Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

AYRILIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayrılma

AYRILIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > ayrılma

AYRILMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrılış. ayrılım. ayrılıt. ayrayış.
çəkilmə. çəkiliş. çəkilim. çəkilit.
dağılma. dağılım. dağılış. qırışım. qırılma.
bıraxış. bıraxlış. bıraxlıq. infisal.
ayrılıq. firaq. hicran.
gərilmə. gəriliş. dağılma. dağılış. təşətdüt
boşanma. boşanış. təlaq.
çəkilmə. çəkiliş. çəkilim. çəkilit.
çatlama. yayılma. inşiqaq.
soyunma.
qozun, cəvizin qabığından ayrılma, soyunma çağı: kağal. kaval.
dağılma. dağılım. dağılış. qırışım. qırılma.
ayrıntı. dallanma. bölünmə. dallanma. budaqlanma. təfərrü;.
gərilmə. gəriliş. dağılma. dağılış. təşətdüt balçanma. balçalanma. parçalanma. parçlanma. bölünmə. təqsimlənmə.
dallanma. dillənmə. açralma.
ayrayış. bıraxış. bıraxlış. bıraxlıq. infisal.- ikiyə ayrılma: ikiyarlıq. ikiyarılıq. ixtilaf

AYRILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y < > d ) adışmaq. apışmaq. açrılmaq. açılmaq. gedişmək. ayrışmaq. asrılmaq. atrılmaq. budaşmaq. buduşmaq. bud bud olmaq. (əğri bacaqların) apışması. çözülmək. sesinmək. saşlımaq. saşulmaq. saşılmaq. uzanmaq. uzaymaq. sünmək. yırtışmaq. yırışmaq. yıralmaq.
açıraşmaq.
qopmaq. qaqmaq. üzülmək. diksinmək.
ataşmaq. adaşmaq. atlanıb, çaşmaq. azmaq. yoluzmaq.
boşanmaq. doğmaq. boşalmaq. boşlanmaq. sökülmək. çıxmaq. qopmaq. yırtılmaq. (türmədən) boşumaq. əğilmək. sapmaq.
yoldan ayrılıb: əğrilib
bölükmək. bölünmək.
çeşitləşmək. seçilmək. dəğişilmək.
yox olmaq.
bölünmək. təqsim olmaq.
seçilmək.
çatlamaq. cırılmaq.
çəkilmək.
işindən heç ayrılmaz.
azalmaq. uzaqlaşmaq.
arxadaşlarından ayrıldı.
çatlamaq. cırılmaq.
yarılmaq. ayarmaq. açılmaq. ayrılaşmaq. təklənmək.azmaq. çaşınmaq. sapınmaq. yoluzmaq.
kəsilmək. yarılmaq. açılmaq.
yarılmaq. yarqılmaq. ara açmaq. aralaşmaq. ıramaq. ıraqmaq. ıralaşmaq. ırqaşmaq. ırqalaşmaq. ırqalaşmaq. uzamaq. uzaqmaq. uzaqlaşmaq.
cayaqlamaq. yayaqlamaq. çəkilmək.
savşınmaq. savaşınmaq. boşanmaq.
ilgisin sonarmaq, bitirmək, biçmək.ilişik kəsmək.
(bir yerdən) köçmək. atılmaq. vazgeçilmək. tərk edilmək. bölünmək. çözgülmək. çözülmək. çözünmək. dağılmaq. sökülmək. açılmaq. ərinmək. həll olmaq. savılmaq. savalmaq. sovulmaq. gəvşənmək. yayınmaq. parçalanmaq. pozulmaq. xərablanmaq. fəsx olmaq. ayrı yol tutmaq. baş çəkmək. sıyrılmaq. təqsim edilmək. balçanmaq. balçalanmaq. parçalanmaq. parçlanmaq. bölünmək. pozulmaq. qırılmaq. kəsilmək. uzaqlaşmaq. ıraqlaşmaq. ırılmaq. açılmaq. sıyrılaq. seçilmək. başını alıb gedmək.
açılmaq. düşmək.
o məndən düşdü.
dərilmək. açılmaq. dağılmaq.
dərildik bulaq olduq, irikdik ırmağ olduq. (irikmək: birikmək).
düşmək. çıxmaq.
bizdən ayrıldı: bizdən düşdü.
kəsirinmək. kəsinmək. bölünmək.
geçilmək. vazgeçilmək. atılmaq. tərk edilmək. keçəmək. ötəmək. istəyin kəsəmək.
ayrışmaq. dağılmaq. dağınmaq. qırışmaq. qırılmaq.
ifadə, qiyafə satmaqla, tutmaqla, kənidini başqalarından ayrılmaq, sıyrılmaq: çalım atmaq, satmaq. çalımçılanmaq. çalımlanmaq. çağalanmaq. çağa yaxa satmaq. foslanmaq. tovlanmaq. qurumlanmaq. qurralanmaq. kibirlənmək. böyüklənmək.
içgidən atılmış.
işdən ayrılmaq: çəkilmək. iste;fa vermək.
görəvlərindən çəkildi.
yolları ayrılmaq: görüş, baxış çatalı, ayrılığı çıxmaq. dəğişik yönlərə gedmək.
qollara ayrılmaq: çetəqlənmək. uzamaq. dallanıb budaqlanmaq.
olduğu, bulunduğu durumdan, yerdən ayrılmaq üzrə olan, ayrılmaq istəyən: üznükçü. üzünçü. qaçıcı.
nərsə boğumundan, əkliyindən (ək yerindən) ayrılmaq, oynamaq, gəvşəmək, boşalmaq: cayşamaq. cayışmaq. cayqışmaq. qayşamaq. qayışmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq.
get gedə, mən yolumdan ıradım, ıradımda, dos qonuna uğradım. (qon: mənzil)

AYRILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrışmaq. açraşmaq. boşanmaq

AYRILMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

birbirindən heç ayrılmamaq: göbəyi biri ilə bağlı olmaq

AYRILMAMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

sınırlanıb, ayrılmamış nərsə: gen. gən. işlənməmiş. bikr.
gen topraqlar

AYRILMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsənin arxasına taxılıb, ayrılmayan nərsə: quyruq.
bu da mənə quyruq oldu.
anasından ayrılmayan cocuq: qoyduq. qotuq

AYRILMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başgöz. birləşik.
bölünməz. parçalanmaz. layətəcəzza. bölünməz parçalmaz. parçlamaz. balçalanmaz. balçlanmaz. paylanmaz. təqsim olunmaz.
zivişik.
sıvışık kişi.
o, sıvışığın birdir

AYRILMIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

əlirli. müəyyən. ayrı. ayrıq. biçmə. biçilmiş. doğranmış. yarılmış.
ələnmiş. eliminəlatin. seçilmiş.
bir nəyin neçə yerə ayrılması. inşiab.
dənədən ayrılmış başağı: kavıl.
nərsə üçün ayrılmış nərsə, yer: özəl. özgü. darıq. dərik. tərh.
nərsədən çalınmış, ayrılmış bölük: çaluq. çalıq.- qonaqlara ayrılmış yer, otaq sağuqluq. səlamlıq. hörəklik. örəklik. tənəbi.
palçalara ayrılmış: sanlanğan. parçalanmış.
(ambarlıq, tövləlik kimi nərsə üçün) bir yerdə ayrılmış dam: qaruq. qarıq. dalda. dulda.
(ambarlıq, tövləlik kimi nərsə üçün) bir yerdə damlığa ayrılmış yer: daldalıq. duldalıq. qarıqlıq. qaruqluq.
bir yerdə, açığlıqda ayrılmış bölüm: kəpəz. qəfəs. qapas.- bir yerin ayrılmış olan törəsi, baş yeri, yuxarı başı: kəpəz. qəfəs. qapas.
şölən, toy quruldu, xanlar bəylər qapaza yerləşdilər.- çalınmış, döğülmüş, qabığından ayrılmış düğü: şəltuq < çəltik < çaltuq (< çalmaq)

AYRILMIŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlirlilik. müəyyənlik

AYRILUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

( y c ) açralıq. acaş. acraş. açraş

AYRIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrış. ayrıt. ayrıq. arıq. azıq. ayar. yarıq. yarpıq. savaq. sovuq. saçıq. seçik. çıxıq. çıxıt. dışıt. dışıq. istisna.
fərq. ixtilaf.
iki yandan sallanan. yəhər altı keçə. təyəlti.
özgəlik. özəllik. fərqli. ayrım qoymaq: ayrım. özgəlik. fərq qoymaq.
tək. ayrı. yalnız. tək başına.
ayrım dirək: tək ağac.
ayrım durqan kişi: tək duran kişi.
biz bir ürək, cana canız, ayrıq ayrım yox insanız, yetər ayrı anlasanız, vurulan mən, vuran məndən.
ırq ayrımı: ırqçılıq. rasism. nəjadpərəslik.
yol ayrımı: yol ayırdı. yol çatı. yolun qollara ayrıldığı yer. çatal > çarrah

AYRIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

aryamaq. yarımaq. kovmaq. kavmaq. kafmaq. dəlmək. deşmək. bölmək

AYRIMQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ada.
yarım ayrımqan: yarımada

AYRIMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrılıq.
aralarında pozuşma, anlaşmazlıq, açışlıq, açışımlıq, ayrılıq, ayrımlıq soğuqluq, ixtilaf düşmək: dartışma. dartışıq. dartışıb pozuşmaq

AYRIMSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrıtsız. ayrışsız. ayrıqsız. arıqsız. azıqsız. ayarsız. yarıqsız. yarpıqsız. savaqsız. sovuqsuz. saçıqsız. seçiksiz. çıxıqsız. çıxıtsız. dışıtsız. dışıqsız. ayrıcasız. müstəsnasız. istisnasız

AYRIMŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

dəğişik. özgə. özgəçə. özgəşə. ayrıkşa. üytgəşik. bölək

AYRINIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrınığ. qırınıq. dağınıq

AYRINIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrınığlıq.qırnıqlıq. qırıqlıq. qırıltı. dağınıqlıq

AYRINIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayrışma. çözülüş. çözülmə. çözülüm. ərinmə. əriniş. ərimə. təcziyə. inhilal. həll olma

AYRINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

seçinmək. fərqlənmək

AYRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

əyrinti. əğrinti. əkrinti.
ayrılma. dallanma. bölünmə. dallanma. budaqlanma. təfərrü;.
təfsilat. təfərrüat. detay.
fərq.
ayrıntılarıyla birlikdə: çaqqı çaxmaq. çaqı çaxmaq.
çox ayrıntılı: qollu buqaqlı. dallı buqaqlı. çapraşıq. qarmaqarışıq

AYRINTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

əyrinti. əğrinti. əkrinti. təfərrüat

AYRINTILAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

əyrintilər. əğrintilər. əkrintilər.
dalısı ( < dal: budaq). təfsilat. qarışıq yönlər. fərqlər.girdi çıxdı. təfərrüat. böləklər. təfsilat.
donatım. donatı. yardımçı nərsələr. dəm dəsgah. aksesuar. təchizat. ləvazimat. mühümmat.
qalıt. qalan. baqimandə. töküm.
xırdavat.
xırdavata, ayrıntılara enərək: incə incə. titizcə. dərin dərin. arın arın. dənər dənər. bir bir. bir bə bir.- ən incə ayrıntıları ilə iğnədən ipliyə dək. iğnədən sapa dək.
kiçik ayrıntılarına toxunmayan, ilkən taslaq,- incə ayrıntılara dək düşünmə: incə duyqulu