Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

ayu.utgə. albağır. almayır. ayuv. qurta.
qoca oğlan. qaraoğlan.
azı. qaba saba. yontulmamış. yonulmamış. gobud. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. qapsa. qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal. balta kəsməz. quru kimsə.
ayıya qaval çalmaq: boşuna əməkləmək, əmək çəkmək, işləmək.
ayıya dayı demək: işi keçənə dək yaltaqlanmaq.
ayı yerişi: açıq dörd ələyağı üsdə yerimək.
ayı kimi: güclü. qolçomaq.
ayı dabanı: bacarıqsız.
ayı boğan: armıd çeşiti.
ayıbalığı: fok.
böyükayı: dübbiləkbər.
bozayı: qoyu qəhveyi tüklü ayı.- dağ azısı, ayısı: dağ adamı: dağdan enmə: görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. koryat. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. gobud.
ayı balası: balaq.- oynamağa öğrətilmiş ayı: balaban.- dağlar ayısı: iri yarı qadın.
qənc ayı: alavqan.
ayı qanı: qan bura. əsrədən. sərxoş edici. alkollu içgi.
ayının tabu adı: buğar.
avçı neçə al bilsə, ayı onca yol bilir.
ayı balası: givə.
ayı qulağı: yer şəqayiqi.
dağ ayısı: dağ kişisi: yabanı adam.
ayıb saymaq: talqımaq. dalda qoyulmalı. üzə çıxarmamalı. qəbeh, pis görmək

AYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana. annə

AYIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

əğib.
qara. utandırıcı, üz qızartıcı durum. ləkə. yaxcı olmayan. pisik. kötük. yaxışsız. yaxmaz. yarmaz. qınaq. qınalı. qınalıq. qaqqıc. qaqlıc. qaqılıc. qaqcın. qamıq. qarmıq. qatıq. qartıq. alal. alat. tıq. bıq. qəbeh.
ayıb. ar. həya. yüzqarası.
suç. qabahat.
qınama. ixtar. sərzəniş.
qusur. nuqsan. pürüz. əksiklik. şarayıb. çarayıb. utanc. əksik. söğüm.
ayıb almaq: qınamaq.
ayıb edməkmək: qınamaq. ayıblamaq.
ayıb gəltirmaq: ləkə gətirmək. kölgələmək.
ayıb qonmaqan: ləkəsiz. təmiz.
ayıb salmaq: iftira edmək.
ayıb salmaq: məhkum edmək.
ayıb tapmaq: qusur bulmaq.
ayıbqa yoluqmaq: cəzalandırılmaq.
ayıbqa dartmaq: cəzalandırmaq.
ayıbqa dartılmaq: cəza görmək. cəzalandırılmaq.
ayıbqa dibəmək, dibətmək: suçlamaq.
ayıbın açmaq: suçunu ortaya çıxarmaq.
ayıbın almaq: güc durumdan qurtarmaq.
ayıbın yolumaq: kəndini təmizə çıxarmaq.
qara ayıb: qarayıb. qara eyib. qarağıb. qara əğib. qara ləkə. utancaq nərsə.
bu işlər bizim adımza qara gətirir

AYIBLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınama. ilişdirmə

AYIBLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azarlamaq. ayıbsınmaq. paylamaq. qınamaq.
suçlamaq. qabahat bulmaq.
qusur bulmaq. nuqsan bulmaq

AYIBLANMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınanmış

AYIBLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüzqızartıcı. rəzil. utandırıcı.
suçlu. qabahatli.
pozuq. qusurlu. nuqsan.
arlı. qara.- qara üz.
üzü qara.
ayıblı bolmaq: alçalmaq. rəzil olmaq. yüzqızartıcı duruma düşmək

AYIBSINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınamaq. ayıblamaq.
utanmaq. çəkinmək.
atası yaşın ayıbsındı: babası oğlunu qınadı.
ayıbsınıb qonağa barmağı onamadı: utanıb qonaqlığa gedmək istəmədi

AYIBSINUV : Arin Turkish Etimology Dictionary

qınama.
utanma. sıxılma

AYIBSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qusursuz. əksiksiz. mükəmməl. tam.
ayıbsız dəng izləgən dəngsiz qalır: qusursuz arxadaş arayan arxadaşsız qalır