Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAŞA : Arin Turkish Etimology Dictionary

( b m ) maşa.
odu başqasını ucu ilə tutmaq çatallı ayqıt.
maşa ilə tutmaq: çox çəkinmək, iğrənmək.
başaq. atmaca. quşların üstünə atdırılan, quşqurdulan yırtıcı quş.
paşa. başda olan.
önə gələn. irəli gələn.
bağa. yana. yaxa.
paşa. baş. şad. ağa.
başa vurmaq: {
başarıylə sona vurmaq. başarmaq.
darıtmaq. qınamaq. danlamaq}.
toğdaq. toğanğ. toğduy. çaylaq.
qırqı. quş. alğır.
sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan: birbirin tutmaz. ipsiz sapsız. ipə sapa gəlməyən. ipə sapa gəlməz. ipi sapı yox. tutarsız. yersiz. anlamsız.- sana başa uymayan, birbiriylə tutarsız olan: ipsiz sapsız. ipə sapa gəlməyən. ipə sapa gəlməz. ipi sapı yox. birbirin tutmaz. tutarsız. yersiz. anlamsız.
börkədəkindən başa nə, başdakından börkə nə.- sana başa sığmamaq: ipi sapı olmamaq. hesab kitabsız olmaq

BAŞABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

büsbütün.
iki baş. ikibaşa. payapay. yekə yek təkə tək. birlikdə. bərabər.
tolun. toluq. tola. dolu. çox. məmlu

BAŞABAŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

daşadaş.
qanaqan. qisas.
əşit. dəng. bərabər. birəbir. musavi.
gözəgöz. qanaqan. canacan. qisas.
dəng. əşit. musavi. bərabər

BAŞABAŞLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

bəkdəşli. bəkdaşlı. bağdaşlı. özdəşli. bənizdəşli. manğızdaşlı. bərabərli. dəngli. dəngəli. dəngəkli. lingəli. lingəkli. taylı. əşli. əşitli. bənzərli. mislili. əmsallı. muşabehli. yanalı. kimili. asalı < yasılı < yansalı ( < yansımaq: bənzəmək). əkranlı. maadilli. həmvarlı. təkinli

BAŞAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

basac. basa. balas. balaş. əris. irəs. pillə. dərcə. dərəcə. dərik

BAŞAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

başaç. başlama. çıxış. giriş.
başaç (görəv, vəzifə): imtiyaz. gədik. təkəl

BAŞACA : Arin Turkish Etimology Dictionary

başaca götürmək: başa varmaq. bitirmək. sonuclandırmaq. nəticələndirmək

BAŞAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< baş içi). qafaç (< qafa içi) beyin. məğz

BAŞAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağı. başqıl. başlıq. başqıt. başqat. başgül. başqalarından öncə bir işə başlayan. başayaq. başataq. başatan. başat. başqa. öncül. pişqədəm. təşəbbüskar

BAŞAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başaçıq ayaqyalın: çiğ. çiy. qırt. olmamış. xam. yersiz. münasibətsiz

BAŞAÇIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qorxusuz.
çox başaçıq adamdı

BAŞAÇIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başaçıxmaq.sonuna çatmaq. dibləmək. qutarmaq

BAŞAÇSIZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafaçsız. kavır. içi boş. beyinsiz. anlayışsız. qavrayışsız. qabat. qatraq. qaba. küdbeyin. küd. anlayışsız. qalın qafa. axmaq. ənayi. çaşlaq. qaşalot. qaşalat. çağalat. abdal

BAŞAÇSIZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qafaçsızlıq. kavırlıq. kavıllıq. kovatlıq. (< kov. kav). içi boşluq. beyinsizlik. qavrayışsızlıq. anlayışsızlıq. qabavlıq. qabatlıq. anlayışsızlıq. içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. beyinsizlik. qavrayışsızlıq. qalın qafalıq. küdlük. küdbeyinlik. bönlük. gəbəlik. qabalıq. qabatlıq. başsızlıq. qafasızlıq. qanmazlıq. içi boşluq. başaçsızlıq. qafaçsızlıq. beyinsizlik. qavrayışsızlıq. anlayışsızlıq. düşünməzlik. budalalıq. səfehlik. axmaqlıq. qırıqlıq. qırtlıq. qartlıq. qırtabaşlıq

BAŞAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başqaq.
buğda başı.
ox ucu. oxun ucuna taxılan sivri dəmir. təmrən.
sümbül çiçəği.
dal. tirim. dirim. parça. külçə.
tərim. yığım. cəmaət.
qoşaq. xoşaq. xuşaq > xuşə. sümbül.
başa. atmaca. quşların üstünə atdırılan, quşqurdulan yırtıcı quş.
xərməndə toprağa qarışub təzədən döğülmüş başaq parçası: kəsmik.
ox başağı. oxun, mızrağın ucuna keçirilən dəmir. təmrən.
basaq. (< basmaq). başmaq. ayaxqabı.
sünbül. sütül.
başaq ütmək. başaq qavurmaq: suruşlamaq.
baş.
başa vurmaq: başaqa qaqmaq: başqa qaqmaq.
oyluq gəmiklərinin başı.
(. > m ) başmaq.
qılçıq. qılqı.
sümbül. sünbül.
başaq bağlamaq: başaqlanmaq.
təmrən. ox ucluğu.
arslanla tərazı arasındaki bürc.
biçindən artda qalan ürün, hasıl, dənə.
baş.
buğdalar baş tutddu.
baş. ağıl.
daşı yox, başı çox.
sünbül.
dənədən ayrılmış başağı: kavıl.- gülbaşaq: donqala. sallaq olan don, buz parçası.
yekəbaşaq: yekəmsək. yekəməzək. təkimsək. inziva tələb. xəlvətnişin. xəlvətqozin.
yönətim üçün seçilmiş olan başaq: yöntəmən. seçit. seçər. muxtar.- tuxumlanmamış başaq: ağbaş. qonad.- boş başaq dik durar, barlı ağac, əyər başın.
başağı qara olan arpa: qaraqılçıq.
başaq tutmayan əkin: qara yapıldaq.
başaqları qara qılçıqlı, sərt, qırmızı, ya da ağ dənəli, soyuğa dayanıqlı buğda: qaraqılçıq.
buğda başaqlarında görünən, dənələri kömür kimi qarardan bir kəsəl: sürmə kəsəli. qaradarı. qaradağ. qaradoğ. qaradon.
əkin başaqların yaxaraq yapılan qavurqa: qaraqırman. qaraqarman. qaraqaxımən.
başaq tutmamış taxıl: qasıl. qısal. qırsıl.
içi boş, çürük başaq, sünbül, çəkirdək: kovsıq. kovız. kavız. kavsıq. kof.
iyilik yerdə qalmaz deyilər, kötülük ed, başında yığ dəğənək.
başaq tutmaq: qılçıqlanmaq. başaqlanmaq.
ox başaqı: çərkəs. ucu iti, biz nərsə.
başaq kişi. azad kişi. ərən. ərənlik

BAŞAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağac.kəsilmiş ağacın kəsitində, yaşın göstərən həlqəli ağac

BAŞAQAY : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağay.
başayaq. hövüllü. hövləqaç. alasıranğ. alcıranğ. aldıranğ. çaşqın. şaşqın.
gic. sərəsimə. naşı. pərişan. aşüptə. kəlləbaş. həp varlığıynan.
başağay işə başladıq

BAŞAQAYLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağaylıq.
qalmaqal. qıyınçıq.
aldıramaq. alcıramaq. aldanmaq. alan aldılıq. qıqılmıq. vurha vurluq. tuta tut. qanma qarışıq

BAŞAQÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

xoşaqçı. xuşaqçı. xuşəçin. sümbülçü.
ox başı, təmrəni düzəldən. oxçu.
biçində qalan tökük başaqları, kəsmikləri yığa yoxsu. xuşəçin.
biçindən artda qalan ürün, hasıl, dənələri toplayan

BAŞAQI : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağı.
başaçı. başqıl. başlıq. başqıt. başqat. başgül. başqalarından öncə bir işə başlayan. başayaq. başataq. başatan. başat. başqa. öncül. pişqədəm. təşəbbüskar.
başqa. isrə. qeyr. sonra

BAŞAQİRMƏZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başagirməz.başa yatmaz. qeyrimə;qul

BAŞAQISAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağısamaq.çox üstün, dəğərli, ütük görmək. (# aşağısamaq: aşağı, dəğərsiz, zəif görmək)

BAŞAQISI : Arin Turkish Etimology Dictionary

başağısı.üst bölümü (# aşağısı: atbaşı. altbaşı)

BAŞAQLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başaq, təmrən, dəmir uc taxmaq

BAŞAQLANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

gəbələnmə. döllənmə. tuxumlanma.
başlanma. baş bağlama