Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BAQATUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağatur. boğatır. (sığışmış biçiyi > batur. { başqa örnəklər səslərin sığışmasından.
qaan > xaqan > (sığışmış biçiyi > xan.
qağatun > (sığışmış biçiyi> xatun. } ( > bəhadür (fars): qorxmaz. ayıq. qəhrəman. {(– baturu (manço)
: zorlu. güclü. – batara (javanez): ulu adlarınan gələr. – bhattara (sanskirit): sayın. taplı. hörmətli.
;baturu;; çin ordusunda sayqı aşama adıdır, onur nişanıdı. bu ad savaş qəhrəmanlarına, ha belə bir onurlu qata verilir ki özəl sayqıları var. özləriylə tavus tükü daşıyarlar.
batır. batur orta asya türklərində çox işlənmiş, işlənməkdədir. necəki bir içgili yemək toplusunda sağlıq dövrü vermək üçün, yaşlılar bir birinə üz tutaraq deyirlər:
dav sanğa batur: nobət sənindi ay igid: buyruq sizə, ay bəyim.
;partilər;; qomu öz igitliyinə adlımıdılar. onların yaxın atalarından olan;;baqtri;;
baqtrilər;; in bizi kəlmeynən bir ilişgisi varmı?}

BAQATURLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağadurlanmaq. bağalanmaq. çıqdamaq. cıdamaq (< cıq. çıq. tıq. tuq: bağlı. bərk, iti olan nərsə). dayanmaq. daynaqlamaq. muqavimət edmək

BAQATURLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağadurlanmaq. tiğrək, qatı, sərt olmaq. cürətlənmək. tıqramaq. tıqraqmaq. tıqdamaq. qıvraqlanmaq. yavranmaq

BAQATURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxa durmaq. baxa durmaq

BAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağay. yaramaz

BAQAYAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağanaq. çatal dırnağlıların iki dırnağları arası. iki dırnağdan hər blr

BAQAYIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağayığ. bağanığ. at dırnağlarının ortasındaki tümsəcik, ət parças

BAQAZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağazlamaq. boğazlamaq. kəsmək. öldürmək.
bağazla, ətin sat

BAQBADIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbadıq. bağbataq. bağbataq. < bağ + bat. duzaq. tutaq

BAQBAQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbaqan. barbaqan. savunma üçün bərkidici quram, təhkimli tə;sis

BAQBAQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbağış. bağbağşıt. canbağışlıq. qarıqoca. ərarvad

BAQBAQŞIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbağşıt. bağbağışlıq. canbağışlıq. qarıqoca. ərarvad

BAQBAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağban qurqusu: bağban qoşusu

BAQBATA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbata. barbata. qala qorğuluğu, duvarı

BAQBAYRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağbayraq. bağbağraq.
burşuq. sarğaş. sarğı.
qılavuz. rəhbər.
bənd. bağ.
dəlil. illət

BAQBOQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağboğan. küsküt. asalaq bitgi

BAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağca. bağça. baxca.
bağma. boğça. boğma. bağ. bağıq. bağıt. bağat. düzmə. tükmə. kütmə. bükmə. töpmə. bükmə. büskə. küsgə. taxma. sapma. sabba. dəmət. təmət. tümət. tümək. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.
çətinlik. müsibət. təprəm. sarsıntı.
bağça. paltar. örtü. örtük. qapanca. salıncıq. uşaq baxcası. çağalar bağı. çağbağ. çağabağ.
baxcasında tomata, al yap onu salata, vermədi səni anan, turşu qoysun çor atan.
çəpərə yerləşdirilmiş, çalı çırpı, çitdən, təxdədən yapılan bağ, baxca qapıcığı: qapsa. qapsar. qapcar. qapsaq. qapıcaq. qapıcsaq. qapısalıq. qapıcalıq. qapıcıq. kiçik qapı. çaxçax.- əkində, baxcada kiçik arx, oyuq açan qazıqbelçə ( bir yanı bel olub, bir yanı qazmaolan arac): qarağı. kavağı.- baxca qapısı: qapıcalıq. qapucalıq. çəpəqapı. çəpərqapı. çala çırpı, qamışdan, güdə təxdə tikəsindən düzəlmiş qapıcıq, kiçik qapı. çaxçax.
tikansız gül baxcası: tam iyiliklərin, gözəlliklərin olduğu yer.- bağlı baxcalı: yaşıllıq, verimli yer.- çevrəsi quşatılmış baxca: çevirmə

BAQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

baqça. baxca. bacğa. bostan. bağcıq. buqca. düğüncək. paket. dolama. burama. bağlı, qorlu, hisarlı yer. qorunmuş yer. baxılan yer

BAQCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxcı. baxıcı. baxan. izləyici. izici. izləyən. sezləyən. sezən. sezici

BAQCI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxcı. baxıcı. baxşı.
bəkçi. gözçü. keşikçi. muraqib.
görəsin. öncədən görən, anlayan. pişbinlik edən.
gömüt. albaş. elbaş. alim. yetim. qanaq. yanaq. bilgin. bilgit. bilir. bilici. tanışman. danışman. tanuq ərdi. ərgit. ərmiş. qanğut. anğut. görgüt. arif. şeyx. danqa. münəccim.
gözbağcı: görümçü. qaraçı. bağıçı. bağşı. baxçı. baxıcı. baxşi. baxşı. bətçi. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. ırkıl. ırqıl. falçı. savaqay. cadugər sehirbaz. sehirçi. kahin

BAQCIÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

gözbağcıçılıq: görümçülük. qaraçılıq. bağıçılıq. bağşılıq. baxçılıq. baxıcılıq. baxşilik. baxşılıq. bətçilik. arpaçlıq. əlbaxşılıq. ələ baxıb fal açanlıq. ırkıllıq. ırqıllıq. büyücüluq. falçılıq. savaqaylıq. cadugərlik. sehirbazlıq. sehirçilik. kahinlik

BAQCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağcıq. başmaq bağı kimi kiçik bağ

BAQCILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxcılıq. baxıcılıq. bəkçilik. gözçülük. keşikçilik. muraqibçilik

BAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçı. bavçı ( < bağlama). ovçuya yardımçı heyvanları ova alışdıran (bir işə, alışıqlığa bağlama) (it, quş kimi)