Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BALIQLAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

şirzələmə. şirzə gedmə

BALIQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

şirzələmək. şirzə gedmək. başı üsdə suya dalmaq.
balıq yetiştirmək.
balıq, yara vurmaq. yaralamaq.
balıqlama atlamaq: qazanc qoxusu alaraq, həmən dalına düşmək

BALIQLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balığın çoxalması.
göl balıqlandı.
bulanmaq.
su balıqlandı.
şəhər salmaq

BALIQLAVA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıqlağa. balıq yatağı. balığın bol olduğu yer

BALIQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

palçıqlı, çamırlı yer.
balığı olan

BALIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıq pulu kimi parıldamaq. ışıldamaq.
bölünmək. yarılmaq. yaralanmaq.
ər balıqdı: kişi yaralandı.
balğınmaq. yaralanmaq.
ər balıqdı

BALIQOTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıq otu. balığ avında işlənən ağılı bitgi. balıq sütləğəni (sütül. sütü andıran özsu, usarə)

BALIQSAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balıq yemək istəmək

BALIQSIRTI : Arin Turkish Etimology Dictionary

ortası yüksək, yanları doğru uçan, alçalan dirsək, yüksəklik

BALIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

alış ( < balmaq: bölmək). yastıq.
balqın. bulğa. ürküntü. qopuş. bəlva

BALINC : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəlinc. ölçü. əndazə. qədr

BALINLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balışlıq ( < balmaq: bölmək). geyimlərdə dik durmaq istənilən bolümün iç yanına qoyulan kiçik tikə. çiğinlik. epolet

BALIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

{balın (< bal: bölük). ( < balmaq: bölmək)}.
(balıq, baldır kimi) bütünlənmiş, kəsilmiş, doldurulmuş tikə. yastıq. püşti ( ş k ) bükti.
yastıq. başaltı. yatsıq. yasdıq.
tumaç. tobra. kisə.
kisə. sandıq.
bir balış ağça: bir kisə ağça. keçmişdə çağında beş yüzlük quruş.
altun balış: altun para.
gümüş balış: gümüş para.
qulağ altı.yas balış. naz balış. yastıq.
yasancaq. yastancaq. yastıq. mitəkkə.
yumşaq yastıq, balış: üz yasdığı.
balış üzü: yastık qab

BALIŞLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balınlıq ( < balmaq: bölmək). geyimlərdə dik durmaq istənilən bolümün iç yanına qoyulan kiçik tikə. çiğinlik. epolet

BALIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

balat. qalat. tikiş. tikilmiş. kəsit. kəsilmiş. qayim.
balıq. bağlat. bağıt. barat. boluş. bolut. ölçüt. qırma. qırtı. qırıt. kərmə. kərim. kəsmə. kəsim. kəsit. aydat. dərit. darat. deyit. yarıt. yartı. yarqı. yarıq. yarlıq. yarma. yonat. anlıq. orda. ordaq. burqat. qoyut. durat. hökm. qərar. qanış. qanı. inanc. oyu. oyuş. oyuq. düşüncə. qənaət

BALİY : Arin Turkish Etimology Dictionary

vişnə. gilənar

BALQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğa.
balya. bağlı. tay. yük.
balağ. tılağca. köçlək. dəvə yavrusu.
(< bala: balaca. parça).balalayan, parçalayan ayqıt. çəkiş. çəkiç.sükiş. sokuç. cükiç. balta

BALQABAĞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bal qabağı.iri, yavan, dadsız, məzəsiz bərk qabıqlı qabağ çeşiti.
yaşamda baş gərəkdir, balqabaq yox

BALQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğaq.barxaq. balaq. qılınc sapındakı, qıəbzəsindəki dəmir sipər. sap. qəbzə

BALQAM : Arin Turkish Etimology Dictionary

> bəlqəm. bal, palçıq kimi qoyu, qəvamlı, qəliz nərsə. qanğırıq. qaynırıq. qanırıq. qağrıq. qanırmıq. kağıq. kavıq. kavrıq. kağrıq. kağırmıq. kağsırıq

BALQAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğamaq.
balyalamaq. bağlamaq. taylamaq. yükləmək.
qazmaq. kəsmək. eşmək

BALQAMDAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

> bəlqəmdaşı. damarlı, dalqalı saydam (şəffaf) daş. qaymaqdaşı

BALQAMLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

> bəlqəmli. damarlı, dalqalı mərmər

BALQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğan.
(< bal). iti. kəsərli.
qızqın.
iyit. pəkləvan. pəhləvan.
məncənaq.
balığ xan. balığ, şəhər xaqanı.
sarp, uzanan hündür dağ.
tuğay. çəkələk. cəngəl. urman. ğaba. meşə. biqşə. bükşə {bişə (fars) < bük)

BALQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkan. sıx ormanlı, sarp sıradağlar