Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
AQCƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçə. bax > ağça

AQCİYƏR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağciyər. öpkə

AQÇA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağça.
ağa çalan.
ipəkli toxuma.
ağçə. akçə. ( qç < metatez > çq ) açqa.gümüş pul, para.
ataman dövründə aqçaların bir üzünə vurulan doğan şəkli: toğra.
yazımı toğra oyunu: şer mi xət oyunu: şer mən xət oyunu.
geçər ağça: rivaclı para.
sağ aqçə: altın yerinə işləyən para. {# pozuq aqçə}.- çil akçə: çil, yeni para

AQÇALAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ çalar. ağ dənli xanım

AQÇALAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçalay. akcalay. akca ilə. nəğdən. buruqsuz. borcsuz

AQÇALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçali.
zəngin. dağarçı. mal yiyəsi.
akçalı < yapçalı. yassı dallı, tikənli çit çalısı

AQÇALMAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçalmas. ağa çalmaz. ağ dəğməz. qaraşın. əsmər. qızlara.
ağçalmaz, yanığ dənli xanım

AQÇƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçə. (ağ: ar: oribri. ağlığı göstərirlər). ağ pul. gümüş pul. ərjan (fırans) (gümüş pul). ağçə (ğç çq ) açqə

AQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçı. avçı. ovçu.
ağçı yaşıb duzaq

AQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçı. yağ, peynir yapan kimsə. ləbəniyyatçı

AQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

axçı. axıçı. su qaldıran

AQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

axçı. axıçı. su qaldıran

AQÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçıl.
ağ dənli. ağca üzlü.
ağarmış. ağlaşmış.
ağarmış. solux. ağsır. arı. açıq.
ağçıl sarı (sarı: təhər). qır. kül rəngi. çal. açıq sarı. ağsarı. sorğılt. boz

AQÇIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçıl.
ağtımıl. ağımsıl. ağımçıl.
ağlı.
ağır. dəngin(> səngin (fars)). yüklü.
rəngi atmış, qaçmış

AQÇILAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçılan. kəndisin bəraət edən

AQÇIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağçın. sözünə güvənilən. sağlam. namuslu

AQELƏMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ eləmək. rusvayçılıq edmək

AQETMƏK : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ edmək. (l ğ) (al + edmək < aldatmaq). toğlamaq.
sən lapbelə ağeddin ha: al eddin. aldaddın

AQƏL : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağ əl. düz. doğru. namuslu

AQƏŞTƏ (FARS) : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağəştə (fars). oğsalamaq. yuşatmaq (oğub, su, yağ qamaqla, yedirməklə)

AQGIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağqın. aşqın. çox. artıq

AQI QARAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağı qaraşı. hər çeşidi

AQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağı.
lə;nət.
ağısı vurası: məlu’n.
ağu. zəqqum.
eldən bəfa, ağıdan şəfa umma. ağa. əliaçıq. comət.
iz.
bizlər köçərik, bir ağı qalır.
qırınc. qırnav. zəhər. öldürücü nəsə.
dalağ. dalav. zəqqum. zəhər. zəhir.
man. eyb.
zəhər
ağılı bitgi. baldıran otu: qara ot.
ağılamaq: ağulamaq.
ölüm onu qonaqladı, ağız içrə ağu sağdı.
parça. toxunma. (ipək qumaş. altın, qümüşlə işlənmiş sırmalı).
ağıcı: ağıc. parçaçı (ipək qumaşları baxcısı. xəznəçi).
aği. ağu. ağa. əli açıq. qoçaq. sələk. cömərt. cəvanmərd. bol.
ağı yağaq: yağlı cəviz.
acı. dərd. incik. qayğu. qaxınc. gümən. qara. qısıl çınğı. üzüntü. göynək. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. gövnək. gövüntü. ağrı. sıxıntı. gümən. toxu.
(qarqış sözü.).
toxun çözülməsin, ipin qırılsın- ağılı ot çeşiti: qanyaşı. qanyaş.
qırmızı çiçəkli, ağılı bitgi: qan otu. ağ ağı: kokayin.
ağıotu: baldıran.- ağı dilli: dili odlu. acı sözlü.
ağılı hörümcək çeşiti: böğ. büvə.- dili odlu: ağı dilli. acı sözlü.
ağız içrə ağu sağdı.
ağılı hörümcək cürü, türü: qarabövə. qarabüvə. qarabö. qaraböcə. qaraböcək.
tarlada bitən, tuxumları ağılı, pozucu, kəsənli, zərərli bitgi: qaramıq. qaramuq.
söz ola baldan dadıl, söz ola ağıdan qatlı

AQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağı. ağu. 1 ağrı. 1 bahalı. sana. hidyə. qiymətli ipək. qumaş.
böyük. bəylik. mülk. sərvət.
comərt. ağababa. ağıqardaş. ağaiyid.
ayar. əyar. dəngələyən. ayarlayan nərsə (daş. qızıl. gümüş).
(hicri ilin, səggiz yüz qırx birində) türkiyədə vurulmuş pul. (arğur. argentim (latin). arjan (frans): gümüş. pul).
axı. əxi. ağa. əli açıx. cömərt. zəngin könüllü.
mülk. topraq: ölkə. diyar. yer. sərvət. ağılıq: xəzanə