Multilingual Turkish Dictionary Arin Turkish Etimology Dictionary

VURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdun tutmadı, tut vur

VURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

işə başlamaq. təşəbbüs, iqdam edmək.
barmaqlamaq. qurddalamaq.
taxmaq. taxınmaq.
yapışdırmaq.
atmaq. çəkmək. dartmaq.
silli, toxat çəkmək.
basmaq.
yol basmaq: yol kəsmək.
çaxmaq.
çalmaq > çəlmək. yıxmaq. çarpmaq. düşürmək. devirmək.
dövmək. basmaq.
incitmək.
qırpmaq. qırmaq. taraşlamaq. dərmək.
toslamaq. çarpmaq.
çarpmaq. çalmaq. sallamaq.
qılıc çalmaq.
yencmək. döğmək. qırpalamaq. qırmalamaq. zədələmək.
enmək. yenmək. çırpmaq. saldırmaq.
sallan yumruqlar, gah ayağına, gah başına enirdi.
toxunaqlı yamanları, düz üzünün ortasına endirdi.
əkləşdirmək. çapramaq. çarpamaq. yapışdırmaq.
indirmək. endirmək. sallamaq. salmaq. çalmaq. çarpmaq.
yumrağın üzünə endirdi.
səpici (aşçı: dəriçi. dəbbağ). sevdiyi dəriyi yerdən yerə endirər.
yerdən göydən topar daşar endirildi.
qaqmaq. itmək. itələmək.
çevirmək. çalışdırmaq.
işə vurmaq: bir işi başqa işə çevirmək.
çörək satılmadı, çörəkçi işi dadlı pişirməyə vurdu.
sağıçı (oxşadan, ağladan), işi güldürməyə vurdu.
yazıçı, işi qazıçılığa vurdu.
nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq. qatınmaq. artırınmaq. əğlənmək. əklənmək. qatmaq. qatamaq. əlavə edmək. izafələnmək. minmək. minilmək. mindirinmək.- başına vurmaq: sərsəmləmək.
bükül taxınmaq: kıravat vurmaq.
aralarını pozmaq, vurmaq: birbirinə qatmaq.
baş vermək: baş vurmaq: baş çıxarmaq: türəmək. törəmək.
baş vurmaq, çəkmək: barlamaq. barğalmaq. yoxlamaq.- baş vurmaq:
baş kəsmək.
muraciət edmək.
göz vuran: kəmgöz. gözü, nəzəri dəğən.
qol vurmaq: dolaşmaq.
nərsəni nərsiyə vurmaq, yapışdırmaq: mindirmək. çarpmaq. toxundurmaq. toxlamaq. toslamaq.
soğuq çalmaq, vurmaq: üşükmək. soğuqdan qovrulmaq.- su vurmaq. su səpmək. yumşatmaq. təsgin vermək. yatışdırmaq.- ürəyim yaman döyür, vurur, atır, çarpır.
baş vurmaq: təşəbbüs göstərmək. dənəyləmək. təcrübə edmək.
bir suçu üzə vurmaq: qaxınc edmək: qaqıc, qaqı qaqmaq. qaqımaq.
qafanı vurmaq: qafayı vurmaq: yatmaq. baş atıb yuxlamaq.
düz yerinə, amaca, nişana qoymaq, oturtmaq, vurmaq: qonulamaq. qoyutmaq.
gəm vurmaq: cilovlamaq. daşqınlığını əngəlləmək.
hər yana baş vurmaq: qapı qapı dolaşmaq.
sason vurmaq: gənə bol geyimi daraltmaq, büzmək. qasmaq. qarsmaq. qarsımaq. qırsımaq. qıstamaq.
çox kəsil, zərər vurmaq, vermək. qırıb keçirmək. qasıb keçirmək.
istəkən istəkənə vurmaq: ayaq toxuşdurmaq.
ürəyi çalmaq, vurmaq: qaqmaq.
çox yağlı, dadlı yemək, qaqar məni.
yol vurmaq: oğurlamaq. yol çapmaq yol kəsmək.
nərsiyə baş vurmaq: yoluna sapmaq.
kələk yoluna sapdı.- birbirinə vurmaq, çalmaq: aşlamaq. qatıb qarışdırmaq.
aşlayıb daşlamaq: qatıb qarışdırmaq, dağıtmaq.
yumurtala unu aşlayıb, qayğanaq pişirmək.
ışığ vurmaq, çarpmaq: çağmaq.
ışıq gözlərimə çağır.
dal ba dal, üst üstə çırpmaq, vurmaq, itmək, təpmək: qaqalamaq. qaqıclamaq. qaqılamaq. qaqırlamaq. qaqışlamaq. qaqıtlamaq.
tikicilərin, dərizilərin qaqalamaqdan, barmaq ucları dəlik deşik olmuş.
işi
ə vurmaq: gerçək bir olumu, durumu başqa yola yozmaq, çevirmək.
işi alaya vurmaq.
içidar yoxsul, özün bəyliyə vurur.
qafasına vura vura: güclə. gücən. qapsanaq. qasbanaq. zorla.
qaraya vurmaq:
gəmisi batmaq.
qaraya oturmaq. gəminin toprağa oturması, saplanması

VURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urmaq.
(böcək. heyvan) gəgələmək. çalmaq. sancmaq. soxmaq. ısırmaq. ursalamaq. bərələtmək. zədələmək. oramaq. uramaq. qırmaq. oraqlamaq. basmaq. qoymaq. qomaq. çalmaq. yamamaq. yamamaq. çalmaq. qaqmaq. çalmaq. tıpırdamaq. qımıldamaq. oynamaq.- ürəyim tıpırdır.
çaqmaq. çağmaq. şaxmaq. qaqmaq. soxmaq. ısırmaq. talamaq. talanlamaq. yonmaq. qırmaq. çapmaq. yağmalamaq. taraclamaq. dayağlamaq. çubuqlamaq. döğmək. tə;ziz edmək. təpsəmək. dəpsəmək. təpinmək. təfsinmək. dəfsinmək. təpmək. təpikləmək. qıpırdatmaq. ayağ dürtmək. qaqışlamaq. sancmaq. saşmaq. dürtmək.
çaqmaq. qaplamaq. əsmək. toqaçlamaq. təpmək. soxmaq. tıxa basa yemək. çalpımaq. çarpmaq. sıçramaq. çarpmaq. təpmək. təbmək. soxmaq. sopalamaq. dövmək. sopuldatmaq. dövmək. dayaq atmaq. sürtmək. dartmaq. tatdırmaq. töbələmək. döğmək. töşəmək. töşləmək. tumalamaq. dövmək. pataqlamaq.
dövmək. çarpmaq. toxumaq. toxunmaq. toqımaq. dövülərək sərtləşdirmək. götürmək, batırmaq.
taxmaq. qoymaq. geyinmək. geydirmək. qurmaq. sürtmək. bərpa edmək.
ad vurmaq: taxmaq.
ata yavaşa vurun.
başına börk vurmuş.
başına tac vurdu.
bu ölkənin işləri kopoyoğluluq, aldatı üstdə vurulub.
əlivi saqqalıva vur təmizlə.
xanın ayağına baş vurub.
mıncıqlar vurulmuş kaftan.
nərdüvan vurub ora çıxdılar.
onun qapusunda baş vurub yalvardılar.
səcdəyə baş vurub dilədi.
siz bizə arxa vurun, bizdə sizə.
taxmalar çiyninə vurmuş.
üzün toprağa vurub dilədi.
üzün yerə vur ondan dilə. çalmaq. sütmək (boya). boyamaq. sarmaq. dolamaq. süpürmək. döymək. ititmək. atmaq. daşlamaq (bomba daşlamaq). buraqmaq. qatmaq. qarışdırmaq. çırtmaq. çərtmək. kərtmək. cırmaq. bölmək. doğramaq. yerə yıxmaq. basmaq. əzmək. dağıtmaq. tökmək (yağış vurur). doldurmaq (yük vurmaq). saçmaq (gül vurmaq). salmaq (onu vurdular).- vurmaq üçün qaldırmaq: gərilmək.
qamçi bilə gərildi: qamçıyı vurmaq üçün qaldırdı.
vurub qoparmaq. talamaq. dalamaq. talanlamaq. yağmalamaq. qənimət, əsir götürmək.
qız dalamaq: tutub əsir götürmək.
vurub əzib yuşmatıb, yıpratmaq: vursalamaq. ursalamaq.- bu kağazın qıraqları ursalanmış.- günəş vurmaq: günəş çarpmaq. günəş keçmək: günəş etgiləyib xəsdə edməsi.- birbirinə vurmaq: toqamaq. toxuşdurmaq çəkişi barmağıma yamadım.
çəkişi barmağıma yamadım.
topa vurmaq: tulmaq.- barmaq basın.
vurayazmaq. dövəyazmaq. uru yazmaq.
vurdu. dövdü: urdı. toqıdı.
vurmada çıxan səs. yeməkdə ağızda çıxan şapırtı: şap şap.
çox vurmaq. çox dövmək: qammaq.
vurmaq istəmək: ursamaq.
vurmaq. boyun vurdurmaq: çapturmaq.
vurmaq. hafifçə vurmaq: qaqmaq.
vurmaq. yenmək: çalmaq.- yemişlər sandıqda ursallanıb. əzib yormaq. bıqdırmaq. incitmək.
bu sözlər məni ursaladı

VURMAQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

vuruqla. zərbəylə.
güclü vuruqla (vurmaqla) yerə sərmək: iki səksən uzatmaq.
güclü vurqu ilə, boylu boyunca yerə sərilmək: iki səksən uzanmaq

VURMALI : Arin Turkish Etimology Dictionary

urqalı. uralı

VURMAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

acısın dışa vurmamaq: içinə atmaq

VURMAYAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

duyquların dışa vurmayan içinə qapanıq. özündə olan. özünə, içinə dalqın

VURMUŞ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vuran vurmuş, vuranda yemiş

VURNUQMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

urnuqmaq.
bir işə qapılmaq. tutulmaq.
nərsəyə vurulub tutulan kimi olub, çevrəsinə çönmək. dolaşmaq. vırnıqmaq

VURSALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ursalamaq. vurub əzib yuşatıb, yıpratmaq.
bu kağazın qıraqları ursalanmış

VURTİ QƏLTİ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdi gəldi. vardi gəldi. əgər. gərəkirsə. bardı gəldi. vurdu oldu. əyər. şayət. gərəkirsə. birdən

VURTU OLTU : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdu oldu. bardı gəldi. vardı gəldi. vurdu gəldi. əyər. şayət. gərəkirsə. birdən

VURTUQU : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurduğu.
dalqaların qıyıya, dışa vurduğu, atdığı çör çöp, odun, ağac parçaları: qarqalaq

VURTUMTUYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdumduymaz. qanqurudan. az danışmağıyla çevrəsi bıqdıran

VURTUMTUYMAZ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdumduymaz. qara baş. qara qanmaz: çox qanmaz

VURTURMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurdurmaq. çapturmaq. çapmaq. çapışdırmaq. boyun vurdurmaq, üzmək. toqıtmaq. toxutmaq. dövdürmək. çalıtmaq. çapıtmaq. çapıtmaq

VURTUT : Arin Turkish Etimology Dictionary

alış veriş. bazarlıq. üç yuxarı beş aşağı

VURUB TUTMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

alt üst eləmək

VURUB : Arin Turkish Etimology Dictionary

oğru deməz gecədi, toyuqdusa cücədi, alar çapar, vurub qaçar

VURUCU : Arin Turkish Etimology Dictionary

sarıc. sarılcı. vurucu

VURUQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uruq.
ırıq. ılıq. ilik. boy. bölük. şö;bə.
vurqun. vurulmuş. aşiq

VURUQLA : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurmaqla. zərbəylə.
güclü vuruqla (vurmaqla) yerə sərmək: iki səksən uzatmaq.
güclü vurqu ilə, boylu boyunca yerə sərilmək: iki səksən uzanmaq.
biz bir ürək, cana canız, ayrıq ayrım yox insanız, yetər ayrı anlasanız, vurulan mən, vuran məndən.
ev, otaq, axır kimi yapılarda, bir atmanın, uzanan bir nərsənin yanlarına, eninə vurulan, taxılan, qoyulan ağac, təxdə: qaş.
əsgiyən baltanın ağzına vurulan dəmir, çəlik parçası: qaplaq. qablaq.- sürəkli, tez tez, yeyin yeyin vurulan, döğülən nərsə. qaqlacan. qaqacan.
vurulan mən, vuran məndən

VURULAN : Arin Turkish Etimology Dictionary

vurulan, örtülən, çarpılan nərsə: uru. çarpı. çırpı

VURULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

uğranmaq. çalınmaq. çırpınmaq. soyulmaq.
çalınmaq.
davıl, saz çalındı.
çalınmaq > çəlinmək. düşmək. yıxılmaq. çarpılmaq. devrilmək.
çiğrimək. düşmək. disginmək.
yeməkdən düşdüm.
dövülmək. əzilmək. tozalanmaq. oğutlanmaq. toplanmaq.
qırpılmaq. qırılmaq. taraşlanmaq. dərilmək.
tutulmaq. aşiq olmaq. məftun olmaq.
sevmək. çarpılmaq.aşiq olmaq.
bayılmaq. çalınmaq. bəğənmək.
könül çəkmək. aşiq olmaq

VURULMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

ursuqmaq. < > urulmaq < > orulmaq.
biçilmək. tarılmaq. dərilmək.
bitmək.
bu ata bitdim.
dalanmaq.
döşənmək. dartılmaq.
sancığmaq. yənilmək. sancılmaq.
yemək. dövülmək. yenilmək
savaşa girən ursuğar: yiyər.
dövülmək. qurulmaq. urulmaq.
yol birləşim. yaxınlıq.
ürəyi vurulmaq: açımlanmaq. soğumaq. iştahdan düşmək