Multilingual Turkish Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary

Arin Turkish Etimology Dictionary
YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ. çir. çır. öz.
qab qaşıqa yapışan bulaşıq. yemək qalıtı.
kifir batıq olan.
üz. öz.
yax yuğ qədəş: uzaq qohum
yağı. yəği şeytan.
yağ. iç yaqı.
çanaq, qap bulaşığı•
yaq yuq: kir bulaşıq.
ayağ yuqi: yak yuq qab qacaq: bulaşıq batıq qab. yax yux: yox kimi, yufa, ova nərsə.
yağ içində pişirilmiş əkmək: qatlama. çalpaq. qoyman.- iç yağı, quyruq əridildikdən sonra qazanda qalan qızarmış tikə: qığırdaq
qığırdaq böyrəyi.- don yağı: qəliz yağ.
yağ bal: çox yaxcı. ə;la.
yağ bal olsun: nuş olsun. afiyət olsun.- quyruq yağı: qaraman qoyunlarının iri quyruğunun əridilməsindən çıxan yağ.- yağ tortısı.
iç yağı ki maşınlara sürülür: don yağı.- qurşun yakı: bir çeşit qurşunlu mərhəm.- yağlı yeməkdən bıqmaq: yalğmaq. yağqılmaq. qanmaq. bıqmaq.
zac yağı: qara boya.
yağilə balilə: tam ləzzətlə.
ürək yağ bağlamaq:
bir ürək xəstəliyi.
könül dincəlmək.
kəndi yağı ilə qovrulmaq: olana qanıqlanıb, dışdan bir nəyisə gözləməmək.- yoqqa sandıq: heç saydıq. dəğər verməmək.
yağsız, tatsız bulamac: bulqama.
yağ çıxarmaq. təktir edmək: tamınmaq.
yağ istəmək.
yağsımaq: yaqsamaq.
yağ tadını almaq.
yaqsamaq: yaqsımaq.
yağ tortusu: tar.
iç yağı. yağlı: yaqrı.
yaq öğri: yağ dənəsi. susam.
yağ yağuq: qohum tanış.
yaq yuq: yak yok ( < yoq: yoğulmuş. yax: yaxılmış)

YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ. yağı.
uku. düşman. ciciklənən. qısqanan. çəkəməyən.
tərəf.
qaz yağı: batıqan

YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ. yax.
yaran. yarayış. yarıq. yarar. saça. saçqa. qazanc. verim. tapınt. tapış. tapqa. bulqa. bolqu. olqu. bolna. bulnut. buluş. yetcə. yetcək. yetgə. bitək. bitə. bitgə. çörək. ürən. törən. düşə. düşəvic. düşənc. düşən. düşərgə. girdəc. gəlir. çıxar. ası. alqı. sud < süt. tut. tutar. tutuq. tutqu. səmərə. səmrə. bəhrə. nəf;. kar. olca. mənfəət. fayda.
xoş.
xoş gəlmişlər: yaxılmışlar.
mənfəət.
ətir.
gülyağı: gülətri.
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil. (don: üz).
çalyağ: donuq yağla, süzük yağın qarşığı.
qalın yağ: yoğun yağ: ağır yağ.
üz satıb, astar alır, pisdən pisinə qalır, dodağından yağ damır, qarın qursaq boş qalır.- əkməyinə yağ sürtmək: kimsənin qazancına iş yapmaq.
qanyağ: qanyağı: kılostırol.
qarayağ: qarazağ. qaraqarqa.
yağda qızartılmış bütün yeyəcəklər: qaramac.
qat yağ: piy.
yağı alınmış yoğurt: qatıq.
qalın yağ: ağır yağ.- çiçək yağı: sıvı, süzük, suyuq olub, zımışqa yağı.- balı dibindən, yağı üzündən tanı.- bəziryağı: bəzir. yağlıboyada işlənən kətən yağı.
bir əli yağda, bir əli balda: bol yaşam.- əllik yağ, kirem: əlyağı.- içyağı: donyağı.
yağlı gürəş: gövdəni zeytunla yağlayıb, çimənlikdə aparılan gürəş.
yumşaq, yağlı topraq: gil.
gönü yağınan yaşla, günü yenidən başla: (hər günün öz işi var, keçəl başın yağı var).- göz gördüyü, ürək yağı: göz gördüyü, ürəkdə yanar (yansıyar, səslənər, əks edər ).
içi yağ bağlamaq: içi gülmək. çox sevinmək.
içinin yağı ərimək: çox dalaş, üzüntüyə qapılmaq.
könül yağı, içyağı deyil, göz yaşı, don yaşı deyil. (don: üz).
nə yağın istədik, nə dağın.
yada salmaq: daşlamaq. oxlamaq. anıtmaq. andırmaq. başına (oyuna, fikrinə), ağzına qoymaq. ilqa; edmək

YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ. yanğ. üz. kopi. nusxə.
kimliyin yağısı: sicillin kopusu

YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yax. ( < > yar). yağ. yak. yaq. caq.
yaraq. hazır: evlənməyə yaxlı.
yar. yarar. fayda. ası.
yaxcı iş: yararlı, yarar verən iş.
yaxlı yemək: vitaminli yemək.
yaxma gülüş: barış gətirən gülüş.
ışıq. yağıt. yaxıt.
günün yaxasından: günün ışığından.
çağ. zaman.
bu yaxda: bu ayağda. bu dəfə. bu zaman.
yaxa. tərəf. darab. yan. yön. yol. cəhət.
hansı yan yaxadan getdi ?.
yaxından: tərəfindən.
bizim yaxdan ellərə salam. həq yaxın (tərəfin) tutan, yayılılar.
tün yax: quzey. şumal.
gün yax: güney. cinub.
qiblə yax: batı. qurub.
sol yax: sol yan.
onğ yax: sağ əl.
bu yaxa: bu yana.
arı yaxdan gələnlər: ötə, uzaq, ayrı yerdən gələnlər.
ev yaxa ged. ev yana. ev istiqamətində. evə doğru.
siyası yaxdan uğurlu.
sənə yax olaram: sənə tərəfdar olaram.
yaxların yığdı: tərəfdarların yığdı.
mənə yax olan gəlsin, olmayan uzaq gedsin.
yaxınan: yaxından: cəhəddən.
iç yaxdan yaman, üz yaxdan iyi: içdən kötü, üzdən yaxşı.
biçim yaxdan yapımlı: görşdən gövdəli.
yaşam yaxı: yaşam yolu.
sən yaxıdan çox qayğılandım: səndən ötrü çox düşündüm.
nə yaxıda qonuşursuz: nədən, nə barədə danışırsız.
yalpı yak: ortaq, müştərək yan.
burc yaxı: açının (zaviyə) yanı, dalı, zili.
şəxs. kimsə. kişi.
üçüncü yax: üçüncü şəxs. ağ yaxa: bilgili. əkinli. aydın.
ağ yaxalar: aydınlar.
alqa yaxa.
may. suvlu. kərə
;yağ;; sözünü
;yav;; (yağı > cav: düşmən) sözüynən qarışdırmıyın.
arı. yağlı: arılağ.
su yağı: süzmə yağ: duru yağ: boş yağ. sərik yağ: sarı yağ.
yağ bağır: yağçamur. ətlə yağ ilə dolmuş bağırsaq

YAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağ.
iç yağı: çır. cır

YAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağa. yağış.
qırağına baxıb bez aldıq, başına baxıb göt aldıq, qarı savduq yağıya qaldıq

YAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxa. ( < yan. yanqa. yanğa.).
baqa. başa. yan.
yak yana: çət. uç çək. qıraq. qıyı. son. sınır. uc
bucaq. mərz.
suyaxa: ırmaq qıyısı.
dəniz yaxa: dəniz qıyısı.
yaxa yaxıya: qarşı qarşıya.
tərəf. qol.
buyaxa: buyana.
yaxalı: yanlı.
buyaqtin: buyandan.
yaxın. bitişik.
yama. yan. qıyı. sahil.
çayın yaxasında: yamasında: yanısında.
sınır. sınır bölgəsi.
əğindirik. çiqindirik. çiyindirik. arxa gəmiyinin əğilmiş, bükülmüş yerini örtən bölüm. (echine (fırans). qoyun. paltarın köksünün yelpələrinin qovuşmasından arıya gələn qoyutu yer.
paltar yaxası. qoncuq. qoncək. küncək. nərsənin yanı, qırağı, ucu.
yaq. qıraq.
geyimdə boyunu çevrələyən bölüm.
yaxa almadan ətək verməz: çox çimri. xəsis kişi.
yaxasına oxşar: uşaqan. yaraşan. yaraşır. uyar. uyqun. münasib.
qayırma yaxa: qəddax, yatıq, büküləbilən yəxə.
dik yəxə. yaxa qarmaq:{
(hirsdən) yaxasın tutub (silkəmək)}.- iki əli yaxasında: iki əli boynunda qalmaq, heyrətdə olmaq.}.
can evində, yaxa əldə olsa: sağlıq olub, işlər düz gedirsə.
qaplanqan yaxa: devrik yaxa.
qaplavuc gömlək: dik yaxalı gömləği.- birinin əğninə minmək.
əğnivə bir nərsə sal. yaxa ısırmaq: əli yaxasında qalmaq. yardıma gərəyi olmaq.
qara yaxa: əvam. ayağ takımı.
yaxa oyuntusu: yaxa çakı.
sıqı yaxa: dar yaxa.
yaxa tutmaq: girləmək. girə salmaq. tuqa salmaq.
yaxa tutmaq: girləmək. girə salmaq. tuqa salmaq.
birinin yaxasına girmək: birinə taxılmaq. birin girləmək.
düz yaxa: dik. dikə. qıvrıq olmayan

YAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxa.
( < yığmaq). hər nəyin yığılıb, qapanan yeri.
çağa. kökək. kökkək. kökələk. qurum. çalım. göstəriş. jest. əda. qurum. əğinbaş. əyinbaş. üstbaş. üsbaş. geygeçim. qiyafə. fiqur.
çəkə çək.
engirək. yanğıraq. yanaq. qıra. qıraq. qıran > kəran. kəranə. qırnaq. nərsənin boyu.
devrik yaxa: girdə yaxa.
girdə, devrik yaxa geyim: qapara. qapanaq. qapancaq. qapanıca.əl bə yaxa olmaq: qadalaşmaq. badalaşmaq.
iki əli yaxasında olmaq: ətəkləyib buraxmamaq.
qara yaxa:
qaraqapığ. qaraqamığ. kütlə. kültə.
iri ağızlı, qaramtıl, başı böyük çoban iti çeşiti.
qarayaxa: qaradəniz qıyı bölgəsində yetişən, uzun quyruqlu, ağ boyalı qoyun türü.
qarayaxa: başpozuq. sivil.
əl bə yaxa olmaq: əlləşmək. savaşmaq. dalaşmaq.
ağ yaxalılar: əl ilə yox, baş əməyi ilə keçinənlər.- çağa yaxa satmaq: çağalanmaq. çalım atmaq, satmaq. çalımçılanmaq. çalımlanmaq. foslanmaq. tovlanmaq. qurumlanmaq. qurralanmaq. kibirlənmək. böyüklənmək. ifadə, qiyafə satmaqla, tutmaqla, kənidini başqalarından ayrılmaq, sıyrılmaq.
ağ yaxa qara yaxa xass amm.
göstəri, yaxa satmaq: qanat biçmək. ifadələnmək. pozlanmaq. foslanmaq. şişinmək.
iki yaxası birbirinə gəlməmək: keçim sıxıntısı çəkmək

YAQA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxa.
özüv.
geniş oyulmuş yaxa: ərgər.- yaxa satmaq:. qaqoqlanmaq. ifadə satmaq.
yaxayı sıyırmaq: qaçmaq. yalıqlamaq. calıqlamaq. qurtulmaq

YAQAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağac. çaxac. çıxac. ağac

YAQACAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxacaq. yanac. yaxat yandırılmağa yararlı nərsə

YAQACIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağacıq. dağ ətəği

YAQAÇI : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxaçı. çağaçı. çalıman. çalımçı. göstərişçi. jestli. ədalı. qurumlu. qiyafəli. fiqurlu. çalımçı. foslu. tovlu. qurumlu. qurra. qaqanuz. qaqanoz. qaqqoz. qaqoz. qaqlaq. kibirli. böyüklənən. ifadəli. qiyafəli. şişirən. yaqaçı

YAQAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yağaq. qayaq. qıyıq. cəviz. girdəkan.
yaxaq. ucu odlı oq.- qoldaçıya min yağaq, barça belə ayrığ dayaq: yolçuya min cəviz, üstəlikdə bir (hammısınında üstündə) çəlik.
yağaq ağacı.
yağaqlıq: cəvizli.
ağı yağaq: yağlı cəviz

YAQAQLI : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəvizli. qayaqlı. qıyıqlı. girdəkanlı

YAQAQLIQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

cəvizliq. cəviz bitən yer

YAQALAC : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalac. avqar. toxunac. toxac. toqqac. avlama, tutma, yaxalama ayqıtları. tutmac. tutac. alac. almac. qapqac. qapac. qavrac. qavac. bulğac. bulac. saxlac. saxac. qasqac. qaslac. qasac. qısqac. qısac. çalqac. çalac

YAQALAMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalama. əldə edmə. əldəmə. əldama ( < ələ alma. əldə edmə). ələ gətirmə. ələ salma. qola salma. alma. alış. tutma. tutuş. edinmə. elinmə. qapma. qazanma. ittixaz. əxz

YAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalamaq.
sarılmaq. qavramaq. görəvli görmək.
ələ keçirmək. tutmaq. toqif edmək. uzaqdan çəkmək. qapmaq. cəzb edmək. cəlb edmək.
ısıtma qapmaq.
kəsəl qapmaq.
xuy qapmaq.
şeh qapmaq.
bir quş tutdum.
qısdırmaq. tutdurmaq. tutmaq. ələ keçirmək. qapsalamaq. dar yerə gətirib tutmaq

YAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalamaq.yaxlamaq. avlamaq. avramaq. qavlamaq. qavramaq. köğrəmək. kövrəmək. köğrənmək. kövrənmək. öğrənmək. qanmaq. qanlamaq. anlamaq. alnamaq. anğılamaq. alğılamaq. qamrıqlamaq. qaprıqlamaq. tutmaq. almaq. duzağa düşürmək. girələmək. ələ salmaq. tutmaq. ənğsələmək. ənğsələmək. ənsələmək. ensələmək. tutmaq. ələ keçirmək.
yaxalayıb bıraxmamaq: ənsəsinə yapışmaq.- oğru basan, yaxalayan: quldur basan.- qaqasından tutmaq, yaxalamaq: dimdiyindən, göbəyindən, daşşağından tutmaq. ən incə, çökük, zayıf yerində tutmaq

YAQALAMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalamaq. gözətləmək. uvlandırmaq. sarmaq. qapmaq

YAQALANMA : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalanma.
düçər. düçar. tutulmuş. tutqun. çatqınmış.
düşüklük. tutulma. tutqunluğ. qapız. qapaz. qapsıq. giriftarlıq

YAQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalanmaq.
ələ düşmək.
basılmaq. ələ düşmək. tutulmaq. alınmaq.
nərsəyə yaxalanmaq, uğranmaq, qapınmaq: almaq.
düçərlənmək. düçarlanmaq. tutulmaq. tutqunmaq. çatqınmaq. mə;ruz qalmaq.
yaxalanmamaq, görünməmək üçün saxlanmaq, gizlənmək: bucaq bucaq qaçmaq.
soyuğa alınmaq: soyuğ almaq, dəğmək

YAQALANMAQ : Arin Turkish Etimology Dictionary

yaxalanmaq. birgərmәk. aldırmaq. faşolmaq. çaldırmaq