Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AYAQAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağqab: ıdış qabı. fincan qabı, qutusu

AYAQALTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağaltı. (azağaltı).
çiğnək. çeğnək. gəl getdi yer. yol üsdü.
eşikaltı.
incə teldən, bezdən yasanmış olan. telik. tərlik.
əlaltı, azağaltı, ayağaltı işləri görən: qaraqolluqçu. qaraqulluqçu. qarulluqçu. ayaqlıq. qapılıq. çaput. padov.- ayaqaltı başmağı: ökcəsiz, dabansız başmaq. kavılla. kavla. qonara. qarevil.
bir yerdə ayağaltı, aralıq işlərin görən: qolçıq. padov.- dabanı alçaq ayaq altı başmağı: qabqab. qapışqa. tapışqa.
sarayda ayağaltı işlərin aparan, götürən: qapı oğlanı.
ayaqaltı, aralıq işləri görən: çatır (< çattırmaq). aralıq. pədov

AYAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağan. qurtaran

AYAQBAĞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayaqbağı. əngəl

AYAQBASTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayaqbasdı. topraqbasdı.
bir ölküyə girişdə alınan para.
bir qoruğa girdikdə alınan para.
gəlin köçürüldükdə, gəlingilin oğlangildən (oğlan evindən) alınan para, sovğa

AYAQBİLƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baldırla ayağın birləşən yeri

AYAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağca aşağ. alt. engin

AYAQCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağcaq.
ayaqlıq. pedal.
çatmal. qatmal. nərdüvan. bartıvan. çatu. çatra. basqıc. basqıç. basqac. basacaq. basamaq. ayaqcaq. ərçin. daraq

AYAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağçı.
dalaverici. duzaqçı. pezəvəng. şarlatan. qaldaban. çaldaban. yalançı. qandağ. qandağçı. qandırıtçı. qanğırıtçı. düzənçi. düznəçi. qandırıcı.
mübtədi. amator.
dayaqçı. tərəfdar. dəsdətçi.
əməkçi. maraqlı. daraqlı. dalqaçı. həvəsli. amator.
sağar (> sağər). sağır (> saqi). sağan. qımızçı. kasaçı. çanaxçı. süzən. bardaqçı. çanaqçı.
ayağ üsdə çalışan işçi. qulluğçu. qarson.
işçi başı.
dolanbac satıcı. çərçi.
əkin işçisi.
hərbə zorbaçı. quldur

AYAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağçılıq.keçmə. geçmə. dolaşma. gəzmə

AYAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağıl. ayça. hilal

AYAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

(çri). ayqırı. zidd. biqanə. sərkeş

AYAQQAB : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayaqqabı

AYAQQABÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

kovuşçi. qonduraçı. itikçi. edikçi. ötükçi

AYAQQABI : Arin Turkish Etimology Dictionary

təxdədən yonulmuş, lastik, gönlə ayağa tutdurulan, hamamda, palçıqlı yerlərdə geyilən ayaqabbı: qabqab. taxun. takunya

AYAQQABI : Arin Turkish Etimology Dictionary

geyvə. geyəv.(> givə (fars)). qıv

AYAQQABI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qapbaş. qabaş. papış. çırçapba. çizmə. çapba. çaqqa. çapla. çapal. çalpa. başmaq. qıv. edik. qapadıq. başmaq. gedəməç. eşiklik. tikdi. edik. çətiq. çatıq. edik. tərlik. kovala. kavalla. gavalla. kavaş. kovaş. kavuş. kövüş. (> kəfş (fars) ). yürük. çarıq. (dərlik tərlik).
ayaqqabı qalıbı: çeşiti qıçayaq.
çadır, ayaqqabı üzü kimi nərsələr yapılan bez: qarabaf. qarabağ. qarabafda. qarabağda. qarabafdal. qarabağdal.- ayağqabı ayağımı vurur: incidir.- kətən ayaqqabı: kəviş.
yaylıq yüngül ayaqqab: çapıla.
ayaqqabının altı: dalağ.
uzun səğəli ayaqqbı: çəkmə. müzə.
mıxlı, nallı ayaqqab: qabaralı başmaq.
boyalı kəndir bezi ki ayağqabı üzü yapılır: qarabandala. qaramandala.
ökcəsiz ayağqabı: sürüt. sürütmə. ləleyin.
qalış, ayaqqab çeşiti: qabılca.
uzun, uca səğəli ayaqqab: qalxıc. qalxuc. qalıxlı. qalıvlı. qalıc. qalış. qalınc.
yürüq yağ: ayağqabı boyası.
ayağqabının yüzü. üzü. qabaş.
yada dışarı doğru əğilmiş ayağqabı: baymaq

AYAQQABILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağqabılıq
ayaqlıq. gedəməc. eşiklik. başmağa dəğər, uyqun nərsə (dəri kimi).
ayaqqabı yeri

AYAQQİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağki. sonki

AYAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağla. bitir

AYAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağlamaq.
adımlayaraq ölçmək.
ayaqla basmaq, əzmək, çeğnəmək.
yerimək.
dikətmək. qaldırmaq. sağlatmaq. sağlamlaşdırmaq.
əzmək.
yaraqlanmaq.hazırlamaq.
işlər ayağlanır: ayağ tutur. qutarmaq. bitirmək.
adağlamaq. imləmək. nişanlamaq. gözətmək (gözə almaq).
anğdamaq. avlamaq. haqlamaq. izləmək.
bitirmək. qutarmaq. başa çattırmaq. basmaq. əzmək. ayağa sona dibə başa çattırmaq. sonlamaq. axdarmaq.
topuqlamaq. yarıqlamaq. bərabərləmək. birləmək. müsaviləmək. tarazlamaq.
yayaqlamaq. yerimək. gedmək. attımlamaq. hərəkə edmək

AYAQLANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

qalxan

AYAQLANIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayağlanış
ayaqlanma. qovqa. qovğa. ğovğa. qopma. qopba. qopqa. qopuş. qopuntu. qalxıntı. qalxma. qaxma. qalxış. qaqıntı. üsyan. başqaldırma. çevrim. devrim. başqaldırma. başqaldırı. isyan. üsyan.
hərəkət.
kiçik çaplı, balaca ayaqlanış, hərəkət: çapır. qımılış. qıpılış. oyunuş. oyanış.
bayrama yaxınlaşdıqca, alverdə bir çapırlıq görünür

AYAQLANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayaqlanış

AYAQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

dikəlmək. qoğzanmaq. qozalanmaq. qalxınmaq.
ayaq tutmaq. yollanmaq. canlanmaq. talaşlanmaq.
qoğzanmaq.
işə keçirilmək.
baş qaldırmaq. baş çəkmək. bulağamaq. üsyan edmək.
dikəlmək. qoğzanmaq. qozalanmaq. qalxınmaq.
adaqlanmaq. ayağ yiyəsi olmaq.
böyümək. güclənmək.
əzilmək. döğülmək. zülm olunmaq. yastablanmaq. yastalanmaq. yassıtılmaq. alçanmaq. çeğnənmək. çiğnənmək. yıpranmaq. yorunmaq. üzülmək. salınmaq. düşrünmək. basınmaq. basılmaq. basqınmaq. əsginmək. əksinmək. kiçinmək.
qurqaşmaq. savunmaq. qalxışmaq. iddaada bulunmaq. müddəi olmaq