Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağır. (bayır)
yamac. dağ başına yüksələn yer.
bayırcıq. bağırcıq. kiçik təpə. təpəcik.
yoxuşcuq. kiçik yoxuş.
bağır. göğüs. qucaq. ürək. qaraciyər. iç. ön. orta. ara.
bakır. paxır. mis.
paxır çalma: ağılanma. zəhərlənmə.
səslənmə, danışma yolu.
içinə alan. qab.
bağır. öggə. ciyər.
bağrın, ciyərin yansın: könlün yansın.
baxır. görür. axır. yön. cəhət.
daşbağır: bağırdaş: qaxbaş. ürəksiz. qapız. qaplız. qalbız. qaqız. qaqlız. basıqan. basqan. basuq. çeğnəyən. çiğnəyən. doğrayan. döğən. gücləyən. qırpayan. qıyan. qıycıyan. öctülüm. öştülüm. yastaban. zoban. zorbayan. əzən. əzü. üzgən. üzən. üzgəyən. zülmedən. qaragüc. qasmaçı. qırmaçı. qasmac. qırmac. qıtmac. zalim. rəhmsiz.- dönəmlə (zamanla) dəğişərmiş hər nə, kimi baxır iləri, kimisi gerinə.
qaraöggəli: daşürəkli. pis ürəkli.
qara bağır: qara çiləli: dərtli könül. üzüntülü yaşamlı olan.- gəlin bağrı çatdadan: qaynana. qeynana.- söz ola can dərmanı, söz ola bağır yarı.- bağrı yanığ: könlü yaralı.
göğüs bağır: boyunla qarnın arasındaki bölüm

BAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağır. (v ğ ) bavur. {(< bük). hər nərsənin bükük yeri, bölümü. bükmək, bağlamaq, sıxmaq, dartmaq eyləmiylə, işiylə bağlı olan söz}.
bağurqa. bağırqa. < metatez > qabırqa. kovurqa. qabırçaq.
qaraciyər.
döş. göğüş. köks.
bağır döğmək: peşman olmaq.
bağrı açıq: qorxmaz.
bağrı qan: bağrı yanığ. üzgün. acınmış durum.
köp. kan. bağavan. baravan (> fəravan (fars)).
kürək.
gövdə.
bağlı, tünd boyalı nərsə. quyu qırmızı. qəhveyi. paxır. mis.
paxır üz: qırmızı üz.
buxca. bükcə. sır.
bağırı açılmaq: rəngi qaçmaq. buxcası açılmaq. ocağı sökülmək. rüsva olmaq.
bağırın aç: sırrın aç. için aç.
ön.
orta bölüm (ox. yay. dağ. ).
yay bağrı. kamanın göğüşü.
iç.
qaraciyər.
ürək.
bağrına daş basmaq: dözmək. qatlanmaq.
qocaq.
bağrına basmaq: qucaqlamaq.
bağrını açmaq: qucaq açmaq. yaxınlıq, issilik göstərmək.
sinə. sıqlam. sığlam.
qeyrət. barıq.
bağır soqum: mirrix (mars) ulduzu (pılaneti). qızıllığda misə oxşaydı.
bağır. ürək.
bağrım başın qartadı: ürək yaramı açdı.
qaraciğər.
böyük bağır: cürətli. öngər. yenmz.
yay bağrı: yayın orta yeri.
qeyrət.
bağırlı: qeyrətli. başı uca, boysınmayan.
paxır. mis.
var paxır, yox altun.
ip. arğamçı. örgən.
kökrək. göğüs. sinə. ürək.
çində pul birimlərindən.
boğumlanmış, qoyulanmış, ləxdələnmiş suyuq.
qan bağrı: qan ləxdəsi.
hər nəyin içi.
bağrı açıq: dağqın. içi saçıq. pərişan hal.
bağrı yanığ: bağrı qara: kədərli.
bağrı dəlik: içi ouq, yanığ.
hər nəyin önü
dağın bağrı. yayın bağrı.
bağırmağı vurqulamaq üçün təkər təkər söylənən söz.
bağır bağır bağımaq.
paxır. mis.
ciyər.
bağrı yanığ: vurqun. dalqın.
tin. can. ruh. dilək. eşq.
bağırçı: eşqə, ruha istəyə bağlı.
bağrına vurmaq. yayın tutamağını düzəltmək: bağırlamaq.
bağıra daş basmaq: dözmək. acıya qatlanmaq.
qırx bağır: gəviş gətirən heyvanların üçüncü qursağ.
bağra basmaq: qucımaq. sarmaq. sarılmaq.
qurt bağrı: ağ çiçək açar kiçik ağac.
paxır bet almaq: qızarmaq.
paxır betli: qoyu qızıl rənq.
paxırı açılmaq: içi araya çıxmaq. gerçəği ortaya çıxmaq.
paxırın açmaq: içyüzünü ortaya çıxatmaq

BAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağır.
bayır. yamac. döş.dağ başına yüksələn yer.
bayır. kiçik təpə. təpəcik.
bayır. yoxuşcuq. kiçik yoxuş.

BAQIRAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırac. bağrac. təbbə. dəbbə. yuvarlaq, qılplı qapaqlı qab çeşidi

BAQIRAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıraq. bağıran. bağırqan. bağırtqan. böğrək. böğrən. böğürən. böğürgən. iğrən. iğrək. iğrəqən. inğirək. inğirən. inğirəgən. inrək. inrən. inrəgən. anğıraq. anğıran. yanğıraq. yanğıran. yanğırqan. gurtuq. gurultuq. gurultucu. gurlayan. gürtüq. gürültüq. gürültücü. gürləyən. çağırqan. çağırtqan. çığırqan. çığırtqan. yayquracı. yayqaracı. nə;rəçi. nə;rə çəkən. ərbədəkeş

BAQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıran.
bağıraq. bağırqan. bağırtqan. böğrək. böğrən. böğürən. böğürgən. iğrən. iğrək. iğrəqən. inğirək. inğirən. inğirəgən. inrək. inrən. inrəgən. anğıraq. anğıran. yanğıraq. yanğıran. yanğırqan. gurtuq. gurultuq. gurultucu. gurlayan. gürtüq. gürültüq. gürültücü. gürləyən. çağırqan. çağırtqan. çığırqan. çığırtqan. yayquracı. yayqaracı. nə;rəçi. nə;rə çəkən. ərbədəkeş.
bağırtqan. çığırqan. çığırtqan. çağıran. carlayan. təbliğçi

BAQIRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırqan. bavırqan. nə;rə atan

BAQIRARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağıraraq qonuşma: qarqarızma.
bağırsaq sürgünü olmaq: qarnı sürmək. qarnı gedmək.
odlu bulaşıcı bağırsaq kəsəli: qarayatalığ. tifo kəsəli

BAQIRBASMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırbasmaq. əlin göğsünə qoyub sayqılamaq.
baş endirib bağır basdı

BAQIRBAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırbaş.
bağrıqara. tiksin. kinli. hirsli. öfkəli.
başı qırmızı, qəhveyi nərsə.
kinli. kin dolu. öfgəli. acı sözlü.
bağırbaş çibin: sığır sinəği. büvə.
bağırbaş ilan: qəhvərəhli kor ilan

BAQIRCAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırcaq. yük arabası oxunun çatal bölümü

BAQIRCIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırcıq. bayırcıq. bağır. bayır. kiçik təpə. təpəcik

BAQIRÇAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağırçaq.
barqıraç. yük döşəyi, toxumu. səmər. palan.
lovlova. çınal. hər nəyin, qapının, təyərin dönən, fırlanan yeri.
qapının təyərin bağırcaqların yağlamaq