Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AŞBARXA : Arin Turkish Etimology Dictionary

saman. kəpək ot gibi nərsələr qarışdırılıp ıslatılaraq hazırlanan heyvan yemi•

AŞBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

> aşpaz > aşpəz (fars). aşçı

AŞÇAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yemək. tuş aşçamaq: nahar yemək

AŞÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşbaş > aşpaz > aşpəz (fars). aşpəz (fars). salçı. bavurçi (moğol). qazançı.
səpici. dəriçi. dəbbağ.
səpici sevdiyi dəriyi yerdən yerə endirər. (çırpır).- aşçı yeməyi: aşpaz pişirən yemək. usta yeməyi.
aşçıbaşı: aşpazbaşı.
aşçı tükanı: yeməkxana.
aşçı (aşpaz) pıçağı. salçı biçək.
ucuzlu ət şorbasıda pis olmaz, aşçı yaxcı olursa

AŞÇIBAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşodaçı. pişikbaşı. aşpazbaşı

AŞÇIBAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşsalağ. aşbaşçı. pişikbaşı. böyük aşpaz, aşçı. aşpazbaşı

AŞÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşev. aşöy. aşlaq. aşlıq. aşpazxana. mibbağ. mətbəx.
pişiklik. aşpazlıq

AŞÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > aşev

AŞENA (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > aşna

AŞEV : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşevi. aşöy. aşçılıq. aşlıq. aşlaq. aşdam. aşoda. pişlək. aşpazxana. mibbağ. mətbəx

AŞEVİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > aşev

AŞGIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşqın. ağqın. çox. artıq

AŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşı iy: tünd iy

AŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< aşurmaq. aşırmaq: bir yerdən bir yerə daşımaq. dışarmaq. utmaq. içərmək).
vaksən. calağ. peyvət.
aşırı olan. ifrat. artıq. daha. çox. yetər.
geçit.
asaşı üsaşı: altaşı üstaşı: atkeçit üskeçit. 1 qırmızı topraq. ət toprağı.
(

AŞIB DAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çoxalmaq. talqımaq

AŞIB TÜQƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıb tükən. aşıb keçən. aşıb ötən. aşıb gedən. keçip gedən

AŞIBLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşoftən

AŞIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıç.
aşlıq, yemlik nərsə. yeməli. yağlı, dadlı nərsə. xurək.
aşıçlıq nəyimiz var.
qazan. qablama. aşac. qazan, qablama. qab (yemək). təncərə.
toy aşıc: topraq təncərə.
yağsız aşıç. bir aşıc gətirdilər.
iki qoçınqar başı, bir aşıcda (qazanda) pişməz.
aşıq. aşım. acıq. acım. qabart. maya. damıc. damız. nərsənin kökü, özəyi, təməl öğəsi, ünsürü.
qazan. qablama. çömlək. çölmək

AŞICALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşımalıq. acımalıq. acılıq. aşılıq. qabartlıq. mayalıq. damızlıq. damıclıq

AŞICLANMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

qazan, qablama, təncərə yiyəsi olmaq

AŞIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşac. qablama

AŞIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşuq. (< aşmaq).
aşlanmış. aşlayıcı. gəmiyi gəmiyə artıran ortaq gəmik. aşmağa. axmağa yarayan sümük bölüyü.
aşıq gəmigi: buğun gəmigi. büküklərdə yerləşən gəmik (bükmagə, əyməgə, aşırmağa yararlı).
aşıq atmaq: yarışmaq.
aşılmış hal.
aşqıç: çapuq. ivəş.
aşıqlıq: ivəklik.
aışqla: tez ol.
aşırki: uzağki.
aşırki yurt: uzaq ölkə.
artıq. köp, çox olan. aşırı.
aşınt: mubaliğə.
aşıt. yetik. daşıq. ayğın bayqın. bitgin. taxılmış. vurqun. hayran.
aşıq olmaq: aşqamaq. tapınmaq. meyillənmək.
aşqınmaq: aşınmaq. aşıq olmaq.
gərəksiz.
gədik. dağyolu.
yaşıq: yeşiq. aşuq. aşmış. tutqun. vurqun. alqın.
örtülü. qapanmış. istəkli. söyücən. sevdalı. yanuq. yanığ. keçmiş.
iradəli. yılmaz. qeyrətli.
qulaq (çalqı alətlərdə).
alşıq. dərviş. dalbış. abdal. 1 aşiq. imrə. əmrə. vurqun. sevən. bağlı könül.mübtəla.
çöğürçi. çonğurçı. sazçı. burqu. vurqun. yapdal. məczub. vurqun. tutuq. sevən. sevər. könüllü. başı dumanlı.
aşiq olmaq: vurulmaq. sevmək. çarpılmaq.
aşıq atmaq: oynamaq.
çiqin. düğün. boğum. omuz. əqd. bənd.
bucul. tupuq.
aşığın çuxur üzü: çikə. çəkə. çəpə.
bəxşi. baxşı. aytquci. aytım. varsaq. ozan.
sevquci. sevən. sevici. valeh. şeyda. aylan. vurqun. fədakar.
aşıq məşuq: bəndək. toxa. qoybağ.
aşıc. aşım. acıq. acım. qabart. maya. damıc. damız. nərsənin kökü, özəyi, təməl öğəsi, ünsürü.
düğmə.- telli çalqıların tellərin uyarlama, kökləmə üçün qoyulan aşıq, düğmə: burqu.
(< aş). vitamin. artılıb, qoyulub gücləndirən nərsə.
yaşıq. ışıq. sevinc. eşq.
yaşuq. başı yaşıran (örtən. qoruyan) örtük. başlıq. başuq. tulqa. dəmir börk.
biləyin burulub, dönməyini sağlayan fırlaq orta sümük.
eşq. səvük. sevik. sevgili. məhbub. yaşıq. ışıq. sevinc. əziz.
əşik. eşik. qapı önünə, həştisinə, söykələrinə dayanmış ağac, daş basamağı, səggisi.
nərsənin üzərinə qalxıb çıxmış.
quyuq. kifir. kəsif. qatıl. qalın. bıqıt. pıkıt.
məftun. alıq. yanığ. uruq. vuruq. vurqun. vurulmuş. düçar. girifdar.
o ikisi uruq urluqdular: aşiq mə;şuqdurlar.
arzıman, ən iri, qaba aşıq: kafa. zıpzıp.- keçi aşığı: keçik.- aşığın dik durması: bök.
aşıq qəmiğinə vurmaq•: aşuqlamaq.
aşığın çuxur tərəfı yuxarı gəlmək: çiq durmaq.- aşıq edmək: təlirtmək. dəlilətmək. çıldırtmaq. vurqunlatmaq.
aşiq olmaq: vurqunlanmaq. təlirmək. dəlilmək. çıldırmaq. urulmaq. vurulmaq.- qıza urulmaq.
mən sənə yanığ, sən mənə yanığ.
oynanan aşıq: atmar. topaç.
yekə aşıq gəmiyi: qanapaz qapanaz.
yekəbaş malqaranın böyük, iri aşığı: qalpasan. qalpanaz. (qal: böyük).
böyük aşığ gəmimiği: cuqutur. yuqutur.
çalqı aşığı: qurqur.
həp bir qoyun aşığıyız: hamımız birik.
aşığı bək oturmaq: aşığıcüt oturmaq: işləri ras gəlmək.
aşıq atmaq: aşıq oynamaq.
aşıq gəmiyinin dörd üzdən biri: bəğ.
aşiq olmaq:
könül çəkmək. vurulmaq.
sevib bayılmaq. könül axıtmaq meyl edmək.- aşıq gəmiyinin altında ki kiçik gəmik. bu gəmiklə oynanan oyun: bıcıl.
sevgi, savaş, atışmaları kəninə konu edən aşıq havası: bozlaq.- çox naz aşıq usandırır deyillər.
aşıq oyunu çeşitlərindən: deşmə. eşmə.
günə aşıq: günaşıq. günə əğik, meyilli. gündöndü. günəbaxan. günçiçəyi. günəşçiçəyi. ayçiçəyi. ayqarac.
aşığ gəmiğinin atıldığında dik durması: cuk oturma.
dolaylı danışıq, çaşdırar aşıq. ( dolaylı: kinayəli)

AŞİQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > aşıq

AŞIQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşqan. aşnaq. aşna. aşina.
bildik. bilinən. mə;ruf. məarifəli.
> aşyan (fars). aşılanmış yer. yerləşmiş yer. otraq. qalaq. yuva

AŞİQANƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yanıkır.
aşiqanə davranış: yanıkır davranış