Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AYRICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayırıcı. ayıran. aralayan. aralayıcı

AYRIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

fəsat çıxaran. ara pozan. ayrılıqçı. nifaq soxan. entriqaçı

AYRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(ayıq. ayıl.)
arıq. azıq. ayrış. ayrıt. ayrım. ayar. yarıq. yarpıq. savaq. sovuq. saçıq. seçik. çıxıq. çıxıt. dışıt. dışıq. istisna.
qopu. qopuq. tikə.
ayrıqlı. aralı. fasiləli. münfəsil.
ayrıqlı. müstəsna. istisnayi.
artıq.
ayrığ. qeyri.
aryaq. yarıq. dəlik. deşik. kaf.
ayrı. ayrılmış.
bölək. bölüm. kəsim. kəsik. movsim fəsl.
budax. qanat. bölük. qol. baldaq.
dəğişik. əşsiz. özəl. özgü. xisusi. istisnayi.
qıllı alaş.
fərqli. dəğişik. urbun. urban. (dağın yada təpənin düzlüktən ayrıldığı yerlər).
muxtəlif.
yarıq. qərib. eldiş. ildiş. eldış. sarpıq. çarpıq. çor. kəsik. kəsəki. sayrıq. əslik. əsrik. yesir. dışqır. daşarlı. daşralı. çıplaq. yeğrik. yolçu.
adrıq. atrıq. geçinməz. geçinəməz. boş. yoxsul. yoxsun. qırman. qırıq. biçəksiz. böləksiz. paysız. əksik. qırbat. bəhrəsiz. düşgün. düşük. nəsibsiz. hissəsiz. talehsiz. tale’siz. sanssız. məhrum. möhtac.
biz bir ürək, cana canız, ayrıq ayrım yox insanız, yetər ayrı anlasanız, vurulan mən, vuran məndən.
kəsiyi, qırığı, ayrıqı, bölüyü olan: kəsimli.
ayrıq otu

AYRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayraq. açrağ. məhrum

AYRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığ.
yabançı. yad. başqa. qeyr. bölüş. kəssiz. adamsız.
mal qaranı səmirtmək üçün verilən ləpə, arpa.
dəğişik.özgə.
xisusi. istisnai.
varlı. zəngin.
daha. qeyri.
ölürüz gedirüz ayrığ (daha) gerü qopmaruz.
dəğmə. seçgin.
edin. atın. adın. ədin. atruq. başqa. başqa. dışında.
bunu diləməsən, ayru nə gərək.
diksindirici. pis. iğrənc.
qoruq. ayrılmış yer

AYRIQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ada

AYRIQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayıkşa. dərviş. dəli. mecnun

AYRIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığlamaq.başqalamaq

AYRIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığlı.
aralı. fasiləli. münfəsil.
müstəsna. istisnayi

AYRIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığlıq.ayrılıq. uyşmazlıq.
qarşıtlıq. mubayinət.
ixtilaf. fərqlik.
istisna

AYRIQOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığ otu.bitgi adı

AYRIQSI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığsı.dəğişik. diğərgin. dəğirqın. (> digərqun (fars)). ( < dəğişmək). başqa. başqalı. başqa türlü. fərqli. fərqli. istsnayi

AYRIQSIMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığsımış.dəğişmək

AYRIQSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığsız.ayrıtsız. ayrışsız. ayrımsız. arıqsız. azıqsız. ayarsız. yarıqsız. yarpıqsız. savaqsız. sovuqsuz. saçıqsız. seçiksiz. çıxıqsız. çıxıtsız. dışıtsız. dışıqsız. ayrıcasız. dəğişiksiz. fərqsiz. müstəsnasız. istisnasız

AYRIQŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığşa.dəğişik. özgə. özgəçə. özgəşə. ayrımşa. üytgəşik. bölək

AYRIQTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrığtı.təkilik. infiradi

AYRILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

kişi başında (insan başında) pipik yerinə uzaran, ayrılan saç: kakil. < qaqıl. pərçəm.
nərsədən ayrılan parça: qarım. kərim. kəric. kəriş. gəric. gəriş.
ana qoldan, arxdan ayrılan qol: kavar. çavar. çağar.
ev, hamam kimi yerlərdə özəl bir nərsə üçün ayrılan otaq: otaqca. odacıq. odac. odaç. odacıq. kəpəz. qəfəs. qapas.
hamam gəpəz: soyunub, geyinmə bölümü.
aşgəpəzi: aşoda. aşpazxana.- idarə, məçid kimi böyük gənəl yerlədə, su, arınlıq, təmizlik işləri, gərəcləri üçün ayrılan yer, otaq, bölmə: qantıl. qantın. qantam. qantama. qatma. abdarxana

AYRILANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrılana, gedənə görə, olduğu yerində, geridə duran: qalan.
qonaqlardan üçü qalan oldu

AYRILANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kimsəyə uymamaq. təcrid, münfərid olmaq

AYRILAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrılmaq. təklənmək.
dəğişişmək. fərqləşmək

AYRILIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

ana yoldan ayrılıb, kəsitmədən gedən yol: qaçaq yol

AYRILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(ayralıq ( y c ) açralıq). ayrımlıq.
başqalıq. cüdalıq.
təklik. tanğalıq > tənhalıq.
ixtilaf. muğayirət.
firqət. hicran.
muxalifət. mubayinət.
ucraq. hicran. ucar.
alalıq. ayrıt. fərq.
ayrışlıq. ayrıcalıq. başqalıq. obalıq. oymalıq. bölülük. qutuluq. çatallıq. yadçılıq. didişlik. pazıqlıq. bazıqlıq. təfrəqə. nifaq.
hicran. firqət. firaq. uyuşmazlıq. ixtilaf. mubayinət. fərqlik. qarşılıq. ayğırılıq. ziddilik.
yalnızlıq. cəfa.
aralarında ayğırılıq, ayrılıq (ixtilaf) çıxıb çatışmaq: birbirinə düşmək.
bölünmə. ixtilaf. keçimsizlik. parçalanma.
açıt. açat. hicr. ırqlıq. ırqılıq. ıraqlıq. ırqalıq. ayrılıq. uzaqlıq.
ixtilaf.
ayrılış. firaq. hicran.
üzüntü. üzük. üzüklük. həsrətlilik.
anasının üzüntüsünə qayanamadı.
görüş, baxış çatalı, ayrılığı çıxmaq. yolları ayrılmaq. dəğişik yönlərə gedmək.
ayrılıq salmaq: ixtilaf çıxarmaq. ara pozmaq. ortalığı qarışdırmaq.
aralarında pozuşluq, pozuşuqluq, anlaşmazlıq, açışımlıq, ayrılıq, soğuqluq, ixtilaf düşmək. pozuşmaq. munaqişə edmək.- aralarında pozuşma, anlaşmazlıq, açışlıq, açışımlıq, ayrılıq, ayrımlıq soğuqluq, ixtilaf düşmək: dartışma. dartışıq. dartışıb pozuşmaq.- görüş ayrılığı: dəğişik, fərqli düşünmə.
görüş ayrılığı: ikilik. anlaşmazlıq. bölünmə

AYRILIQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrıçı. fəsat çıxaran. ara bozan. nifaq soxan. entriqaçı

AYRILIQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bölücülük. təcziyətələblik

AYRILIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayrılma