Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağaq. ( qabağ). domba göz

BAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağaq. bağıq.
şikəncə.
baraq. tühlü çulğa. gəbə.
av it çeşiti.
ağaclara sarılan böyük asma.
bükək. heybət. heykəl. toxdur. yapıt. qapıt. toxut. öğək. örək. hörək. durbağ. durşut. biçit. çıqqın ( < ciq). yükür. kürdə. gördə. kürüt. qurduq. qurum.dayqın. əzəmət. şovkət

BAQAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxaqalmaq. şaşırmaq. çaşırmaq. duraqalmaq

BAQAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağaqlı.
bağtaylı. heybətli. heykəlli. ataigid. aznavur. biçitli. biçitik. böğə. buğa. bükəkli. cığasın. çıqqınlı ( < ciq). dayqanlı. dayqınlı. durbağlı. durşutuq. durşutlu. gördəli. hörəkli. kürdəli. kürdək. kürküt. kürütlü. qabtaylı. qaqaylı. qapdallı. qapıtlı. qudruqlu. qurduqlu. qurumlu. toxduruq. toxuşlu. toxutuq. yapıtlı. yaptallı. yüklü. yükürük. yükürt. şovkətli. əzəmətli.
qapaqlı

BAQAQOR : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxakor. bax > baxarkor

BAQAQUL : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxaqul. baxalağ. baxıcı. gözətci. bəkləyici. pərəstar.
bu cocuğun baxaqulu kim?. (> bəkavul)

BAQAL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağal.
> bəğəl (fars) ( < bağlamaq). qolla çiğinin birləştiyi yer. qoltuq.
yerli.
qarabağal: qaracuxa. qara toyuq quşu.
qara bağal: qaratoyuq gillərdən, qara boyalı ardıc quşu

BAQALAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağalaq. dolama. bez. bezə. yumru. quddə.
baxalağ. baxaqul. baxıcı. gözətci. bəkləyici: qapıda beş baxalaq qoymuşdular.
baxalaq olmaq: baxarağ olmaq: baxar olmaq: göz qulağ olmaq.
baxalaq. baxaraq.- yola baxalağ gəldim, onu görmədim.
qaltabaqay: güdə, şişik yoğun, pota olan nərsə

BAQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağalanmaq. bağadurlanmaq. çıqdamaq. cıdamaq (< cıq. çıq. tıq. tuq: bağlı. bərk, iti olan nərsə). dayanmaq. daynaqlamaq. muqavimət edmək.
böyüklük taslamaq. çalımlı olmaq. şişmək

BAQALANTIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağalandırmaq.sayqamaq. çox hörmət qoymaq. dəğər vermək

BAQALATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qiymət vermək. dəğərləndirmək

BAQALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qiymətli. dəğərli.
baqalı görmək: sayqı, hörmət vermək. dəğər vermək

BAQALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağalıq. nərsənin içində bağlı olanlar. içindəkilər. kərəki. mötəva. fehrist

BAQALIM : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxalım.
gəl baxalım: gəl görəlim: vur tutalım. vur sanalım. vur sanıyım. tut tutalım. qoyalım. haydi.- əgər bir ikisin verdi, haydı hammısın verdi, onda neyləyəcəksən.
iki əlli yaşa, haydi yüz yaşa

BAQALMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağalmaq. qıymaq. qısmaq

BAQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağam.
dirək. dəstək.
dayaq.
mətanət.
təməl

BAQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağamaq. bağlamaq

BAQAMMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

öz ölüsünə aynada baxammır

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağan ( < boğamıq). boğuq, ölü doğulan. düşük. saqit. böylə doğulan quzunun dərisi.
baxan. baqqan. bəkçi. gözətçi. gözətiçi. qaravul.qaraş. qaraç.
bakan. baxan. vəkil. nazir.
baxan. vəzir.
baxanlar qurulu: kabinə. heyə’ti vükəla. devlətin ən yüksək yeritmə orqanı.
ələ baxan: yoxsul. gərəkli. möhtac.
günə baxan: günəvər.
sözə baxan: söz dinləyən. üzü yola. əslək ( < əsmək). enik. yenik. müti’.
eğitim baxanı: eğitim vəkili. eğitim naziri. maarif baxanı.
qarabağan: qarabəğni: qarabağın: üzüm çeşiti.
fal baxan: fala açan.
günə baxan yer: günəş alan yer. günəvər. güney. qaqlıq.
küçə, eşik arlığna, təmizliyinə baxan: qaldırımçı. süpürgəçi

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağan (> bafəndə (fars)).
bozçı. bezçi. paraçı. paraça, barçın toxuyan. toxucu. nəssac.
yetgin quzu. toxlu

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağan.
qoy. qoyun.
alqa. həlqə.
altın bağa: qızıl bağ.
tünd, qoyu, alışdırıb issi boya.
qaranlıq. qara olan nərsə.
bağan köpək: qara köpək.
qulluqçu. əmgək. əməkçi. onarı. servis.
bağqan. sırıq.
baxan. vəzir. dirək

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağan. bağlan. bağana (an lan: ayrılığı çatdıran ək).
düşük. çatmadan düşən yavru. saqit cənin.
ölü doğan quzunun dərisi.
həlqə. toqa. tuğ. boyunluq. boyun bağ.
altun bağan: altın həlqə

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağan. dəstək. dirək. ana sütun

BAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxan.
baxıcı. baxcı. izləyici. izici. izləyən. sezləyən. sezən. sezici.
məsu;l.
baxan. nazir.
vəkil.
el baxanı: millət vəkili.
baxar. qaravçu. seyirçi. tamaşaçı.
qaran. qaraçı. yöncər. yoxlayan. başqan. vəzir.
burunqud. öndə gedən. kosan. yolağçı. öndər.
onovçu. ağıl verən. ağıl xocası. şef. yönətmən. başçı. devlət kişisi.
baxan. qoruyan. dolandıran. idarə edən. idarəçi. dayrəçi. dayrac. nazir.
yuxarı baxan: təpə göz.
başbaxanın qulluğunda olan bir görəvçi: qara qulaq.- sözə baxan: üzü yola. ıslaq.
günə baxan: günəvər.
sağlıq baxanı: vəziri behdari.- elçibaxanı: elçivəkili. işgüdər. məsləhətquzar.
qarabaxan: qaraqaran: qarasevmiş. qaramsıq. qaramsuq. çürükçu. qaramsar. qaramsır. qarasıq. qarısıq. qaraç. qaraçlıq. qaragöz. qaramquluç. hər nəyi qara, qaranğul görmə. düşügün. koraçı. koranlış. kötümsar. kötümsər. götümsər. qatsaq. pisanlış. uğursuz. bədbin. bədəndiş. pesimist

BAQANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağana.
(< bağ). (nədəni, bağıntını göstərir). üstün, qabarıq, ağır tutulub, gərək, dəlil kimi göstərilən nərsə). bağıntı. tutanaq. tanıt. illət. açarı. haçar. uçurı. uçur. uçra. (> bahana).
quzu dərisi.
bağlanaq, dayanaq nərsə. dəğənək. dilmə. göndər. dirək. situn (< söykün. söytun). turuq.
ara bağana: orta, təməl dirək. situn.
qara bağana: sucluların bağlandığı dirək.
qara bağana: suluların bağlandığı dirək