Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AQACLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaclandırmaq

AQACLANDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaclandırmaq. ağaclamaq

AQACLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaclanmaq. yıqaçlanmaq

AQACLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

netəli. vəsifli. iyi cins

AQACLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaclıq.yığaçlıq. ağaclı olan, bükülü yer. orman. ormanlıq.- ovçuların, içinə girib, pusu qurduqları ağaclıq yer: pusqu. kafa < qapa.
sıx ağaclıq, çalılıq: bük.
sıx ağaclıq, çalılıq: bük

AQACTAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

üzərində ölü daşınan tabut

AQACTƏLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağacdələn. ağac qaqan

AQACTƏLƏN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağacdələn. ağacqaqan. çotanıq. qaqlı. qallı

AQAÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaçə. ağacə. ağa əçə.
xanım.
bacı. böyük. ulu. apay. apa. əcə. əcək. əcəkə

AQAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaçı.
əkəçi. böyük bacı. (# sinqil. sınğıl. cınqıl).
yönətmən. yönətici. yeritmən. yeritici. güdümçu. idarəçi

AQAÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaçılıq. yönətmənlik. yönəticilik. yeritmənlik. yeriticilik. güdümçuluk. idarəçilik

AQAƏÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaəçə. bax > ağaçə

AQAİYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağa iyə. ata ana

AQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaq. (< ağ). çox. ağış. artıq.
ağapbaq (ağaqpaq): dümağ.
axaq. axab. su yatağı. kəsim. boru. güng (kövüng). məcra. iki dağın arasındaqi keçit. dərbənd.
dağ axabında ev quran selə gedər

AQAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaqac. qayın çeşitli ağac

AQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağal. ağ. ağşaq. ay ağılı (örtüyü)

AQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

axal.
axıltı. axsal. aşqal. kovşal. bekara. zibil.
işlək. rayic. yavat olmayan.
yürük pul.
ağal (fars) < aval. avar. (< avlamaq: tutmaq).
axır. çörçöp. çürük. zibil. hapa. aşqal. dışatım. çağmar. çaxmar. qaçmar. qaşmar. qaşqam. töküntü. tör töküntü. tör töküntü. qalıntı. atıverindi

AQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağalamaq.
bəyləmək. varlamaq.
sayqılamaq. böyütmək. əzizləmək

AQALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağalar. ağavat. ərənlər. bəylər. kişilər.
ərənlərin sağı solu olmaz: bəylər istəkləri kimi yaparlar

AQALEŞ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaleş (fars). < ağılış: ağılış. ağmaq. pozulmaq. azqınlıq. yavuzluq

AQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağalı. malik.
axalı. axarlı. aqqalı. meyilli. gedəri. axan.
ürək səndən ötrü aqqalı

AQALİDƏN (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağalidən (fars).< yağlamaq. ititmək

AQALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağalıq.
ağalıq. bəqlik. nəciblik. fəzilət. kərəm. böyüklük.
kibir. qurur. əzəmət.
comətlik.
atalıq. vizarət.
imarət. əyalət başqanlığı.
tayılıq. dayılıq. böyüklük. döğüşgənlik. igitlik. başçılıq.
bəylik. böyüklük. idarə.
böyüklük.
çomərtlik.
rəislik. qılavuzluq. malikiyyət.
qoruluq. mülk.
aqılıq. ürək böyüklüyü, əll açıqlığı. cömərtlik. sələklik.
nazirlik.
dövlət.
ağalıq, dövlət işçiləri, görəvliləri, karməndləri: qapı elçəsi.
qaralıq. idarə.
şəxsi. xisusi.
ağalıq ev.
ağalıq var dövlət.
ağalıq mal.
ağalıq iş.
ağalıq alış veriş.
qardaşlik.
ağalıq elə bir ona baş çək.
bağış. bağşış. hörmət.
bax> ağacalıq.
iyilik. idilik. yaxcılıq.
ağalıq, bəylik, devlət qapısı: eşik. dərbar.
ağalıq verməklə, iyitlik vurmaqla.
ağalıq edmək: himayət edmək.
ağalıq edən: ağasi.
el ağası.- sağ qol ağalığı: binbaşılıq ilə yüz başılıq arasında olan dərcələrin ən yüksəyi, bu dərcə sol qol ağalığından yüksəkdir

AQALIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ alın. dürüst. namuslu

AQAMAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağaman. əğəmən. əkəmən. iyəmən. (# əğməyən).
başqasına boyun əğməyən. özbaşına buyruq.
yitişdirici. baxıcı.
ağabəyi. böyük qardaş.
bayıq. qüclü. uzaq. başarılı. varlı. dənətimci. məsləhətçi.
malik. hakim