Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAQLAV : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlav. bağ. düğüm. dügün

BAQLAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< bağlamaq).
bağla. bağ. köstək.
bağlama

BAQLAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlava.
bağlava oxşarlı bir dadlı: qadınbarmağı

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

arabanın, daşqanın təyərlərin birbirinə bağlayan ox: qaylanqıç. mil dəng. mil ləng

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

iki sözü aralığına qoyulub, birbirinə bağlayan cızıq: qaş

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

neçə nərsəni birbirinə bağlayan ortaq (vasit) arac: qartavıl. qarzavıl

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

neçə nərsəni birbirinə bağlayan parça, tikə, nərsə: qanğırıq. qağnırıq. qandırıq

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

neçə nərsəni birbirinə bağlayan tikə, bağ: qarlanquc qarlanquç. qarlanqıc. rabit

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

tutduran, bağlayan, donduran ayqıt: donquz

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yerləşim ocaqların birbirinə bağlayan yol: qara yolu.
dövənlə boyunduruğu bağlayan böyük
;l;; biçimindəki ağac: qaraox qaravü

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlayan. ilgələyən.
iki nərsəni birbirinə ilgələyən, bağlayan bağ, qol: qamıldır. qapıldır. çapıldır

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlayan. tutan. qapan. qapıyan. qapır. (bir açıq nərsəni tutan, qapan, bağlayan nərsə)

BAQLAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulan. ulaç. ulaştıran. bağlayıcı. birləşdirici. etgiləyici

BAQLAYIB : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlayıb bitirmək: qapaqlamaq. qapqatmaq. bayqanlətmək

BAQLAYIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlayıc. bağ. bağlac. bağlantı. bağlam. bürük. ambalaj. yapıq. yapaq. yapağı. yapıncaq. yapraq. örtü. örtüc. örtmə. örtməc. örtbas. örtənək. duvaq. tutac. peçə. paket. qapat. qaplac. qapıc. qapıq. qapaq. qapa. qapal. qapan. qapam. sarqı. köynək. gömlək

BAQLAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlayıcı. muqəyyəd edən. gücləyən. məcbur edən.
bağlayıcı buyruq

BAQLAYICI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ulan. ulaqçı. ulaç. ulaştıran. bağlayan. ulaştırıcı. bağlantı. xəbərci. birləşdirici. etgiləyən

BAQLAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlaz. balğaz. güpün. güp. ağır, iri, uzun saplı döğəcək, çəkic.
bağlaz, balğaz kimi: çox güclü, sərt yumruq

BAQLAZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlazlamaq. balğazlamaq. güpləmək. güpəmək

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı: rabitə

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bir işə, olaya asılı, bağlı olan olay: kölgəolay. ana sonucdan doğan yan sonuc.
göbəkləri birbirinə bağlı olan: sürəkli bir arada olan, heç ayrılmayan

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

nərsiyə uymaq, bağlı olmaq: izləmək.
modu izləmək

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı (v ğ ) bavlı.
bəsili. bəsli. ədəbli. tərbiyətli.
irkəlik. ərköyül.
tovlı. iti. səriül hərəkət.
tikrə. tirə. qapalı.
bağlaquluq. bağlılıq. bağlanmış. bikik. bıqıq. bükük. bənd. cılqı. cılağı. kip. bitöy. birbirinə yapışış. vəsl. peyvəsdə. mərbut. müəqqəd. məsdud. bənd olmuş.
yataq bağlısı. boğmaça. boğça. buğça. sorquc. sarquc. piçet. çarşov. böyük çadır.
bağıl. boğca. bavıl (< bağ).
bağımlı. qadağalı. qolqarama. qolqadaxlı. bazman. uyqan. tabe;. müti;.
burc. boğun. düğün. taxıntı. tutuq. ilişkin. ilişik. qaraşlıq. qaraş. məsələ. mərbut.
endik. könülküş. köniqu. qomarlıq. adət.
yandaş. bitişik. müttəsil.
> bəfalı. içdən. sadıq.
tatllı, tünlü, sıx olan durum.
bağlıgün: tünlugün.
dizi. dizili. dizgi. ulam.
bağla. bəfalı. yanı başında. yanbaş. yanında. yaxın. sadiq.
bavul. buxca. sandıq.
bəkli.
kitli. kilitli. qapalı. turan. duran.
vəqf.
baqi.
qapalı. qapanmış. keçilməz. işləməz. yubat. məəttəl. məsdud. tutuq. tıxıq. məsdud.
tutuq yol.
qapalı göz.
qapalı qapı.
qapalı yol.
qapalı çarşı.
ilişik. üzər. dayir. dəğir. dəğrə. görə. ataşa. mərbut. mütəəlliq.
siz üzərə qonuşma açıldı.
bu iş üzrə çalışın.
qatıv. kölə. qul. sərbəst olmayan.
meşok. meşik. beşik. başoq. bağşıq. çuval.
bağı olan. ilək. ələk. ilgisi olan. bavlu. bəfalı. sadiq.
baylalı. bağlalı. ilgili.
bəfalı. bayrı.
bağlı olmaq: baymaq. bağmaq. uymaq. tabe; olmaq. müti olmaq.
bağlı bir düzü: tutaş. bitişik. yapışıq. peyvəsdə.
gözü bağlı oyunu: kor əbə: əbə köməci: bir neçə kişi cocuq (:nəfər uşaq) olub, birinin gözlərin bağlayıb, başqalarının çevrəsində dolaşmaqla oynanılan bir oyun

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı, tə;til. gün.
bağlı, tə;til gün: dinənc gün

BAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bağlı.
səni öpüb qoxlağa doyamadım, uçub getdin, bağlı yollar, varamadım