Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

BAŞIQIT : Arin Turkish Etimology Dictionary

başı qıt. ağlı qıt caya. yaya

BAŞIQLAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlar. başlıqla. ruəsa. rəislər. ulular

BAŞIQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaralanmaq.
yaranın baş tutması

BAŞIL : Arin Turkish Etimology Dictionary

başlı.
üstün
quyu dibi daşıl olur, öksüz gözü yaşıl olur, ata ana qoxulu, yar qoxusu başıl olur. (daşıl: daşlı. yaşıl: yaşlı. ).
düşüncəli. qavrayışlı. anlayışlı. bilgili. bilgin. oyunçu. oyanıq. uslu. ağıllı.
başqıl. başqal. başlaq. qaşqa. başında, alnında ləkəsi olan.
başıl qoy: təpəsində ağı olan qoyun.
ocağın iki onikisi arasındaki günlər.
öndər. şef

BAŞILCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllıca

BAŞILCAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

başıcan. başına, ağlına görə

BAŞILIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təkbaşılıq: ayrıbaşqalıq. ayratınlıq. ayrıtınlıq. inhisari

BAŞILLANDIRMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllandırmaq

BAŞILLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllanmaq

BAŞILLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağıllılıq

BAŞILSIZLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ağılsıxlıq

BAŞIN : Arin Turkish Etimology Dictionary

çapıcaq. çabucaq. qırpadaq. qırpadaq. həmən. nəqdən.
başa məs çəkmək işi.
başda. ilkin. öncə. ən başda.
başda. ilkin. birinci. öncə. ilki. birin. başlanğıc. başlama. ilk öncə. ən öncə. öngün. ibtida. əvvəl.- başın olaraq: nəqdi.
ilk başın: ən öncə

BAŞINA : Arin Turkish Etimology Dictionary

eşiyinə. çevrəsinə. devrəsinə. dışına.
yələ. yelə. başı boş.
öz başına: başlıbaşına. müstəqillən.
tək başına. ayrı. müstəqil.
o ayrı evdə oturur.
tək başına: başqaca. müstəqillən.- astarın çevir üzünə, ətəyin çevir başına, üzü mənim, içi sənin.
təkbaşına: yalnız. ipbılığ. heç nəyi ilmayan.- başqasına edilən kötülük, öz başına gəlməsi: qan tutmaq

BAŞINALIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başına. yalnız. öz özünə. tək başına. təkinə. müstəqillilik. müstəqil.
başına danışmaq, söyləmək: öz özünə danışmaq.
başına namaz qılmaq: təkinə namaz qılmaq (peşnamazla yox)

BAŞINMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

baş gəlmək. baş qalxızma, qaldırmaq. qarşı durmaq. inadçılıq edmək.
öngərmək. qarşı durmaq. dik gəlmək

BAŞINTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

başında.
öz başında, dünyasında sürünmək: içində yaşamaq

BAŞİP : Arin Turkish Etimology Dictionary

çözəlik. dəzgaha gərilən dirəzilik ip. əriş

BAŞIPAS : Arin Turkish Etimology Dictionary

paslıbaş. pasbaş. kütbaş. kütbeyin

BAŞIPOZUQCA : Arin Turkish Etimology Dictionary

düzənsizcə. usulsuz

BAŞISIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

başısıx. sıxbaş. qısbaş. darbaş. güdəbaş. kütbaş. kütbeyin. darqafa. güdəgöz. dargöz. qısgöz. qıtgöz. maydagöz. yaxcı pisi, uzağı görməyən. qavrayışsız. kutahbin

BAŞISOYUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

(< başına souq keçmək). səfehləmək

BAŞISOYUQLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ilgisizlik. bağımsızlıq. bağsızlıq. boluğsuzluq. bolğusuzluq. la qeydlik. qeydsizlik

BAŞİYƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

qoca. ər. əş

BAŞKATİB : Arin Turkish Etimology Dictionary

başyazman

BAŞQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

adın. adınçı. ayrı. tək. digər. önqqə. bölək. bütəni. ikinsi. beyləki. bolək. alağı. bütən. ərәkşə. bütən. özgə. artıq. alahı. qalan. dəğişik. ayrığ. əşik. özgə. baytaki. bölək. ötən. ikinci. (bağsız. müstəqil. xisusi. istisnai).
başqa başına: başlı başına. kəndi başına. ayrı.
başqa çıxarmaq: yana qoymaq. ayırmaq. yetgəmək.
başqa çıxmaq: baş çıxarmaq. göz, ad çıxarmaq.
başqa qoymaq: ayırmaq. ısırdənğ edmək. müşəxxəs edmək.
başqa başqa: ayrı ayrı. tək tək.
başqalat !: adırıl !: ayırıl !. ayrılat !. ayır !.
besiyə < başıqə (< bas?).
basra: ayrılmış. basıq. oyuq. alahı. alanğki. əlahədə. dinqə. ayratın. hər cür. hər rəng.
azad. ortaqsız. müstəqil.
başqalıq. qılıq. necəlik. özəllik. özgülük. orijinalitə. xəsiyət.
nə başqalı kişidi.
ayrı. ayrığ. ayrıca. yabançı. yana. yad. qeyr. bölək. bölük. ögün. ökür. ökün.
minha. təfriq.
başağı. isrə. qeyr. sonra.
azuq. ağduq. adquq. ayuq. ayquq. yad.
müstəsna. istisna.
özbaşaq. özbaşa. müstəqil. xisusi.
ötə. daha. bir başqa. bəllənməyən biri.
ötə gün: başqa gün. ayrı. qeyr.
o ayrı işdir.
ayrı başqa: çula. dinqə ayratın. hərcür. hər rəng.
basaq. yırım. fərqli.
eşikli. öngə. digər. qalğan. qalan. digər.
önğin. önği. başqası. dışında. edin. atın. adın. atruq. ayrığ.
qeyr.
artıq. daha. bundan belə. bunla belə.
ağlamaq bəsdi, daha gül.
bir az daha.
bir kərə daha.
ayratın
başqa xass soru. ayratın öz soru.
ayrıqsı. dəğişik. fərqli. istsnayi.
birət. ayrı
əlahədə.
müstəqil. fərqli. ayrı. ayrıca. digər. qeyr. sayir. özgə.
başqa başqa: ayrı ayrı. təkər təkər.
başat. başqalarından öncə bir işə başlayan. başayaq. başataq. başatan. başqıl. başlıq. başqıt. başqat. başağı. başaçı. başgül. öncül. pişqədəm. təşəbbüskar.
geçgin. keçgin. artıq. artıqmac. çox. qarqın. böyük. aşırı. dolqun. dolu. doluq.
bunun dəğəri çox geçgindir.
qalan. qala. qalı. qayri. qayıqın. artıq. daha.
qalan gecdi, gedəlim.
özgə.
özgə, başqa birinin nərsəsin yemə, aşırma, oğurlama: aşırma: intihal.
başqalarına sevmə öğrətmədinsə, barı sevinc ver.- başqalarına yaxcılıq düşünən kimsə: iyi içik.
başqalarının oldutlarından, etdiklərindən kəsərə (zərərə) düşmək, uğramaq: qabaq başına patlamaq. qabaq birinin başında patlamaq.- bir işi başqa işə çevirmək işə vurmaq.
çörək satılmadı, çörəkçi işi dadlı pişirməyə vurdu.
sağıçı (oxşadan, ağladan), işi güldürməyə vurdu.
yazıçı, işi qazıçılığa vurdu.
yersizcə, yolsuzca (həqsizcə), güclə başqasının nərsəsinə yiyələnmək: qapınsımaq. qəsb edmək.- başqa başqa: başqaq. yeni yeni. fərqli. çeşitli. dəğişik.
dəğişik boyalar.
başqa sözlə: yani. yə;ni. yanıki. yanki. demək ki. diyəsi.- başqalara sevilən: könül avcısı. sevimli. içgin.
başqalarının pisliyin güdən, gəzən. könlü qara. qaba, pis ürəkli.
başqa sözlə, ibarətlə: adıötə.- bundan başqa: bununla birlikdə. başqaca. qaldı ki. indi. gəlincə.
qaldı ki bu gün, çox gecdi.
qaldı ki sizin işiz.
bundan başqa: bununla birlikdə. başqaca. qaldı ki. indi. gəlincə.
qaldı ki bu gün, çox gecdi.
qaldı ki sizin işiz