Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağla
> paxla. həlqə. zəncir həlqəsi.
(baqla (fars): < bağılı. paxla ( < bağlı: örtülü).
paxla çiçəyi: açıq yaşıl.
paxla tökmək, atmaq, açmaq: paxla falı: paxla ilə fala baxmaq.-- paxla boylu: kiçik, qısa boylu. bodur.
paxla sofa: kiçik sofa.- paxlayı ağızdan çıxarmaq: söylənilmən nəyi, söyləmək.
paxlayı ıslatmaq: sır tutmaq. ağzı gəvşək olmamaq.
bağla qırı: qara bənli (bənəkli) ağ at. qaragöy.
qara bağla: eşşək bağlası. iri bağla çeşiti

BAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağla.
burşaq. burçaq. candu (ləpə, noxud kiimi dənələr).
bağlı. bəfalı. yanı başında. yanbaş. yanında. yaxın. sadiq

BAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı. bukca

BAQLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlac.
bağ. bağlayıc. bağlantı. bağlam. bürük. ambalaj. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək.
bağ. ip. sicim. bağlam. bağlama aracı.
quruh. dəsdə.
rəbt. ətf

BAQLAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

baqlac (bağlamağa yarar). təpək (təpməyə yarar). tıqac. tıxac. (tıxmağa yarar nərsə). nərsənin ağız boşluğun təpməyə, bağlamağa yarar nərsə. çağında işkəncə üçün yazıqların (mücrimlərin) ağzına basılan tıxac

BAQLACAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

baxlacan paxlacan. badımcan. patlıcan. bütükə

BAQLAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlaq.
bağvaz > pərvaz. nərsənin qırağına uzunasına çəkilmiş dar qıraqlıq, kənarlıq.
bağlağı. bənd. sədd.
bağdaq. çatı. iskilet. qalırqa. çalurqa. çalırqa. çalqır. çalqıra.
birlək. yapşaq. qavşaq. qovşaq. əklək. qatlaq. yetlək. saplaq. iltək. ulşaq. düşlək. iltisaq, bağlantı nuqtəsi

BAQLAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlağı. bağlaq. bənd. sədd

BAQLAQIRI : Arin Turkish Etimology Dictionary

< bağlaqırı > paxlaqırı. yer yer qaraya çalan qır at donu

BAQLAQO : Arin Turkish Etimology Dictionary

band. bəd

BAQLAQULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlaquluq. bağlılıq. bağlı. bağlanmış. mərbut. müəqqəd. məsdud. bənd olmuş

BAQLALANAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

malqara çulun iki yanında olub, qarnının altında bağlalanan bağlar: qarınaltı

BAQLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlam.
bağ. boğı. bağlam. boğuç. büküt. yığın. ip.
çiq.
barmaq ciq: barmaqların əkləm yeri

BAQLAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlam. bürük. bağ. bağlac. bağlayıc. bağlantı. ambalaj. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək.
sərəncam. işin sonu. yapdım. sərəncam. aqibət.
bağ. dəsdə. tutam. dəmət.
daha qaplayıcı. mükəmməl.
bağlac. bağlama aracı

BAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlama.
artırma. izafə.
sarılma. boyun bağı.
təkərləmə. dildolağı. qavuştaq. pirsək. nağarat.
bəndləmə. bədləmə.
bügü. bükü. əqd. rəbt. bənd. rəbt. əqd. bənd. qurma. təşgil. tənzim. tərtib.
yığva qurma.
mahnı. mani. bağnı.
üç telli bağlama: yunğar. yonqar.
bel bağlama. bel qısış

BAQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlama.
bağdama. bərnamə. barnama. barlama. vernəmə. verləmə.
çəkmə.
malqaraya yük çatıb çəkmə (bağlama) işləmi: qara qoşu.
iki dişli çərxin dişlərini birbirinə geçirmə.
yapıda döşəmələrin dayandığı qalın kiriş, ağac. putrel.
nağarat. qavuştaq. qovuştaq.
bılokaj < bölükə. bölümə. quşatma. qurşaqlama. mahasirə. yığnama. nərsəni, nərsələri başqalarından ayırma.
özünə bağlama: çəkmə. cəzb.
bel bağlama: and içmə törəni.- bağlama uyumlarından, akordlarından biri: qaradüzən.
gəlin gəlinirkən, aparılırkən qapını bağlayıb alınan para: qapıgəlməsi

BAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{bağlamaq. boğlamaq. }.
(ğ y) baylamaq. bədləmək.
tikləmək. tikmək. nəsb edmək. qayimləmək. tuqmaq. tüğmək. əkləmək. otururtmaq. tutub saxlamaq. toqif edmək. zəbt edmək. vəz; edmək. səbt edmək.
əşmək. eşmək. yoxunlatmaq.
çırmalamaq. çırmablamaq. sarmaq.
butqarmaq. bitirmək. bütövləmək. inbatlamaq. yetişdirmək. qovuşdurmaq.
tuqramaq. bitirmək. tükətmək. sətləmək.
aylamaq. banmaq. çulqamaq.
başarmaq. bitirmək.
cüddəmaq. çatmaq.
danğamaq. dolamaq. doldurmaq. durdurmaq.
yarışda onu bağladı.
düğünləmək. eşmək.
evləndirmək. əmələ gətirmək. ərdirmək.
həng basmaq. həngəmək. qoşamaq.
qutarmaq. oramaq.
saxlamaq. asramaq.
sarιmaq. sonamaq. taxmaq. tikmək. toxumaq.
tomcurmaq. tutmaq (buz). yanaşdırmaq.
bağrılamaq. bəkitmək. bərkitmək. köstəkləmək: qısırmaq. qıstaqlamaq. qaşaqlamaq.
kökləmək. yükləmək. yapışdırmaq. yığmaq. bir araya gətirmək. sarımaq. dolamaq. çırmamaq.
tutunmaq. sarınmaq. sarmaq. örtünmək. gövdəsi üzərinə qoymaq.
yaşmaq tutunmaq.
fitə tutunmaq.
ipləmək. sarımaq. mərbut edmək. rəbt vermək.
bunun.
bel bağlamaq: əl bağlamaq. qullanmaq. hazır olmaq.
qılmaq. qıymaq. əncam çəkmək.
malla çağırıb nikah qıydırdılar.
tutmaq. bətdəmək. qapamaq. ilikləmək. rəbt edmək. müttəsil edmək.
bir qaya zivib yolu tutdu.
biyləmək. bəyləmək. qaptamaq. ələ geçirmək. qırmıqlamaq. tükmək.
tümək
tü ağzın.
qapını tü.
kültürmək. kültələmək. kütləmək. buxovlamaq.
ayağı kültürülmüş.
sarmaq. yularlamaq.
sarmamış sütdən qayaq: qaymaq bağlamadı.
tuğlamaq. düğünləmək. qapatmaq. köstəkləmək. kişəmək.
kültürmək. kültələmək. qültürmək < metatez > kütləmək. dəmətləmək. birikdirib bir araya yığmaq.
qantarmaq. baylamaq.
yolu bağlamaq: tosmaq. tösmək

BAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlamaq.
(bir duyğunu, hissi saxlayıb şişirtmək). tutmaq. bəsləmək. güdmək.
öc bağlamaq.
bir quram tutmaq: bir düşüncə güdmək.
mütəkəlləf edmək.
dəngəmək (> tənidən (fars)). toxumaq.
xəbtələmək. xəbt edmək. gəptələmək. gəbteləmək < qaptatmaq. qapatmaq.
vermək.
ürək bağlamaq, vermək.
dəngə vermək. dəngələmək. dəkləmək. dəhləmək. suçlamaq. ittihamlamaq. müttəhimləmək. nisbət vermək.
sarmaq. sərimək. tuddurmaq. düğümləmək.
quşanmaq. taxınmaq. taxmaq.
qılıncın belinə bağladı.
qapamaq. önləmək. önünü almaq. durdurmaq. mən; edmək.
suyu bağla.
təxsis edmək. qeyd edmək.
aylıq bağladı.
birləşdirmək. daxil edmək.
bitirmək. sonuclamaq. tamamlamaq.
cümləni bağla.
sözüvü bağla.
yapmaq. təşgil edmək.
uğratmaq. məşqul edmək.
dərnə işləri məni bağlır.
almaq.
dadlı sözlər bağladı məni.
müti; edmək.
qanun bağladı.
bağmaq. büyüləmək. ovsunlamaq. cadulamaq. sehirləmək.
bağdamaq. birbirinə keçirmək.
tərtib edmək.
kitab bağlamaq.
balğamaq. balyalamaq. taylamaq. yükləmək. dəng yapmaq.
(pələsənğləmək. < balsamaq < bəlsəmək. < bələmək) bulamaq. dolamaq.
dilimə balsadı: dilimə bağladı.
ilikləmək. ilgiləmək. ilişdirmək.
yaraqlamaq.islamaq. islatmaq. ıslatmaq. ıslamaq. yonarmaq. onarmaq. hazırlamaq.
yapışdırmaq. atamaq. qoymaq. salmaq. tə;yin, nəsb edmək.
tuturmaq.
çənə altından tuturulan, bağlanan çəgət, başörtüsü: çalqı.
komalamaq. çatmaq. yükləmək.
al bağlamaq: çox sevinmək.
qapatmaq. örtüyü, qapağı endirmək.
kilitləmək. kənətləmək.
qadamaq. qadağmaq. qadqamaq. ilinləmək. ilindəmək. tikmək.
qoşmaq. qoşurmaq.
işə qoşmaq: işə qoşurtmaq: işə qaçırtmaq: birinə iş yapdırtmaq.
onun dədəsi hamımızı işə qoşurdu.
tutturmaq. kipləmək. qapatmaq. qapamaq.- nərsəni ilməkləmək, bağlamaq üçün, ucu əğri dəmir tikəsi: qataq. qadaq. qanca. çəngəl.- içi yağ bağlamaq: içi gülmək. çox sevinmək.
iğrəti, taxma, keçici, ötəri tutturmaq, bağlamaq: qandağlamaq. çanqallamaq. çəngəlləmək. ilgəkləmək.
işi sağlamına bağlamaq: ölçülü ölçünlü, görgütlü tədbirli davranmaq.
qara bağlamaq: yaslamaq. yas tutmaq. yas saxlamaq.
quşaq bağlamaq: qulağ tutmaq. and içmək. mürid, tabe; olmaq.
buz bağlamaq: buz tutmaq:
donmaq. donaqmaq. donqamaq. daş kəsilmək. qatılaşmaq.
soğumaq. üşümək.
dilini bağlamaq: dinməz duruma soxmaq.
ət tutmaq, bağlamaq: şişmanlamaq.
könül bağlamaq: sevmək. meyl edmək.
yara bağlamaq: bəxyələmək. yamlamaq > yəmləmək > əmləmək (< yamamaq). pansmanlamaq.
əl bağlamaq: əlləri göğüsdə qavuşdurub, sayqı göstərmək. divan durmaq.- yol bağlamaq: yol kəsmək.
baş bağlamaq:
başaqlanmaq.
bir yerə bağlanmaq.
başını bağlamaq: evləndirmək. evərmək. baş göz edmək.- göbək bağlamaq: qarın bağlamaq. şişmanlamaq.
ayağını bağlamaq: əngəlləmək.
ayaq bağlamaq: təslim olmaq.
baş bağlamaq: başlanmaq. başaqlanmaq. çıxmaq.
soğan başlandı.
yara başlandı.
başını bağlamaq: evərmək. evləndirmək. baş göz edmək.
buz bağlamaq: buz tutmaq. buzlamaq. donmaq. donaqmaq. donqamaq.
buz bağlamaq: buzlamaq.
buz bağlamaq: buzlamaq.
çənəsin bağlamaq: ağzın qapamaq.
hər nə ona bağlıdır: onun altındadır. onun təpgisindədir.
iç bağlamaq: göbəklənmək.- keçidi tutmaq, bağlamaq: bel kəsmək.- qara bağlamaq: yasa oturmaq.
ət bağlamaq: ətlənmək.
özünə çəkmək, bağlamaq: etgiləmək. təsir edmək. təpgiləmək. cəzb edmək

BAQLAMALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlamalıq.
iki tikəni, parçanı birbirinə bağlamalıq: qarşılıq. qarcılıq. qarıncılıq

BAQLAMIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlamıq. aşımıq. açlamıq. aşlamıq. aşamıq. bir nəyi başqa bir nərsiyə bağlayan, aşıran, başqa bir nərsədən açma, ayırma tikəsi. qatan. gərdən. kərdən. kavdan. kovdan. boyun. boru

BAQLAMLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlamlıq. bağlanmalı. bağlanacaq dərək olmaq

BAQLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlan. bağan. bağana (an lan: ayrılığı çatdıran ək).
düşük. çatmadan düşən yavru. saqit cənin.
ölü doğan quzunun dərisi

BAQLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlan. baylan.
yüksək dağ keçidi. boğaz. boyunduruq.
yaban qaz çeşiti. anğıt

BAQLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlan. bəslənmiş. baxılmış. ası (vəhşi) qaz. vəhşi ördək

BAQLAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

şişək. ətli canlı. baruq.
baqlan quzı: yeni, səmiz quzu