Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ada. adaq. (< adamaq. ayamaq: ayırmaq).
ada. ayrımqan. ataq. otruq. cəzirə.
yarımada: yarım ayrımqan.
qərar yeri. duraq yeri. ocaq. oturaq. oturuq.
bir ada, bir bəlli nərsiyə özətilmiş, ayrılmış nərsə. cayzə.
bir yerdə, bir koşulda ayırılmış nərsə. su içində adanmış. ayanmış, ayrılmış bölüyə
ada. adaq; deyilir.
edu. edqu. eyku. ehsan.
(< edmək). əməl. iş.
(< edmək). bacarıq. bilgi.
sənət. sən;ət. hirfə.
ataq. quşların qonması üçün qoyulan dal.
atqa. böyük. yaşlı.
birbirinə yaxın olan adalar.
atanağ. xaç. çalaq. çaqla. çaqal. çarpıq olan. çapraz (cəzirələr) varlığı, heyə’ti, yığnağı: aral. arşipel.
atadan oğula: oğuldan oğula. bətnən bə;di bətnən.
yarım ada: yarım ara.
adaları tutmaq: azan azan, zaman zaman azmaq.
ova, çöl arasında, ada biçimində orman: qarayer.
quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. başıl: başlı. üstün).- qoz adası: ağ dənizdə qoşut adası.
ada tavşanı: soğur. kələrə bənzər evcil dovşan çeşiti.
soğurluq: tavşanı çox, bol olan

ATAANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata ana. atanın anası

ATABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

astyana > astyan > asitan. eşik. beşik. qaşqa. qaçqa. qapı çərçivəsinin, qoğzaq olub, çörçöpün, suyun içəri axıb, girməsin əngəlləyən bölük

ATABABA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata baba. cəddabad. qarakök

ATABAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > atabəy. böyük varlı kişi

ATABƏQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

atabək. bax > atabəy

ATABƏY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata bay. atabək. > ətabək.
bəyata.
atavbəy. xaqanlara, şahlara atalıq, lələlik, öğrəncilik edən kimsə. dev məsləhətçisi, naziri. lələ. qaqa xan uşaqlarının ev, özəl öğtəyçəni.
böyük dədə.
lələ.
vəzir. atalıq. nayıb. mavin.
baş öğrətmən.
devlət işlərində yetgili, məsu;l olan kimsə.
əmir. ulqan, uca ustad.
atanın yerinə özəl ustad.
atalıq. böyüklərin uşaqların becərib bəsləməkdə işə tutulan içəri ustad.
əxlaq öğrətici.
sən mənə atabəylik eləmə.
(< ata + bərk: bərk ata). bərk atmaq üçün yaya keçirlən ağac.
böyükdədə.
buda bizim atabəyimizdi.
vəzir.
orunbasar. nayıb. mavin.
salcuq devlətligində şazdaların bəsimi ilə (tərbiyəsi ilə) uğraşan kimsə. lələ. atalıq edən. bəybaba. xan, qağan, padişah cocuğlarını eğitib yetişdirən kişilərə verilən bir ad.
atakə. (ata əkə).lələ.
böyük varlı kişi

ATAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataç.
amac. hədəf.
(oyunda, qoz, top kimi nələri atıb, salınan) oyuq. çuxur. qol.
böyüklər kimi özün aparıb davranan, az yaşlı oğlan.
ataç oğul. ( anaş: ağ birçək kimi davranan qız uşağı. ).
ata oğlu ataç doğar.
ata sapılı ataş, ana sapılı anaç.
jeton.
zəmir. nişan.
babırlanan böyüksənən cocuq: ataç oğul.
atasına bağlı. atasının yolunda.
atadan gələn, intiqal edinən. ata ilə ilgili.
böyüklük göstərən oğul.
ataya çəkən.
bitişik atac: zəmiri müttəsil, izafə

ATACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

babacan.
xoşgörü yiyəsi kimsə. insana baba kimi davranan.
cana yaxın. qələndər

ATACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

adacıq. çatalağız. delta. (axar suların dənizə, gölə töküldüyü bölümdə, qum, buna bənzərlərindən birikərək oluşan adacıq. delta)

ATAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > atac

ATAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

xətaçı.
xoruz.
atçı. qoler.
atçı. ovçu. şikarçı

ATAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataərkil. ataərkli. ata, dədələr xanlığı, hökmranlığı. patriyarkal. ata, dədələr xanlığı, hökmranlığı.
soyaçəkim. atavizm. cəddaniyyət.
adaşlıq. ataşlıq. dostluq. arxadaşlıq. kəndlik. kətlik. düzlük. sədaqət

ATAÇLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəviz oynamaq üçün çuxur açılmış yer

ATAƏRİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata əri. atalarına, keçmişinə sayqılı

ATAƏRQİL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata ərkil. ataərkli. ataxanlıq. ataçılıq. patriyarkal. ata, dədələr xanlığı, hökmranlığı. ərkək xanlıq, hakimiyyəti

ATAİQİD : Arin Turkish Etimology Dictionary

ata iğid.qorxusuz. qataq. qadaq. qotaq. ürəkli. igid. güclü. qolçomaq. quvvətli. heybətli. heykəlli. aznavur. bağaqlı. bağtaylı. biçitli. biçitik. böğə. buğa. bükəkli. cığasın. çıqqınlı ( < ciq). dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. gördəli. hörəkli. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli

ATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

adağ. atağ. moud

ATAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

atağ. (ataq. adağ. adax. ada.). { adamaq. ayamaq: ayırmaq}.
bir ada, bir bəlli nərsiyə özətilmiş, ayrılmış nərsə. cayizə.
bir yerdə, bir koşulda ayırılmış nərsə. su içində adanmış. ayanmış, ayrılmış bölüyə
ada. adaq; deyilir.
edu. edqu. eyku. ehsan.
edək. (< edmək). əməl. iş.
edək. (< edmək). bacarıq. bilgi.
edək. sənət. sən;ət. hirfə.
adaq. adlı. iyi. yaxcı. dək.
uca. ula. hündür.
mubarək. meymun. məsud.
nəzr o niyaz.
peyman. əhd.
ata. quşların qonması üçün qoyulan dal.
ağta. ağıt. uca. yüksək.
qorxmaz.
cürət.
fizul. imalə. savruq. 1 cəri. yırtıq.
mülahizəsiz.
adaq. nəzir.
soğum. qurban.
taxma ad. ləqəb.
adağ ( d < > y ). ayağ. son.
adağıda: sonunda.
adağıcə: sonuna qədər.
( d < > z ). azaq. az. kiçik.
adağanca açıq ver, təbənəcə deşik ver: kiçikdə olsa aç, iğnə qədər deş.
adlaq. mə; muriyyət.
fədayi. ölümər. ölüməri.
söz. nişan.
sözdən adax alınır.
adax bilən, can tapar: yolun bülən qurtular.
bağış. barış. veriş. sunqu. ehsan. ərməğan. tələ. dələ.
götürgü. qurban.
arna. adanmış. yoluğlu. kəndini törəyə, bir sözə bağlamış. nişanlı.
ayağ. qonaqlıq.
adraş adaq: gedən kimsənin, köçmədən öncə verən qonaqlıq.
nəzir.
ılqar. hicum. axın. saldırma. saldırı. saldırış.
oxub ( < oxumaq). ləqəb.
atılqan. qonur. cəsur.cəsarətli. qeyrətli. şüca;. dəli. dilir.
axın. daşın. daşnaq. daşnat. yönək. yönət. yönə. amac. amca. iməc. imcə. ərək. ərəş. ərəc. əric. əriş. ərəm. erəm. irəm. istək. istəm. istəş. kəsit. kəsti. kəstəm. kəstim. niyyət. qəsd.
nəzr. nəzir.
şan. şöhrət. ün. şərəf.
ataq almaq: ün qazanmaq.
nifuz.
atılqan.
dağ yolu
çağlayan
bir şahin türü.
solqur. salgur. saldırı.
andağ. and. mə;hud. and, əhd olunan nərsə.
nəzr. və;d.
ülüş. bölüş. bölük. dək. dəng. parça. pərçə. pay. hissə. hissə. qismət.
namzəd.
adaq. vəxt.
ada. quruq. qara. cəzirə.
ad qoyma.
atqa günü: ataq günü: ad günü. ad qoyma günü. yubley.
yalı. mosim.
yaz adağı.
qış adağı.
qıyı. sahil.
( d <
y <
z ). ayağ. azaq.
ətrək. öznə. çəki. maraq. ələqə.
qismət. nəsib. səhm. şans. verilən, buyrulan nərsə.
ətək. atam. atım. atdam. atdım. addım. ayaq. qədəm.
ataq ataq: azar azar.
atığ. xəta. yanığ. yanlıq. yalnıq.
suç. pozaç. pozuç. qabart. günah. yazıq.
boşaq. qəbahət. səhv.
yalnış. yanılma. yanılqı. qələt. iştibah.
atıq. əğri. əğrik. yayaq. yayqa.əksik. qusur. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan.
iti. yiti. çiti. cəsur. cürətli.
adaq niyyət ağacı. qutsal ağac. böyük ağac. kərəmit. qaramıt. qarağac.
adaq adamaq. nəzir demək. yükünmək.
adax, nişan sovğatı, götürüsü, götrüsü: gəlingörə

ATAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

adaqa.
xoruz.
atağay. baba

ATAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataxan. xaqan. qağan. qeysər. qarasır. impiratur

ATAQANLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ataxanlıq.ərkək xanlıq, hakimiyyəti. ataərkli. ataçılıq. patriyarkal. ata, dədələr xanlığı, hökmranlığı.
atılğanlıq.qapaçlıq. yapaçlıq. yapaqanlıq. qapaqanlıq. qapamanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. yiğitlik. iğitlik. yiğitgənlik. iğitgənlik. yürüktülüq. ürəklilik. qarmanlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. batırlıq. güstaxlıq. dəlilik. qeyrətlilik. şüca;lıq. cəsurluluq. cəsarətlilik

ATAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

atağay. atağa. baba

ATAQƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

atakə. ata əkə.
atacıq (anakə. anacığ. annəcik).
lələ. atabəy.
qaim məqamı

ATAQƏLİK : Arin Turkish Etimology Dictionary

atakəlik. ata əkəlik. atağalıq. ata ağalıq.
bax > atalıq.
hikumət.
qaim məqamlıq