Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AYNALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aydınlanmaq. iyiləşmək. açıqlanmaq. huşa gəlmək. özünə gəlmək. özün ələ almaq. ayağa qalxmaq.
yürümək: dolanmaq.
adnalmaq. dəğişmək. dönəşmək

AYNAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aynımaq. naz edmək.
degişmək. təhərdə təhərə düşmək.
pozuşmaq. çönüb dönmək. kimliyin, olduğun itirmək.
əsil aynamaz, aynasada çürüməz.
aydınlamaq. aydanlamaq. açlamaq. açılamaq. açmaq. açığa vurmaq.
çönmək. dəğişmək.
halı aynadı.
hava aynadı.
pisdən pisə aynadı

AYNASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(# aynalı: iyi. gözəl). qaravul.qaraş. qaraç. polis. jandarm. tərs. pis. kötü

AYNATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çevirmək. qaytarmaq.
çöndərmək. dəğişdirmək.
degişmək

AYNAYI : Arin Turkish Etimology Dictionary

adnayı. adnaqu. başqa.
aynaquya yükürmə: başqasına yükləmə.
ənayi. ənayin. əcib. görünməmiş.
aynanı bir kişi, yapı, olay, iş, görkəm

AYNIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayğın. aynaq. ayıq. anaq. oyaq

AYNIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aynamaq. naz edmək əzilmək. qırcanmaq. qısranmaq.
dirilmək. quvvətlənmək. bəslənmək

AYNITMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

quvvətləndirmək. bəsləyib gücləndirmək.
yaman birni aynıtsanğ ərninqi burnuqu qan etər: kötü kişini bəsləyib diriltsən dudağını burunu qan edər

AYNIV : Arin Turkish Etimology Dictionary

böyümə. gəlişmə. zənginləşmə. dirilmə. canlanma

AYNIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

açıq su

AYPARA : Arin Turkish Etimology Dictionary

aydaq. ay parçası. aytəkin. aybəniz

AYRA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayraq. yarıq. yarqaq. ırqa. ıraq. ırqaq. uzaq. uzqaq. uzqar. ucqar

AYRAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

əngəl. çalı. qırçın. ayiq.
ayraç. təsfiyə. araç.
ölçü. dəğərlik. me;yar.
parantez. dırnağ arası. mö;tərizə

AYRACALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrıcalıq. başqacalıq. mücəfavitlik. təfavütlük

AYRACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayıran. safi

AYRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayra. yarıq. yarqaq. ırqa. ıraq. ırqaq. uzaq. uzqaq. uzqar. ucqar.
dağ geyiği. dağ keçisi

AYRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrıq. açrağ. məhrum

AYRAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

törədə (məhkəmədə) savçılıq görəvini üstlənən kişi

AYRAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayralıq. yarıqlıq. yarqaqlıq. ırqalıq. ırqaqlıq. ıraqlıq. uzqarlıq. uzaqlıq. uzqaqlıq. ucqarlıq

AYRAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

istisna. quraldışı

AYRALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{ayrılıq ( y c ) açralıq}.
ayraqlıq. yarıqlıq. yarqaqlıq. ırqalıq. ırqaqlıq. ıraqlıq. uzqarlıq. uzaqlıq. uzqaqlıq. ucqarlıq.
ayrılıq

AYRALILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayarlılıq. ayrıtlıq. ayırtlıq. arqıtlıq. azqıtlıq. ayratınlıq. ayratılıq. yarıqlıq. yarqılıt. yarpılıq. savşılıq. sovşılıq. saçşılıq. seçşilik. çıxşılıq. çıxşılıt. dışıqlıq. müstəsnalıq. istisnalıq

AYRALMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

arayçı. arayçıl. arayçı. aralanmış. dağılmış

AYRAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayırma. yırtma. paralama

AYRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< ayırmaq) ayrılmış.
salap. çalap. qatıq.
ayıran. arıyan. təmizləyən ayqıt. müməyyiz.
çal. qıpıq. çalağ. çalab. doğa. suvsun. susun. çaylav. suvsav içəcək.
çala ayran: suvçalı. boşanmış, suyuq nərsə.
çarpma ayran: çarpılaraq, döğülərək oluşan nərsə. çarpma.
sudan ayran alınmaz: iki ayaq bir tay başmağa sığışmaz. bir qoyundan iki tuluq alınmaz.
yayıq ayranı: çalqama.
ayran ağızlı: ayran budalası: ayran dəlisi: salaq. qapsalaq. kavsalaq. çavsalaq. səfeh. sərsəm. abdal. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. qırıq. qırt. qart.qırtalaq. qırtabaş.
ayran könüllü: çabuq cayan. oransız. oranşsız. qərarsız.
ayranı qabarmaq: qızmaq. qızınmaq. hirslənmək. hırslanmaq. öfgənmək.
ayranım əkşi diyən olmaz.
tutar qatıq, tutmaz ayran.
ayran dəlisi: axmaq. avanaq.
ayranı şişmək: ayranı köpürmək. kibirlənmək. (ələ salmaq üçün deyilər).
qatığ ayran: qatıqla (yoğurtla) suyun çalınmışı.
ayran yav: yoğurdun yağlı bölümü.
ayran qarın: yoğurda düşgün kişi.
ayran susab: ayran.
ayrandan əsirgən: aşırı zənginliktən şaşqına dönən kişi.
çayqaqan ayran: yayıq yoğurdu.
qaynaqan ayran: əkşimiş yoğurt.
ayran içgən qutuldu, yuqusun yalaqan tutuldu: ayran içən qurtuldu, bulaşığınğ yalayan yaxalandı