Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
VIRQIŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurquş. təpiniş. təpiş. həyəcan

VIZILTAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vızıldamaq. bızıldamaq. cüvüldəmək. uğuldamaq. zuvuldamaq

VIZILTILI : Arin Turkish Etimology Dictionary

qırlı. dinc durmayan

VIZIRIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

bızırıq. isal

VİRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

< örən. ör: kordivan. közdivan (yanqın yeri. yanğır qırıntılarının bulunduğu yer. yıxıx. qalma qalıntı. yıkıntı qalıq. yimirik. qırana.
örən kənt, məzar

VİRAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dağınaq. yapıq. xərab.
viran olmaq: xərablanmaq. tabahlanmaq. par parça, param parça olmaq. pozulmaq. yıxılmaq. dağılmaq. qırtalanmaq. qırılmaq. talamarmaq. kavalanmaq. köğşəmək. kövşəmək. koğşamaq. kovşamaq. kağşamaq. kavşamaq. tikələnmək

VİRANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

ör. xəndəq. tozuraqan. yıxıntı. xəraba

VİRANA : Arin Turkish Etimology Dictionary

örən. höyük yıxıntılardan oluşan yayvan təpə. yıxı. xaraba

VİŞNƏ : Arin Turkish Etimology Dictionary

albalı. siyə. alça

VİTALAŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vidalaşmaq. savqaldılaşmaq: savqaldılaşmaq. sağollaşmaq

VİTRİN : Arin Turkish Etimology Dictionary

görünclük

VULQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

> volkan. burkan. bulqan. yanar (dağ)

VUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

vur tut: olsa olsa. ən çoxu. ən üstünü. çox ehtimal ki. haydi haydi.
buna haydi haydi bir qıran versinlər.
gönorta çıxsan, haydı haydı günbata çatarsın.
nə var: uğur ola?. xeyr ola?.
vur tutalım: vur sanalım. vur sanıyım. tut tutalım. gəl baxalım. gəl görəlim. qoyalım. haydi.
əgər bir ikisin verdi, haydı hammısın verdi, onda neyləyəcəksən.
iki əlli yaşa, haydi yüz yaşa.
vurdun tutmadı, tut vur

VUR : Arin Turkish Etimology Dictionary

{
;vur;; sözü
;ver;; sözüynən nə ilgisi olabilər.? !.} ur. tobbu. dobbu. toqura. şiş

VURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

cibvuran: cibvur. cibkəsən. cibkəs. yankəsici. yankəs. qapdırqaç. qamqaç. qapqaç. qapdırımçı. yaldırımçı. yandırımçı. yardırımçı. cibçalan. cibçal. dolandırıcı. qaldırımçı.- biz bir ürək, cana canız, ayrıq ayrım yox insanız, yetər ayrı anlasanız, vurulan mən, vuran məndən.
ilk vuran oxçudur: işin ustası sonuc alır.- vuran vurmuş, vuranda yemiş.- vurulan mən, vuran məndən

VURAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

dövən. uran.
qaqan. çalan. çırpan. qarqan. qarqan. ( < qaqmaq: vurmaq).
ağac qaqan: ağac dələn: qaqası ilə ağac qabığına çalan quş.
salur. qılıncçı. qılışçı. endirən. çalan

VURANTA : Arin Turkish Etimology Dictionary

vuran vurmuş, vuranda yemiş

VURAR : Arin Turkish Etimology Dictionary

kəmər dayça, az yeyər yemi, göydən axmasa, çor vurar demi. ( kəmər: qamar: kiçik at)

VURARAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

itə qaqa. itə qoğa. itə döğə. itə itə. itgə itgə. itələyə itələyə. itərək. itələyərək. güclə. qıyınla. qapsanaq. qasbanaq. zorla.
uşağı itə qaqa bura gətirdik.
arxasından vuraraq şişirtmə yoluyla oluşan süs: qaqma. (qaxma. qalxma).
qaqmalı ləğən.
qaqma tabaq

VURDUMTUYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdumduymaz.
alqı. alıq. qorxmaz.
uçarı. uçar. iti

VURDURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çaldırmaq

VURQAÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vırqaç. qovqa. çəkbək

VURQAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurğan. urqan. coşqun. şiddətli

VURQIC : Arin Turkish Etimology Dictionary

virgül. durqıc. duraqıc. kiçik durma imi, simgəsi

VURQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

basım. güc.
tə;kid. urqu. zərrə.
kiçik parça.
vurma. urma. qımıltı. tıpırti. oynama. xələcan