Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAHANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağana. (< bağ).
qılp. qulp. içün. ipucu. nədən. özür. çurum. ilinik. səbəb. sıltav. doğan. ıslatıcı. ıslac. dolay. vəsilə. vasitə.
bir dolay taparıq.
boş bahana: qurqaq sıltav.
qurcaq. ipucu.
görəv.
ipucu tapdı ilişdirdi.
bahana gətirmək: bahana tapmaq. qulp taxmaq.
bahana tapmaq: söz edmək.
içünsüz gələn içünsüzdə gedər.
içün tapılsa, işlərin görər.
çalış ona bir içün vermə.
mahana, bahana gətirmək: boyun burmaq. boyun tovlamaq. qaçınsamaq. pozuncmaq. pozunsamaq. pozuşmaq.üzr istəmək. e;tizar.
bahana edmək: bağana bulmaq. çurumlamaq. səbəb iləri sürmək

BAHANAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qadura. müşqülpəsənt

BAHANALİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çurumlu. səbəbli

BAHANASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çurumsuz. əngəlsiz.
sıltavsız. səbəbsiz

BAHAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

{bağar. bayar (bayarmaq: böyümək)}. göktəm. yaz. göytüm

BAHASINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qızlanmaq. bahalı bulmaq. baha görünmək, sanmaq.
bu malları bahasındım almadım: qızlandım.
bahasınma al: qızlanma al.
bahasınıb almadı: qızlanıb

BAHASIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəməlsiz. dəğərsiz. qədirsiz. qiymətsiz

BAHATAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahadaş. əşdəğər

BAHATUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağadur. buğadür. bağatur. boğatur. (< bat. baq. boq. buq.). batan ( < batırmaq. batmaq). batar. batan. batar. atılqan. igit. dəli. qəhrəman. qıyıqman. güclü. yeyin. çapat. qəvi. güclü. igid. atan. dələn. bərk. iti. tikən. dəli. sıx. gobut. möhkəm. önəmli. böyük. bol. zəhli səsli. daşlı başlı. enli. sivri. zirək. usli. simitən. qalın. tıqraq. yılmaz. yiğit.
şişman, güclü göstərişli olraq, içi boş batur, bahadır, pəhləvan: somunçu. somun baturı

BAHATURLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahadurlıq.batırlıq. batalatlıq. basalatlıq. qaramanlıq. qəhrəmanlıq. iğitlik. yiğitlik. batırlığ. yiğitlik kişilik. cürət

BAHATÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > bahadur

BAHATÜRLÜQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bahadürlüq.bax > bahadurlıq

BAHDÜR : Arin Turkish Etimology Dictionary

batur. bağadur. batqal. qəhrəman. iğit

BAJQUNƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

vajqunə (fars) (< başqınıq. başqınaq. başqonuq. başqoyuq. başqona). başgöt. kəlləmallaq

BAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağ. bav {
metatez < qab > baq > bağ. bağlamaq: qapsamaq).
boğ bük. (
bağlanmış yer.
baxılmış yer.
qorunmuş yer)}.
yön. tərəf.
səmirt. bağlı. bəsli.
bağaraqmaq: səmirtmək.
çilvir. qənəf. ciş. ip.
ağız bağı: ağız boğı.
bağlam. boğuç. bağım. boğum. boğı. büküt. qucam. dəstə. dəmət. yığın. quşaq (qovşaq). əkləm.
bəğ. bəy. allah. tanrı. idi. əktirən.
ağac.
bağ salmaq: ağac tikmək.
dəsdə. toxuş.
ağıl. avıl. at bağ: at ağılı. qoy bağ: qoyun ağılı.
tənək. ruban.
tənək. ruban.
tüşəv. buxov. köstək. arqun. orqan. kişən. təsmə. həlqə. kəskük. zincir. ulaq.
bağlantı. ilişgi. uluc. uluş.
bənd. bağbayraq. bağbağraq. boğaq. pansıman. yaranın bağı.
boğu. boğulmuş. boyunbağ.
buqçi. bükçi. boğçı. büküc. boğuc. yayın künclərin bərkitmək üçün bağlanan ip, kiriş.
həlqə. buxaq. boğuq boğaq. bənd. qolad (> qolladə).
qadana. boğa. kündə. işgil. gəşən. qayduna. qıyduna. zəncir.
qoza. girmək. girmək. qirmiq. girik. girih (> gireh (fars)). düğün. düğüm. əqd. uqdə. bağu. sarğı.
bənd. bəd. qeyd.
mənim siz ilə bağım yoxdu.
bağsız sözlər.
bağlarızı bərkitin.
bağsız kişidir.
bağsız: har. bədsiz. utanmaz.
rəbt. rabitə.
don. pərhiz. mane;.
bağ. bar. bağul. böyük.
quşaq. qurşaq. belbağ. urama. kəmər.
bax. düşün.
bax bir: düşün bir.
buxça. boğ. heybə.
dartıq. ip. hörkən. sarqı.
münasibət. ələqə.
tənzif. sarıq.
ucları çəkilib bağlanan nərsə. çarşov. buxca.
yataq bağı.
ev bağları.
iliş. ilig. mərbut. rəbt
bunun ona bağı yoxdu.
sənə nə bağı var.
bağsız sözlər qonuşma.
bağın olmasa ilişmə.
iştə. uşdə. üşdə. haza.
bax. iştə. haza.
iştə qələm, iştə kağız.
çuba. bandaj. qorsə. dəsdə. eşmə. qapın. qapna. ot, əkin dəməti. sapal. qeytan. şərit. gültə. dəmət.
vağ. kav. qav. qaf. kaf. bənd. kərdi, tarla (zəmi. əkin) qıraqlarında yüksəkcə bəndlər.
bağlav. baylav. dügün.
ulaç. rabit.
qışqıldaq. ördək çeşiti.
ovçuya yardımçı heyvanların ova alışdırma (bir işə, alışıqlığa bağlama) işi.(it, quş kimi).
bağlac. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. ambalaj. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək.
köstək.
ilşik. ilişik. ilişgi. rəbt. irtibat.
ip. sicim. bağlac.
düğüm. düğün. düyün.
dəsdə.
ruhani aləm.
dünya. aləm.
uçmaq. cənnət. behişt.
ilgi. rabitə. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət.
bostan.
gəzinti yeri. seyrangah. səyahətqah.
bağlam. dəsdə. tutam. dəmət.
paket. dolağ. piçət. qapaq. örtü. örtük. qapanca.
bənd.
diz, bel, bilək bağı.
bağlılıq. dəngə. tanğı. bağlantı. tutnuş. tutşunuş. munasibət. ilinti. oran. ilgi. irtibat.
dəmət. dəsdə. toxurcun ( < toxumaq).
balya. tay. dənğ.
dəsdə dəmət çarpım.
don. səs aralığı. pərdə.
rabitə.
mənim onla bağım yoxdur.
bağda qoymaq: rabitədə qoymaq.
bağ qurmaq: rabitə qurmaq.
xətt.
bağsız kağaz: xətti kağaz.
tilfun bağımız qırıq: tilfun xəttimiz qırıq.
bağ çəkmək: xət çəkmək.
bağ qurmaq: xətt vermək.
ip.
bağıq. bağıt. bağat. bağça. bağma. boğça. boğma. düzmə. tükmə. kütmə. bükmə. töpmə. bükmə. büskə. küsgə. taxma. sapma. sabba. dəmət. təmət. tümət. tümək. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.- qalın, sağlam (möhkəm) köstək, ip, bağ: çağan. (dəvə kimi böyükbaşlara).
diz, corab bağı: dizgə. düzgə.- alna bağlanan bağ: alınçək. ləçək. qaşbastı. alın çatqısı. başsarıq. alnasarıq.
astara bax astara, tellərivi yan dara, gözəl xamcıq, göyçək qız, hərəngələ yanlama.- bağ çevirmək: vağ çevirmək. sınır çevirmək.
bir birisiylə qartığı, qarmığı, bağı, yaxınlığı olama: qardaş.
çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı: qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. kiçik qapı. çaxçax.
iki nərsəni birbirinə ilgələyən, bağlayan bağ, qol: qamıldır. qapıldır. çapıldır.- göz bağı: qəflət.
sarğı. sarığ. sarğamğa, bağlamağa yearar.
bak. boşqa. təlbə.
boyun bağı: gömüldürük.- baş sarğısı.
boyun sarğısı.
qundaq sarğıları.
baq bostan: < bağ bağıstan. tikilib əkilən.
alna bağlanan bağ: qıskəsti. ləçək. alınçək.
bel quşağı, bağı: qar. qor. qur. qurşaq. kəmər. qəmər.
qara bağ: qışlaq bağ.
avlu, bağ qırağlarına çit olaraq tikilən tikənli ağac: qaraçaltı. qaraçalıt.
qara üzüm bağı: qaralıq.
neçə nərsəni birbirinə bağlayan tikə, bağ: qarlanquc qarlanquç. qarlanğıc. rabit.
boyunbağ: qısdarı. qısdara. qasdarı. qasdara. qapsdara. qapsdarı. kolyə. girdənbət. gərdənbənd.
kaçına baxma, içinə bax: sanına baxma, qanına bax.
qarınbaqı: yemək borusu.
qasıbağı: qası bağı.
malqara çulun iki yanında olub, qarnının altında bağlalanan bağlar: qarınaltı.
qan bağı: soy bağı: bir quşaqdan gəlməlik.
qan bağı: soyul, ırqıl baxımından aralarında bağlantı olma. qardaşqanı.
qarsbağ: qarsapağ. qılçıqlı qara buğda.
kisə bağı: burma. qapcuq.
iyi bax: sağın. olmuya ki. diqqət ed. zinhar.
saç bağı: {
saçla birlikdə hörülən qurdala, ruban.
baş saçın yığma bağı.}
açbağ: həll o fəsl. rətq o fətq. həll o əqd.
qovuşduracaq güclü bağ: toqqa. tuqa.- alınçaq bağı: alınçaq. ləçək. alnı üsdə saxlanılan. qaş basdı.- bax bir!: yaxci. bax bir!. bax bəri. görəlim!.- qasıq bağı: qasıq çatlağını ( fətqi) tutmağa yaylı (əsnək. keşli) bağ.
qazıq bağı: bağ çeşiti.
ortadan bağlanan dar, uzun bağ: qurşaq. quşaq.
bel quşağ.
baş quşağ.
şal quşaq.
tuman bağı, quşağı: uçqur: içqur.
diz bağı çözülmək: kövşəmək. çox qorxmaq.
bağ pozumu: bağın yığılan, dərilib bitən çağı.
baxaq < metatez > qabax: göz: gör. bağ. həlqə. təsmə. kəskük.- bax!. varda. diqqət!.
baq !: bax !qay !. gözlə !. diqqət !.
bağı çözülmək: boşanmaq.
bayraq göndərinin (ağacının) ucundaki bağ, tuğ: bağırcıq.
ayağının bağını çözmək: əngəldən qurtarmaq.- ayaq bağı:
qaramıq. qaramuq. əngəl. qarşıl. qarışıl. qonqal. qanğal. çöngəl. büklüm. burqu. gerəlti. mane;.
evlənmə. nikah.- alın bağı: qaşbasdı. başsarıq. alnasarıq.çatqı. ləçək. başsarıq. alnasarıq.
u; biçiminidə saç bağı: girbət.
saçı
u; biçiminidə saç bağı ilə tutturmaq: girbətləmək.- bel bağı: incə quşaq. kəmər.- dağdan gəlib, bağdakın qoğmaq: qonaq olub, ev yiyəsin qoğmaq.
diz bağı. dizgə.
corabın dizə bağlanan bəndi, bağı.
diz balçaları, kasları, sınırları.
dizinin bağı çözülmək, qırılmaq: yorqun arqın düşmək. gücü qalmamaq.- gözü bağlı: qanmaz. qıtqafa. qıt başlı. qıt ağıllı. qıtanlaq. qıtan. qanğıra. qandıra. qaqlaq. kal. anlamaz. bilməz. kor. korsan( < kor). cahil.
dil bağı: qonuşmaya əngəl olan nərsə.- boyuna, qola, paltara taxılan, asılan bağ, bəzək nəsələr: asdal. yasdal. asqal. yasqal.
çağalar bağı: çağbağ. salıncıq. uşaq baxcası. baxca. çağabağ.
dışına baxma, dişinə bax.
kişinin qaldırına bir bax: adamın qeyrətinə bir bax.
könlünə bax, için al!.- könül bağı:
sevik. sevgi. eşq.
seviklik. sevgililik. sövgülük. duyqulu, duyquçıl ilişgi. aşiqlik.- yaşam bağları: yaşam gərəkləri, qeydləri.- uzun nərsələrin toparlanıb, bağ qurmaları: dəmət. hörgə. örgə. örüm. hörüm.- bax.
iyivə bax: xoşuva bax. kefivə bax.- bir gözlü baxma, iki gözlü bax, bir gözlü baxmaq, şeytan işidir.- işə bax!: şaşırılacaq olay qarşısında söylənir.
işinə bax!: işən bax!:
görəvivi, işivi gör, sür, sürdür
sən qarışma. sən taxılma. sənə dəxli yoxdur.
bağa qoymaq: otlatmaq.
baxa qalma: qaranıq. anğa. gənğ. qalaq. qalav. mat. alcıranğ. heyran

BAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yabançı dillərdə
; bağ;; kökü ilə bağlı olan sözlərdən örnəklər
paqo (latin) panqo (latin). baq (fıransa): baqaj. biç (breton): pərdə. örtük. bağ. pack (alman): paket. paçaydami (sanskirit): bağlamaq.
paqtov (latin). tutşdur: baymaq

BAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağa.
(metatez < qaba.).
qurbağa.
tosbağa qabıqı: ekay.
bağa baxa. başa. yana. yaxa. sarı. tərəf. yön. yan.
iki bağa: iki tərəfə.
(< baq: bəy. hündür). dəğər. edər. fiyat. qiymət.
bağalı: bahalı. edərli.
bağasınmaq: bahalı görmək.
bala. kiçik.
bağa alp.
bağa işbara.
bağa tarqan.
çaqqal.
bala. cücə.
boq;ə (ərəb). (< boq. baq). boqa. qətə. tikə.
ölkə. məmləkət.
hançı boğadansız.
qaplubağa. qaplunbağa. daşbağa.
ava. ova. böyük dədə. dədə. cədd.
balğa. balta. bir yanı baltalı kiçik çəkiş.
( < bağlamaq). bir para heyvanların üstün örtüb, qoruyan sərt örtük, qabıq.
baxa. baxsana.
bağu. hisar.- bağa kəsmək: qiymət biçmək.
bağasın çıxarmaq: qiymətini bilmək.
çalbağa: bir yengəc çeşiti.
baxa qalmaq: tanğ, heyan qalmaq.
tosbağa. daşbağa. daşbükə

BAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağac.
büğət. bükət. boğat. sədd. bənd.
baxac. görgü. vizör.
sədd. bənd. qandağ. qondaq.
bağac, sədd, bənd vurmaq: qandağlamaq. qondaqlamaq. qundaqlamaq.
baçaq. baçqa. oruc. pəhriz.
kiçik bənd, bağac, sədd: kərmik. qarmıq

BAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxac. dürbün

BAQACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxacaq.
güzgü. ayna.
görnüşün, mənzərənin iyi göründüyü yer.
uca gözətləmə yeri. balkon. eyvan.
eyvan.
güzgü. ayna.
gözəl. görməli. mənzərəli.
çox baxacaqlı evləri var. nə baxacaqlı qız.
gözəl baxacaqlı ördək.
tapacaq. tapıncaq. ziyarətgah

BAQACI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağacı. baha satan

BAQACUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağacuq. bağacuq. qoltuq altında olan ət

BAQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağaç. bağıc. bıçıq. bəçik. bıçğaş. bağaç. bağlantı. and, sözləşmə. və;də. əhd

BAQAÇANAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qaplımbağa. daşbağa. tosbağa

BAQAJ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağaj.
çıqat. bət. səd. su bəndi.
sağunc. yük