayaq.
ardı sıra: arxası sıra. dal ba dal. mütəaqibən. geridən bağlı, müttəsil

ART : Arin Turkish Etimology Dictionary

ard.
uca, arxalı, kürəkli yer. hündür dağ. gədik. boyun. ənsə.
art tundi: tümdi. gədik qarla bağlandı.
art yış: yoxuş eniş.
uyu. arxa. arqası sıra. mütəaqip. arxasında. üzündən. dolay.
art !: sikdir !. rədd ol !. çəkil !.
utım. udım. uyım. arxa sıra. arxa. mütəaqib.
ərt. əğələnmiş, kəsilmiş, cığıryol. ərməyə, keçməyə bir yol. dar yol. keçit.
ard. alt.
ardında bədov at var, düşman qarşına bat bar

ART : Arin Turkish Etimology Dictionary

art (1< yart: çapıq yer. (< yarmaq). 1 < artmış. hündür. yoxuş. qalın). gədik. boyun. bel. dağ beli. göğüş. döş. sinə. sırt. arxa. kürək. örüş. kövşən. (sarp yer. yoxuş. təpə).
art saç. arxa saç. ənsəyə düşən saç.
art qarlandı: örüşü qar bürüdü.
art aşıldı: dağ, təpə keçildi.
yük arttan aşrıldı: yük dağdan aşırıldı, ötgərdi.
boğac art: zor keçitli dağ sırtı.
art tündü: gədik qapandı.
ərməkügə, eşik art olur: təmbələ qapı dağ beli görünür.
arx.arxav. arğav. yapyol. arx yol. cədvəl. kanal.
son. arxa.
art qözüvdə: son zamanlarda.
toturnu artayı: neysan ayı.
art ayırmaq: ortaq malları ayırmaq. ortaq malları bölüşmək.
artdan alqa: doğumdan ölümə qədər. ömür boyu.
artı bolmaq: bitmək. tükənmək.
artay.
toturnu artayı: neysan ayı

ARTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arda.
çavuşların əldə tutduqları dəğnək.
ək.
arta vurmaq. artalamaq. əklətmək. yamamaq.
əkləm. əkləmə. nərsənin olduğuna artırılmış nərsə.
qəzetə artası, əkləməsi: vijə namə.
ard. ertə. sonra. bir çağdan həmən, elə sonra gələn çağ. bir sürənin, vaxdın arddan gələn çağ. (gün. həfdə, ay, il).
mərtəbə. kəzək. kərə. tapkır. yol. yolu. sırıq ağac. uzun dəğənək, dirək.
ardalı çavuş: əlində uzun dəğnəkli çavuş.
arda, geriyə qalan: baqi.
arda qalmaq:artıq olmaq. sona qalmaq

ARTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

arda. ardıl.
uzun dəğnək. hükümdar, qomutan əsası.
ardalı çavuş: çubuğuqlu çavuş.
bəlgə, işarət üçün tikilən dəğnək.
çəlik qələm. daş, dəmir yontmaqda işlənən tıraş qələm.
ardcı. xəlifə. ardı sıra gedən.
ark. arxa. dal. artıq.
arda uymaq: ardına dalına düşmək.
orta

ARTAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

artaç. artırma. müzayidə.
ard ardaç: sürməl. təvali

ARTACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ardacı. arxacı.
qoşunun arxacı, dal qaravulu: gerik

ARTAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ardaç. zəncir

ARTAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > artac