Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

azıcıq. azacıq.
azın azı. çox az.
azacıq. accıq.
(< azmaq). qəbahətli. qəbih. qəbeh.
azacıq sözlər: qəbih sözlər.
azcığ işlər: qəbih işlər.
azacığ tavrışlar, tutumlar: qəbih tavrışlar, tutumlar.- azcıq (azıcıq) aşım, ağrımaz başım.
çox azcıq: çox kiçik. buncacıq

AZÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azınlıq. azsanlıq. azlıq. kəmçilik

AZÇOQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

az çox. çala biçik. yarım yamalaq. az tola. az öğüş. biraz. çala bula. biraz. əsgig. qarışıq. çala çox

AZƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

yüksək

AZƏRƏXŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

< ataraşaq. ataşağ. şimşək. ıldırım

AZI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ayı
dağ azısı, ayısı: dağ adamı: dağdan enmə: görgüsüz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. koryat. qatraq. qaba. kötük. gödük. qırt. gobud.
azacığı. lap azı.
gəmi azıya almaq: baş qaldırmaq.
it, domuz kimi heyvanların azı dişi: gedmən

AZICIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azcıq.
adarğıdan. biraz. burqu. kiçik. mini mini. kiçik parça. zərrə.
azıcıq qalıb: iyt biyt dep. zar zor.
azın azı. çox az. birazcıq. bir parça. biraz.
acıq

AZIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azuq. ayuq. atuq. {ağzuq: ağmış. (ağmaq: çaşmaq. aşmaq. dəğişmək)}. itmiş. çaşmış. dəğişmiş. naxalis.
azuq ox: nərədən gəldiyi, kimin attığı bəlli olmayan ox.
azuq munğ: itgin. yoldan çıxan, azan. yolunu itirən.
əcib. görünməmiş. foquladə. qeyri təbii.
ziyil. tölül. döyül.
sıra. sisilə.
azıqlı: yazıqlı: sıralı.
igid. cəsur.
azad açıq. azat. bütün.
azat boyu: bütün boyu.
iyi. yaxcı.
yad. yat. tanış olmayan.
ayıq. huşlu. başlı.
əsrük azıq: ayığ kefli.
köpək, it dişi.
< ağzıq. ağız yemi. həyat yemi (azuq > aşuq > aş) boğaz. yem. yiyəcək. bəsin. yenilən, yeyilən nərsə. boğaz. doyqu. qıda. çalız. çalaz. qəza. yemək. rızq.
yol üçün yeyəcək: azıq. qomanya.
azıq tuz: yiyəcək. ərzaq.
azığ tuluq: azık avkat: uzuq tuluq. aşamlıq. iymit. yeyim içim, geyim. aşamlıq.
yol azığı: yol tuşası.
istehsal. istehsal.
süt azığları.
ac qılıq, xəsiyət. ac göz. xəsis.
azıqlığı burax qıl.
yozqın. azqın.
yenti. yeyinti. rizq. tö;mə.
fasid. müfsid.
acıq. nifrət. kin.
hər nədə olan artıq.
ziyil. sikil. səkil. gök.
azıqa. azuqə. (< ağzıq). bir ağızlıq yemək.
qırıq. hər nəyin oğuntusu, qırığı.
irin. çirk.
azıq yara.
fasid.
azıq işçi.
yazıq. çaşıq.
qaçaq. qaçqın.
yol üçün yeyəcək. qomanya.
acıq. acı. azar. acar. acıma. acınma. acırma. azınma. azırma (> azordəgi (fars)). incik. tutac. bükəc. boğac. düşəc. bulac. bəla. qapız. qapaz. qapsıq. giriftarlıq. güclük. zorluq. çətinlik. çalız. çalaz. qəza.
acıq. acqı. azqı. göynək. göynüq. küynük. küyük. yanığ. dağma. zülm. covr. sitəm.
açıq. qalıq. çalıq. salıq. qırıq. kərik. kəmik. kəmlik. əksik. bitməmiş. qaysıq. kəm kəsir. nüqsan. qusur.naqis.
ayrıq. arıq. ayrış. ayrıt. ayrım. ayar. yarıq. yarpıq. savaq. sovuq. saçıq. seçik. çıxıq. çıxıt. dışıt. dışıq. istisna.
azqın. daşqın. daşıq. pozuq. şərur.
cavıq. yavıq. savıq. yağıq. yağı. ağıq. qaçıq. sapıq. çapıq.
münhərif. inhiraflı.
öcək. öcman. düşman.
igid. cəsur.
sürük. sürüş. sürüm. əğilim. əğik. əyik. ərsik. arzu. əriz. əriş. ərək. irək. bulqa. bulqama. tutqu. istək. əsmə. əsi. dilək. yanğış. yaxış. yanığ. yaxıq. meyl. rəğbət.
yazıq. buyruq. qama. çapa. qapa. qismət. muqəddər olan.
ət, bitgi bəsinlərlə, azığlarla bəslənən: həpçil.- azığa toxdamaq: doymaq.
börü azığı bolmaq: qurda yem olmaq. ziyan olmaq.
yel avruvqa azığ bolmaq: rumatizma olmaq.
yel azığı bolmaq: yelə qapılmaq.
yol azığ: yol azığı.
ertin azığ: ağız alma. qəhvaltı.
günorta azığ: öğlə yeməği.
od azığı bolmaq: oda düşmək.
axuv azığı bolmaq: ırmaqta, qöldə boğulmaq

AZIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

azıqa. azıq. (< ağzıq). ağız yemi bir ağızlıq yemək. azıqlıq. dişlik. ərzaq. aşlıq. bəsin.
azuqə < acurqa. azurqa. ajurqa. acuraq. azuraq. ajuraq. aclığı gidərmə üçün yeyilən ağızlıq, yeməli}

AZIQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

azığa. azuqə. azıq. (< ağzıq). bir ağızlıq yemək

AZİQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

azqar. aziqar (fars) < acıqar. acırqa. dirirgə. iticə. durmadan. durmazın