Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağçı. ipçi. sapçı.
qatmaçı. qeytançı.
qıcırçı. qılavuz. öndər. yöndər

BAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxçı. bağıçı. bağşı. baxıcı. baxşi. baxşı. bətçi. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. ırkıl. ırqıl. falçı. görümçü. gözbağcı. qaraçı. savaqay. cadugər sehirbaz. sehirçi. kahin

BAQÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxçılıq. baxıcılıq. bağıçılıq. bağşılıq. baxşilik. baxşılıq. bətçilik. arpaçlıq. əlbaxşılıq. ələ baxıb fal açanlıq. ırkıllıq. ırqıllıq. büyücüluq. falçılıq. görümçülük. gözbağcıçılıq. qaraçılıq. savaqaylıq. cadugərlik. sehirbazlıq. sehirçilik. kahinlik

BAQERQERƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bağrıqara. göyərçin böyüklükdə olub, yeməli əti olan, ov quşu

BAQİ (ƏRƏB) : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bağlı qalan. qalınca

BAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxı. açı. fal.
bağı. toqlu. quzu

BAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağı. baxı.
bagı. bögi. baxıcı. ovsunçu.
büyü. cadu. bağlamaq işi. dərman.
bağıcı: baxıcı. büyücü. bağlayan. əngəlləyən.
baqu: metatez quba. ulu. böyük: təpə yüksək yer.
baxı. baxım. baxıdaqi: bəsidəki. qorukdaqı. pansiyondaki.
(< bağ. bəğ. bəy: zəngin). bağu. bağı. bəsli. baxımlı. görkəmli. göstərişli. böyük.
bağlıq: bəylik. varlılıq.
bağa batmaq: vara dolmaq.
bala

BAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağı. büyü. cadu. sehr. bətçik

BAQIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

astara baxıb, üz biçir, üzünə baxıb, don tikir.- tıxız, özənik, dəqiq baxıb seçmək: gözənmək. gözəlmək. gözilmək. gözinmək.
üzünə baxıb, astar alma.
üzünə baxıb, astar almaq: aldanmaq. toğlanmaq

BAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıc. birlək. birkəl > bəlik bölük. saç hörgüsü.
baxıc. bazrəs.
qantar baxıcı: qantar ağası: dartı aracların, dartıcları, tərazıların düzlüyün dənətləyən, yoxlayan görəvli

BAQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıc. bağaç. bıçıq. bəçik. bıçğaş. bağlantı. and, sözləşmə. və;də. əhd

BAQICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

(1 < bağıçı: bağlayan. bətçi. 1 < baxıcı: baxan. görən. görücü)
yasaqçı. mahafiz. mə;mur.
< baxıcı. baxan. çəkləyən. doktur. otaçı. həkim.
büyücü. bağıcı: bağlayan: sehr edən (bağlama. bağaçi. baqçı. bağşi. baqşi: burxançılığda, din başçısı).
< büyücü. bağlayan. boğucu. bükücü. əngəlləyən.
baxıcı. tatu. uyaran. eğitən. əriyən. yoran. açıqlayan. görümlü. yoxlayan.
baxıcı. qaraçı. çiniçi. doğrçu. doğru söyləyən. qəbzəçi. kəpzəçi. kəpzəçi. kövəzçi. çiyin, omuz kürəyi, gəmiyinə baxıb falçılıq edən.
qəbzəçi. gəbzəçi (kəsilmiş qoyunların omuz kürəklərinə baxaraq, gözü bağlılıq edən).
baxıcı. qobacı. falcı. büyücü. taşçı. falcı. gözdərçi. falcı. boranbilgiç. sabay. büycü. falcı. fala baxan. sınçı. yastıqlı. falcı

BAQICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcı. baxcı. baxan. izləyici. izici. izləyən. sezən. sezləyən. sezici.
bir bölümün, bölmənin gözətçisi, baxıcısı: qarınçı. qatınçı

BAQICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcı. baxcı. baxşı. baxşi. bağşı.
bağıçı. bağşı. bətçi. ırkıl. ırqıl. arpaç. büyücü. əlbaxşı. ələ baxıb fal açan. falçı. görümçü. gözbağcı. qaraçı. savaqay. görümçü. falçı. sehirbaz. sehirçi. cadugər. kahin.
qulluqçu. qolçu. qolaş. qolaç. qolat. qolaq.
pərəsdar.
uşaq baxıcısı: taya. dadıq. lələ.
bəkçi. gözçü. keşikçi. muraqib.
uşaq baxıcısı: daya. dayaq. dadı.
baxıcı qalmaq: geridən baxmaq. ilgilənməmək. qarışmamaq

BAQICILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcılıq.
baxıcılıq edmək: göz atlamaq. gözətləmək. sınçılamaq

BAQICILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcılıq. baxcılıq. bəkçilik.
gözçülük. keşikçilik. muraqibçilik.
bağşılıq. falçılıq

BAQICILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcılıq. baxçılıq. bağıçılıq. bağşılıq. baxşilik. baxşılıq. bətçilik. arpaçlıq. əlbaxşılıq. ələ baxıb fal açanlıq. ırkıllıq. ırqıllıq. büyücüluq. falçılıq. görümçülük. gözbağcıçılıq. qaraçılıq. savaqaylıq. cadugərlik. sehirbazlıq. sehirçilik. kahinlik.
heyvan baxıcılığı edmək: tumarlamaq qaştarlamaq

BAQIÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıcı. bəkçi. tumarlayan.
bağıçı. falçı. qarqan. qarqan. (< qarmaq: qaramaq: vurmaq).
bağıcı. göz bağcı. qataquli. kələkçi. fırıldaqçı.
qasıq bağıcı: qasıq bağı yapan, onu bağlayan usda bağıcı

BAQIÇILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıçılıq. baxıcılıq. baxcılıq. bəkçilik.
gözçülük. keşikçilik. muraqibçilik.
bağşılıq. falçılıq

BAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıq. bağuq.
bağıt. bağat. bağ. bağça. bağma. boğça. boğma. düzmə. tükmə. kütmə. bükmə. töpmə. bükmə. büskə. küsgə. taxma. sapma. sabba. dəmət. təmət. tümət. tümək. kəsmə. kəsdə. kəstə. dəsdə.
bağqı. bağqu. qərardad.
bağqı. bağqu. təsmim.
bağqı. bağqu. müsəmmə.
bağaq. şikəncə

BAQIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxıq baxma. baxış

BAQIQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıqlı. (< baxmaq: görmək) baxınlıq. görülən

BAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıl > paxıl. qıtmır. qıymır. qısmır. qıpmır. qataq. qadaq. qotur. kenes < qınas. kinis çinis < qınıs. qısqıs. xəsis. qısqaq. qıstac. qıssac. qısmac. qırmac. qıtmac. qasmac. qasmaçı. qırmaçı. qısıs. sıxıq. qısıq. qaraçı. qaradadaq. qaradamaq. qaradadaqlı. qaradamaqlı. qaraçanaq. yanığ. yanğılı olan. yalvaq. yavlaq. çaylaq. tamahkar. gözü dar. gözü doymaz. doymaz. doymayan. əli dar. kenes < qınas. qıncus. əlisıxıq. əli yumuq. yumru. acgöz. verməztin. verməyən. əlverişsiz. varyeməz. sərpəməyən. xərcləməyən. çimri.
bağıl < > ağıl.
bavıl. gözəl ipək işləri işləyən yer adıdır.
izafə olan. izafi

BAQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıl. (< bağ. tikişə oxşarlığından).
diş ətləri. qızıl ət.
bağlı. boğca. bavıl < bağ.
balya. balağ. qutu.
qaplaq. kisə. örtük. buxca

BAQILAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağılamaq. bayqamaq. bağış: bayqa: bəylik. bayqaya vermək: bağışlamaq