Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
BALQANİY : Arin Turkish Etimology Dictionary

ciğər otu

BALQANLAŞMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkanlaşma. ( < balmaq: bölmək). ayrışma. parçalanma. təcziyələnmə. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmə

BALQANLAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkanlaşmaq. ( < balmaq: bölmək). ayrışmaq. parçalanmaq. təcziyələnmək. bir topraqda çeşitli neçə devlətə bölünmək

BALQAPANI : Arin Turkish Etimology Dictionary

balçılar çarşısı, bazarı

BALQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

bax > balqaş

BALQAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğaş.balğar. bulaşan.
palçıq. kir. çamır.
batqaq balqaş: yapışqan çamır.
qarışıq. girişik. gərişik. (> bəlva (fars))

BALQAT : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğat.batlaq. palçıq

BALQAVUZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balmumu

BALQAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğaz. bağlaz. güpün. güp. ağır, iri, uzun saplı döğəcək, çəkic.
bağlaz, balğaz kimi: çox güclü, sərt yumruq

BALQAZLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balğazlamaq. bağlazlamaq. güpləmək. güpəmək

BALQƏPƏNƏYİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balkəpənəyi. arı kovanlarına zərər verən böcək

BALQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

parlaq. süslü. gözəl. ışıqlı

BALQIÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(balıq kimi bir tikə olan). dolun. dolqun. bütün. birtikə. tikəbir.
dolun duvar

BALQILTAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balqıldaq. parıldaq

BALQILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

balqıldamaq. parıldamaq. övsümək. yaldıramaq

BALQIMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

parlamaq. ışıq saçmaq

BALQIMTAŞI : Arin Turkish Etimology Dictionary

balqımdaşı. qaymaqdaş. damarlı, yarı saydam daş

BANCUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< bağlamaq). bağlı. xurcun. buxca

BANCUQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< bağlamaq). xurcunlamaq. buxcalamaq. sandıqlamaq. sandığa qoymaq

BANILMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

manılmaq

BANQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

banğ
bung. bönğ. ağır bir nərsənin düşməsiylə çıxan səs.
bağırma•.
yanğ. yanqı. ava (< hava: səs). avaz. yanğlanıb çıxan sәs.
həvəs.
< bənğ. vəng. vəngildəmə səsi.
banğ barmağ: şəhadət barmağı

BANQAQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

banqar. qumarçı

BANQAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

banğaqır. qumarçı

BANQIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

bandqıl. oğru. qaraman.
banğıl banğıl: bınqıl bınqıl: çox tombul, şişman

BANQIR : Arin Turkish Etimology Dictionary

banğır banğır: güclü ağlama, bağırma