Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AVUŞUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağuşunmaq. dəğişmək

AVUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

( v < > d) adut. avuc. ovuc.
bir ovut nə.
(< av: yığıq. şişik). heyvanın ard bölümü

AVUTQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< av). avlayan. aldatan. avıtcı. kələkçi. sapalaq

AVUTLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avutdurmaq: (< avlamaq: tutmaq).
tutub, başın qatmaq. əğləndirib oyalamaq. aldatmaq. təsgin vermək.
oğuclamaq.
yarmağı ovcla

AVUTMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

təsəlli. oyalama

AVUTMAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

təsəlli verən. oyalayan

AVUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< av) çəkmək. yığmaq. aldırmaq.
büyümək. büyüləmək. ovsunlamaq.
(- ynən) oyalamaq. əğləndirmək. məşqul qılmaq. (- iyə) aldatmaq. qandırmaq. (acı
əyi) unutdurmaq. (- dən) uzaqlatmaq. söğutmaq. təsəlli vermək.
əkləndirmək. əğləndirmək. əyləndirmək. sevindirmək. dadlatmaq. kef vermək. həzz vermək.
bu xəbər iyicə əyləndirdi bizi.
uşağı əylədirmək.
(ağızda saxlayıb, çeyniyib, nə utub nə tüpürmək). avaralamaq. alay qolay edmək. ortalamaq. yubatmaq. tə;xir edmək. savsalamaq. savsayamaq. sayaqlamaq. sayqalamaq.
dənsətmək. dənğsətmək. dəksətmək. dəhsətmək. acısın, sıxıntısın dindirmək. gözəl sözlərlə könlün almaq, almağa çalışmaq. dincətmək. təsəlli vermək.
təsəlli vermək. oyalamaq. yatıştırmaq.
qamandırmaq. inandırmaq. qandırmaq. boşuna sevindirmək. aldatmaq.
oyalamaq. yatıştırmaq. təskin vermək. savutmaq (səvitmək). oyalamaq. məşqullamaq. təsəlli vermək. yatıtmaq.
torlamaq. toğlamaq. tovlamaq. yol yapmaq. qandırmağa, aldadmağa çalışmaq

AVUTMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avutan. təsəlli verən

AVUTTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

avutdurmaq avutlamaq. (< avlamaq: tutmaq). tutub, başın qatmaq. əğləndirib oyalamaq. aldatmaq. təsgin vermək

AVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( aviz (fars)). < asuv. asuğ. asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün

AVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

asuv. asuğ. > aviz (fars). asılı. aslaq. tutqun. vurqun. salqun. düşgün.
bax > ağız

AVUZSUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağuzsuz. sakın. susqun. səssiz

AVYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( vy < metatez > yv ) ayva. heyva

AVZURI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< avmaq: yığmaq). avılıb yığılmış nərsə. qarışıq yemək. məxlut

AY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ay kimi: aysığ. aysın.
ay ısısı, sıcaqlığı: aysığ

AY : Arin Turkish Etimology Dictionary

av. yox. danma, rədd sözü.
sözləşmə, çağırma ilgəci.
aylıq dəftəri.
turunc rəngtə ipək qumaş.
ilin on ikidən biri olan sürə, zaman.
göydəki ay. qımər.
ay evi: halə.
dolun ay: ayın on dördü.
uluq ay: ilin
uluq oğlaq ay;dan sonra gələn bölümü. yaz ortası.
uluq oğlaq ay: ilin
oğlaq ay;dan sonra gələn bölüm. oğlaqların böyüduğü çağ.
səslənmə simgəsi.
ay marca: haydi.
söz başında gəlib, onun anlamın gücləndirir.
ay + aydın: ap aydın.
ay + qara: qap qara.
ağ. tumanın ağı: tumanına qırmızı ay saldı.
gözəllik, təmizlik, açığlıq simgəsi.
ay bata: ay üz.
ay parçası: aydaq. aytəkin. aybəniz. aypara.
ara.
bir aylıq: bir aralıq.
ay basmaq: ay başı olmaq. reql, qayidə olmaq.
ay ışığı: aydın. ayşığ. məhtab.
ay oğul: oğlum.
ay dəmir: doğramçı kəsər.
ay çiçəyi: gün çiçəyi: günə baxan.
aydədə: cocuq dilində aya verilən adlardan.
aydədəyə qonaq olmaq: aylıqda yatmaq. aylaqda yatmaq. açıqda yatmaq.
aya doğ demək: aya doğayım demək: bərk gözəl, parlaq olmaq.
dolu ay: tolun. dolun. bədr.
ay ışığının suda yansımasından ağ yol: gümüş sərvi.
ay yarısı: yars.
ayın buluttan çıxamadığı zamanı: tozqan ay.
tolqan ay: dolunay.
tolusıman ay: bir həftəlik ay.
əl ayası: ayaz. avuc.
ay yarıq: ay ışıqı.
ay görgən əbzə kimik: heyrətlər içində qalmaq. ağzı açıx qalmaq. şaşqın.
yanğı ay: hilal.
yartı ay: yarım ay.
tolqan ay: dolunay. ayşığ. məhtab.
ay talaqa: qalı, keçədə yarım ay biçimində yapılan naxış.
başıl ay: ocaq.
bayram ay: şubat.
avuznu ayı: toturnu al ayı: mart.
avuznu ayı: toturnu art ayı: nisan.
heçavman ay: hıçavban ay: mayıs.
luqqur ay: niqqol ay: haziran.
əliya ay: yaynı al ayı: təmmuz.
qırqar ay: yaynı art ayı: ağustos.
qırqavuz: güz ay: eylül.
əndirəvük ay: aralıq.
aynı ayağı: ay sonu.
aynı başı: ay başı. şırlı ay: neysan.
ay üzlü, üzli: aybet. ayparçası. yuvarlaq yüzlü gözəl qız.
yarıq ay: yarı, yarım, yarılmış ay.- ay ışığı: ayşığ. gecə aydınlığı. ayaş. ayas. ayaz. məhtab.
aça ay: iki il arasındaki ay. aralıq ay.
ayın bəlirli günlərində qonaq ağırlamaq: gün yapmaq.
qış ayları: qasım < qısım. qısın. qışın.
qışın ilk ayları: qaraqış.
yarım ay: çalay. yanqal. nim kurə.
yay ayları: qazanc.
iyi iş altı ayda, doğru uşaq doqquz ayda çıxar.
yeralma soğancan, səni sevirəm ay can.
yayın sonuncu ayı: ortay (orta + ay ). oday (< od + ay). şəhrivər. oqust. avqust.- çıxmaz ayın son günündə: bəlirsiz, gələcək çağda. olması olağan, mümkün olmayan çağda.
yeddi günlük ay: gəncay. hilal.- ay aydın, say sanalı: hər nə açıq.
ay balta: ağzı yaylı balta.
ay çörəyi: girdə çörək.
ay görmədən bayramlamaq: iş bitmədən sevinmək.
ay görmüşün ulduza nə gərəyi.
ay var ili bəslər, il var ayı bəsləməz.
ay ulduz: türk bayrağı.
ayı güllələmək: boşuna işləmək.
ay tutuması: tutuay. tutay.
ayın yeddisinə dək yay biçimi alan hilal: qılyay. qılay.- üç ayda bir: üçaylıq.- ayın dördə biri: dördün.
ayçiçəyi: gündöndü. günəşçiçəyi.
günü aya, qızılı gümüşə satmaq:
nərsənin dəğərin bilməmək.
nankor olmaq.
günü bıraxıb, aya yalvarmaq.
ay qız: > ağız. qadınlar arasında
əşi! akişi. olan. oğlan; anlamında işlənən söz.
aqız! nədən belə gecikdin.
ayçiçəyi: günə aşıq. günaşıq. günə əğik, meyilli. gündöndü. günəbaxan. günçiçəyi. günəşçiçəyi. ayqarac.
güz ayları. güz dönəmi.
aydan arı, gündən duru.
ayın bəlirli günlərində qonaq ağırlamaq: gün yapmaq.
qoçayı: əkimayı.
ay ışığı: ağ sunğəq. ayas. ayaş. gecə aydınlığı.
ay balta: sırtaq. balta.
yazın ilk ayı: oğlağqıran.
yeni ayın bəlirməsi: hilal gözləmə.
ay günəşin tutulması: tutqun. tutğun. xusuf.
ay balta: devlət görəvlilərin xan qulluğunda əldə tutan balta. bu baltanın ağzı yarım ay kimi girdə olur

AYA CIVIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortada durub gərəksiz gəzən. bir yerdə durub dinlənməyən

AYA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düz. açıq: aya göy: açıq hava.
əyə. olsunki. bəlkə.
ondan istiyəcəm. əyə verdi: bəlkə verdi.
əyə gəldin: bəlkə gəldin.
ara. iç. orta.
ay ayası görüşərik: ay ortasında.
əl ayası: avuc ortası. avuc içi. qol ayaz.
ayağ. avuc içi. əlin içi. kəf. tutqa. tarazı kəpəsi. kəf. əlin, ayağın kəfi. (? < ayın bir ovuc yekəliyində olduğuna görə. elə bu söz
;avuc. avucun içi
; anlamιnι daşιyιr).
iki ayasına qoydu.
ayasın (oğucun) güdən, ayaxdan olar.
aya vurmaq: əl çalmaq.
yaprağın düz bütün yeri.
yuvarlaq. girdə.
ay ayalandı gəlmədi: ayın ən ışıq ən girdə çağı.
ərkəklik bezi. daşşaq.
kişinin ayası gedsədə hayası gedməsin.
ortancı. vəkil.
ayası kimdi: vəkili kimdi

AYAĞYALIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayaqyalın.daldaban. qaradaban. çılpaq ayaq. qızılayaq. avara. sayaq. baldırçıplaq.
ayaqyalın yerə basmaq, yerimək: kavlanmaq.
başaçıq ayaqyalın: olmamış. çiğ. çiy. qırt. olmamış. xam. yersiz. münasibətsiz

AYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y d z ). adaq. azaq.
çanaq. kasa. bardaq. qədəh.
taxma ad. ləqəp. təxəllüs.
asaq. sallanan nə.
ayağ. ləqəb. taxma ad. künyə

AYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< kavaq < kav. kov:
qab.
oyuq).
avaq: kavaq. qabaq. kadaq. kadəh. qədəh. idiş. çanaq. badyaq. bardaq. qab. qılplı. suluq. susaq. tas. topaq. kupa. kasa. istəkan (< içitqan).
ayağçı: sağar > sağər. qımızçı.
qara ayağ: boyasız qab.
and ayağ: and içilirkən içilən qab.
bata ayağ: (fatihə çanağı) yorav (dua) çanağı.
axar. avaq. müstərah.
ayağ yolu: suevi. müstərah.
çöldə ovada olan çuxurluğ. kovluq.
töhfə, pay olaraq satıcının alıcıya
;artım olsun;; (bərəkətli olsun) diyə artığına, boşuna verdiyi pay. artığ. artığlama

AYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{( y d. t z }
ataq < atmaq. addamaq).
adaq azaq: son. adaki: atdaki.
adağ. atağ. atılmış ad. taxma ad. ləqəb.
ayağıynan adı yaxcı tutur.
sənə bu ayağ yaraşmır.
özüvə nə ayağ seçdin.
ayağı adından gözəl.
adaq. qonaqlıq.
adraş ayağ: gedən kimsənin, köçmədən öncə verən qonaqlıq.
ayağ axsatmaq: fikirləşmək. uslanmaq. düşünmək.
ayağ almaq: çalınan çalqıya uymaq.
ayağ daşı: süngər daşı. köpük daşı.
ayağ dirәmək: ayağ dayamaq. qarşι çıxmaq. daş atmaq.
ayağ satış: çərki.
ayağ alışveriş. gəzərək satmaq. (dəstfiruş).
ayağ vurmaq: qədəm basmaq. başlamaq. yapmaq. iqdam edmək. girişmək: el yolunda ayağ vurun.
ayağ üzərində: ayağ üsdə. tez tələsik.
ayağ yolu: suevi.
ayağı ağır: gəvrəli. gövrəli. iki qat. hamilə.
ayağ bağı: əngəl.
ayağ basmaq: gedmək. bir yerə girmək. başlamaq
yeddi yaşιna ayağ basdι: yetişdi. ərişdi

AYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y z ) azaq. ayağın yerrə basılan bölümü. qaqış. qaqıy. bacaq.
ayağ qabı.
patıq. patuq. çox gedib gəlinən yer.
ayağ yerdə alver yaxcı gedər.
son. uc.
ay ayağı: ay sonunda.
tuyaq. dırnağ. daban.
at ayağın, tay basar.
çəlik. əsa. dayaq.
kasa. tas. çanaq. piyala. tostoğan. tasğıraq. qədəh.
ayaq döndürmək: dövrəyə içgi sunmaq.
ayaq toxuşdurmaq: istəkən istəkənə vurmaq.
kovlac > kalacu (fars). piyala. banğız. saktın. baluğ. bəlük. qədəh. gilas.
yoldaş.
ayağsız: kimsəsiz.
ayağ olmaq: yoldaş olmaq.
uğur. şərəf. şən.
devinim. hərəkət.
ayağlı içtəkən, cam, bardaq. qopa. qədəh. ayağlı. fincan. 1 kasa. tas. çanaq. piyala. tostoğan. tasğıraq.
basamac. ayağ basılan yer. pillə.
nərdivan ayağı.
çay, bulaq ağzı. ağız. mənsəb.
(çay. ırmaq. arx). bir göldən axan suyu götürən yol. qobur. əl yolu, ayağ yolu, bulaşıq yolunun, bulanıq suyunu dışarı göndərən güh:
qobur tıxanmış.
qoburu açmaq.
addım. qədəm.
mən buradan bir ayağ atmam.
yarım arşın. qolun dirsəkdən aşağı bölümünün yarısı. on iki barmaqlıq aralıq.
(qapının alt basacağı). basamaq. basqıç. dayaq. basma.
arac. vəsilə. əbzar. qoşu. əşya;. şey şüy. vəsayil.
ayağlı ev: dayalı döşənli ev.
bu ayağ işə gəlməz.
dişdən düşmüş, işdən çıxmış ayağ.
ayağlı yaraqlı.
ayağın qır, yarağın al.
uğur. qut. meymənət.
kimi. dəmin. bir işin lap, elə olan çağı.
gördüyüm ayağ: gördüyüm kimi. görər görməz.
gələn ayağ getdi: gələn kimi getdi: qalmadan. durmadan. dəmin.
qab. çanaq. sığraq. sığar. sağar.
tüncə. tüngüc.
qaidə.
basamaq. pillə.
kərə. dəfə.
kiçik axar su.
durqun suyun çıxan yeri, axar suyun tökülən yeri.
sutun.
sağdıc. yardıc. kömək. yarıq. durduraq. duracaq. duranaq. dəstək. təqviyə.
dayaq. dayam. söykək. söyəngək. dayancaq. dayanaq. dəsdək. paya. ərlik. nərsənin altına qoyulub, ona dayandığı qıçlıq, ayaqlıq, paya.
əl ayağı boşanmaq:
aşırı qorxmaq.
çox coşunmaq, dalqınmaq, həyəcanlanmaq.
ayağ. çəkər. > çakər. çirağ. bağşı. baxcı. baxıcı. baxşi. baxşı. əlaltı. işçi. köməkçi. qaboş. qapış. qılıqçı. qılman. qolaç. qolat. qolaş. qolaq. qolçu. qılay. qılan. çalay. çalan. qornuq. qul. qulluqçu. nökər. yarar. yarayan. yardım. yardımçi. əcir. qulluqçu. qolçu. qolaş. qolaç. qolat. qolaq. əlaltı. nökər. xidmətçi.
qonaqlıq.
uyaq. qafiyə.
qədəm. atdam. atdım. addım. ataq. atam. atım.
ataq ataq: azar azar.
cocuğun ilk addımı.
ataqlamaq: uşağın təti pati yeriməyə başlaması.
yarım arşın uzunluq ölçəyi. fut.
on ayaq uzunluğunda.
aşama. basa. basaq. basamaq. basamıq. pillə.
(əl, ayaq barmaqları kimi oynaq olan). nərsənin əsnəkliyi gedib, içəri doğru devrək, əğik, bükük qalması: qaq.
bel ağrım düzəldi, yalnız qaq qaldı.
barmaqın yarası toxdadı, yalnız qaq qaldı.
atın ön ayaqlarındakı şişginlik: qabara.- ayaq satıcı: əldə satan. əl satıcı. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. çərçi.
ayaq, nərsənin izi: qaqlaq. qalğaq. qaqılmış, çırpılmış, basılmış nərsənin geri qoyan izi.
ayaqları dışarı dönük olan: it əlli.
uşaqların ayağına taxılan zınqırovlu girdə, həlqə: qanqavur. çanqavur. qonqurdaq.
yayalar, ayaqla yerimək üçün qırağına görə qalxıtılmış yol: yaylıq. yayalıq. qaldırım. qalatım.qalatım. yaldırım. yardırım. yandırım. piyadərov.
bu qaldırım çör çöpdən qurtulmayacaq.
gəlgedli qaldırım: işlək, yüyrək yaya yol.
dörd ayağını bir yerə gətirmək: əlindən gələni darıxmamaq, diriğ edməmək, qısqanmamaq, əsirgəməmək. var gücünü vermək.- qurt ayağı: kibrit otu.
ayağı dolanmaq: bükülmək.
ayağa qaldırmaq: tovrandırmaq. tavrandırmaq. dikəltmək. durdurmaq.
ayağ qabı: ayağ geyimi.
sağ ayağ qabı değildir: işində kələk mələk var.
qabına sığmamaq: talaşlanmaq. dözümsüzlük edmək.- ayağ suya irmək: mütənəbbih olmaq.
ayağlara qara su enmək: bərk yorulmaq.
ayağ takımı: ayağ qoşu.
toyuq ayağı yemiş: boş boğaz.- ayağ yol: abdəstxana. müstərah.
heyvan, kişinin ayağ səsi: çəmçəmə. çimçimə.
ayağa dolaşmaq: əngəl; mane; olmaq.
ayağ dolaşmaq: doğru yeriyəmiyib, kefli kimi yerimək.
ayağa qalxmaq: ayağa sıçramaq: tavranmaq. davranmaq. tovranmaq. diklənmək. durmaq.- ayağın altı: daban.
çox yorulmaqdan dabanlarım tökülür.
dabanın bərk basan dik qalxar.- ayağ daşı: {
qayıqlarda dənək, dəngə daşı.
ayağ sürtmək daşı}.
ayağ səsi: yürüyüş səsi. tavuş. tapuş. tapış. təpiş.- ayağlar (gilas) birbirinə çırpmaq: toxa.
toxalım!: toxuşduralım.- ayağlı nərsənin ayağlarından qırığı olan: topal.
topal miz.
topal səndəl.
damlama, yumşaqca ayağ səsi: tıb. tıb təpir. təpiş. tapış.- tıb tıb dalayır.
cocuq tıb tıb təti pati elir.
tomuz ayağı:
tüfəngdə işləyən bir burqu.
düşman ayağına batmaq üzrə, yol arasına atılan sivri uclu, üç bucaqlı dəmirdən, ayağ çəngəli, oltası.
xoruz ayağı: tüfək tapancadan qurşunu çıxarmaq üçün burğu. qurşun sökəcək.
qaz ayağı: {
çox qollu çəngəl.
salatlıq bir ot}.
qazın ayağını anlamaq: gizli bir gərçəyi tapmaq.- qırq ayağ: qasıq biti. ətə yapışan bir kənə çeşiti.
qırx ayağ:{
iki yanında bollu ayağı olan qurt.
qasıq biti. kənə çeşiti, başlıca qasıqda olub, çoxlu ayağları ilə gövdəyə yapışıb, çabuq balalayıb çoxan böcək}.
qutlu ayağ: bərəkətli ayağ.
ayağlarını toparlayıb təkmə atmaq: mörikmək.
əldən ayadan gemək: əldən ayadan çıxmaq: özündən çıxmaq.- nalsız, yalın ayağ: ulduq.
yalın ayağ: olduq. ulduq. nalsız.
ayağ altı: yol üstü.
ayağ üstü: ayada. dikə. qayim.
ayağ oltası: ayağ qanqalı. ayağ tikəni. keçmişdə, yağıların ayağlarına keçib, yerimələri əngəlləmək üçün, yolları üstünə burxılan tikənlər.
ayağ basmaq:
girmək.
israr edmək.
ayağ bağı: əngəl. köstək.
ayağ təri: həqqüzzəhmət.
ayağda: icrada olan nərsə. müqərrər.
ayağ sürümək: geciktirmək. yubaltmaq.
ayağ takımı: qara yaxa. əvam.
ayağ yolu: tuvalet.
ayağa qapanmaq: ayağa düşmək. çox yalvarmaq.
art ayağ: qıç ayağ. geri ayağ.
ön ayağ olmaq: bir işdə iləriyə düşüb, öncül olmaq.
söz ayağa düşmək: söz ayağ tapıb yerimək. hər ağızdan bir söz çıxmaq.
o sağ ayağqabı deyil: günilməz kişidir.
ayağ örgücü: burun hörgöcü: ayağın burnun tümsək, şişik, dik olan bölümü.
saf ayağ: düz ayağ.
ayağın topuq yanındaki boynu: ağım. axım.
ağımlı: boynu yüksək ayağ.
ayağ üstü yemək. yemək vaxtı dışında ayağüstü atıştırılan yemək: örü.
ayağ biləği: inciq.
ayağlarını əğri basan: çarpıq.baymaq. baymıq.
çillə ayağ: incə bacaqlı: çöp bacaqlı.
atlanqan ayağ: son qədəh. vida içgisinin içildiği qədəh.
ayağ orunlu: ayağı yerdə. dinc.
ayağ orunlu bolmaq: dinc yaşamaq. ərinc, rahat keçindirmək.
ayağ dirəyən: evül. inadçı.
ayağ patırtısı: tıbırdav. tıbırdaqan: dıbırdaqan.
ayağ urçuq: çığrıq.
bitir ayağ: böyük tas.
ayağın ortasındaki çuxur: balaq.
dəvamlı ayağı taxılan, ilişən: apınıvığ. yapınıvığ.- çın ayağ: fincan.
ayağına çıxmaq: sonuna ulaşmaq. bitirmək.
aynı ayağı: ayın sonu.
başdan ayağqa: baştan sona.
çigitni ayağı: ormanın ucu.
elni ayağı: köyün öbür ucu.
ayağ yol: tuvalet.
ayağ geyim: ayağqab.
ayağı basqanı gözü görməy: çabıq. qoşaraq. hızlı.
ayağı boş bolmaq: istədiği yerə qolayca gedib gəlmək.
ayağı üstünə bolmaq: talaşlanmaq. talaşa qapılmaq.
ayağın boş edmək: gəlini yaşlılara qöstərmək.
ayağın girmək: yataxda başını başqasının ayağ ucuna qoyaraq yatmaq.
ayağ dirəmək: torsuqmaq. inad edmək.- ayağbasnı göz tanımazca bolmaq: göz gözü görməmək.
ayağ bükmək: oynamaq.
ayağyol: tuvalet.
ayağ geyim: ayağqab.
ayağ qöpür: taxda köprü.
ayağ oltanına yetməgən: kəndinə dəng, münasib, uyqun olmayan.
ayağ orunlu: ayağı yerdə. dinc.
ayağ orunlu bolmaq: dinc yaşamaq. ərinc, rahat keçindirmək.
ayağ orunlu edmək: dincəltmək. dinəç keçindirmək.
ayağ orunsuz bolmaq: sıxılmaq. sıxlınmaq.
ayağ orunsuz edmək: gücsüz bıraqmaq. qücünü tükətmək. dinəc (rahat) verməmək.
ayağ orunsuz edmək: sıxıntı vermək.
ayağ dib: ayağ dabanı.
ayağ dibin yalamaq: yalvarmaq. yaltaqlanmaq.
ayağ urçuq: çığrıq.
ayağ üstünə bolmaq: sağlığı düzəlmək. iyiləşmək.
ayağdan almaq: kötü duruma düşmək.
ayağlı çabaq: yenqəç.
ayağda durmaq: sirəlmək. dirəlmək. tirəlmək. tikilmək.
ayağda tutmaq: sirəltmək. tikili tutmaq. tikmək.
ayağda: örətin. yuxarı. tikinə.
ayağda olan: gəzər. yatmayan. qalxub dolanan.
atlanır ayağı: at üstündə, yola çıxarkən içilən bardaq, içgi.
ayağ altı: ayağlıq. nə;leyen. dəmpayi.
ayağ bağı: heyvan köstəyi, örkəni. ura.
ayağ baldır qurşağı: patava.
ayağı çıplaq: balaq.
ayağ səsi: dubdurun.
ayağ dürtmək: təpsəmək. dəpsəmək. təpinmək. təfsinmək. dəfsinmək. təpmək. təpikləmək. qıpırdatmaq.
böyük çanaq, ayağ, qədəh: bostağar. botağan.- qızıl ayağ.
çapqın. birlikdə yügürüş. baldırçıplaq.
ayağ yalın. avara. sayaq.
ayağda durmaq: tikləşmək.
əl ayağı dolaşmaq: talaşlanmaq. coşunmaq, dalqınmaq, həyəcanlanmaq.
dörd ayaq üstünə gedmək: çox yazqılı, şanslı olmaq.
qazan ayaq: qab qacaq.
ayaq yoluna gedmək: quşaq çözələmək.
qıçayaq: ayaqqabı qalıbı.
ayağa qalxdıramayan, durduramayan: dikətəməyən. durduramayan. qaldıramayan.
çatayaqlılar: pərdəayaqlılar.
çılpaq ayaq: qaradaban. ayaqyalın.
heyvanlarda, insanlarda ayağ altında oluşan irinli yara: qaradaban.
heyvanların taxıları (nalları) düşərək, ayağ altları yara olmaq: qaradaban olmaq.
sığırcıq böyüklüyündə, qara düz qaqalı, ayağı qırmızı olan quş: qarayaz.
tək ayaq üsdə yerimək: naqqışlı gedmək. qaraquca.
qarınca ayağı: incə kəsilmiş tütün.
qaltırayaq: qaldıraq: qaldıt. çaltaq. qaltaq.qalca. dirək. dayıq. dayaq. ustan. situn. sutun.
qanayaqlı: xınayaqlı: ayağı xınalı, qırmızı.
qanıyaqlı. qadın.
qaz. ördək.
quş ayaq: yer basmayıb yeyirən.
əl ayağı tutmaq: gücü başarısı yerində olmaq.
əl ayaq öpmək: ona buna yalvarmaq.- ayaq üsdə qalmaq, gözləmək:dikəlmək.
böyük ayaq, qədəh: dəvədabanı.- ayaqları üzərində oturmaq: çöməlmək.- baş ayaq, ayaq baş olmaq: böyük qarışıqlıq aralanmaq, araya çıxmaq.
ağır ayaq: doğumu yaxın qadın.
ayağın üst bölümü: axım.- ayağ altında dolaşmaq: yararlı iş görməyib, əl ayağa ilişmək, ilinmək.
ayağ yoluna gedmək: yellənmək. müstəraha gedmək.- ayağı pis: düzdaban. nəs.- ayaq basacaq yer: basamaq.
ayaq daşı: süngər daşı.
ayaqla vurma: təkmə. təpikləmə.
baş açıq ayaq yalın: dağnaq durum.
baş ayaq bəlli olmamaq: dolandıran, dolanan bəlli olmamaq.
baş gedincə, ayaq durmaz: baş hara ayaqda ora.
çarpıq ayaqlı: ayaqları əğri, dolaşıq.
əl ayaqsız: patavatsız. çıxarsız.
əl ayaqsız: ürzəsiz. qısrıq.
ələyaqlı:
bitirim. hər iş bilən.
sürəkli. iti.
heyvanların ön ayaqları: qol.
kəllə baş ayaq olmaq: şaşırmaq. alıqlaşmaq.
qıçın dizdən ayağa dək olan bölümü: baldır.
otlu ayaq: iti gedən. çapağı.- su yolu, ayağı: güh. güng. apara. abara.
üstünə heykəl, sütün qonulan daban, ayaq: atlıq. altlıq.
bir ayaq öncə: olduğucan çabuk.- bir ayağı çuxurda, gorda: ölümü yaxınlaşmış.- iki ayaq bir tay başmağa sığışmaz: sudan ayran alınmaz. bir qoyundan iki tuluq alınmaz.- başayaqsız: dağnıq.
ayağın altı: daban. taban.
dizlərin qıvırıb, ayaqları üzrə durmaq, yarı oturmaq: çömbəlmək. çömbətmək. köməlmək. çöməlmək. çömmək.- əl ayaqda olan ən qalın yoğun barmaq: başbarmaq.
başdan aşağıya, ayağa: bir başdan başa, hammısı, tamamiylə. bütüniylə.- ələyağına çabıq: sürəkli. sürətli. çalaq. iti. yügürük. çevik.ustal. sivir. zirək. zeyrək. atıq.- əlinə ayağına çabuk, çapıq: ələyaqlı. coşda.
ələyaq vurmaq: çabalanmaq. çırpınmaq.- ayaqlarına qarasu enmə: çox ayaq üsdə qalmaqdan aşırı yorulmaq.
ayaqları yerə dəğməmək: çox sevinmək.
ayaqları dolaşmaq: yerimağın çaşmaq.
ayaqda uyumaq: çox yorulmaq.
ayaqda tutmaq: yaşatmaq. diritmək.
ayaqda qalmaq: var olmaq. tükənməmək.
ayaqda: çalaşlı, dalaşlı bir durumda.
ayaq yapmaq: qamandırmaq. inandırmaq. qandırmaq. aldatmaq.
ayaq uydurmaq: həmahəng olmaq. qafiyələtmək.
ayaq üsdü: tələsik.
ayaq təri: çaypulu. şaydana.
ayaq daşı:
köpük daş.
məçidlərin, həştli evlərin önündə qoyulan dayanıqlı daş.
ayaq taxımı: qara el topluluğu.
ayaq sürümək: sürünmək. gedməkdə gecikmək. bir işdən qaçınmaq istəmək.
ayaq satıcı: dolanbac satıcı.
ayaqçılıq: gəzmə. dolaşma.
ayaq sağıc, sağın, döhdürü: gəzəyən, səyyar həkim.- ayaq bağlamaq: təslim olmaq.
ayaq işi: sağa sola gedərək yapılan iş.
ayaq qurultay: tə;cili iclas.
ayaq dirəmək: inad edmək. israrla savunmaq.
ayaq çəkmək: gedməz olmaq.
ayaq sərit: gəzi, dolaşan satıcı.
ayaq basmaq: yetmək. varmaq. ulaşmaq.
ayaq baltası: ağac yonma ayqıtı.
ayaq bağı:
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanqal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti. mane;.
evlənmə. nikah.
ayaq ayaq: bala bala. yavaş yavaş. ataq ataq. azar azar. tədricən.
ayaq altda yatmaq: alçalmaq.
ayaq atmamaq: heç gedməmək.
ayaq açmaq: saz deyişmələrinə ilkin sözü atmaq.
ayağının tozuyla: gəlir gəlməz. həmən.
ayağının basdığı yerdə ot bitməmək: uğursuz olmaq.
ayağının bağını çözmək: əngəldən qurtarmaq.
ayağın sürümək:
ölmək üzrə olmaq.
ayrılmaq.
ayrılmaq üzrə olmaq.
arxasından başqaları gəlmək.
ayağını kəsmək: birdə gedməz olmaq.
ayağı qaydırmaq: işindən qoymaq.
ayağını dəngətmək: başayağ, oyanıq olmaq.
ayağını çəkmək: gedməz olmaq.
ayağını bağlamaq: əngəlləmək.
ayağını alamamaq:
alışqanlığından qalamamaq.
ayağını tərpədəməmək.
ayağına qapanmaq: yalvarıb yaxarmaq.
ayağqabı ayağımı vurur: incidir.
ayağına gedmək: alçaqkönüllük edmək.
ayağına gəlmək: incimədən əldə edmək.
ayağına dolanmaq:
işləyənə, çalışana əngəl olmaq.
başqasına qazdığı quyuya özü düşmək.
ayağına çapuk: iti. çevik. bacarıqlı. sürətli.
ayağı yerdən kəsilmək: bir araca minmək.
əlsiz ayaqsız: sökük. yarıq. yalız. yalıt. yalzan. yalvac. yalavac. yalvara. avara. açılaz. aciz. pəst < pəsələn. basılan. qol astı. əl altı. alçaq. zəbun. yaravsız. yağdaysız.
ayaq tutmaq: ayaqlanmaq. yollanmaq. canlanmaq. talaşlanmaq.- ayağı saf: ayağ altı saf olan.
ayaq taxımından: daldaban. alçaq qat. baldırıçıplaq. əvam.- ayaqda durmaq: ayağa qalxmaq: dirilmək. dirəlmək. dinəlmək.- dəmir ayaq: üşənməz. usanmaz. israrlı kimsə. dirəngən.
dizlərin bitişdirib, ayaqların baldırların alta qoyub oturmaq: diz çökmək. dizə çökmək.
ayaq dirəmək: basıb istətmək. dirətmək.
dos başa, düşman ayağa baxar: baş ucalığın dosd istər, ayağ qaymasın düşman.- yorqunluqdan, əli ayağı tutmaz: yoğur kimi.
ayağ altı yer: yolgeçən. hammının gəlib getdiyi yer.- ayağ yoluna gedmək: əlsuya yetirmək.- ayağa düşmə: bollaşma. ibtizal.
ayaq qabı: edik. etiq. izlik. çarıq.- dağlar gəzən ayaqlar, gücsüz qalıb, gücü çatsa ayaqlar.
əldən ayaqdan, var yoxdan sökmək: iflasa uğratmaq.
iş ayağa düşmək:
iş, bacarmayanların, sorumsuz yetgisiz olanların əlində qalmaq.
iş boyuna düşmək. kəndisi çözməyə gərəkinmək.
ayağ ucu ilə itmək: təkmələmək.- açıq ayağ: yerimə ilə qaçma arasında iti gediş.
ayağ kəsmək: qol kəsmək: günün tükəmək. əldən düşürmək.
ayağında, astanasında olmaq: eşiyində olmaq.
ayağından daş asılmaq: nərsənin çox ağır, güclüklə keçməsi.
gecə, ayağından daş asılmışı, keçmir.
eşşəyə minmədən, ayaqların sallayır, suya çatmamış, qıçın çırmayır.- dağlar gəzən ayaqlar, gücsüz qalıb, gücü çatsa ayaqlar.
həmayaq: ayaqdaş. omuzdaş. çiyindaş.
ayaq çəkən: uzaq duran. yanaşmayan. yaxlaşmayan.
ayaq basmaq:
ulaşmaq. girmək. varmaq.
doğmaq.
ayaq basmış: doğmuş.
ayaq gətirmək: uğur, qut, xoşluq gətirmək.
ayağ izi: tolarsuq. tolqaruc. tulqaruc.
qoyqıl mənə ağılıq, olsun mənə ayağa: tanrım əli açığlıq, buyruq (nəsib) ed mənə, ta adım yaxcılığa, ağalığa çıxsın

AYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağ. badə

AYAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağa.
əğəkə. ağagə. süt ana. anağa. anaka. ənəkə.
sona. dibə.
ayağa qaldırmaq: bastırmaq. yavaş yerimək