Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

VURQUÇ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurma aləti

VURQULAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

tə;kitləmək. bərkitmək. qavalamaq. kipləmək

VURQULANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

çərtmək. bəlirtmək. nişanlamaq

VURQULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

basımlı. üstün. hakim. əksanli. çalqırt. əzici

VURQULU : Arin Turkish Etimology Dictionary

çitik. bərk. sərt. dönməz. sağlam. əkit ( < əkmək: dayaqlamaq)

VURQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruq. vuruq. vurulmuş. aşiq.
asuv. asuğ. > avuz. ( > aviz (fars)). asılı. aslaq. tutqun. salqun. düşgün.
əmrən. əmə. imə. himə. kökə iyə olan kimsə. ərmin. ərgin. çatmış. yetmiş.
vurqun olmaq: tapınmaq. məftun olmaq.
el oğlu toprağa tapınar.
vurulmuş. aşıq.
basqın. ırqalama. yağmalama.
alıq. aluğ. məcnun. maynı (beyni) oynamış. aylan. aşiq. təntik. ( < təqnik. tuquq). bağlun. məcnun. vurqun. tilbə. təlbə. dəli. məcnun. şeyda. şuridə.
ayqın bayqın. çox bitgin. aşıq. hayran. böyük.
barıqlı. yerikli. melli. əğimli. düşgün. məczub

VURQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

yara.
yaralı.
basqın.
imrə. əmrə. aşiq. mübtəla.
maraqlı. daraqlı. tutqun. dəli. mübtəla.
tutuq. aşiq.
yapdal. məczub.
başı dumanlı. aşiq.
vurulmuş. çalqın. çalınmış. oğrun. həqsiz.
vurqun, çalqın, həqsiz qazanc sağlamaq: qaratorbaçılıq edmək.
nərsənin dəlisi, vurqunu, vırqını: havalı. otucu. otcu.
solçuluq havalısı.
qadın otcusu.
kitab havalısı.
yalan, doğru, yemək içmək, para, düzən havalısı: dəlisi

VURQUN : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurğun.
urğun. vırqın. bəla.
urğuna düşmək. yaralı. vurulmuş.
urğunlar: yaralılar.
vırğın. sərsəm. şaşqın. sanğı. fikirli. xiyallı. ohamlı. budala.- başı sanğı, beyni sanğı.
sanğı kişi

VURQUNÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

möhtəkir. ehtikar edən

VURQUNÇULUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ehtikar. espekülasyon

VURQUNLANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təlirmək. dəlilmək. çıldırmaq. aşiq olmaq

VURQUNLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

təlirtmək. dəlilətmək. çıldırtmaq. aşiq edmək

VURQUNLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vırqınlıq. havalıq. dəlilik. otuculuq. otculuq

VURQUNLUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurğunluq. vırğınlıq. şaşqınlıq. sanğılıq. ohamlıq. budalalıq. sərsəmlik

VURQUNMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vırqınmaq.
bağlanmaq. bağlılıq göstərmək. müntəsəb edmək.
vurqutmaq. vurquşmaq. ehtikar edmək

VURQUNU : Arin Turkish Etimology Dictionary

aşıqlısı. düşgünü. mübtəlası

VURQUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vırqış. təpiniş. təpiş. həyəcan

VURQUŞMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurqutmaq. vurqunmaq. ehtikar edmək

VURQUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurqunmaq. vurquşmaq. ehtikar edmək

VURLAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urlamaq. çalmaq

VURLATMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urlatmaq. çaldırmaq

VURLAVÇU : Arin Turkish Etimology Dictionary

urlavçu. oğru. hırsız

VURLİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cidamlı. qursaqlı. dayaqlı. ərkəli

VURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

urma. döğmə. dayaq. zərb. zərbə. urma. urqu. uru. vurulmuş, çarpılmış, ayrılmış yer.
çayır urusu.
otlağ urusu.
özəl uru.
dayaq atmaq.
dayaq vurmaq.
dayaq qınatı: çubuq cəzası.
dayaqın qaytarmaq.
dayaq dayaq döğdülər: çoxlu çubuqlarla vurdular.
vurqu. urma. qımıltı. tıpırti. oynama. xələcan.
sədmə. çarpma. çatma.- gəmi sədmiyə uğradi.
görüm səni sədmiyə uğrayasın.
bir yerə vurma: bir yerə əks edmə: bir yerə çarpma

VURMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

çarpma. çalma. taq.
çarp < > dərb < > zərb. çarpma. döğmə.
urma. uruş. vuruş. tərpəniş. təprəniş. zərəban.
çarpma, vurma səsi: çat.
başa vurma: başa qaqma: minnət